เขาเหลือบมองไช่เฉ่าหง “คุณชายไช่ ฉันรู้เื่ที่นาย้าทำลายประเทศจีนหมดแล้ว ตอนนี้บอกมาว่าผู้สมรู้ร่วมคิดมีกี่คน แล้วพวกมันอยู่ที่ไหน?”
ไช่เฉ่าหงจ้องเขาด้วยสายตามืดมน ไม่ปริปากแม้แต่น้อย
“ปากแข็งจริงนะ” เย่เฟิงเปรย ก่อนยกมือขึ้น กระแสลมก่อตัว เสียง ‘พรึบ’ ดังขึ้นพร้อมกับิญญาของลัวลี่จากสำนักหมัดเทวาสลายเป็ควัน หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ต่อไปจะไม่มีบุคคลนี้อยู่บนโลกนี้อีกแล้ว
“ถ้านายยังไม่ยอมปริปาก รายถัดไปที่ต้องหายไปจากโลกนี้ตลอดกาลก็คือนาย” เย่เฟิงจ้อไช่เฉ่าหงพร้อมข่มขู่
“แกคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ?” ไช่เฉ่าหงยังคงสงบนิ่งและพูดเหยียดหยาม
เขาตายแล้ว ต่อให้พูดเื่ทั้งหมดออกไก็ไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้อยู่ดี พูดหรือไม่พูดจะมีความหมายอะไร หากเขาพูด คงมีแต่เย่เฟิงที่ได้ประโยชน์
ดวงิญญาไม่สมบูรณ์ของลัวเหลยที่อยู่ด้านข้าง เมื่อเห็นลัวลี่ถูกเย่เฟิงกำจัดทิ้งก็อดตื่นตระหนกไม่ได้
เมื่อได้ฟังคำพูดของไช่เฉ่าหง ลัวเหลยก็เริ่มเห็นท่าไม่ดี และเป็ไปตามคาด เย่เฟิงยกมือขึ้นเพื่อใช้ทักษะขับไล่ิญญาอีกครั้ง ลัวเหลยยังไม่ทันมีปฏิกิริยาก็ััถึงสายลม ดวงิญญาค่อยๆ สลายไป เหลือเพียงความว่างเปล่า!
เย่เฟิงไม่นึกสงสารสองศิษย์พี่น้องลัวลี่และลัวเหลยสักนิด แม้แผนอันร้ายกาจของคนพวกนี้จะมีส่วนช่วยให้หลงหว่านเอ๋อร์ลงเอยกับเขา แต่กล้าถึงขั้นวางยาหลงหว่านเอ๋อร์ เขาจะรู้สึกสงสารได้อย่างไร ชายหนุ่มจึงกำจัดิญญาทั้งคู่ทิ้งเพื่อเชือดไก่ให้ลิงดู!
“จะไม่พูดจริงๆ งั้นเหรอ?” เย่เฟิงเหลือบมองไช่เฉ่าหงอีกครั้ง
“จะลงมือกับฉันแบบไหนดีล่ะ?” ไช่เฉ่าหงเยาะเย้ย
พรึบ!
เย่เฟิงลงมืออย่างไร้ความปรานี ดวงิญญาของไช่เฉ่าหงถูกกำจัดทิ้งกลายเป็ควันจางหายไป!
มุมปากของเย่เฟิงโค้งขึ้นเล็กน้อย เ้าหมอนี่ไมกลัวเลยจริงหรือ? น่าเสียดายที่เย่เฟิงไม่อยากเสียเวลากับคนตาย ในเมื่ออีกฝ่ายไม่คิดจะพูดก็ไม่ต้องพูด เขาจึงสลายดวงิญญาของอีกฝ่ายทิ้งไปซะ น่าเสียดายที่เย่เฟิงไม่อาจใช้ทักษะสะกดจิตกับดวงิญญาได้ สำหรับการใช้ทักษะผสานิญญาระดับสูงสุด-- สืบค้นิญญา ต้องรอให้เขามีระดับพลังยี่สิบปีเสียก่อนจึงจะสามารถใช้ได้ เย่เฟิงทำได้เพียงกำจัดดวงิญญาของไช่เฉ่าหงทิ้งซะ
สำหรับผู้สมรู้ร่วมคิดที่อยู่เื้ั คิดว่าถ้าอีกฝ่ายไม่บอกแล้วเย่เฟิงจะไม่มีวิธีตรวจสอบงั้นเหรอ? หาชายสวมหน้ากากโครงกระดูกเจอเมื่อไร เชื่อว่าเื่เหล่านี้ต้องกระจ่างแน่
น่าเสียดาย เื่ที่หลินซิวเหวินกลายเป็คนปัญญาอ่อน และที่มาของลูกปัด์ เขาคงไม่อาจหาคำตอบตอนนี้
ชายหนุ่มเงยหน้ามองดวงิญญาของไห่ถางและเซวี่ยนเฟิงฝู ทั้งคู่ไหนเลยจะกล้ายั่วโมโหเย่เฟิง จึงต่างคนต่างขยับห่างจากเย่เฟิง ทว่ากลับไม่สามารถห่างได้เกินสามเมตร สีหน้าของพวกเขาจึงเต็มไปด้วยความกังวล ไม่ว่าจะเป็เซวี่ยนเฟิงฝูหนึ่งในคู่หูเจียงไหวผู้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ หรือหนึ่งในคู่รักดาบ์อย่างไห่ถาง เมื่อพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับภัยคุกคามที่อาจทำให้พวกเขาหายไปจากโลก ย่อมนึกหวาดกลัวเป็ธรรมดา!
ไม่จำเป็ต้องพูดถึงความเด็ดขาดของเย่เฟิง เพียงดูจากเมื่อครู่หลังจากถามไช่เฉ่าหงไปเพียงสองประโยคแล้วอีกฝ่ายไม่ยอมปริปาก ก็กำจัดดวงิญญาไช่เฉ่าหงทิ้งทันที... พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็คนที่เคยผ่านการตายมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่เพราะเคยตายมาแล้วจึงกลัวที่จะตายอีกรอบ
“นายจะให้ฉันพูดอะไร ฉันสัญญาจะพูดหมดเลย! ขอแค่นายปล่อยฉันไปเถอะนะ อย่าทำอะไรฉันเลย” ไห่ถางผู้มีใบหน้าเปี่ยมเสน่ห์เอ่ยปากอย่างนุ่มนวล “ระ... หรือถ้านายยอมปล่อยฉัน ต่อไปฉันจะยอมรับใช้นายทุกอย่างเลย…”
เธอพูดพร้อมลูบไล้เรือนผม ทำท่าทางยั่วยวนเขา น่าเสียดายที่มันไม่ได้ผลกับเย่เฟิง เพราะตอนนี้เขายังไม่มีวิธีปลดปล่อยดวงิญญาของเธอให้เป็อิสระ แม้เขาใช้ทักษะผนึกิญญาได้ แต่ต้องใช้พลังชี่ไม่น้อย จากนี้ยังต้องไปคฤหาสน์ตระกูลหลินอีก ชายหนุ่มจึงไม่อยากใช้พลังชี่อย่างไร้ประโยชน์
“พวกเธอสองคนเข้าไปในไหก่อนแล้วกัน ถ้ามีอะไร ฉันค่อยเรียกพวกเธอออกมาอีกที” เย่เฟิงโบกมือข้างหนึ่งส่งผลให้ดวงิญญาทั้งสองถูกดูดกลับเข้าไปในไหกักิญญา แน่นอนว่าเขายัง้าถามไห่ถางเกี่ยวกับวิหารดาบ์ ส่วนเซวี่ยนเฟิงฝู เขาคิดว่าชายคนนี้รู้เื่หลายอย่างในยุทธจักร อาจใช้ประโยชน์อีกฝ่ายได้ในอนาคต
เย่เฟิงเก็บไหกักิญญาก่อนเงยหน้าขึ้นและมองไปทางทิศเหนือ เขตชางผิงอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยเยี่ยนจิงไปทางเหนือประมาณสามสิบถึงสี่สิบกิโลเมตร ตระกูลหลินแห่งเยี่ยนจิงอาศัยอยู่ที่เขตชางผิง
ชายหนุ่มกำหมัดแน่น คิดว่าอย่างไรคืนนี้ตนคงไม่ได้นอน แต่ช่างเถอะ เขาจะแก้ปัญหาคนตระกูลหลินในคืนนี้แหละ!
……......
เขตชางผิง เมืองเยี่ยนจิง
คฤหาสน์ตระกูลหลินครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ เวลาดึกดื่นเช่นนี้ก็มีแสงไฟสว่างทั่วบริเวณ คนในตระกูลหลินต่างมารวมตัวกันในคืนนี้ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเป็เื่น่าใมากทีเดียว
คุณชายสามตระกูลหลิน หลินซิวเหวิน ถูกชายสวมหน้ากากคนหนึ่งทำร้ายจนกลายเป็คนปัญญาอ่อน!
ทุกคนนั่งรอบโต๊ะประชุมในห้องโถงขนาดใหญ่ของคฤหาสน์ นำโดยหลินเต๋อเทียน หลินจื้อชิง และคนตระกูลหลินอีกมากกว่าสิบคน รวมทั้งเหลยิที่เป็หัวหน้าหน่วยสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติ ราวกับรออะไรบางอย่าง
“พี่สอง หนูซือฉิงอยู่ที่ไหน?” คนผู้นี้คือพ่อของหลินซิวเหวิน หลินเหรินเทียน ซึ่งเป็น้องเล็กของหลินเต๋อเทียน เขาสวมแว่นตา รูปลักษณ์สุภาพเรียบร้อย สีหน้าเคร่งเครียด หลินเหรินเทียนถามหลินเต๋อเทียนที่อยู่ตรงหน้าเขา
“ดูแลเด็กสาวตระกูลเซียวอยู่ที่โรงพยาบาล” หลินเต๋อเทียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม “รายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รอเด็กตระกูลเซียวฟื้นเมื่อไรก็รู้เอง แต่มีความเป็ไปได้มากว่าจะเป็ฝีมือของชายสวมหน้ากาก ฉันออกคำสั่งให้คนติดตามเย่เฟิงจากสัญญาณโทรศัพท์แล้ว เพียงหาเขาเจอก็มีความหวังว่าจะหาชายสวมหน้ากากเจอเช่นกัน”
“ฉันนึกว่าเ้าเด็กนั่นจะมาที่นี่เองเสียอีก” คนผู้หนึ่งเอ่ย “ในเมื่อแฟนของเขาอยู่กับพวกเราที่นี่ ถ้าเขาไม่กล้ามา จะไม่หมายความว่าเขาเป็คนขี้ขลาด เป็ตัวขายหน้าของตระกูลเย่หรอกเหรอ?”
“หึ พูดถึงเื่นี้ฉันก็โมโห ไม่รู้ท่านผู้เฒ่าตระกูลเย่พาพ่อไปที่ไหน ไม่อย่างนั้นเื่คงไม่เป็อย่างนี้หรอก?” หลินเต๋อเทียนบ่นด้วยความฉุนเฉียว
“ตอนนี้ควรคิดว่าจะทำยังไงกับเื่นี้ดี ถ้าลูกชายฉันรักษาไม่หาย ครั้งนี้ฉันนี่แหละจะแตกหักกับตระกูลเย่เอง!” หลินเหรินเทียนสีหน้าอึมครึม ครั้งนี้ประเด็นอยู่ที่ลูกชายเขากลายเป็คนปัญญาอ่อน ส่วนการตายของไช่เฉ่าหงมันเกี่ยวอะไรกับเขากันล่ะ การสูญเสียทหารของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติทั้งสามนายก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเช่นกัน นายทหารพวกนั้นไม่ได้เป็ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขานี่
“ไม่ว่ายังไงก็ต้องตามหาชายสวมหน้ากากให้เจอ เื่นี้ส่งผลถึงความมั่นคงของชาติ”.หลินเต๋อเทียนขมวดคิ้วมุ่นพลางใช้นิ้วเคาะโต๊ะ
เหลยิที่นั่งฟัง อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ลังเลอยู่พักหนึ่งและไม่พูดออกไป เขารู้สึกว่าเื่นี้มีจุดน่าสงสัยเยอะมาก จากการสังเกตที่เกิดเหตุ เขารู้สึกว่าไช่เฉ่าหงที่เสียชีวิตไปนั้นน่าสงสัย แต่ตอนนี้หลักฐานทุกอย่างถูกไฟเผาไปแล้ว เหลยิจึงไม่กล้าพูดโดยไร้หลักฐานรองรับ
ในเวลานั้นเอง เสียงหนึ่งดังจากประตูห้องโถง ปัง!
“ซูเมิ่งหานอยู่ที่ไหน?” เสียงเกรี้ยวกราดของเด็กหนุ่มดังขึ้น
ทุกคนในห้องโถงต่างหันไปมอง เห็นบานประตูถูกเตะจนเปิดออก ก่อนผู้มาใหม่จะเดินเข้ามาอย่างเชื่องช้า ถ้าไม่ใช่เย่เฟิงจากตระกูลเย่คนนั้นแล้วจะเป็ใครได้อีก?
เมื่อเห็นฝ่ายตรงข้ามก้าวเข้ามา หลินเต๋อเทียนก็ตบโต๊ะพร้อมลุกขึ้นด้วยความโมโห “เหลยิ จับตัวเขาไว้!”
มาถึงตระกูลหลินแล้วยังแสดงท่าทีจองหอง เ้าเด็กนี่คิดว่าตัวเองเป็หลานของเย่เวิ่นเทียนแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอ?
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้