สืบทอดสี่เทพ เซียวเฉินยังทนได้ เขารู้สึกได้ว่าความสามารถของตนเองยกระดับขึ้น บอกว่าก้าวเดียวถึงฟ้าก็ไม่เกินเลยนัก
“ไม่เลว”
เสียงนั้นชมแค่ไม่เลวแล้วก็เงียบไป
ราวกับไม่เคยปรากฏมาก่อน
วิ้งวิ้ง!
ยังคงมีแสงเทพสาดส่องลงมาจากเวิ้งนภา
ฟุ่บ!
โซ่แสงเทพเส้นที่ห้าแหวกท้องนภาลงมาทะลุหว่างคิ้วของเซียวเฉิน ร่างของเซียวเฉินสั่นสะท้านทันที ห้วงสมองรับการโจมตีของพลังอันแข็งแกร่ง ทำให้เซียวเฉินเ็ปรุนแรง หากเลือกได้ เซียวเฉินยอมเลือกความเ็ปทางกายเนื้อ เพราะความเ็ปในห้วงการรับรู้ ทำให้คนอยากอยู่ก็อยู่ไม่ได้ อยากตายก็ตายไม่ได้จริงๆ...
ตูม!
“ห้าเทพประทับร่าง หล่อหลอมห้วงการรับรู้!”
เวลานี้ เซียวเฉินรู้สึกว่าการรับรู้ในร่างและพลังจากภายนอกต่อต้านกันอีกครั้งราวกับไม่ยอมสยบ แต่คนที่ต้องรับทุกข์กลับเป็เซียวเฉิน
“พรูด...” เซียวเฉินกระอักโลหิตสดออกจากปาก
ลมหายใจของเซียวเฉินขาดห้วงทันทีเหมือนได้รับาเ็สาหัส วินาทีถัดมา ร่างของเซียวเฉินก็ปลดปล่อยเปลวเพลิงร้อยจั้งที่ผลาญนภาได้ ภาพเสมือนหงสาปรากฏขึ้นด้านหลัง มีอานุภาพสยบฟ้าดิน เสริมกำลังให้ร่างของเซียวเฉินไม่ขาดสาย
“ถึงกับมีสายโลหิตหงสา...”
เสียงนั้นอุทานด้วยความหวาดหวั่น คนเผ่ามนุษย์ถึงกับมีสายโลหิตหงสา ทั้งยังค่อนข้างบริสุทธิ์จนแทบเรียกได้ว่าเป็เืบริสุทธิ์
“เป็ไปได้อย่างไร?”
แต่เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
กี๊ซ!
หงสากู่ร้องยาวนาน พลังเทพเจ็ดสีของหงสาพุ่งเข้าสู่ห้วงการรับรู้ของเซียวเฉิน ทันใดนั้น อานุภาพกดดันแห่งาก็แผ่ซ่านจากร่างของเซียวเฉิน อานุภาพกดดันขุมนั้นทำให้แม้แต่เสียงนั้นยังต้องล่าถอย
ตูม!
โซ่เส้นที่ห้าตรงหว่างคิ้วของเซียวเฉินแตกสลายในพริบตา
พลังการสืบทอดเส้นที่ห้าแตกเป็เสี่ยงๆ
จากนั้น สายตาของหงสาก็มองความว่างเปล่า ราวกับมันรู้สึกถึงการคงอยู่ที่พิเศษเฉพาะ ส่วนเสียงนั้นกลับสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูกเพราะรู้สึกถึงอันตรายจากการเล็งเป้า
“ห้ามทำร้ายเขา ไม่เช่นนั้น ข้าจะทำลายสถานที่ของเ้าออกจากระหว่างฟ้าดิน” หงสาเอ่ยภาษามนุษย์ เป็เสียงสตรี จากนั้นก็มองเซียวเฉินด้วยความรู้สึกอ่อนโยน รักใคร่สุดบรรยาย พริบตา หงสาก็กลายเป็แสงเทพเข้าสู่ห้วงการรับรู้ของเซียวเฉิน
เซียวเฉินรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น
เหมือนอ้อมกอดของท่านแม่สมัยยังเยาว์วัย
“ท่านแม่...”
เซียวเฉินพึมพำเบาๆ ดวงตามีความรู้สึกบอกไม่ถูกจางๆ เหมือนเมื่อครู่เขาไม่รู้สึกว่าหงสาคุกคามเวิ้งนภา
เสียงนั้นสั่นสะท้าน
ในใจมีความคิดบังอาจเกิดขึ้น จิตใจไม่สงบดุจมีคลื่นั์กระทบฝั่ง
เซียวเฉินไม่ได้รับการสืบทอดสายที่ห้า ต่อมาการสืบทอดสายที่หกร่วงจากฟ้า
“หกเทพประทับร่าง หล่อหลอมอวัยวะภายใน!”
เซียวเฉินกัดฟันยืนหยัด อดทนต่อความเ็ป ราวกับภายในร่างของเขามีเพลิงผลาญ แผดเผาอวัยวะภายใน กระดูกทุกชิ้นและแขนขาของเขา ดุจเพลิงปรารถนาที่ทำให้เขาไม่อาจหลุดพ้น
จากนั้น โซ่แสงเทพก็ร่วงลงมาเป็สายๆ
เซียวเฉินแทบจะสมบูรณ์แบบ!
วันเวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัวเช่นนี้สิบวัน เซียวเฉินรับพลังแห่งการสืบทอดแปดสาย เหลือเพียงการสืบทอดสายสุดท้ายก็จะเสร็จสมบูรณ์
แววตาของเซียวเฉินแน่วแน่
สายสุดท้าย ต้องหนักหนาแน่นอน จะผิดพลาดไม่ได้!
ตูม!
โซ่เส้นที่เก้าทะลุร่างของเซียวเฉิน เขตหลุมศพทั้งหมดสั่นะเื ราวกับนี่คือพลังค้ำยันเขตสุสานทั้งหมด ทันใดนั้น พลังเสวียนอันยิ่งใหญ่ทะลักเข้าสู่ร่างของเซียวเฉินในพริบตา ตามมาด้วยพลังแห่งความคิดอันแข็งแกร่ง พลังนั้นเหนือทุกสิ่งราวกับเป็พลังแห่งเทพเ้า
เวิ้งนภาทั้งมวลสั่นะเืด้วยเหตุนี้
ราวกับแค่พลิกฝ่ามือก็สามารถดับสูญเวิ้งนภาด้วยความคิดนั้น
“เก้าเทพประทับร่าง สืบทอดเจตนารมณ์เทียนฮวง!”
ยามนี้ ร่างของเซียวเฉินเปล่งแสงเสวียนร้อยจั้ง เขากำลังรับการสืบทอดสายสุดท้าย และเป็การสืบทอดที่ยากลำบากที่สุด หากสำเร็จ เขาจะรุดหน้าแบบก้าวะโ หากล้มเหลวจะประสบเคราะห์จนไม่อาจพลิกฟื้น
หนึ่งวัน...สองวัน...สามวัน...
เวลาค่อยๆ ล่วงเลยไป พริบตาก็ผ่านไปสิบวัน เซียวเฉินยังรับการสืบทอดสายสุดท้ายไม่เสร็จ เหมือนเขาจมอยู่ในการหลับใหล มีเพียงแสงเสวียนที่ยังกะพริบ เดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่าง เอาแน่เอานอนไม่ได้
ยามนี้ แม้แต่ท่านผู้นั้นก็เริ่มตึงเครียด
บอกได้ว่า หลายปีมานี้ เซียวเฉินคือผู้สืบทอดที่โดดเด่นที่สุดที่เขาเคยพบมา ไม่เพียงมีพลังควบคุมตนเองอันเข็มแข็งเท่านั้น แต่ยังมีสายโลหิตขั้นสุดยอดอีกด้วย…
มีข้อได้เปรียบตามธรรมชาติ ดังนั้น เขาจึงหมายตาเซียวเฉินเป็พิเศษ
“ต้องสำเร็จให้ได้นะ!”
ผ่านมาสามวัน เซียวเฉินยังนิ่งเงียบ
ขณะที่ท่านผู้นั้นกำลังจะผิดหวัง เซียวเฉินก็ขยับ โซ่เส้นที่เก้าส่งเสียงแตกสลาย ท่านผู้นั้นถอนหายใจ...
“ยังล้มเหลวสินะ...หรือว่า์จะสะบั้นชีพจรเทียนฮวงเรา...”
ตูม!
เซียวเฉินค่อยๆ ลืมตา แววตาลึกล้ำดุจหลุมดำที่สามารถกลืนกินทุกสรรพสิ่ง จากนั้น เปลวเพลิงอันงดงามก็เต้นระริกและเฉิดฉาย ทันใดนั้น เซียวเฉินแผ่ซ่านพลังแห่งเจตนารมณ์อันน่าสะพรึงออกมาราวกับสามารถควบคุมทั้งเขตสุสานและผืนฟ้านี้ได้ ท่านผู้นั้นสะท้าน เพราะเขารับรู้ถึงกลิ่นอายบนร่างของเซียวเฉิน
เป็พลังแห่งเจตนารมณ์ของชีพจรเทียนฮวง!
“เป็ไปได้อย่างไร โซ่ขาดแล้วชัดๆ ไฉนเขายังสืบทอดเจตนารมณ์แห่งเทียนฮวงได้...” ขณะเสียงนั้นพึมพำกับตนเอง เซียวเฉินก็กลับเป็ปกติ หลังจากรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกายตนเอง ใบหน้าของเซียวเฉินก็มีรอยยิ้ม
“ขอบคุณผู้าุโที่ถ่ายทอดให้”
เซียวเฉินโค้งกายคารวะอย่างเคารพ
“เกรงว่าข้าคงไม่อาจอยู่ที่นี่กับผู้าุโได้นาน ผู้าุโเล่าเื่ของแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนฮวงให้ข้าฟังได้หรือไม่ เพราะตอนนี้ข้าน่าจะมีสิทธิ์รู้” เซียวเฉินเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางๆ แววตายิ้มแย้ม
การสืบทอดครั้งนี้เรียกได้ว่าทำให้ทั่วร่างของเขาเปลี่ยนโฉมใหม่จากภายในจรดภายนอก บอกว่าเกิดใหม่ก็ไม่เกินเลย อีกทั้งความสามารถก็เหยียบย่างเข้าสู่ขั้นเสวียนฟ้าระดับสูงสุดด้วยการสืบทอดเก้าเทพ
เวลานี้ เซียวเฉินมีความมั่นใจว่าตนเองสามารถสู้กับผู้เข้มแข็งขั้นเสวียนเต๋าสองชั้นฟ้าโดยอยู่ในสภาพไม่พ่ายแพ้และถึงขั้นสู้ชนะได้!
ทุกอย่างนี้เป็ความดีความชอบของการสืบทอดเก้าเทพ
ทำให้เซียวเฉินมิใช่เซียวเฉินในอดีตอีกต่อไป
“ไม่เพียงได้รู้ บัดนี้เ้าเป็จักพรรดิแห่งเผ่าาเทียนฮวงแล้ว ภาระหน้าที่ในการฟื้นฟูเผ่าาเทียนฮวงทั้งหมดต้องพึ่งพาเ้าแล้ว!” เสียงนั้นไม่เข้มงวดเหมือนก่อนหน้านี้ กลับมีความพลุ่งพล่านและปลาบปลื้มแทน
แปดร้อยปีแล้ว ในที่สุดเผ่าาเทียนฮวงก็ไม่ล่มสลาย
เพราะมีผู้สืบทอดคนใหม่ปรากฏตัวขึ้น เขาจะนำพาเผ่าาเทียนฮวงไปสู่ความรุ่งโรจน์และขึ้นสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง
“เผ่าาเทียนฮวง?”
เซียวเฉินมีสีหน้าไม่เข้าใจ แต่มีพลังแห่งเจตนารมณ์อันแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ เพราะเป็เผ่าเทพที่กล้าแข็งสินะ
“แดนศักดิ์สิทธิ์เทียนฮวงก็คือเผ่าาเทียนฮวง!”
เสียงนั้นเอ่ยช้าๆ “เผ่าาเทียนฮวงเราตั้งตระหง่านในเขต์มาพันปี ถือว่าเป็เผ่าาระดับสูงในเขต์อันไพศาล เผ่าาเทียนฮวงสืบทอดลิขิตแห่งฟ้าเรียกว่าทายาทเทพสววรรค์ สู้รบเก่งโดยกำเนิด ทั้งยังรบชนะทุกศึกจู่โจมได้ชัยทุกครั้ง เลื่องชื่อลือนามในเขต์” เอ่ยถึงตรงนี้ น้ำเสียงก็มีแววภาคภูมิ
แววตาของเซียวเฉินเปล่งประกาย
เขต์ นั่นเป็สถานที่ใด ทำไมไม่เคยได้ยินมาก่อน
“เขต์อยู่ในดินแดนเทียนเสวียนหรือ?”
“เฮอะ...” เสียงนั้นหัวเราะเยาะ กล่าวว่า “ระนาบ [1] อันเล็กกระจิ๋วหลิวอย่างดินแดนเทียนเสวียนหรือจะเทียบกับเขต์อันไพศาลได้ แตกต่างกันราวเมฆกับดิน ต่อให้สิบดินแดนเทียนเสวียนก็ยังไม่เท่าแคว้นเซิ่งในแดน์ และเผ่าาเทียนฮวงเรายังเหนือกว่าแคว้นเซิ่ง!”
สีหน้าของเซียวเฉินใสุดขีด
คำพูดของเสียงนั้นทำให้เขารู้สึกสยองขวัญ ที่แท้ยังมีระนาบอื่นๆ นอกเหนือจากดินแดนเทียนเสวียน และฟังออกจากวาจาของเขาว่าเขต์คือระนาบที่แข็งแกร่งกว่าดินแดนเทียนเสวียนไม่รู้กี่เท่า
และสิ่งที่เรียกว่าเผ่าาเทียนฮวงเป็กลุ่มอิทธิพลระดับสุดยอดของเขต์ เซียวเฉินคิดถึงตรงนี้ก็ถามอย่างสงสัย “ทำไมท่านจึงมาที่ดินแดนเทียนเสวียนได้?”
“เฮ้อ...”
คำพูดของเซียวเฉินทำให้เสียงนั้นถอนหายใจยาว
มีความหดหู่เศร้าสร้อยในน้ำเสียงอย่างบอกไม่ถูก
“เื่มันยาว เมื่อแปดร้อยปีก่อน...”
---
[1] ระนาบ หมายถึง แกนราบในพื้นผิวสองมิติ มีแค่แกนนอนและแกนตั้ง