“หือ?”
ิอวี่รู้สึกตัวได้ก็หลบนิ้วนั้นเกือบไม่ทัน เขารีบซัดฝ่ามือซ้ายออกไปตามสัญชาตญาณไปที่หน้าอกของโหยวอู่เยวี่ยจนนางกระเด็นไปที่ขอบลานประลอง กระโปรงสีเขียวแดงก็ถูกลมปราณพุ่งใส่จนฉีกขาด
“ว้าย!”
โหยวอู่เยวี่ยร้องเสียงแหลม ครั้งนี้นางไม่เหลืออะไรคลุมเลยแม้แต่นิดเดียวจริงๆ แล้ว นางรีบเอาเศษผ้าที่เหลือมาปิดจุดสำคัญเอาไว้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นก็ทำให้ผู้ชมที่อยู่ด้านล่างน้ำลายไหล ตาตั้งกันไปหมด
แต่ผู้ชมก็รีบเบือนหน้าหนีแล้วทำเป็ไม่รู้ไม่เห็นอะไร เพราะพวกเขารู้ว่ามีคนหนุนหลังโหยวอู่เยวี่ยอยู่ หากถูกจับได้ พวกเขาอาจถูกควักลูกตาก็เป็ได้
แต่ิอวี่ยังไม่รู้ เขาจึงจ้องไปที่โหยวอู่เยวี่ยตาไม่กระพริบ ถึงแม้มือซ้ายของเขายังคงหลงเหลือััความอ่อนนุ่มที่น่าตะลึงอยู่ แต่ในเวลานี้อารมณ์ของเขากลับเ็าจนน่ากลัว
เมื่อครู่หากพลาดไปแค่นิดเดียว เขาก็คงตายไปแล้ว!
“คนลามก ... เ้าทำลายความบริสุทธิ์ของข้าแล้ว! เ้าคิดจะทำอะไรอีก?”
โหยวอู่เยวี่ยรีบหยิบเสื้อคลุมสีดำออกมาจากแหวนเก็บของมาปิดเรือนร่างของนางเอาไว้ ิอวี่ไม่เพียงทำลายเสื้อผ้าของนางจนหมด เขายังจ้องมาที่นางตาไม่กระพริบอีกด้วย ยิ่งคิดนางยิ่งรู้สึกไม่ได้รับความเป็ธรรม แล้วดวงตาของนางเริ่มมีน้ำนองออกมา
“อย่างนั้นหรือ?”
ิอวี่ถือกระบี่เฟิงโหวค่อยๆ เดินไปหาโหยวอู่เยวี่ย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เ็าว่า “เมื่อครู่ตอนที่ประมือกัน เ้าใช้กระบวนท่าโเี้มาก ข้าแค่อยากชนะการประลอง เ้าบอกว่าข้าไม่เป็สุภาพบุรุษ เ้าคิดว่าตัวเองเป็ผู้หญิง แล้วผู้ชายทุกคนจะต้องยอมให้เ้าตียอมให้เ้าฆ่า แม้แต่เื่ต่ำช้าอย่างการลอบโจมตี เ้าก็ทำมันได้อย่างเปิดเผยแบบไม่มีเงื่อนไขได้อย่างนั้นหรือ?”
คำพูดของิอวี่ เอ่ยรวมไปถึงความคิดของผู้ชายหลายคนที่อยู่ล้อมลานประลอง เพียงแต่พวกเขาไม่กล้าพูดเท่านั้นเอง
พอพูดจบิอวี่ก็เดินมาหาโหยวอู่เยวี่ย เมื่อเขาตวัดข้อมือ ลำกระบี่เฟิงโหวก็พุ่งไปที่หน้าอกของโหยวอู่เยวี่ย ถึงแม้จะเป็เพียงลำกระบี่แต่ก็ทำให้กระดูกซี่โครงของนางหักได้
โหยวอู่เยวี่ยจะไปมีกำลังต่อสู้อีกได้อย่างไรกัน นางรีบหันตัวแล้วะโลงจากลานประลองไปทันที แต่ิอวี่ก็เร็วไม่แพ้กัน ใช้ลำกระบี่ตบไปที่สะโพกของโหยวอู่เยวี่ยอย่างไม่ปราณี
“ว้าย!”
หลังจากเสียงร้องด้วยความใของโหยวอู่เยวี่ย แรงกำลังนั้นก็ซัดร่างของนางกลิ้งตกลงไปจากลานประลองทันที
ิอวี่ใช้กระบี่ชี้ไปที่โหยวอู่เยวี่ย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เ็าว่า “ถ้าไม่สั่งสอนเ้า เ้าจะจำได้อย่างไรกันล่ะ?”
“ได้!”
คำว่า “ได้” มันพุ่งเข้าไปในใจขอผู้ชมทุกคน ในใจของพวกเขาปรบมือให้กับิอวี่จนแดงไปหมดแล้ว ิอวี่ทำได้สะใจมากจริงๆ
เพียงแต่ ใครจะไปกล้าพูดออกมากันล่ะ?
โหยวอู่เยวี่ยเป็นางรำที่หอจุ้ยเซียง แล้วคนที่รับดูแลนางอยู่คือจ้าวหานเหริน!
เขาเป็ผู้ยุติการท้าชิงหนุ่มที่มีฝีมือสูงมากในเมืองใต้ดินหวังเฉิงแห่งนี้ ถึงแม้คำพูดของิอวี่จะทำให้สะใจ แต่นี่ก็เท่ากับหยามจ้าวหานเหรินไปแล้ว
ิอวี่เหมือนจะยังไม่มีฝีมือมากพอที่จะเอาชนะผู้ยุติการท้าชิงจำนวนมาก เพื่อเข้าไปท้าชิงกับจ้าวหานเหรินได้เลย แต่ว่า ผู้ยุติการท้าชิงลำดับก่อนหน้าที่จะไปถึงล้วนแต่ให้เกียรติจ้าวหานเหรินทั้งนั้น พวกเขาจะต้องเล่นงานิอวี่ถึงตายแน่นอน
“ข้าจะทำให้เ้าต้องชดใช้ด้วยเื!”
โหยวอู่เยวี่ยลุกขึ้นมาจากพื้น แล้วมองไปที่ิอวี่ด้วยสายตาโกรธแค้น แต่ว่าในดวงตาของนางนั้นมีน้ำตาด้วย มันห้ามเอาไว้ไม่อยู่จึงไหลออกมาในที่สุด
ิอวี่ไม่ได้ให้ความสนใจผู้หญิงคนนี้เลย ถึงแม้เขาจะได้เงินตามที่้าแล้ว แต่เพราะว่าเขาได้เข้าถึงเพลงกระบี่ด้วย จึงคิดว่าจะฉวยโอกาสตีเหล็กตอนร้อนต่อไปเลย
พอคิดได้แบบนี้ิอวี่ก็ปรับอารมณ์ แล้วพูดว่า “คนต่อไป”
คิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากิอวี่ท้าประลองกับโหยวอู่เยวี่ยไปแล้ว ยังกล้าประลองต่ออย่างมั่นใจอีก! แต่พอได้ยินคำพูดของิอวี่แล้วเหล่าผู้ชมต่างก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว
“ซวยแล้ว เพราะเป็จ้าวหานเหริน การประลองในรอบต่อๆ ไปิอวี่ลำบากแน่ เขาไปตอนนี้น่าจะดีกว่า” มีผู้ชมเริ่มพูดคุยกัน
“ไม่มีประโยชน์หรอก ต่อให้เขาไปตอนนี้ แล้วจ้าวหานเหรินจะยอมปล่อยเขาไปหรือ? เขาก็ต้องซวยไม่ช้าก็เร็วอยู่ดีนั่นแหละ”
“เฮ้อ น่าเสียดายคนเก่งๆ แบบนี้จังเลยเนอะ”
โจวไคที่อยู่ในมุมหนึ่ง สายตามีแต่ความไม่อยากจะเชื่อเต็มไปหมด เขารับไม่ได้เลยที่ิอวี่แข็งแกร่งกว่าเขา แต่ว่า เขาจะต้องเห็นิอวี่ตายอยู่ที่นี่ด้วยตาของเขาเองเขาถึงจะพอใจ การตายของิอวี่จะทำให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปอีกได้
ิอวี่ต้องตาย!
ในเวลานี้เอง มือกระบี่สวมชุดสีน้ำเงินเดินขึ้นมาบนลานประลอง เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็ชักกระบี่ขึ้นมาทันที แต่ละกระบวนท่าล้วนแต่้าให้ิอวี่ตาย
สิ่งที่ิอวี่้าก็คือการสู้อย่างเอาเป็เอาตายแบบนี้นี่แหละ ถึงจะสามารถดึงศักยภาพสูงสุดที่อยู่ในตัวของเขาออกมาได้!
กระบี่เฟิงโหวในมือพร้อมกับเพลงกระบี่ผุดขึ้นมาในใจของเขาอย่างต่อเนื่อง ิอวี่ฝึกฝน เรียนรู้ไปพร้อมๆ กับการรับมือ ยิ่งสู้ก็ยิ่งกล้ายิ่งดุดัน เพลงกระบี่สังหารหนีลวนในมือของเขายิ่งใช้ยิ่งคล่องมือยิ่งพลิ้วไหว การต่อสู้แบบนี้ มันได้ผลดียิ่งกว่าการฝึกกระบี่คนเดียวหลายเท่ามาก กระบวนท่าที่แข็งกระด้างก่อนหน้านี้ ิอวี่ก็ใช้มันได้อย่างคล่องแคล่วขึ้น
“พลังสังหารหกเท่า!”
ิอวี่ะเิพลังกระบี่ออกมา แล้วฟันกระบี่ในมือของคู่ต่อสู้จนหัก ปราณกระบี่ม้วนเป็พายุแล้วซัดกวาดมือกระบี่คนนั้นกระเด็นออกไปนอกลานประลอง
จากนั้น ทุกคนก็เห็นผู้ท้าประลองคนใหม่เดินขึ้นมาบนลานประลอง แต่สุดท้ายก็ถูกิอวี่เล่นงานตกลงมาอีก!
ผู้ชมทั่วทั้งเมืองใต้ดินหวังเฉิงต่างรายล้อมมาที่ลานประลองหมายเลขสามสิบห้า
พวกเขาเห็นแค่ชายหนุ่มคนนึ่งที่ถือกระบี่อย่างบ้าคลั่ง เห็นเทพฆ่าเทพ เห็นพระฆ่าพระ ชนะต่อเนื่องถึงหกรอบ อีกทั้งสภาพของิอวี่ในตอนนี้ก็ไม่ได้มีอาการเหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่นิดเดียว
“อีกนิดเดียว”
ิอวี่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อปรับอารมณ์ของตัวเอง ตอนนี้เขาเรียนรู้เพลงกระบี่สังหารหนีลวนไปแล้วอีกขั้น ในหัวของเขาตอนนี้มีแต่จิติญญาของกระบี่ เขาใกล้ถึงจุดสูงสุดของเพลงกระบี่สังหารหนีลวนแล้ว!
“บ้าไปแล้ว เขาใช่คนหรือเปล่าเนี่ย?” ผู้ชมล้วนแต่ตกตะลึง
“ิอวี่เอาชนะต่อเนื่องเป็รอบที่หกแล้วนะ อย่าบอกนะว่าเขาจะตามรอยเยี่ยซีที่สร้างประวัติศาสตร์การต่อสู้นี้ไปอีกคนน่ะ?”
มีผู้ชมส่ายหัวแล้วพูดว่า “คิดว่าการต่อสู้ที่แท้จริงมันน่าจะเริ่มั้แ่ตอนนี้มากกว่า พวกเ้าอย่าลืมสิ ในรอบแรกเขาไปล่วงเกินใครเข้า?”
เวลานี้เอง ในห้องพักรอที่ชั้นสอง
โหยวอู่เยวี่ยกัดฟัน ใบหน้าของนางแดงก่ำ ทั้งๆ ที่มีเก้าอี้อันอ่อนนุ่มอยู่แต่นางกลับไม่สามารถนั่งลงได้
เพราะก้นของนางมีรอยเขียวช้ำ เวลาที่นางนั่งก็จะรู้สึกเ็ป จึงทำได้แค่ยืนมองิอวี่ต่อสู้ แต่ยิ่งดูนางก็ยิ่งแค้น
“มีอะไรน่าดีใจกัน? ข้าเป็ผู้หญิง สู้เ้าไม่ได้เป็เื่ปกติ แต่ว่าผู้ชายของข้าจะต้องฉีกเ้าเป็ชิ้นๆ แน่!” โหยวอู่เยวี่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่เ็า
ระหว่างที่พูด พิธีกรก็ประกาศขึ้นมาอีกครั้ง
“ขอเชิญผู้ท้าชิงคนที่สิบเจ็ด ผู้ยุติการท้าชิงของเมืองใต้ดินหวังเฉิงของเรา จ้าว ... หาน ... เหริน”
อีกฝั่งหนึ่งของลานประลอง ชายหนุ่มชุดดำคนหนึ่งเดินขึ้นมา ตัวเขาเหยียดตรง ผมยาวประบ่า ดวงตาใสเป็ประกาย คมคายราวกับดาบสองเล่มที่ทิ่มแทงเข้าไปในใจ!
“เขาเองหรือ คนบ้าที่เอาแต่ฝึกหนักทุกวี่ทุกวัน!” หลังจากที่จ้าวหานเหรินปรากฏตัว หลายต่อหลายคนก็เริ่มตื่นเต้น
“ได้ยินมาว่า พลังฝีมือของเขาตอนนี้เทียบเท่ากับเยี่ยซีเมื่อปีก่อนเลยนะ ต่อให้มีผู้ยุติการท้าชิงหกคนมาอยู่บนลานประลองพร้อมกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย”
มีคนส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ิอวี่มีพร์มากจริงๆ น่าเสียดายที่เขามาจากเมืองอวินเฉิงเล็กๆ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไปล่วงเกินผู้หญิงของจ้าวหานเหรินเข้า คราวนี้จบแน่!”
เมื่อปีก่อน จ้าวหานเหรินได้เข้าใกล้การติดอันดับหนึ่งในสามพันของตารางนักรบของราชวงศ์ หลังจากที่แพ้ให้กับเยี่ยซีในการประลองรอบที่สิบเจ็ด จ้าวหานเหรินก็มองว่านี่เป็ความอัปยศอย่างมาก เขาจึงแทบจะไม่หยุดการฝึกเลย ตอนนี้พลังฝีมือของเขานั้นสูงมาก มีอาณาจักรพลังขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่หกระดับกระชากิญญาสูงสุดแล้ว
ถึงแม้ครั้งนี้ จ้าวหานเหรินจะขึ้นเป็คนที่เจ็ดเหมือนเดิม แต่เมื่อเทียบกับที่ผ่านมาแล้ว จ้าวหานเหรินแข็งแกร่งกว่าเดิมไม่รู้เท่าไร
“เ้าใช่ไหมที่แกล้งจนเยวี่ยเอ๋อร์ต้องร้องไห้”
จ้าวหานเหรินเดินขึ้นไปบนลานประลอง เขาจ้องไปที่ิอวี่ตาไม่กะพริบ แล้วพูดว่า “ถ้าเ้าตัดแขนขวาตัวเองทิ้ง แล้วคุกเข่าลง โขกศีรษะไปทางนั้นร้อยครั้ง ข้าจะไว้ชีวิตเ้า”
ระหว่างที่พูด จ้าวหานเหรินก็ชี้ไปที่ห้องพักรอชั้นสองที่โหยวอู่เยวี่ยอยู่
โหยวอู่เยวี่ยยืนอยู่หลังกระจกบานใส นางสูดหายใจเข้าลึกๆ ความรู้สึกที่ได้รับการปกป้องและได้รับความรักผุดขึ้นมาในใจของนาง
ผู้ชายของนางสง่างามจริงๆ !
เพราะแบบนี้ นางถึงได้ยอมศิโรราบให้กับผู้ชายที่แข็งแกร่งแบบนี้!
ิอวี่เงยหน้ามองตามที่จ้าวหานเหรินชี้ไป เขาหันไปมองจ้าวหานเหรินแล้วพูดว่า “ข้าว่าเ้าคงเข้าใจอะไรผิดแล้ว”
“เ้าหมายความว่า เ้าไม่ได้แกล้งจนเยวี่ยเอ๋อร์ร้องไห้หรือ?”
จ้าวหานเหรินเอามือไขว้หลัง ยังไม่ได้รีบร้อนที่จะลงมือ เขาอยากจะฟังิอวี่อธิบายก่อน จากนั้นค่อยใช้การกระทำตอบกลับเขาว่า อธิบายไปก็ไม่มีประโยชน์
ล่วงเกินคนที่ไม่ควร ยังไงเ้าก็สมควรตาย!
ผู้ชมด้านล่างเหมือนหยุดหายใจ ถึงิอวี่จะอธิบายก็ไม่มีประโยชน์อะไร เขาไม่ควรจะบ้าระห่ำแบบนั้นั้แ่แรกเลย
มาถึงตอนนี้ จะพูดอะไรก็สายเกินไปแล้ว
“ข้าหมายความว่า ข้าคิดว่าเ้าอาจจะเข้าใจผิด”
ิอวี่พูดแทรกความคิดของทุกคน “ข้าไม่เพียงทำให้นางร้องไห้ ข้ายังตีก้นนางด้วย ต้องบอกว่าข้าทำให้นางร้องไห้เลย เด็กแบบนั้น โดนตีครั้งแรกจะไม่ร้องไห้ได้ยังไงกัน? สิ่งสำคัญมันอยู่ที่ผิดแล้วรู้จักแก้ไข ก็ถือว่าความหวังดีของข้านั้นไม่สูญเปล่า”
พอคำพูดพวกนี้ถูกเปล่งออกมา บรรยากาศในลานประลองก็เงียบเป็เป่าสาก แต่ดูเหมือนว่าั้แ่ที่ิอวี่ยังพูดไม่ทันจบ ทุกอย่างก็เงียบกริบไปแล้ว
ในบริเวณนี้ ต่อให้ิอวี่พูดเสียงไม่ดังก็ยังได้ยินอย่างชัดเจน
“นี่ เ้า ... เ้าได้ยินไหมว่าเมื่อครู่เขาพูดอะไร?” มีผู้ชมหลายคนที่หันไปถามคนที่อยู่ข้างๆ ของตัวเอง
คนพวกนั้นกลืนน้ำลายอึกใหญ่ แล้วพูดว่า “น่ากลัวเกินไปแล้ว เขาพูดอะไรนะ?”
พูดตรงๆ ต่อหน้าคนแข็งแกร่งอย่างจ้าวหานเหริน ผู้ที่ติดสามพันอันดับแรกบนตารางนักรบของราชวงศ์ต้าิว่าทำผู้หญิงของเขาร้องไห้ แล้วยังบอกด้วยว่าตีก้นผู้หญิงของเขาจนก้นบวมด้วย ...
“เอาจริงนะ ข้าคิดว่าชาตินี้ทั้งชาติข้าคงไม่บ้าระห่ำอย่างเขาแน่นอน” มีคนปาดเหงื่อแล้วพูดชื่นชม
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้