“หืม?”        เสียงร้องถามของเยาจีปลุกเย่ชิงหานให้ได้สติกลับคืนมา ดวงตาเลื่อนลอยของเขากวาดมองมาพร้อมกับพยักหน้าตอบรับ จากนั้นจึงพูดออกไปโดยไม่ได้คิดอะไรมากมาย “ถูกต้อง ข้ามีสัตว์อสูรกลืนวิญญาณ แต่มีแล้วจะยังไง? มีแล้วก็ใช้อะไรไม่ได้อยู่ดี!”     ...