เซี่ยยวี่หลัวตกอยู่ในภวังค์นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนหันมองของที่อยู่ในมือ หยาดน้ำตาพลันไหลริน พร้อมตวัดริมฝีปากแย้มรอยยิ้ม “ข้าถึงว่าอย่างไร เจ้าเด็กโง่คนนี้ เหตุใดถึงเขียนเจ้าสิ่งนี้อีก…”        ที่แท้คิดจะแบกรับความรับผิดชอบทั้งหมดไว้เอง      ...