หลังจากหัวเราะไปได้สักพัก เจินจูก็เช็ดน้ำตาที่ไหลออกจากหางตา         ทั้งสองไม่ได้เจอกันนาน ราวกับมีคำพูดมากมาย แต่ก็เหมือนว่าทุกอย่างชัดเจนโดยไม่ต้องพูดอะไรให้มากความอีกเช่นกัน         และไม่รู้ว่าเมื่อไรที่หลัวจิ่งหมุนตัวมาข้างกายนาง เขากางแขน...