ทางฝ่ายตระกูลมู่หรง ดวงตาของมู่หรงเจิ้นเปล่งประกายวิบวับ เขาตั้งตาคอยการมาของตระกูลหลี่ ตระกูลเจียงจะต้องพบกับหายนะเมื่อตระกูลหลี่เดินทางมาถึง และเมื่อถึงเวลานั้นเมืองเทียนเซียงจะตกเป็ของตระกูลมู่หรงแด่เพียงผู้เดียว
"ฮ่าวเอ๋อร์ เ้าจะได้รับการล้างแค้นแล้วนะ เ้าสารเลวน้อยเจียงเฉินนั่นมันจะต้องพบกับจุดจบที่น่าสังเวช!"
บนใบหน้าของมู่หรงเจิ้นเผยถึงสีหน้าโเี้ เขาเกลียดชังเจียงเฉินเข้ากระดูกดำ หมายที่จะกินเนื้อสดๆของเขา เพราะเหตุการณ์ไปยังบ้านเ้าบ่าวเพื่อรับตัวเ้าบ่าว และเื่การประลองชี้ตายที่เกิดขึ้นใน่เร็วๆนี้อีก เกียรติยศและชื่อเสียงของตระกูลมู่หรงได้ถูกเจียงเฉินทำลายป่นปี้
ยิ่งไปกว่านั้น เจียงเฉินสามารถเอาชนะคุณชายหลี่ผู้ซึ่งเป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ขั้นต้นได้ด้วยระดับการบ่มเพาะเพียงฉีจิงระดับเก้าเท่านั้น ศักยภาพของเขาเป็ดั่งเข็มทิ่มแทงใจของมู่หรงเจิ้น และหากว่าเขาปล่อยให้อัจฉริยะผู้นี้เติบโตต่อไปล่ะก็ แค่เพียงไม่กี่ปีตระกูลมู่หรงคงถูกขับออกจากเมืองนี้
โชคดีที่ เจียงเฉินได้ไปล่วงเกินตระกูลหลี่แห่งเมืองชื่อ เป็โอกาสดีที่มู่หรงเจิ้นจะฆ่าคนโดยยืมมีดผู้อื่น มิฉะนั้นแล้วมู่หรงเจิ้นคงนั่งไม่ติด สำหรับตอนนี้ เขาจำเป็ต้องรอคอย เขาจะได้เก็บผลไม้สุกงอมโดยที่ไม่ต้องทำอะไร
ในขณะที่ทางตระกูลมู่หรงมิได้เคลื่อนไหว ทางตระกูลเจียงกลับยุ่งวุ่นวายอย่างมาก สมาชิกหลักๆของตระกูลเจียงจะถูกนำโดยเจียงเจิ้นไห่และโจวเป่ยเฉิน พวกเขามารวมตัวและรอคำสั่งเคลื่อนพลเพื่อไปกำจัดตระกูลมู่หรงจากเจียงเฉิน
เจียงเฉินได้กลายเป็ที่รู้จัก ชื่อเสียงของเขาโด่งดังยิ่งกว่าเจียงเจิ้นไห่ ซึ่งในตอนนี้เขาปฎิบัติต่อเจียงเฉินดั่งผู้บัญชาการของพวกเขา
ขณะที่ทั้งตระกูลเจียงต่างวุ่นวายกับการเตรียมการ แต่มีสถานที่แห่งหนึ่งเงียบสงบ...นั่นคือตำหนักส่วนตัวของเจียงเฉิน เจียงเจิ้นไห่ออกคำสั่งมิให้ผู้ใดล่วงล้ำเข้าไปในรัศมีร้อยก้าว
เจียงเฉินในตอนนี้ กำลังปิดด่านฝึกตนอยู่ที่ตำหนักของเขา การต่อสู้กับหลี่ช่างหงในวันนี้ทำให้เขาได้รับประโยชน์อย่างมาก ถึงแม้ว่าทักษะยุทธของหลี่ช่างหงจะไม่อาจเป็อันตรายต่อเขาได้ก็ตาม แต่ถึงอย่างไรเจียงเฉินก็ยังเป็เพียงแค่ผู้เชี่ยวชาญฉีจิงเท่านั้น
ระดับการบ่มเพาะของเจียงเฉินถึงเพียงจุดสูงสุดของฉีจิงระดับเก้า อีกเพียงก้าวเดียวก็จะสามารถสร้างทะเลปราณขึ้นที่จุดตันเถียนของเขาได้ และในจุดนั้นจำเป็ต้องผ่านการต่อสู้ที่รุนแรงอย่างการประลองชี้ตายในวันนี้ เขาได้ปลดปล่อยหนึ่งดัชนีสุริยันออกมาด้วยพลังเต็มที่ ในที่สุดก็ทำให้เจียงเฉินได้ทะลวงผ่านคอขวด และทำให้เขาทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่ได้
ฉีจิงเป็ขอบเขตขั้นพื้นฐานที่เหล่าผู้ฝึกตนล้วนผ่านมันมาทั้งสิ้น ขอบเขตฉีจิงทำให้ผู้ฝึกตนสามารถััพลังหยวนฟ้าดินได้ และดูดซับพลังหยวนเข้าสู่ร่างกายเพื่อสร้างพลังหยวนขึ้นไว้ในการฝึกฝน
อย่างไรก็ตาม ในขอบเขตฉีจิงพลังหยวนยังไม่ได้รวมเป็จุดเดียวที มันกระจายอยู่ทั่วร่าง เมื่อผู้ฝึกตนถึงขอบเขตฉีจิงระดับเก้า ก็จะสามารถเปิดทะเลปราณขึ้นที่จุดตันเถียนได้ เมื่อสร้างทะเลปราณแล้ว พลังหยวนทั้งหมดก็จะถูกเก็บไว้ที่ทะเลปราณ
เจียงเฉินนั่งขัดสมาธิอยู่บนก้อนหินสีมรกตก้อนใหญ่ ตราประทับัสีแดงชาดภายในจุดตันเถียนของเขาสั่นะเืไม่หยุด ทำให้พลังหยวนทั่วร่างของเขาสั่นไหว
"ถึงเวลาแล้ว ทะเลปราณเอ๋ย จงเปิดออก"
ดวงตาของเจียงเฉินเปล่งแสงออกมาขณะที่เขาะโ ตราประทับัภายในร่างของเขาได้สั่นะเืยิ่งกว่าก่อน มันปลดปล่อยคลื่นแสงสีแดงออกมา แสงสีแดงก่ำเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่ามันเป็พลังงานโลหิต
ครืนนนนน.....
ทันใดนั้น จุดตันเถียนของเขาส่งเสียดังออกมาเพราะการสั่นะเืของตราประทับั พลังหยวนอันแข็งกล้าของเขาได้กลายเป็ดั่งอสรพิษ มันได้อาละวาดอยู่ในจุดตันเถียนของเขา
พลังหยวนและตราประทับัเป็ดั่งเครื่องมือในการประสานกับจุดตันเถียนของเขา และมันจะเปิดรอยร้าวขึ้นที่จุดตันเถียนในเร็วๆนี้
เปรี๊ยะ!
เมื่อรอยร้าวปรากฏขึ้น พลังหยวนได้พวยพุ่งออกจากมันทันที ตราประทับัเป็ดั่งแม่ทัพที่คุมทหารนับล้าน ได้นำพลังหยวนทั้งหมดเดินทางออกจากรอยร้าว
รอยร้าวค่อยๆเปิดกว้างขึ้นเรื่อยๆ และมันใหญ่ขึ้นจนเปิดเป็มิติว่างเปล่าแห่งหนึ่ง
ในเวลานี้ กระแสพลังหยวนได้กลายเป็พายุที่มองไม่เห็น ได้ดูดซับพลังหยวนรอบตัวเจียงเฉินอย่างบ้าคลั่ง
ครืนนนนนน...
เจียงเฉินเป็ดั่งหลุมดำไร้ก้นเพราะไม่ว่าเขาจะดูดซับพลังหยวนไปมากเพียงใด ก็ไม่เพียงพ่อต่อเขา ในขณะที่เขาดูดซับพลังหยวนโดยรอบมากขึ้นเรื่อยๆ พายุที่มองไม่เห็นได้โตขึ้นอีกระดับทำให้อากาศเหนือคฤหาสน์เ้าเมืองเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น
เกิดคลื่นเกลียวพายุขึ้นเหนือคฤหาสน์เ้าเมือง ขณะที่พลังหยวนทั้งหมดได้มุ่งตรงไปยังตำหนักของเจียงเฉิน มันได้รวมกลายเป็พายุขนาดั์
"มันเกิดอะไรขึ้น? เหตุใดถึงได้เกิดลมแรงขนาดนี้ขึ้นเนี่ย?"
"พลังหยวนฟ้าดินได้ถูกถ่ายเทไปรวดเร็วมาก ดูนั่นสิ ทิศทางที่พวกมันมุ่งหน้าไปอยู่ที่ตำหนักของนายน้อย ดูเหมือนว่านายน้อยกำลังทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่!"
"ใช่แล้ว นายน้อยได้ปิดด่านฝึกตนก่อนหน้านี้นี่...ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่รวดเร็วขนาดนี้ เขาช่างสุดยอดจริงๆ"
"นายน้อยอายุเพียงสิบห้าเองนะ อายุสิบห้าทะลวงสู่ขอบเขตฉีไห่แล้ว นี่มันผิดปกติเกินไปแล้ว นี่เป็ครั้งแรกที่ข้าได้พบเห็นอะไรแบบนี้"
ทุกๆคนในคฤหาสน์เ้าเมืองต่างตื่นเต้น เจียงเจิ้นไห่และโจวเป่ยเฉินที่กำลังหารือกันอยู่สามารถััถึงบรรยากาศที่ได้แปรเปลี่ยนอย่างง่ายดาย พวกเขาทั้งคู่เป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ และพวกเขารู้ว่าการเปลี่ยนแปลงนี้เป็ของผู้ที่ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่
"นายน้อยทะลวงขอบเขตล่ะ วะฮ่าฮ่า ดี!"
"อายุเพียงสิบห้าได้ทะลวงสู่ขอบเขตฉีไห่ ขนาดอัจฉริยะแห่งเมืองชื่อยังไม่อาจเทียบได้ นายน้อยช่างเป็อัจฉริยะไร้ที่เปรียบโดยแท้"
"ฮ่าฮ่า....ดี ดีมาก สุสานบรรพชนตระกูลข้าจะต้องะเิแน่ ะเิแน่ๆ!"
อายุเพียงสิบห้า ก็สามารถเป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ได้ นี่มันน่าประหลาดมาก น้ำตาของเจียงเจิ้นไห่หลั่งรินอาบหน้าด้วยความปลื้มปิติ
ในเวลาเพียงไม่นานนัก พลังหยวนโดยรอบคฤหาสน์เ้าเมืองได้ถูกเจียงเฉินดูดซับไปจนหมดเกลี้ยง
"นี่มันห่างไกลเกินกว่าที่ข้าจะสามารถเปิดทะเลปราณได้ ข้าจำเป็ต้องใช้เม็ดยามนุษย์หยวน"
เจียงเฉินหยิบเม็ดยามนุษย์หยวนออกมาสามเม็ดและกลืนมันเข้าไป และด้วยการโคจรทักษะร่างแปลงั พลังอันบริสุทธิ์จากเม็ดยามนุษย์หยวนได้เริ่มไหลเข้าสู่จุดตันเถียนของเขา
ทะเลปราณเป็รากฐานสำคัญของผู้ฝึกตน เจียงเฉิน้าพัฒนาทะเลปราณของเขาให้มีสภาพที่ดีที่สุด
ครืนนนนน....
หลังจากที่กลืนเม็ดยามนุษย์หยวนเข้าไปแล้ว ตราประทับัอีกดวงได้เริ่มก่อตัวขึ้นภายในทะเลปราณของเจียงเฉิน และนีเป็ตราประทับัดวงที่สองของเขา
เม็ดยามนุษย์หยวนทั้งสามเม็ดได้ถูกดูดซับจนหมดอย่างรวดเร็ว แต่เจียงเฉินรู้สึกได้ว่าทะเลปราณของเขาเป็ดั่งหลุมไร้ก้น ไม่ว่าจะเติมเต็มเท่าไรก็ไม่มีวันถมเต็ม
"ผู้เชี่ยวชาญทั่วไปจำเป็ต้องใช้เพียงพลังหยวนฟ้าดินโดยรอบเพื่อสร้างทะเลปราณของพวกเขา และกระทั่งเหล่าอัจฉริยะจำเป็ต้องใช้เม็ดยาหยวนหนึ่งถึงสองเม็ด ข้าใช้เพียงสามเม็ด แต่มันยังห่างไกลจากคำว่าเพียงพอ...ดูเหมือนว่าทักษะร่างแปลงัจะร้ายกาจจริงๆ แต่นี่ก็ดีเหมือนกัน ยิ่งใช้พลังงานมากเท่าไร รากฐานของข้าก็ยิ่งแข็งแกร่งด้วยเช่นกัน"
เจียงเฉินกล่าวออกมา หลังจากนั้นเขาหยิบเม็ดยามนุษย์หยวนออกมาอีกสามเม็ด โชคดีที่เขาได้ตุนเม็ดยาไว้มากก่อนหน้า มิเช่นนั้นแล้วเขาจะเกิดปัญหาขึ้นตามมามาก
ยิ่งดูดซับพลังหยวนมามากเท่าไร ก็จะยิ่งมีศักยภาพมากขึ้นเท่านั้น แต่นี่ทำให้เจียงเฉินถึงกับพูดไม่ออกเพราะนี่เป็พลังงานมากมายที่ใช้ในการทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่เท่านั้น มันยากที่จะจินตนาการว่าเมื่อเขาจะต้องใช้พลังงานและเม็ดยาหยวนมากถึงเพียงใดในการสร้างแก่นแท้มนุษย์ แก่นแท้์ และแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ในอนาคต การทำการบ่มเพาะทักษะร่างแปลงัเป็ดั่งการละลายทรัพย์ ยิ่งศักยภาพมากเท่าไร เขาจะต้องจ่ายมากขึ้นเท่านั้น
ภายในหนึ่งชั่วโมงนี้ เจียงเฉินได้กลืนเม็ดยามนุษย์หยวนเข้าไปถึงสิบเม็ด และในที่สุดเขาก็ได้ทะลวงระดับ พลังหยวนโดยรอบได้กลับคืนสู่สภาพเดิม
ปิ้ง!
เจียงเฉินลืมตาขึ้นอย่างฉับพลัน ประกายแสงสองสายได้พวยพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา ทำให้อากาศสั่นะเื ผมของเขาโบกสะบัดโดยที่ไม่มีลมพัด แผ่กลิ่นอายของผูู้ทรงอำนาจจากทั่วร่าง
ภายในจุดตันเถียนของเจียงเฉิน มีทะเลปราณที่สว่างเจิดจ้า และภายในทะเลปราณ พลังหยวนของเขาไหลราวกับแม่น้ำ ตราประทับัทั้งสองดวงอยู่ใจกลางของทะเลปราณ และมีตราประทับัดวงที่สามจางๆได้ปรากฎขึ้นข้างๆตราประทับัทั้งสอง
เจียงเฉินเพียงแค่คิด พลังหยวนทั้งหมดภายในทะเลปราณได้ไหลท่วมตราประทับั และเมื่อคิดอีกอย่าง พลังหยวนทั้งหมดได้ไหลโคจรทั่วร่างของเขา
"ตราประทับัดวงที่สามได้สร้างเสร็จแล้วครึ่งหนึ่ง นี่มันเกินกว่าที่ข้าคาดไว้อีกนะนี่...ใช่แล้ว ในตอนนี้ข้ามีพลังถึง 25,000 จิน"
เจียงเฉินเผยรอยยิ้มออกมา ความแข็งแกร่งและพลังหยวนของเขาแข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ขั้นปลาย แม้ว่าเขายังไม่อาจเทียบกับผู้เชี่ยวชาญขั้นสูงสุดอย่างเจียงเจิ้นไห่และมู่หรงเจิ้นได้ก็ตาม หากว่าเขาใช้ทักษะยุทธประสานทั้งหมด ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งคู่จะร่วมมือกัน พวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะเจียงเฉินได้
ไม่เพียงแค่ตราประทับัจะสามารถเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับพลังปราณและโลหิตตของเขาได้ การที่บ่มเพาะทักษะร่างแปลงัจะช่วยเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้แก่ร่างกายเขา หากว่าเขาได้ฝึกฝนมันไปถึงระดับสูงสุด ร่างกายของเจียงเฉินจะแข็งกล้าดั่งัแท้จริง
"เดี๋ยวนะ ข้าสามารถใช้ััเทวะได้ด้วยรึ?"
เจียงเฉินประหลาดใจเมื่อพบว่าเขาสามารถใช้ััเทวะได้ เพียงแค่คิดพลังที่มองไม่เห็นได้ถูกปล่อยออกมาจากความคิดของเขาทันที ภายใต้ััเทวะของเขา ทั่วทั้งตำหนัก ดอกไม้และต้นไม้อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา
"ผู้ฝึกตนทั่วๆไปกว่าที่พวกเขาจะสามารถใช้ััเทวะได้ก็ต่อเมื่อเขาสร้างแก่นแท้มนุษย์ของเขาขึ้นแล้วเท่านั้น จึงสามารถทำให้เขาใช้ััเทวะได้ ข้าไม่เคยคาดมาก่อนเลยว่าข้าจะสามารถใช้ััเทวะได้ขณะที่ข้าสร้างทะเลปราณ...ทักษะร่างแปลงัช่างไม่ธรรมดาเสียจริง"
เจียงเฉินประหลาดใจ ในฐานะที่เคยเป็นักบุญผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในใต้หล้า ไม่มีผู้ใดมีประสบการณ์เื่การบ่มเพาะมากไปกว่าเขา มันจะต้องเป็ทักษะร่างแปลงัที่สามารถทำให้เขาใช้ััเทวะได้ั้แ่ระดับฉีไห่
ยิ่งเจียงเฉินคิดเกี่ยวกับมันก็ยิ่งรู้สึกว่าทักษะร่างแปลงันี่ไม่ธรรมดา ทักษะบ่มเพาะนี้เป็ทักษะไร้เทียมทานที่สืบทอดต่อกันมาจากยุคา ไม่มีทักษะใดๆที่สามารถเทียบกับมันได้
หลังจากที่เขาทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่แล้ว เขาไม่ได้ออกจากตำหนักในทันที เขาแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า มันเป็ยามบ่ายและดวงอาทิตย์ได้เปล่งแสงเจิดจ้า
"ในเวลานี้เป็่เวลาที่แสงแดดส่อง เหมาะแก่การฝึกฝนหกดัชนีสุริยัน ข้าสามารถดูดซับพลังแสงอาทิตย์โดยรอบได้ และมันจะเป็ประโยชน์อย่างมากต่อร่างกายด้วยเช่นกัน"
เจียงเฉินชี้นิ้วราวกับว่ามันเป็ดาบและเริ่มฝึกฝนหกดัชนีสุริยัน ทันใดนั้นพลังหยางอันบริสุทธิ์ได้ไหลเข้าสู่ร่างของเขาโดยผ่านนิ้วของเขา เจียงเฉินได้บ่มเพาะทักษะร่างแปลงั ทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งทนทาน ตราประทับัภายในร่างของเขา เป็สิ่งที่มีพลังหยางอันบริสุทธิ์ที่สุดภายใต้ฟ้าดิน หากว่าเขาสามารถดูดซับพลังหยางบริสุทธิ์ เช่นนั้นเขาจะได้รับประโยชน์มหาศาล
ปิ้งๆๆๆๆ
แสงสีทองบนนิ้วมือของเขาเปล่งแสงเจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ และเกิดเสียงแหลมบาดหู มันได้ไปถึงระดับที่ไม่อาจควบคุมได้อย่างช้าๆ
"ไป"
ทันใดนั้น เจียงเฉินะโขึ้นพร้อมชี้นิ้วไปยังทิศทางที่เขากำหนด ลำแสงสีทองขนาดั์ดั่งดาบยาวได้พุ่งออกมา มันแตกต่างจากก่อนหน้าที่ยังเป็เพียงแค่ลำแสงสีทอง
การเสียดสีระหว่างดัชนีทองคำขนาดั์และอากาศทำให้เกิดประกายไฟขึ้น ความเร็วของมันรวดเร็วถึงขีดสุด มันพุ่งชนใส่ก้อนหินขนาดใหญ่เท่ากับผู้ใหญ่คนหนึ่งอย่างจัง
