ซูเหิงเดินตามหลังไป ท่าทางเหมือนจะกล่าวอะไรแต่ไม่กล้า จวบจนพระขนิษฐภคินีกำลังจะก้าวเท้าออกจากประตูใหญ่ ซูเหิงจึงทนไม่ไหวอีกต่อไป “เสด็จอา…”        พระขนิษฐภคินีหันมองเขา “จะกล่าวอะไรกับข้าหรือ? เห็นเจ้าอึดอัดมาตลอดทาง”        ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ...