บทที่ 20 อันธพาลชะตาขาดหากความงดงามคือพิษที่เย้ายวน...เช่นนั้นวรยุทธ์คือยาแก้พิษที่ไร้ผู้ใดจะต้านทาน!มู่ชิงเหยียน รู้สึกได้ถึงสายตาที่ไม่เป็นมิตรที่มองมาที่พวกเขา และรอยสักบนข้อมือของนางร้อนวูบขึ้นมา นางหันไปมองมารดาของนางที่ยังคงเดินอย่างสงบราวกับว่...