องค์ฮองเฮาหลานอวิ๋น นั่งอยู่ข้างกาย ฮ่องเต้หยางิ ด้วยความรู้สึกสับสนระหว่างความอิ่มเอมใจและความรู้สึกที่ถูกเปิดเผย ในขณะที่พระองค์กล่าวกับนางด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอารมณ์ร้อนแรงและความชื่นชม “หลานอวิ๋น องค์ฮ่องเฮา ของข้า เ้าเห็นสายตาที่หื่นกระหายของเหล่าบรรดาแม่ทัพขุนนางหรือไม่?ว่าพวกเขานั้นอยากแตะััเรือนร่างของเ้ามากมายสักเพียงไหน ข้าช่างเป็บุรุษที่โชคดีนักที่ได้เป็เ้าของเรือนร่างของเ้า”
ความรู้สึกที่ฮ่องเต้แสดงออกมา ทำให้หัวใจของนางเต้นแรง สายตาที่มองไปยังพระองค์เต็มไปด้วยความรักและความปรารถนา ขณะเดียวกันก็ค้นพบว่ามีความพึงพอใจซุกซ่อนอยู่ภายในใจเมื่อนึกถึงสายตาอันหื่นกระหายของเหล่าขุนนางที่แอบมองนางด้วยความ้า
องค์ฮ่องเต้ ไม่รอช้าเมื่อเห็นสีหน้าและท่าทางของนาง พระองค์เริ่มแตะััไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายนางอย่างแ่เบา เสมือนว่ากำลังสำรวจสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต พระองค์ทำให้ หลานอวิ๋น รู้สึกถึงความเร่าร้อนและความรักอันบริสุทธิ์ที่แฝงอยู่ในทุกการัั
“เ้านั้นช่างงดงาม ราวกับเป็ผลงานศิลปะที่พระเ้าสร้างขึ้นมา” ฮ่องเต้พูดต่อไปขณะััไปทั่วเรือนร่างของนาง ร่างกายของนางตอบสนองต่อความรู้สึกนั้นด้วยการสั่นไหวเพียงเล็กน้อย ในขณะที่อารมณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หัวใจของนางเต้นรัวขึ้นเรื่อย ๆ
“ข้าได้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหิวโหยของพวกเขา ข้ากลับรู้สึกภูมิใจที่เ้าเป็ของข้าเพียงผู้เดียว” พระองค์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรักและความหื่นกระหาย พลางกดััที่ละเอียดอ่อนลงไปอีก ทำให้หลานอวิ๋นรู้สึกตื่นตัวและเผลอตัวตอบสนองไปกับความเร่าร้อนนั้น
ในขณะที่นางสูญเสียตัวตนในความรักอันร้อนแรงนี้ ความคิดถึงสายตาของเหล่าขุนนางและแม่ทัพก็เริ่มก่อตัวขึ้นในใจ ความรู้สึกที่แปลกประหลาดแต่แสนจะเติมเต็มหัวใจ ทำให้นางรู้สึกเป็เ้าของอำนาจที่พิเศษ เป็ดั่งศูนย์กลางของความปรารถนาที่ไม่มีวันหมดสิ้น
“อู๊ย… องค์ฮ่องเต้…” เสียงกระซิบที่หลุดออกมาจากริมฝีปากของนาง เหมือนกับการปลดปล่อยอารมณ์ที่ติดอยู่ในใจ สายตาของนางมีความโหยหาจากความรักที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง ความ้าที่แสดงออกมาในขณะนี้ทำให้ฮ่องเต้ยิ่งทวีความปรารถนาอย่างรุนแรง
“ข้าจะทำให้เ้าเป็ของข้าในทุก ๆ ด้าน ไม่ใช่แค่ในโลกนี้ แต่ยังในจินตนาการของผู้คนอีกด้วย” ฮ่องเต้กล่าวพร้อมกับมองลึกเข้าไปในดวงตาของนาง ในขณะที่มือของพระองค์ยังคงสำรวจไปทั่วร่างกายนาง
ความรักและความเร่าร้อนที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขานั้นทำให้ทั้งคู่หลงใหลซึ่งกันและกัน จนเหมือนว่าเวลาทั้งหมดหยุดนิ่ง ความปรารถนาอันร้อนแรงขององค์ฮ่องเต้ส่งผ่านมายังองค์ฮองเฮา ขณะที่นางได้กลายเป็ผู้หญิงที่ไม่มีวันลืมในใจของทุกคนที่ได้เห็นและได้ัั
ลิ้นของ ฮ่องเต้หยางิ พลิ้วไหวไปมาตามเรือนร่างของ องค์ฮองเฮาหลานอวิ๋น อย่างชำนาญ เสมือนดั่งศิลปินที่กำลังสร้างสรรค์ผลงานชิ้นเอก โดยแต่ละัันั้นทำให้นางรู้สึกเหมือนเป็อาหารหวานที่พระองค์โปรดปรานมากที่สุด จนหัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและร้อนรุ่ม
“ฮู๊ยยย…” เสียงครางกระเส่าหลุดออกจากริมฝีปากของนาง ความรู้สึกกระสันตลอดทั้งร่างทำให้หัวใจของนางพุ่งพล่าน สติสัมปชัญญะหลุดลอยไปจากตัว จนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป
ฮ่องเต้ รู้สึกถึงความ้าที่ร้อนแรงของนาง เขาเพลิดเพลินไปกับการััที่สร้างความพึงพอใจให้นาง และยิ่งเห็นนางที่แสดงออกถึงความรู้สึกที่ร้อนแรงนั้นยิ่งทำให้พระองค์มีอารมณ์รุนแรงมากยิ่งขึ้น ลิ้นของพระองค์สำรวจรอบ ๆ เรือนร่างอย่างละเอียดอ่อน แต่ก็เต็มไปด้วยความดุเดือด
“เ้าช่างมีรสชาติที่หอมหวานนัก” พระองค์กระซิบด้วยน้ำเสียงกระเส่า ขณะที่มือของพระองค์ยังคงลูบไล้ไปตามผิวกายที่เนียนนุ่มของนาง ร่างกายของนางตอบสนองต่อััอย่างรุนแรง ทุกจังหวะของการััทำให้อารมณ์ที่หลับใหลภายในกายของนางตื่นขึ้นมาอย่างเต็มที่
องค์ฮองเฮารู้สึกเหมือนว่าไฟแห่งความปรารถนาที่รอคอยมานานได้ถูกจุดขึ้นมาใหม่ นางรู้สึกว่าความร้อนในร่างกายพุ่งสูงขึ้น จนแทบจะทำให้สติหลุดลอยไปจากตัว ความ้าอันรุนแรงนั้นทำให้นาง้าพระองค์มากขึ้นเรื่อย ๆ
“ฮ่องเต้… หม่อมฉัน้า… ้าพระองค์” คำพูดของนางหลุดออกมาอย่างไม่อาจหยุดยั้ง อารมณ์ที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในตัวทำให้นางกลายเป็ดั่งเพลิงไหม้ที่ไม่มีทางหยุดได้
ฮ่องเต้ ยิ้มด้วยความพอใจ ขณะที่เขาเข้ามาใกล้และบดเบียดร่างของนางแนบชิด “เ้าเป็ของข้าเพียงผู้เดียว หลานอวิ๋น” น้ำเสียงของพระองค์เต็มไปด้วยอารมณ์ความรักและความเร่าร้อน
เรือนร่างของนางถูกััด้วยลิ้นและมือของฮ่องเต้อย่างแ่เบาและอ่อนโยน แต่ในขณะเดียวกันก็ดูรุนแรงและดิบเถื่อน เมื่อความรู้สึกทั้งสองตีกันทำให้เกิดความปรารถนาที่ไม่อาจต้านทานได้ ในขณะที่นางรับรู้ถึงความร้อนแรงที่ไม่มีวันดับในหัวใจของทั้งสองคน
การกระทำและอารมณ์ของพวกเขาทำให้ค่ำคืนที่เงียบสงบกลายเป็ค่ำคืนแห่งความเร่าร้อนที่เต็มไปด้วยเสียงกระซิบและครวญคราง ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดูเหมือนจะถูกลืมไป เมื่อทั้งสองได้ตกอยู่ในโลกแห่งอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความรักและความปรารถนาอันร้อนแรง
องค์ฮ่องเต้หยางิ จัดการกับเรือนร่างของ องค์ฮองเฮาหลานอวิ๋น อย่างหนักหน่วง ราวกับว่าพลังของพระองค์นั้นไร้ที่สิ้นสุด ทั้งสองร่างอยู่ในอ้อมกอดที่เต็มไปด้วยอารมณ์และความปรารถนาที่ไม่มีวันจบสิ้น ความดุเดือดและแรงขับเคลื่อนทำให้ทุกอย่างดูเหมือนจะถูกแปรเปลี่ยนไปตามจังหวะของความเร่าร้อนที่มีอยู่ในใจของพวกเขา
เมื่อมันหดตัวได้ ร่างกายของพระองค์กลับมาแข็งผงาดอย่างรวดเร็ว ราวกับสัญชาตญาณที่บอกให้รู้ว่าความ้าในตัวนางนั้นยังคงรอคอยที่จะถูกเติมเต็ม ความเร่าร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งสองร่างราวกับไฟที่ลุกโชน ยิ่งทำให้ทั้งคู่จดจ่ออยู่กับััที่เกิดขึ้น
“เ้าช่างมีความเร่าร้อนที่น่าสะพรึงกลัว” ฮ่องเต้กล่าวออกมา ขณะเดียวกันมือของพระองค์ก็ไม่หยุดนิ่ง ยังคงสำรวจไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายนางอย่างอิสระ เรือนร่างของนางตอบสนองทุกััที่ส่งผ่านไป ทำให้พระองค์รู้สึกถึงความตื่นตัวและความกระสันที่เกิดขึ้นในตัวนาง
องค์ฮองเฮา ก็ไม่ยอมแพ้ให้กับความรู้สึกที่เกิดขึ้น นางปล่อยให้ร่างกายของตนเองแสดงออกถึงความปรารถนา และรู้สึกได้ว่าตนกลายเป็ส่วนหนึ่งของอารมณ์รุนแรงนี้ นางรู้สึกถึงไฟแห่งความเร่าร้อนที่กำลังลุกโชนอยู่ภายใน ทุกจังหวะที่ฮ่องเต้ทำให้ร่างของนางสั่นไหว ทำให้นางรู้สึกถึงความปรารถนาที่จะตอบสนองกลับอย่างเต็มที่
“ฮ่องเต้… หม่อมฉัน… หม่อมฉัน้า…” คำพูดที่หลุดออกจากปากนางเต็มไปด้วยอารมณ์ที่รุนแรง นางรู้สึกว่าความ้าในตัวนางถูกผลักดันให้สูงขึ้นเรื่อย ๆ และในขณะที่นางเผลอไปสู่โลกแห่งอารมณ์นั้น ร่างกายของนางก็ได้รับการตอบสนองจากฮ่องเต้อย่างเต็มที่
“ข้าจะทำให้เ้ารู้สึกถึงความพึงพอใจที่แท้จริง” ฮ่องเต้กล่าวเสียงต่ำ และในขณะนั้นนางก็รู้สึกถึงการตอบสนองของพระองค์ที่รุนแรงขึ้น ความ้าของพวกเขาเชื่อมโยงกัน จนเกิดเป็แรงขับเคลื่อนที่เต็มไปด้วยพลังอันดุเดือด
ในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ความเร่าร้อนและเสียงครวญครางของนางได้ทำให้ความร้อนระอุในห้องนั้นลุกโชนขึ้น ความหลงใหลของทั้งคู่ผลักดันให้ทุกอย่างดูเหมือนจะลืมเลือนเวลา ทุกัั ััที่ร้อนแรง บ่งบอกถึงความรักและความปรารถนาอันลึกซึ้งระหว่างกัน ทำให้ค่ำคืนนี้กลายเป็่เวลาที่ไม่มีวันลืมเลือน
