รถเลี้ยวเข้ามาจอดใต้ตึกสูงสีขาวตั้งตระหง่า 6 ชั้น ป้ายตั้งหน้าตึกบอกชัดเจนว่าสถานที่นี้คือ "สถาบันนิติเวชวิทยา"

"ถึงแล้วครับคุณเจษ" คนขับรถกล่าวก่อนกดปุ่มเพื่อให้ประตูไฟฟ้าเลื่อนเปิด

ชายทั้งสองลงจากรถก่อนมุ่งหน้าเดินเข้าไปในตึกด้วยสีหน้าเคร่งเครียด มีกลุ่มตำรวจยืนอยู่ที่เคาร์เตอร์ประชาสัมพันธ์ เมื่อประตูเลื่อนเปิดออกชายทั้งสองก็เดินพร้อมซองเอกสารสีน้ำตาลก็มุ่งไปติดต่อที่ประชาสัมธ์

"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าห้องเก็บศพของคุณผู้หญิง โกษรา ธาราศิลา ต้องไปทางไหนครับ" เจษเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากหญิงสาวผู้นั่งที่เคาร์เตอร์ประชาสัมพันธ์ประจำตึก

"ขอดูเอกสารด้วยค่ะ คุณเป็๲ญาติที่จะมารับศพใช่ไหมคะ" 

"นี่เอกสารครับ" เจษอานันพูดหน้าตาเฉยโดยยื่นแต่เอกสารแต่ไม่ได้ตอบคำถามว่า เป็๲ญาติที่จะมารับศพหรือป่าว

"เดี๋ยวคุณเป็๲ใคร มีสิทธิอะไรจะมารับศพของคุณผู้หญิง โกษรา" เสียงห้าวของสารวัตรหนุ่มนามว่า "ภูมิ" ดังขึ้นเมื่อได้ยินว่ามีคนจะมารับศพของคุณหญิง

เจษอานันถึงกับต้องหันไปตามเสียงนั้นแล้วก็พบว่าไอ้หนุ่มหน้าหล่อ สันจมูกโด่ง กรามเป็๲สัน ใส่ชุดตำรวจที่แน่นฟิตเปรี๊ยะยืนจ้องมองเขาอยู่

"แล้วคุณเป็๲ใครมายุ่งอะไรด้วย" น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ถูกพ่นออกมา

สารวัตรหนุ่มได้เดินเข้ามาใกล้ประจันหน้ากับเขา

"ผมสารวัตรภูมิผู้เป็๲เ๽้าหน้าที่ดูแลคดีนี้ครับ และถ้าให้เดา...คุณคือ..." เขาพูดโดยเว้นจังหวะ

"ใช่ ผมคือ เจษอานัน ธาราศิลา ผู้รับมรดกแต่เพียงผู้เดียวของคุณหญิง"

"อืมม...ยินดีที่ได้พบครับ แต่คุณไม่สามารถรับศพกลับไปได้"

"หืม...ผมรู้ แต่ผมขอดูสภาพศพได้ไหม ผมอยากรู้สาเหตุการตายจริงๆ และอยากเห็นคุณหญิงป้า...ด้วย" น้ำเสียงอ่อนลงเมื่อพูดถึงคุณหญิง

"เอายังไงดีคะ คุณตำรวจ คุณเจษอานัน ไม่ใช่ บิดา มารดา สามี ภรรยา บุตร หรือ ผู้ได้รับมอบหมายจากพนักงานสอบสวนท้องที่ที่เกิดเหตุ ที่จะดูศพหรือรับศพไปได้" หลังจากที่หญิงสาวตรวจสอบเอกสารก็ได้ความตามที่ว่า

"ไม่เป็๲ไรครับ เดี๋ยวผมพาเขาไปดูสภาพศพเอง ผมเป็๲พนักงานสอบสวนท้องที่ที่เกิดเหตุ ยังไงผมรับผิดชอบเองครับ"

สารวัตรภูมิพูดพร้อมส่งยิ้มให้ว่าไม่ต้องกังวลเดี๋ยวเขาจะดูแลเคสนี้เอง 

"ว่าแต่ผู้ชายอีกคนคือ ใครครับ ผมอนุญาติให้แค่คุณเจษคนเดียวนะครับเพราะเขาคือผู้เกี่ยวข้องกับการตายในครั้งนี้ด้วย"

"อ่อ เลขาผมเอง"

"แกรออยู่ตรงนี้นะ" เจษหันไปกระซิบกับคนของเขาเบาๆ

"ได้ครับนาย"

"นำทางผมไปทีครับสารวัตร" 

"'งั้นเชิญทางนี้ครับ"

ทางตรงแคบสุดทางเดินมีไฟกระพิบไม่รู้เพราะว่ามันจะเสียหรือยังไง แต่มันทำให้บรรยากาศชวนขนลุก เจษไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะต้องมาดูศพญาติตัวเองในสภาพที่ได้รับการชันสูตรพลิกศพไปแล้ว...