“อวี่เอ๋อร์ เ้ายังอดทนได้อีกแค่ไหนกันนะ ... ” สายตาของิเฉินเหยียนเต็มไปด้วยความกังวล
แต่ในเวลานี้เอง ิอู่ก็เดินมายืนอยู่ข้างิเฉินเหยียนแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “เสด็จพ่อ ลูกเชื่อ ลูกเชื่อว่าิอวี่จะต้องทำสำเร็จแน่!”
ิเฉินเหยียนส่ายหน้าและถอนหายใจว่า “เ้าก็เคยเห็นตอนที่ตี้หลิงเสวียนคลั่งแล้วไม่ใช่หรือว่ามันน่ากลัวแค่ไหน แล้วสถานะพิโรธของเขาในตอนนี้ก็แข็งแกร่งกว่าเดิมมาก พูดตามตรงเลยว่าอวี่เอ๋อร์แทบไม่มีโอกาสชนะ ... ”
ตอนที่ิเฉินเหยียนพูดแบบนี้ออกมาสายตาของเขาดูเศร้ามาก เดิมิอวี่กำลังจะทำสำเร็จอยู่แล้วแต่สุดท้ายก็ต้องมาล้มเหลว
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความเป็ความตายและการล่มสลายของราชวงศ์ต้าิ จิตใจของิเฉินเหยียนนั้นก็ย่ำแย่จนถึงขีดสุด
ในใจของเขาเกิดความรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างมากมาย
เขาผิดต่อราชวงศ์ต้าิ เขาไม่สนใจใยดีภาพรวมของราชวงศ์ต้าิจนต้องมาเสียใจกับผลที่เกิดขึ้นแบบนี้
หากเขาเตรียมการป้องกันเอาไว้ก่อน หากเขาใส่ใจคำพูดของิอวี่ให้มากกว่านี้ เขาก็คงไม่ต้องทำผิดจนเกิดบทสรุปที่อนาถขนาดนี้ และิอวี่ที่มีพร์ก็ไม่ต้องมาตายเร็วแบบนี้!
ความเศร้าเสียใจเช่นนี้ไม่อาจสงบลงได้เลย มันเกิดขึ้นในใจของิเฉินเหยียนอย่างมากมาย และไม่อาจสลายหายไปด้วย
แต่ในเวลานี้ ิอู่กลับพูดตอบกลับิเฉินเหยียนว่า “แต่ว่าลูกไม่คิดแบบนั้น”
ิเฉินเหยียนหันไปมองิอู่ด้วยความสงสัย และเขาก็ได้เห็นสายตาที่หนักแน่นของิอู่ “ไม่ว่าตี้หลิงเสวียนจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม ลูกก็เชื่อในตัวของิอวี่”
ิเฉินเหยียนขมวดคิ้วเพราะรู้สึกว่าคำพูดของิอู่ไม่ได้มีผลต่อเขาเลย ตอนที่เขากำลังจะพูดอะไรสักอย่าง ิเยวี่ยที่อยู่ข้างๆ ก็พูดขึ้นมาว่า “เสด็จพ่อ ลูกเองก็เชื่อในตัวิอวี่เช่นกัน”
“หือ?” ิเฉินเหยียนขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม
“เสด็จพ่อ ลูกเองก็เลือกที่จะเชื่อิอวี่เช่นกัน” องค์ชายอีกคนเดินขึ้นหน้ามา สีหน้าท่าทางหนักแน่น
“ลูกก็เชื่อิอวี่”
“เสด็จพ่อ ลูกเองก็เชื่อิอวี่”
“ลูกก็เชื่อิอวี่เช่นกัน”
“ลูกก็เลือกที่จะเชื่อิอวี่”
มีคนจำนวนมากมายที่ส่งเสียงออกมาและเป็เสียงที่หนักแน่นมากด้วย!
จากสถานการณ์ในตอนนี้ คำพูดขององค์ชายองค์หญิงพวกนี้ไม่ได้มีตรรกะอะไรเลย ิเฉินเหยียนเองจึงคิดอยากจะเถียงกลับไป แต่พอได้ยินน้ำเสียงที่มั่นใจและสายตาที่เชื่อมั่นของพวกเขาเลยทำให้ในใจของิเฉินเหยียนเริ่มมีเหตุผลมากพอที่จะเชื่อแบบนั้น มันทำให้อารมณ์ความรั้นของเขานั้นเปลี่ยนไป คำพูดโต้แย้งสักคำเขาก็พูดไม่ออกเลย!
ิเฉินเหยียนพบว่า หลักการเหตุผลต่างๆ มากมายในสายตาของพวกิอู่กับิเยวี่ยนั้นไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย เพราะในใจของพวกเขามันเต็มไปด้วยความศรัทธาและเชื่อมั่น!
เมื่อคนคนหนึ่งมีความเชื่อ ภายในร่างกายของเขาก็จะมีจิตที่เชื่อมั่นที่แข็งแกร่งอย่างมาก ต่อให้มีอุปสรรคมากมายแค่ไหนพวกเขาก็ไม่สนใจ พวกเขารู้สึกว่าขอแค่เชื่อมั่นก็ไม่มีอะไรทำลายพวกเขาลงได้!
และในตอนนี้ ิอวี่ก็คือพลังเชื่อมั่นและศรัทธาของพวกเขา!
ในเวลานี้ที่ทุกคนมีความเชื่อมั่น มันเหมือนแสงสว่างที่อบอุ่นส่องไปในใจที่มืดมิดของิเฉินเหยียน ทำให้จิตใจของเขาสว่างไสวขึ้นมาอีกครั้ง
ใช่แล้ว ในเมื่อลูกชายและลูกสาวของเขายังมีความเชื่อมั่นศรัทธากันขนาดนี้ เชื่อว่าิอวี่สามารถปกป้องเกียรติยศของต้าิได้ ถ้าอย่างนั้นิเฉินเหยียนเองก็ไม่มีสิทธิที่จะหดหู่ต่อไปแบบนี้ได้อีก
ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะมานั่งรอความตาย ิเฉินเหยียนต้องเชื่อมั่นในตัวของิอวี่ เชื่อว่าิอวี่จะต้องสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นได้!
“อวี่เอ๋อร์ พ่อเชื่อเ้า!”
ิเฉินเหยียนคำรามเสียงออกมาแบบเบาๆ จากนั้นเขาก็ยิงแสงสีดำขึ้นไปบนท้องฟ้าจากแหวนเก็บของของเขา มีเสียงะเิเกิดขึ้นกลางอากาศแล้วกลายเป็ระลอกคลื่นสีดำกระจายไปทั่วทิศ
พลังคลื่นนั้นไม่ได้มีพลังสังหารแต่อย่างใด แต่กลับกระจายตัวออกไปไกลมาก คนในระยะสิบลี้ต่างเห็นระลอกคลื่นสีดำนั้นอย่างชัดเจน
ระลอกคลื่นที่กระจายออกไปนั้นเป็สัญญาณแจ้งเตือนของราชวงศ์ต้าิซึ่งมีด้วยกันสามสี แบ่งเป็สามระดับคือ สีม่วง สีแดง และสีดำ
ิเฉินเหยียนยิงสัญญาณสีดำออกไป ก็หมายถึงสัญญาณแจ้งเตือนในระดับสูงสุด!
นั่นก็หมายความว่าราชวงศ์ต้าินั้นกำลังเผชิญหน้ากับอันตรายในระดับสูงสุด!
ขอแค่ฝ่ายทหารของราชวงศ์ต้าิเห็นสัญญาณแจ้งเตือนนี้ก็จะรีบมุ่งหน้ามาช่วยในทันที ราชวงศ์ต้าิมีประวัติศาสตร์ยาวนานเป็แสนปี การแจ้งเตือนในระดับสูงสุดมีไม่เกินห้าครั้ง นึกภาพออกเลยว่ามันเป็สัญญาณที่ร้ายแรงมากแค่ไหน!
เมื่อระลอกคลื่นกระจายตัวออกไปิเฉินเหยียนก็กำหมัดแน่น เขาส่งสัญญาณออกไปแล้ว ส่วนทหารแปดแสนนายของเสวียปู้หุ่ยจะฏไปแล้วหรือยัง พวกเขาจะเห็นแก่ประโยชน์ยอมถอยไปยืนดูอยู่ห่างๆ หรือว่าจะมุ่งหน้ามาสังหารศัตรูเพื่อเกียรติยศและศักดิ์ศรี ิเฉินเหยียนไม่รู้เลย
แต่ว่าหลังจากได้รับอุดมการณ์อันแรงกล้ามาจากทุกคน ิเฉินเหยียนก็เข้าใจแล้วว่า การกระทำของเขาอาจจะทำให้ผู้บริสุทธิ์มีความหวังที่จะรอดมากขึ้นก็ได้ และมีโอกาสที่จะปกป้องราชวงศ์ต้าิเอาไว้ได้!
ิอวี่ ทุกอย่างฝากไว้ที่เ้าแล้วนะ!
สายตาของพวกิเฉินเหยียนจ้องไปยังิอวี่ที่กำลังอยู่ในการต่อสู้ ในนาทีนี้ สายตาของทุกคนมีความหวังที่ลุกโชนดุจไฟแผดเผา!
เมื่อเห็นสัญญาณแจ้งสีดำกระจายตัวออกไป ตี้หลิงเสวียนก็ไม่ได้สนใจ สายตาของเขามีแต่การสังหารเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
“ตายซะเถอะ ิอวี่!”
ตี้หลิงเสวียนส่งเสียง สายฟ้าสีแดงเืพลุ่งพล่านทั่วตัวของเขา จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าใส่และซัดหมัดออกไปปะทะกับหมัดเพลิงของิอวี่
แต่ในครั้งนี้ไม่ได้ตัดสินใจยากอีกแล้ว ิอวี่ถอยร่นไปด้านหลัง
เมื่อตี้หลิงเสวียนอยู่ในสถานะพิโรธพลังของเขาก็คลั่งจนน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม ต่อให้ิอวี่จะมีพลังเทียบเท่าราชสีห์สองหมื่นตัวและเปิดสถานะหยางขั้นสูงสุดแล้วก็ยังรับไม่ไหว
สายฟ้าฟาดรุนแรง เปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำ ทุกคนเห็นแค่สายฟ้าสีแดงเืกลืนเอาเปลวไฟเข้าไปจนหมด
“สายฟ้าแลบ”
ทันใดนั้นเอง ตี้หลิงเสวียนก็ใช้สายฟ้าแลบอีกครั้ง เขาไปโผล่ทางด้านขวามือของิอวี่ หลังจากที่เขาสู่สถานะพิโรธแล้ว ความเร็วของตี้หลิงเสวียนนั้นก็เพิ่มมากขึ้นจนิอวี่แทบไม่มีเวลาตั้งตัว ทำให้เขาต้องรับลูกเตะจากทางด้านข้างจนตัวปลิวกระเด็นไปไกล
ในตอนนี้ ิอวี่รู้สึกเจ็บด้านข้างมาก ร่างกายของเขารับลูกเตะปะทะที่รุนแรงมากของตี้หลิงเสวียนจนตัวกลิ้งอยู่กลางอากาศ
ขณะที่ิอวี่กำลังคิดว่าจะลงไปที่พื้นอย่างไรดี วินาทีนั้นตี้หลิงเสวียนก็โผล่มาอีกแล้วใช้หมัดซัดไปที่ท้องของิอวี่จนเขากระเด็นไปทางด้านหลังอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็เร่งความเร็วตามมาอีก และทำการเตะเข้ามาที่หัวไหล่ด้านซ้ายของิอวี่อีกครั้ง ทำให้เขากระเด็นถอยไปทางด้านข้างอีก
ถูกโจมตีใส่ต่อเนื่องถึงสามครั้ง ทั่วทั้งร่างกายของิอวี่ก็เต็มไปด้วยสายฟ้าที่คอยเล่นงานเขา เปลวไฟที่อยู่ทั่วทั้งร่างกายของเขานั้นไม่ได้รุนแรงอย่างเดิมอีกแล้ว
ในเวลานี้ิอวี่พยุงตัวเองลงพื้นไปได้แล้ว แต่หมัดของตี้หลิงเสวียนกลับซัดเข้ามา ิอวี่เองก็ซัดหมัดออกไปเพื่อป้องกันทันที
แต่ในวินาทีนั้น ตี้หลิงเสวียนกลับแปลงร่างเป็สายฟ้าก่อนจะหายไปจากจุดที่เขาอยู่ แล้วไปโผล่ด้านหลังของิอวี่อีกครั้ง!
ครั้งนี้คือกระบวนท่าสายฟ้าแลบ!
เดิมตี้หลิงเสวียนไม่สามารถใช้สายฟ้าแลบได้ถึงสองครั้งในเวลาสั้นๆ แต่หลังจากเข้าสู่สถานะพิโรธแล้ว เขาก็สามารถใช้สายฟ้าแลบได้ถี่มากขึ้น ดังนั้นหลังจากที่เขาปล่อยไปแล้วสามกระบวนท่าก็มาโผล่ที่ด้านหลังของิอวี่ได้ในพริบตา!
ในขณะเดียวกัน มือขวาของตี้หลิงเสวียนก็มีสายฟ้าะเิออกมาและตามมาด้วยแสงสีแดงเื!
มันเป็แสงกระบี่สีแดงยาวเล่มหนึ่ง ปลายกระบี่มีความแหลมคมมาก อสรพิษสายฟ้าวิ่งพล่านไปทั่วตัวกระบี่จนเกิดเสียง ลมปราณอันชั่วร้ายและน่ากลัวแผ่กระจายออกมาในบริเวณโดยรอบทำให้อากาศแทบจะฉีกขาด
กระบี่เล่มนี้เป็กระบี่ที่เกิดจากการรวมตัวของพลังงานของสายฟ้าของตี้หลิงเสวียน!
กระบี่สายฟ้าออกมา พลังอานุภาพะเืปฐี!
“ไม่มีใครสามารถอยู่เหนือข้าได้! ิอวี่ ตายซะ!”
ตี้หลิงเสวียนฟันกระบี่ออกไปอย่างบ้าคลั่ง สายฟ้าจากตัวกระบี่ะเิอากาศออกไปอย่างรวดเร็ว!
ิอวี่ถูกตี้หลิงเสวียนเล่นงานไปสามกระบวนท่า สถานะร่างกายของเขาลดลงมาจากจุดสูงสุดแล้ว และในเวลานี้ก็เป็เวลาเดียวกับที่ตี้หลิงเสวียนใช้สายฟ้าแลบไปโผล่ด้านหลังของิอวี่ แล้วอัญเชิญกระบี่สายฟ้าออกมาและฟันมันออกไปอย่างไม่ปราณี แสดงให้เห็นว่าระดับจิตสังหารของเขามันน่ากลัวแค่ไหน
เขา้าสังหาริอวี่! และ้าซัดิอวี่ให้เละเป็โจ๊ก! และฆ่าทุกคนข้างกายให้ตายไปพร้อมกันด้วย!
กระบี่สายฟ้าะเืปฐีปรากฏออกมา จะต้องได้เืมาบูชา!
ท่ามกลางประกายสายฟ้า เปลวไฟบนตัวของิอวี่นั้นหายไปหมดแล้ว แต่กลับมีไอเย็นสีดำพุ่งขึ้นมาแทน
ไม่มีใครเห็นว่าเขาพลิกแพลงร่างกายอย่างไร พวกเขาเห็นแค่ิอวี่หันหลังและมีกระบี่สีเขียวอ่อนปรากฏขึ้นมาในมือ เขาฟันกระบี่ออกไปปะทะกับกระบี่สายฟ้าในมือของตี้หลิงเสวียน!
ในตอนนี้ พลังดาบนั้นช่างน่าเกรงขาม!
......
นอกตำหนักิหุน ทหารวังที่เข้าไปทำการฆ่าคนของราชวงศ์ต้าิภายในวังหลวงซึ่งล้วนแต่ส่งเสียงร้องขึ้นมาอย่างโหยหวน พอพวกเขาหันหน้ากลับไปมองก็พบว่ามีพลังงานสีแดงเืและสีดำกำลังปะทะกันอย่างรุนแรงทางตำหนักิหุน ถึงแม้พวกเขาจะอยู่วงนอกแต่ก็ััได้ว่าคลื่นพลังงานเ่าั้มันน่ากลัวแค่ไหน
“ฝ่าาตี้หลิงชนะแล้ว อีกไม่นานราชวงศ์ต้าิก็จะล่มสลายจริงๆ แล้ว!”
“ฆ่า! ถอนรากถอนโคนอย่าให้เหลือ ฆ่าทิ้งทั้งหมด!”
“ทำลายทุกอย่าง ก่อตั้งราชวงศ์ตี้หลิงขึ้นมาใหม่!”
ทหารวังเ่าั้ล้วนแต่ถือดาบทองบุกเข้าไปในวังและตำหนักต่างๆ เห็นใครก็ฆ่าหมด ลูกเด็กเล็กแดงหรือผู้หญิงก็ไม่มีเว้น ต่อให้จะอ้อนวอนแค่ไหนพวกเขาก็ยังลงมือแบบไม่ปราณี
การสังหารเริ่มต้นขึ้นแล้ว เมื่อเวลาผ่านไปในวังก็เกิดการนองเืขึ้นมากมายจนไม่ต่างอะไรกับสุสานของราชวงศ์ต้าิ!
ทหารวังหวาดกลัวตี้หลิงเสวียนมาก และพวกเขาก็เหมือนถูกตี้หลิงเสวียนล้างสมองไปแล้ว ในใจของพวกเขาจึงเกิดความคิดแบบผิดๆ !
เมื่อตี้หลิงเสวียนนั่งบัลลังก์อย่างเป็ทางการ เวลานั้นก็จะยิ่งมีคนอีกมากมายที่ถูกล้างสมองและก็จะต้องมีคนอีกมากมายต้องตายอนาถเพราะเขา หรือพูดได้อีกอย่างว่า ขอแค่ตี้หลิงเสวียนสถาปนาราชวงศ์ตี้หลิงขึ้นมา ดินแดนแห่งนี้ก็จะมีแต่ความทุกขเวทนา
ทหารวังฆ่าคนบริสุทธิ์ เห็นคนล้มลงท่ามกลางกองเืในใจของพวกเขารู้สึกสะใจ มันทำให้พวกเขารู้สึกว่ายิ่งฆ่าคนยิ่งกระหายเื
