เงียบไปพักใหญ่…ก่อนจะมีเสียงแมวเหมียวร้องเบาๆจากด้านนอก ขัดจังหวะได้จังหวะพอดี“เสี่ยวตูร้องแล้ว”“เพราะเขาทำข้าเข้าผิดห้อง เขานอนอนหน้าห้องไป๋อวี้ ข้าเลยคิดว่าเจ้าอยู่ที่นี่”“เสี่ยวตูคงออกมารับลม” ซางหลางอุ้มเสี่ยวตูมากอดไว้เจ้าแมวนั่นรู้งานเอาหัวถูไถ...