หลงอวี้ในตอนนี้ย่อมต้องรู้อยู่แล้วว่า สุริยะสยบฟ้าที่เขาปล่อยออกมามีกลิ่นอายรุนแรงมากเกินไป
หากยอดฝีมืออีกสามอยู่ไม่ไกล จะต้องััถึงกลิ่นอายได้และรีบมุ่งหน้ามาทางนี้แน่
แต่ก่อนหน้านั้นหลงอวี้จำเป็ต้องจัดการฮวาปู๋เซี่ยทิ้งให้ได้ก่อน!
“เขตแดนสยบฟ้า ปลดปล่อย!”
หลงอวี้ก้าวเท้าออกไปหนึ่งก้าว จากนั้นก็ได้สุริยะสยบฟ้าส่องแสงสว่างอย่างเรืองรอง แสงแห่งสุริยะอันร้อนแรงที่หลอมรวมด้วยแรงกดทับอันทรงพลังของเขตแดนสยบฟ้า ได้สาดส่องไปทั่วบริเวณ
ฮวาปู๋เซี่ยเองต้องตกอยู่ในเขตแดนสยบฟ้าด้วย!
“มหาพลังน้ำแข็งเยือก!”
ฮวาปู๋เซี่ยกระแทกเสียงเ็า มหาพลังน้ำแข็งเยือกถูกปล่อยอย่างต่อเนื่อง เข้าต่อต้านขัดขืนกับเขตแดนสยบฟ้าของหลงอวี้!
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ิญญาแท้บุปผาแห่งน้ำค้างแข็งด้านหลังเขาก็เริ่มปลดปล่อยน้ำแข็งออกมาอย่างต่อเนื่องด้วยแล้วเช่นกัน มันถาโถมไปปกคลุมหลงอวี้ไว้ คิดจะแช่แข็งเขาให้อยู่กับที่
“เงาน้ำแข็ง!”
หลังจากนั้นฮวาปู๋เซี่ยก็ได้แผดเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราด เงาร่างอันผอมแห้งที่ดูไม่ชายไม่หญิงในชุดสีแดงพลันแปรเปลี่ยนเป็น้ำแข็งไปในพริบตา ต่อจากนั้นฮวาปู๋เซี่ยในร่างน้ำแข็งปรากฏตัวทั่วบริเวณอีกนับสิบกว่าตัว!
“กระแสน้ำแข็ง!”
เงาน้ำแข็งนับสิบสายได้ยกมือขึ้นพร้อมกัน ต่อจากนั้นก็ได้ปล่อยลำแสงที่ก่อตัวขึ้นจากน้ำแข็งอันเย็นะเืสายหนึ่งออกมา มีกระแสน้ำแข็งทั้งหมดสิบสายยิงไปทางหลงอวี้
หากมองลงมาจากบนฟ้า กระแสน้ำแข็งนับสิบสายก็ได้สะท้อนแสงของสุริยะสยบฟ้าเป็สีของผลึกน้ำแข็ง ราวกับบุปผาแห่งน้ำแข็งเยือกที่บานออกก็ไม่ปาน ส่วนหลงอวี้อยู่ตรงใจกลางของบุปผาน้ำแข็งดอกนั้น ราวกับว่ากำลังจะถูกกลืนกินเข้าไป
“เงาน้ำแข็ง กระแสน้ำแข็ง มันล้วนเป็วิทยายุทธ์ระดับิญญาขั้นกลางทั้งสิ้น!”
หลงอวี้ที่ถือหอกัปรภพไว้ในมือ เมื่อเผชิญหน้ากับท่าไม้ตายของอีกฝ่าย ในใจกับยังคงเยือกเย็น
เงาน้ำแข็งนั้น สามารถใช้พลังของกฎเกณฑ์แห่งน้ำแข็งเยือกสร้างร่างแยกเงาน้ำแข็งออกมานับสิบสายในพริบตา ส่วนกระแสน้ำแข็งนั้นก็สามารถทำให้ร่างแยกเงาน้ำแข็งนับสิบสายนั่นยิงกระแสน้ำแข็งออกมาพร้อมกัน กระแสน้ำแข็งแต่ละสาย เกรงว่าล้วนสามารถสังหารยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นหนึ่งลงได้หนึ่งคนเลยทีเดียว!
“ถึงแม้ว่าข้าจะสร้างสุริยะสยบฟ้าได้แล้ว แต่ฮวาปู๋เซี่ยที่ปล่อยพลังออกมาเต็มกำลังก็ยังสามารถสะกดพลังปราณภายในตัวข้าไว้ได้อยู่ดี ทำให้ข้ายากจะใช้วิทยายุทธ์ใดๆ ได้!”
หลงอวี้เข้าใจพลังของยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นที่สองลึกซึ้งมากกว่าเดิม
ระยะห่างด้านพลังพื้นฐาน แม้จะสามารถใช้สัญลักษณ์ัปรภพทดแทนได้ แต่ในการต่อสู้จริงหลงอวี้กลับไม่สามารถแสดงพลังพื้นฐานที่สูงถึงสองจวินออกมาได้อย่างสมบูรณ์
พลังหนึ่งจวินคือหนึ่งพันแรงม้าพยศ สองจวินก็คือสองพันแรงม้าพยศนั่นเอง!
พลังพื้นฐานที่น่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ หลงอวี้ที่เพิ่งจะก้าวเข้าสู่ระดับิญญาแท้ยังไม่สามารถใช้งานได้ดั่งใจนึก
“ได้แต่ต้องฝืนสู้แล้ว!”
หลงอวี้กัดฟัน จากนั้นสุริยะสยบฟ้าที่ด้านหลังของเขาพลันะเิพลังเขตแดนสยบฟ้าที่ทรงพลังมากกว่าเดิมออกมา ทำให้กระแสน้ำแข็งนับสิบสายที่ถาโถมเข้ามาจากรอบทิศทางได้ถูกลดความเร็วลง
ต่อจากนั้นเขาก็ได้ใช้วิชาหอกหมื่นสังหารทันที!
“หมื่นสังหาร หนึ่งหอกออก ฆ่าหมื่นคน!”
วิชาหอกวิชานี้ใช่ว่าจะต้องใช้บนสมรภูมิใหญ่เพื่อต่อกรกับศัตรูจำนวนมากเท่านั้น
หากรวบรวมพลังของวิชาหมื่นสังหารเอาไว้ที่จุดเดียว แม้จะเป็การต่อสู้แบบดวลเดี่ยวก็สามารถแสดงพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัวสุดขีดได้เช่นกัน
“ลายเส้นปรภพ จงตื่น!”
หอกัปรภพในมือของหลองวี้พลันมีปราณปรภพสีดำอันลี้ลับถูกปล่อยออกมา ต่อจากนั้นก็ได้มีจิตสังหารอันน่าพรั่นพรึงสายหนึ่งปะทุมาจากภายในนั้นด้วย
สิ่งที่วิชาหมื่นสังหารพึ่งพามากที่สุด คือจิตสังหาร!
บนสนามรบนั้น ในฐานะที่หลงจ้ายเทียนเป็ขุนพล เขาย่อมไม่สามารถถอยหลังได้แม้แต่ก้าวเดียว มีแต่ต้องทำตามจิตสังหารที่อยู่ในจิตใจ ฆ่าฟันเหล่าทหารของกองทัพข้าศึกให้ตายทั้งหมดเท่านั้น!
ซึ่งคนที่หลงอวี้เคยฆ่าเองก็มีจำนวนไม่น้อยเลยเช่นกัน!
จิตสังหารที่ไร้ความหวาดกลัวได้ทะลักออกมาทันทีที่เขาใช้วิชาหอกหมื่นสังหาร ถูกอัดแน่นเอาไว้ที่ปลายหอกของหอกัปรภพ
“หมื่นสังหาร!”
หลงอวี้แทงหอกในมือออกไป พุ่งตรงเข้าใส่หนึ่งในร่างแยกเงาน้ำแข็งของฮวาปู๋เซี่ย
จิตสังหารปกคลุมไปทั่วบริเวณในพริบตา เมื่ออยู่ภายใต้เขตแดนสยบฟ้าอันทรงพลังของสุริยะสยบฟ้า เพียงแทงหนึ่งหอกก็สามารถบดขยี้กระแสน้ำแข็งจนแหลกเละได้หลายสาย
ต่อจากนั้นเงาร่างของเขาก็ราวกับหลอมรวมเป็หนึ่งเดียวกับหอกปรภพ แปรเปลี่ยนเป็ประกายแสงสีดำสายหนึ่ง พุ่งออกไปพร้อมกับจิตสังหารอันไร้ก้นบึ้ง ทำลายร่างแยกเงาน้ำแข็งจนแตกสลายกลายเป็เศษน้ำแข็งไปอีกหลายตัว
“กระแสน้ำแข็ง ไล่ตาม!”
การเคลื่อนตัวของหลองวี้ครั้งนี้ทำให้กระแสน้ำแข็งโจมตีโดนอากาศไปนับสิบสาย แต่ฮวาปู๋เซี่ยก็ได้ควบคุมกระแสน้ำแข็งเ่าั้ให้ติดตามหลงอวี้ต่อทันที
กระแสน้ำแข็งเหล่านี้ได้สานเข้าด้วยกันจนกลายเป็ตาข่ายน้ำแข็งชั้นหนึ่ง ไม่นานหลองวี้ก็พบว่า แม้เขาคิดจะใช้วิชาท่าร่างออกมาหลบหนี ก็ไม่มีทีว่างเหลือให้เขาหลบได้อีกแล้ว
ทั่วทั้งบริเวณเต็มไปด้วยกระแสน้ำแข็งจนทำให้อุณหภูมิโดยรอบลดต่ำลงถึงขีดสุด
ผู้ฝึกยุทธ์ที่ไม่สามารถสร้างิญญาแท้ได้ หากเข้ามาในบริเวณนี้เกรงว่าคงถูกความหนาวเย็นอันน่าสะพรึงกลัวแช่แข็งอย่างสมบูรณ์โดยที่ฮวาปู๋เซี่ยไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ
“หมื่นสังหาร ทลาย!”
แต่หลงอวี้ยังคงเยือกเย็น พลิกตัวกลับไปใช้วิชาหมื่นสังหาร รวบรวมจิตสังหารอันมหาศาลขึ้นมาทำลายกระแสน้ำแข็งที่ไล่ตามมาด้านหลังจนแตกสลายในพริบตา
“วิชาหอกระดับิญญาขั้นสูงหรือ”
ฮวาปู๋เซี่ยมองปราดเดียวก็รู้ทันทีว่าวิชาที่หลงอวี้ใช้เป็วิชาหอกระดับิญญาขั้นสูง!
วิทยายุทธ์ขั้นสูงมีเพียงยอดฝีมือระดับิญญาแท้เท่านั้นที่สามารถฝึกฝนและใช้ได้
เ้าหลงอวี้ตรงหน้านี้เพิ่งจะสร้างิญญาแท้ได้หมาดๆ เท่านั้น แต่ตอนนี้กลับสามารถใช้วิชาหอกระดับิญญาได้แล้วหรือ?
หรือว่า ตอนนี้เ้าหลงอวี้มันกำลังฝึกวิชาหอกระหว่างต่อสู้กัน?
ซึ่งความจริงก็เป็เช่นนั้น
‘หลังจากใช้วิชาหมื่นสังหารออกมาสองครั้ง ในที่สุดก็บรรลุวิชานี้ในขั้นต้นแล้ว แต่หาก้าจะบรรลุขึ้นไปอีกขั้น มันค่อนข้างยากลำบากพอสมควร’
‘การจะบรรลุวิชาหมื่นสังหารถึงขั้นกลาง ต้องฆ่าสิบคน สะสมจิตสังหาร!’
‘บรรลุขั้นสูงต้องฆ่าร้อยคน สะสมจิตสังหารให้มากกว่าเดิม’
‘หาก้าจะบรรลุขั้นสูงสุดหรือถึงขั้นสมบูรณ์ จำเป็ต้องฆ่าพันคน หมื่นคน ถึงจะนับว่าฝึกฝนวิชาหอกหมื่นสังหารได้สำเร็จอย่างแท้จริง!’
หลงอวี้คิดในใจ แค่วิชาหมื่นสังหารในขั้นต้น หากคิดจะใช้มันสังหารฮวาปู๋เซี่ยอย่างรวดเร็วนั้นดูจะเพ้อฝันเกินไปหน่อย
ถ้าอย่างนั้นเขาก็คงต้องใช้วิธีการที่ไม่ค่อยอยากใช้สักเท่าไรแล้ว
“ิญญาแท้ัปรภพ ไม่รู้ว่าหากปล่อยเ้าออกมา เ้าจะนำพาพลังเช่นไรมาให้ข้า?”
หลงอวี้ตาเป็ประกายเย็นะเื เขา จำเป็ต้องจัดการฮวาปู๋เซี่ยให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นถ้ารอให้ไป๋หัง หั่วฝู่ หรือหลิ่วยวนตามมาถึง จุดจบของเขาก็เหลือแค่ความตายเท่านั้น
“ิญญาแท้ ัปรภพ จงออกมา!”
หลงอวี้ใช้ลมปราณกระตุ้นตันเถียน พริบตานั้นก็ได้มีเงาัปรภพตัวหนึ่งปรากฏด้านหลังของเขา แผ่ปราณปรภพอันลี้ลับพิสดารสุดขีดออกมาอย่างเข้มข้น!
เมื่อัปรภพปรากฏ ทั่วทั้งบริเวณนี้ราวกับแปรเปลี่ยนไปกลายเป็ปรภพภูมิก็ไม่ปาน ฮวาปู๋เซี่ยไม่สามารถตั้งรับได้อย่างสิ้นเชิง ถูกข่มขวัญจนหยุดนิ่งอยู่กับที่ทันที!
ในขณะเดียวกันนั้น ร่างแยกเงาน้ำแข็งทั้งหลายก็ได้ถูกทำลายจนแตกสลาย ในที่สุดร่างจริงของฮวาปู๋เซี่ยก็ปรากฏตรงหน้าของหลงอวี้
“หมัดัปรภพ สามารถจำลองเส้นทางสู่ปรภพ ข่มขวัญศัตรู”
“ไม่คิดเลยว่าิญญาแท้ัปรภพมันจะสามารถนำกลิ่นอายแห่งปรภพที่แท้จริงมาครอบคลุมทั่วบริเวณนี้ได้ ทำให้ผู้คนทั้งหมดล้วนถูกข่มขวัญจนแน่นิ่งทันที อีกทั้งยังสามารถทำลายพวกร่างแยกเงาทิ้งได้ด้วย!”
พอเห็นเช่นนี้แล้ว มีหรือที่หลงอวี้จะไม่คว้าโอกาสไว้?
“หมื่นสังหาร ย้าก!!!”
หลงอวี้ถือหอกพุ่งทะยานออกไป ปลายหอกขยับกลางอากาศ ปราณปรภพแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ
แทงหอกออก ฮวาปู๋เซี่ยที่ถูกิญญาแท้ัปรภพข่มขวัญจนหมดสติอยู่นั้นไม่สามารถตอบโต้อะไรได้เลย ถูกหอกแทงทะลุหน้าอก เสื้อสีแดงฉีกขาด เืสีแดงฉานไหลทะลักออกมา
“วะ...ิญญาแท้... คู่...”
หลังจากที่ถูกหอกแทงทะลุหน้าออกแล้วก็ได้สติกลับมา ัักับความเ็ปที่หัวใจถูกหอกแทงทะลุจนเละ ในดวงตาเต็มไปด้วยความคับแค้นใจ
ิญญาแท้คู่!
เขาไม่คิดเลยว่าหลงอวี้จะมีิญญาแท้คู่ แถมหนึ่งในนั้นยังมีความสามารถอันน่าสะพรึงกลัวที่สามารถเปลี่ยนพื้นที่รอบตัวให้กลายเป็ดินแดนแห่งปรภพได้ด้วย
ภายใต้พลังอันน่าสะพรึงเช่นนี้ ร่างแยกเงาน้ำแข็งของฮวาปู๋เซี่ยได้ถูกทำลายทิ้งทั้งหมด ส่วนตัวเขาก็หมดสติไม่อาจตอบสนองอะไรได้ เพียงพริบตาเดียวก็ถูกหลงอวี้ฆ่าตายในหอกเดียว!
หลังจากที่เงาร่างอันผอมแห้งของฮวาปู๋เซี่ยล้มลงพื้นไป น้ำแข็งทั่วทั้งบริเวณก็ละลายในพริบตา กลายเป็หยดน้ำร่วงหล่นลงมาราวกับพายุฝน สาดเทลงมาเปียกชุ่มไปทั่วทั้งบริเวณ
ฮวาปู๋เซี่ย ฮวาปู๋เซี่ย (บุปผาไม่ร่วงโรย) เมื่ออยู่ต่อหน้าิญญาแท้ัปรภพของหลงอวี้แล้ว ในที่สุดก็โจวเซี่ย(ร่วงโรย) แล้ว
จากนั้นหลงอวี้ก็เก็บิญญาแท้ัปรภพกลับเข้าไปในตันเถียนทันที
“ตอนที่ิญญาแท้ัปรภพปรากฏ ราวกับมีพลังงานบางอย่างคิดจะ่ชิงจิตสำนึกของข้า นี่มันเื่อะไรกันแน่นะ...”
หลงอวี้เกิดความรู้สึกครั่นคร้ามขึ้นในใจ!
แม้การใช้งานิญญาแท้ัปรภพจะสามารถสังหารฮวาปู๋เซี่ยได้ในพริบตา แต่ตัวเขาก็ใช่ว่าจะไม่เป็อะไรเลย!
‘สัญลักษณ์ัปรภพนี่ต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่เป็ผลดีต่อตัวข้าอยู่แน่ แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ข้ายังไม่อาจล่วงรู้ได้’
หลงอวี้คิดในใจว่า ดูท่าว่าหลังจากนี้ไป หากไม่จำเป็จริงๆ ห้ามปล่อยิญญาแท้ัปรภพอีกเด็ดขาด หากจิตสำนึกถูก่ชิงไป คงจะน่าเศร้า
“ฮวาปู๋เซี่ย ในฐานะที่เป็ยอดฝีมือระดับิญญาแท้ขั้นที่สองที่แข็งแกร่งกว่าข้า พอฆ่ามันได้แล้วก็สามารถสะสมจิตสังหารได้เทียบเท่ากับฆ่าคนทั่วไปสิบคนเลยทีเดียว”
หลงอวี้เปลี่ยนไปสนใจเื่อื่นแทน การฆ่าฮวาปู๋เซี่ยทำให้วิชาหอกหมื่นสังหารของเขาบรรลุขั้นกลางทันที
วิชาหอกหมื่นสังหาร คือการรวบรวมจิตสังหารไว้ที่หอกแล้วโจมตีออกไป เป็วิชาที่เรียบง่ายอย่างมาก ยิ่งจิตสังหารแข็งแกร่ง อานุภาพก็ยิ่งสูง ระยะทำลายล้างก็ยิ่งกว้าง
จิตสังหารนั้น ไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้ด้วยการฝึกฝนเพียงอย่างเดียว มีเพียงการฆ่าคนจริงๆ เท่านั้น ถึงจะสามารถพัฒนาขึ้นได้!
‘นี่คือวิชาหอกสำหรับใช้ฆ่าคน หากใช้ในการประลองเกรงว่าคงจะไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไร แต่ว่า... แม้จะบรรลุเพียงขั้นกลาง แต่อานุภาพของมันก็เทียบได้กับเคล็ดหอกสยบฟ้าขั้นสูงแล้ว’
หลงอวี้คิดในใจไปพลาง กำหอกในมือแน่น เก็บิญญาแท้สุริยะสยบฟ้ากลับเข้าไปในตันเถียน
ิญญาแท้คู่นั้น ทั่วทั้งอาณาจักรต้าถังนับว่าเป็สิ่งที่พบเห็นได้ยากมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการได้เห็นจากผู้ฝึกยุทธ์ที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับิญญาแท้ได้หมาดๆ เลย
หากถูกผู้อื่นพบเข้า จะต้องสร้างปัญหาให้เขาไม่น้อยแน่
ฮวาปู๋เซี่ยนอนตายเืไหลหลาก ส่วนหลงอวี้นั้นยืนถือหอกอย่างน่าเกรงขาม
ภาพที่เกิดขึ้นนี้ล้วนอยู่ในสายตาของเหล่ายอดฝีมืออีกสามคนที่เหลือที่เพิ่งตามมาถึงทั้งสิ้น ทำเอาพวกเขาต่างก็ตื่นตะลึงมากเลยทีเดียว!
“ฮวาปู๋เซี่ยตายด้วยฝีมือมันหรือ?”
ไป๋หัง หั่วฝู่ หลิ่วยวน ทั้งสามได้มุ่งหน้ามาถึงพร้อมกัน ล้อมหลงอวี้เอาไว้ในใจกลาง!
ทั้งสามเห็นภาพตรงหน้าแล้วก็ตื่นตะลึงระคนสงสัย
พอมองเห็นศพของฮวาปู๋เซี่ยที่อยู่บนพื้นแล้ว ก็ไม่มีใครกล้าลงมือก่อนเลยแม้แต่คนเดียว!
