25
หญิงสาวร่างบางซึ่งเป็เ้าหน้าที่ของทางสมาคมสัตว์อสูรถึงกับต้องถอนหายใจออกมาทั้งอย่างนั้น เหยาเหยาไม่รู้ว่าทำไม
“เ้าน่ะ แปรสภาพพลังิญญาเป็ธาตุได้รึ”
“เอ๊ะ!”
เหยาเหยาไม่เข้าใจในสิ่งที่เ้าหน้าที่คนนี้พูด
แปรสภาพหลังิญญาเป็ธาตุมันเป็อย่างไร ความรู้และความสามารถของเหยาเหยาที่เธอได้รับมานั้นไม่มีเื่นี้อยู่ในหัวสักนิด เหยาเหยาคิดมาตลอดว่าความรู้และความสามารถที่เธอมีนั้นมันคือทุกสิ่งทุกอย่าง แต่พอได้มารู้เื่ที่ไม่คาดคิดว่าตนเองไม่รู้ ทำให้เธอตัดสินใจได้ทันทีว่าเธอจะต้องเรียนรู้และแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
(ในโลกนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราต้องรู้สินะ)
เ้าหน้าที่ทางสมาคมสัตว์อสูรเห็นท่าทางใของเหยาเหยาก็ต้องถอนหายใจทิ้งอีกครั้ง
“ให้ตายเถิด เ้ายังไม่รู้การแปรสภาพพลังิญญาแล้วเ้าจะไปกำจัดพยัคฆ์วารีน่ะรึ ข้าแล้วเหลือจะเชื่อ”
“มันร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึเ้าคะ”
“ใช่ มันร้ายกาจมาก แค่เสี้ยววิมันฆ่านักผจญภัยได้หลายคนเลยแหละ”
“ไม่จริงน่า”
เื่ที่เธอพูดมานั้นเป็ความจริง พวกนักผจญภัยที่นั่งกินข้าวอยู่ในสมาคมสัตว์อสูรก็พูดเป็เสียงเดียวกันหมด มันร้ายกาจขนาดนั้นแหละ
นับว่าเป็โชคดีของเหยาเหยาที่ทางเ้าหน้าที่บอกและตักเตือน ทำให้เหยาเหยาคอตกแต่เธอก็ต้องยอมรับ ถึงจะแข็งแกร่งขึ้นแต่เธอก็ต้องปล่อยวางเื่นี้
“่นี้ไม่ค่อยมีภารกิจง่ายๆทำ ถึงมีแต่พวกนักผจญภัยก็แย่งกันไปหมด แต่ถ้าเ้าอยากจะทำก็พอมีอยู่บ้าง แต่ถ้าหากเ้าไม่ไหวก็ถอนตัวทันที”
“เข้าใจแล้วเ้าค่ะ”
“ในระหว่างนี้เ้าต้องฝึกฝนตนเองให้แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น แล้วเ้าก็ต้องฝึกฝนการแปรสภาพพลังิญญาไปในตัวด้วย”
ในเมื่อเป็แบบนั้นเหยาเหยาจึงรับอีกภารกิจหนึ่งแล้วเดินทางออกจากเมืองชิงอิน แล้วภารกิจในครั้งนี้ของเธอก็คือการกำจัดฉลามดิน
ฉลามดิน เป็สัตว์อสูรระดับ 12 มันอาศัยอยู่ในป่าดงดิบทางทิศตะวันออกของเมืองชิงอินซึ่งอยู่ไกลออกไปหลายลี้ ลักษณะของมันมีลำตัวสีดำ จุดเด่นของมันมีเขายาวแหลม
ข้อมูลของมันมีอยู่เพียงแค่นี้
(จากคำแนะนำของเ้าหน้าที่ เธอบอกว่าสัตว์อสูรจะย้ายถิ่นฐานไปตาม่ฤดู ทำให้ไม่เป็ที่แน่ชัดว่าจะเจอพวกมันหรือไม่)
จะเจอหรือไม่ เหยาเหยาจะต้องไม่กลับไปมือเปล่า
!?
หลังจากออกเดินทางมาได้ 2 ชั่วยาม เหยาเหยาก็ต้องหยุดเกวียนม้าทันทีเมื่อเส้นทางที่จะไปต่อนั้นเป็หลุมเป็ทางยาว อย่างกับมีบางอย่างมาขุดให้มันเป็อย่างที่เธอเห็น
“ร่องรอยเพิ่งเกิดใหม่ แสดงว่าพวกมันอยู่ที่นี่”
…
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้