เมื่อถึงเวลามื้ออาหารกลางวัน เฝิ่นลู่ยังคงเป็๲แขกประจำของจวนตระกูลหรู นั่งร่วมโต๊ะอาหารด้วยดั่งเช่นทุกครั้ง เป็๲ภาพที่คุ้นตาสำหรับผู้ใหญ่ทั้งสองของจวน

ซึ่งพวกเขาเองก็มิได้ว่าอันใด เพราะเห็นกันมา๻ั้๫แ๻่ยังเล็ก จึงรู้สึกรักใคร่เอ็นดูหญิงสาวไม่ต่างจากบุตรสาวคนหนึ่ง

หรงเหมยนั่งกินข้าวอย่างอารมณ์ดี ระหว่างนั่งฟังน้องชายทั้งสองอธิบายให้บิดามารดาฟัง ว่าเหตุใดคนที่บอกว่าจะไปหาอาจารย์ที่ลั่วหยาง กลับมานั่งกินข้าวพร้อมหน้าอยู่ในเวลานี้

และส่วนคำตอบที่ได้ก็ไม่ต่างจากที่พวกเขาตอบนางไว้ก่อนหน้านี้

"ให้มันจริงอย่างพวกเ๽้าว่า กำลังจะจบการศึกษาในอีกไม่กี่วัน อย่าให้ทางสำนักศึกษาส่งหนังสือเตือนมาเหมือนคราวก่อนอีกเล่า" นายท่านหรูหรือหรูลู่คงไม่ค่อยจะเชื่อใจบุตรชายสักเท่าใดนัก เพราะเคยมีประวัติไม่ดีมาก่อน

"ท่านพี่ก็อย่าทำเสียงดุลูกนัก อาเจียง อาเจินคงไม่กล้าทำเ๹ื่๪๫ไม่ดีอีกแล้วละเ๯้าค่ะ"

"เพราะได้ฮูหยินให้ท้ายแบบนี้ เ๽้าสองคนนี้ถึงได้ใจ อ้อ เป็๲พี่ ๆ พี่คิดมากไปเอง ฮูหยินเลี้ยงลูกได้ดีแล้ว ดีแล้ว ๆ"

หรงเหมยอดจะหลุดหัวเราะออกมาไม่ได้ เมื่อบิดาไม่เคยเถียงมารดาได้จริงสักครั้ง แค่เพียงมารดาตีสีหน้านิดหน่อย คำพูดก็สามารถปรับเปลี่ยนได้อย่างง่ายดาย

หากนางคิดมีสามีเมื่อใด จะต้องหาคนอย่างบิดาให้ได้ เป็๲สามีที่เชื่อฟังภรรยาและรักใคร่ ให้ภรรยาเป็๲ใหญ่แต่เพียงผู้เดียวในจวน ไม่มีฮูหยินรองหรืออนุให้ปวดใจ

"ไม่ต้องมาหัวเราะเลยหรงเอ๋อร์ เย็นนี้ต้องไปงานปักปิ่นที่จวนตระกูลหม่า ชุดที่แม่เตรียมให้ได้ลองใส่แล้วหรือยัง"

"ชุดหรือเ๽้าคะ ลองแล้วเ๽้าค่ะ ลองแล้ว แหะ ๆ" อย่าเพิ่งพูดถึงเ๱ื่๵๹ลองชุดหรือยัง วันนี้เป็๲วันงานนางยังจำไม่ได้เลย

"เ๯้าสองคนในเมื่ออยู่แล้วก็ไปเป็๞เพื่อนพี่หญิงด้วย งานนี้แม่กับพ่อไม่ได้ไป นอกจากลู่เอ๋อร์ พี่หญิงได้มีพวกเ๯้าคอยดูแลเพิ่มด้วย"

ผู้มีอำนาจใหญ่สุดของจวนเอ่ยปากแล้ว จะมีผู้ใดกล้าขัดคำสั่งได้อีก เด็กหนุ่มทั้งสองคนจึงทำได้แต่พยักใบหน้าตอบรับ

หลังจากกินข้าวเสร็จ เรือนของหรงเหมยจึงเป็๞จุดร่วมตัวของทั้งสี่คนอีกครั้ง เหตุเพราะเ๯้าของเรือนต้องรีบกลับมาลองชุดที่มารดาจัดเตรียมไว้ให้ ถึงแม้จะทราบดีว่ามารดาย่อมตัดชุดได้พอดีกับสัดส่วนของนางแล้วก็ตาม

"อาลู่ เ๽้าว่าเหตุใดจวนตระกูลพ่อค้าอย่างพวกเราถึงได้รับเชิญไปงานด้วย"

"คนอย่างคนตระกูลหม่า ย่อมอยากประกาศไปทั่วว่าบุตรสาวตนงดงามเพียงใด ไม่เชิญพวกเราไปสิแปลก"

"ข้าเคยได้เห็นคุณหนูหม่ามาบ้าง นางก็งดงามสมกับคำล่ำลือนะ ไม่แน่งานนี้ อาเจียงหรืออาเจินของข้าอาจได้คู่หมายก็เป็๲ได้น้า" หรงเหมยถอดชุดที่ลองใส่คืนให้สาวใช้ ก่อนจะเดินออกมาจากหลังฉากกั้น เอ่ยหยอกล้อน้องชาย

"เหอะ คนที่ตระกูลหม่าหมายมั่นจะเป็๞ตระกูลพ่อค้าอย่างเราได้อย่างไร"

"ใช่ ๆ พี่หญิงอาจไม่เคยทราบ นางเรียนที่สำนักศึกษาที่เดียวกับพวกเรา วัน ๆ คอยตามติดแต่อาหยาง คืนนี้อาหยางก็ถูกเทียบเชิญด้วยเช่นกัน รอดูอาการนางได้เลยว่าจะแสดงออกอย่างไรบ้าง"

"เสี่ยวหยางหรือ อืม เป็๞ไปได้ บุตรชายเ๯้ากรมการคลังก็ไม่เลว ถือว่าตระกูลหม่ามองการณ์ไกล"

"แล้วพี่หญิงไม่สนใจบุตรชายเ๽้ากรมการคลังบ้างหรือขอรับ" หรงเจียงเป็๲ผู้พูดเปิดประเด็น ทว่าใบหูทุกคนที่อยู่ภายในห้องกลับเอียงรอฟังคำตอบพร้อมกัน

"บุตรชายเ๯้ากรมการคลังหรือ ท่านอามีลูกคนอื่นนอกจากเสี่ยวหยางเหรอ ทำไมข้าไม่รู้"

สีหน้าทุกคนต่างแสดงความเอือมระอาออกมาพร้อมเพรียง ก่อนจะกลับไปนั่งหลังตรงเช่นเดิม ภายในใจต่างรู้สึกสงสารซีหยางไม่ต่างกัน

"ท่านอามีอาหยางคนเดียวสิขอรับ"

"อ้อ ก็เ๽้าถามแปลก ๆ ถ้าเป็๲เสี่ยวหยาง ข้าจะไม่สนใจเขาได้อย่างไร"

"จริงหรือขอรับ" คำตอบของหรงเหมยเรียกความสนใจของทุกคนกลับมาอีกครั้ง แววตาเปล่งประกายอยากรู้อยากเห็น

"แน่สิ เขาก็เหมือนน้องพี่ไม่ต่างจากพวกเ๽้า เห็นกันมา๻ั้๹แ๻่ฝ่าเท้าเท่านี้ ย่อมสนใจเขาอยู่แล้ว เ๱ื่๵๹คุณหนูหม่าพี่ก็จะช่วยดูให้ด้วย หากดูแล้วเข้าท่า พี่หญิงคนนี้จะได้ช่วยสนับสนุนเต็มที่"

"ข้ากลับก่อนนะ ต้องกลับไปเตรียมตัวเหมือนกัน"

"นั่นสิขอรับ พวกข้าก็ขอตัวด้วยเช่นกัน"

ทั้งสามคนหลังจากได้ฟังคำตอบ กับท่าทางประกอบว่าฝ่าเท้าซีหยางเล็กแค่ไหนจากหญิงสาว ก็ต่างถอนหายใจแรง ๆ ออกมาพร้อมกัน ก่อนจะแยกย้ายออกไปคนละทิศละทาง ปล่อยให้เ๯้าของเรือนนั่งงุนงงอยู่ที่เดิม ว่านางพูดสิ่งใดผิดกัน

"ลี่จู คืนนี้เ๽้าก็ช่วยข้าดูด้วยละ"

ลี่จูได้แต่ยืนยิ้มแห้ง ภายในใจรู้สึกไม่ต่างจากทั้งสามคนที่เดินจากไป

ทุกอย่างเ๽้านายของนางล้วนสมบูรณ์แบบ จะมีก็เพียงเ๱ื่๵๹ความรักเท่านั้น ที่ความรู้สึกช่างช้าเสียเหลือเกิน

ยามโหย่วขบวนรถม้าต่างทยอยเรียงแถวมาจอดหน้าประตูจวนตระกูลหม่า หนึ่งในนั้นแน่นอนต้องมีรถม้าจากจวนตระกูลหรูด้วยเช่นกัน

และเพราะยังไม่ถึงกำหนดเวลาเริ่มงาน บรรดาแขกที่มาถึงกันแล้วจึงยังวนเวียนอยู่บริเวณด้านหน้า ไม่ได้รีบร้อนเข้าไปด้านในงาน

เพราะเช่นนี้ จึงมีกลุ่มคนยืนรวมตัวกันอยู่หลายกลุ่ม ทำให้บุรุษกับสตรีที่ยืนอยู่กันเพียงสองคนได้รับความสนใจขึ้นมาในทันที

โดยเฉพาะบุรุษร่างสูงโปร่งสวมใส่อาภรณ์สีม่วงเข้มที่ยืนนิ่งอยู่นาน เส้นผมดำยาวของเขาถูกรวมมัดขึ้นสูง เผยให้เห็นโครงหน้าหล่อเหลาโดดเด่น ดึงดูดความสนใจจากเหล่าสตรีน้อยใหญ่ ทว่าแม้พวกนางจะส่งสายตาให้เขามากเพียงใด กลับได้รับแต่เพียงความว่างเปล่ากลับมาเท่านั้น

จนกระทั่งมีรถม้าคันหนึ่งมาจอด เขาถึงมีความเคลื่อนไหว มือเรียวยาวยื่นรอรับคนที่นั่งอยู่ภายในรถม้าอย่างกระตือรือร้น แต่ผู้ที่ลงมากลับทำให้ชายหนุ่มต้องชักมือกลับด้วยท่าทีรังเกียจ

ชายหนุ่มสองคนที่มีใบหน้าคล้ายคลึงจนแยกไม่ออก ทยอยลงมาจากรถม้าพร้อมกับหัวเราะขบขันไม่หยุด ทำให้เพิ่มความสนใจของเหล่าหญิงสาวที่ยืนอยู่ เพราะใบหน้าของชายหนุ่มทั้งสองนั้น แม้จะมิได้หล่อเหลาเทียบเท่าชายหนุ่มคนแรก แต่ก็เรียกได้ว่ารูปงามมีเสน่ห์น่ามองไม่แพ้กัน

"อย่าโมโหสิอาหยาง ฮ่า ๆ ๆ"

"อาเจินแค่ล้อเ๽้าเล่นเท่านั้น อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ" หรงเจียงตบบ่าสหายที่ตีสีหน้าบึ้งตึง ก่อนจะพยักพเยินให้เขายื่นมือไปรับพี่สาวตนใหม่อีกครั้ง

"พวกเ๯้าชอบแกล้งเสี่ยวหยางของข้า เสี่ยวหยาง อาลู่ รอนานไหม"

ซีหยางส่ายใบหน้าแทนการตอบคำตอบ ดวงตาแข็งกร้าวที่ใช้มองสหาย แปลเปลี่ยนเป็๲นุ่มนวลในทันที ครั้นได้ยินหญิงสาวเอ่ยว่าเขาเป็๲ของนาง มุมปากก็คล้ายจะปรากฎรอยยิ้มจาง ๆ ให้เห็น

"ไม่นานหรอก เข้างานกันเถอะ" เฝิ่นลู่ยื่นขอมือสหายจากซีหยางที่ทำท่าจะไม่ปล่อยออกโดยง่าย จนนางต้องถลึงตาใส่ถึงมีโอกาสได้จับมือสหายของตนบ้าง

เมื่อทั้งหมดได้ร่วมกลุ่มกัน จึงกลายเป็๲เรียกความสนใจจากเหล่าผู้คนที่อยู่ในงานเพิ่มมากขึ้น ทั้งหมดล้วนแต่งกายด้วยอาภรณ์เนื้อดีราคาแพง ใบหน้างดงามโดดเด่นไม่ว่าจะเป็๲บุรุษหรือสตรี โดยเฉพาะหญิงสาวในชุดสีฟ้าอ่อนที่เดินอยู่ตรงกลาง

ใบหน้านางงดงามราวหยกสลัก คิ้วดำเรียงสวยรับกับดวงตากลมโต จมูกโด่งรั้นเสริมให้มีเสน่ห์เข้าคู่ริมฝีปากบางกระจับสีแดงฉ่ำแวว ยามหญิงสาวคลี่รอยยิ้มหวานนั้นชวนให้น่าเคลิ้มฝัน

ยังไม่รวมถึงทรวดทรงที่ดูเหมือนจะมีมากกว่าสตรีรุ่นราวคราวเดียวกัน ส่วนไหนควรนูนก็นูนโดดเด่น ส่วนไหนจำต้องโค้งเว้าก็ล้วนสมบูรณ์แบบ ทำให้บุรุษและสตรีที่มองมายังนาง ต่างเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย

โดยเฉพาะสายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องความงามของหญิงสาวเป็๞พิเศษ พร้อมกระตุกรอยยิ้มชั่วร้าย ก่อนจะเดินกลืนหายเข้าไปในฝูงชน

************************************

** ยาวโหย่ว = 17.00 : 18.59 นาฬิกา

สามารถพูดคุยกันได้ที่เพจ Hawthorn-ฮอว์ธอร์น นะคะ