“เชิญคุณชาย”
กวงหมินผลักบานประตูให้และไม่มีท่าทีจะเข้าไปด้านใน ชายหนุ่มจึงตัดสินใจก้าวไปด้วยตนเอง เขาสะดุ้งเล็กน้อยที่ประตูปิดทันทีที่เข้ามาด้านในแล้ว
“คุณชายหานเหลียง”
ชายหนุ่มเ้าของชื่อสะดุ้งสุดกาย เขาไม่ได้บอกชื่อของตนแก่ผู้ใด เหตุใดแม่นางผู้งดงามราวเทพธิดาจึงรู้ชื่อแซ่ของเขา
ปีศาจราคะในร่างของชิงหรูที่กึ่งนั่งกึ่งนอนด้วยท่าทีเกียจคร้านบนเตียงใหญ่โต นางขยับตัวลุกขึ้นนั่งกวาดตามองบุรุษที่เข้ามาใหม่ ส่งรอยยิ้มอ่อนหวานก่อนขยับตัวลงมานั่งห้อยขาที่ปลายเตียง
“แม่นาง..”
“ข้าชื่อชิงหรู” นางโปรยยิ้มหวานขยับเท้าเปลือยไปมา สร้อยเงินร้อยกระพรวนส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋ง “คุณชายหานเหลียงช่วยคนของข้าไว้ ข้าจึงอยากขอบคุณท่านที่ช่วยเหลือคนของข้าไว้”
“เื่นั้น...ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย” หานเหลียงมองเท้างดงามแล้วรู้สึกน้ำลายหนืดคอ
“หากมิใช่คุณชายกล้าหาญเข้าปกป้อง คนของข้าต้องถูกทำร้ายเป็แน่ คุณชายหานจิตใจดีเช่นนี้ พวกเราไม่ตอบแทนคงมิได้แล้ว” นางช้อนตามอง ริมฝีปากสีแดงสดเผยอขึ้นเล็กน้อย “ให้ข้าช่วยให้ท่านสมปรารถนาเถิด”
“สมปรารถนา...” เขารำพึงออกมาและก้าวเข้าไปหยุดยืนเบื้องหน้านางอย่างไม่รู้ตัว “แม่นางรู้หรือว่าข้า้าสิ่งใด”
“ย่อมรู้” หญิงสาวหัวเราะเบาๆ ยื่นปลายเท้าออกไป ชายกระโปรงร่นขึ้นเผยผิวเนียนดุจหยกใส “แล้วคุณชายหานเหลียงรู้หรือไม่ว่าต้องทำอย่างไร”
เม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้า หานเหลียงต่อสู้กับจิตใจอย่างหนักหน่วง เขาอยากไปถึงจุดหมายด้วยความสามารถของตนเอง ทว่าฐานะของตนแม้เป็บัณฑิตมีความรู้แต่ไม่ถูกยอมรับ ย่อมยากที่จะไต่เต้าไปถึงอำนาจวาสนาที่ฝันใฝ่ โดยเฉพาะเื่หัวใจ เขามีหญิงที่หมายปองแต่นางมิใช่หญิงสาวชาวบ้าน เวลานี้เขารู้ว่าบิดามารดาของนางกำลังมองหาคู่ครองที่ดีและดีกว่าบัณฑิตจนๆ อย่างเขา
“ว่าอย่างไร” นางถามพลางยื่นปลายเท้าไปแตะที่หน้าท้องของบุรุษ มองภายนอกเห็นเพียงชายรูปร่างผอมบาง แต่เมื่อได้แตะร่างกายจึงรู้สึกได้ว่าคนผู้นี้มิได้อ่อนแออย่างที่คิด นับว่านางดูคนไม่ผิดจริงๆ
“ข้าเกรงว่า...ข้าจะไม่มีความสามารถมากพอ”
“นั้นคือปัญหาของคุณชายหานเหลียง” นางหัวเราะลากปลายเท้าลงมาต่ำกว่าขอบผ้าคาดเอว “คุณชายหานกลัวสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ยังมิได้ลงมือทำจะรู้ได้อย่างไรว่าทำได้หรือไม่ได้? หากไม่ลองดู ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าพอใจหรือไม่? หากคุณชายสลัดความกลัวที่เกาะกุมจิตใจนี้ได้ เส้นทางสู่ความเป็ใหญ่ไม่ยากเลย”
“แม่นางคิดเช่นนั้นหรือ?” เขาสูดลมหายใจลึกเมื่อปลายเท้านั้นวนที่แท่งหยกของเขา แม้เสื้อผ้ายังอยู่ครบแต่กลับยิ่งกระตุ้นเร้าความ้าภายใน
“ข้าคิดเช่นไรมิสำคัญเท่าที่คุณชายคิดอย่างไรต่างหาก” นางโปรยยิ้มหวาน มองดูชายหนุ่มค่อยๆ นั่งลงเบื้องหน้า สองมือยกเท้าของนางขึ้นลูบคลำอย่างหลงใหลก่อนส่งปลายลิ้นออกมาไล้เลียนิ้วเท้าของนาง นางเอนหลังเล็กน้อยเหยียดปลายเท้าออก
หานเหลียงแม้ไม่ประสีประสาเื่รักใคร่ แต่ทุกครั้งที่เห็นเท้าเปลือยเปล่าของหญิงสาวมักจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เพราะความยากจนบิดามารดาสิ้นใจไปนานแล้ว เขามีพี่สาวที่จำใจเป็อนุเพื่อให้เขาได้มีที่ซุกหัวนอน หลายครั้งที่พี่สาวถูกกลั้นแกล้งให้ไปทำงานซักเสื้อผ้า เขาแอบไปช่วยอยู่บ่อยๆ ได้พบบรรดาหญิงชาวบ้านนำเสื้อผ้ามาซักที่ริมแม่น้ำ อาจเพราะทุกคนเห็นเขาเป็เด็ก จึงไม่ได้ระวังเนื้อระวังตัวนัก เขาชอบมองเท้าสตรี
เขาอ้าปากดูดเลียนิ้วเท้าที่ตัดแต่งเล็บอย่างประณีตที่ละนิ้วครบทุกนิ้วแล้วค่อยๆ เลื่อนมาลูบไล้เรียวน่อง หญิงสาวเอนกายไปด้านหลังทำให้อีกฝ่ายปีนป่ายขึ้นมาบนเตียง เขามองภาพเย้ายวนเบื้องหน้าลืมภาพหญิงคนรักไปหมดสิ้น ดวงตาจับจ้องเพียงร่างเย้ายวนอ่อนระทวย เขาถอดเสื้อผ้าของตนออกแล้วก้มลงจุมพิตกลีบดอกไม้สาว เรียวขาแยกออกให้ภมรหนุ่มได้ชิมน้ำหวานอย่างถนัด เสียงหวานครางออกมาเมื่อลิ้นร้อนตวัดเลียในร่องรัก นางยกสะโพกร่อนรับลิ้นร้อนแล้วนิ้วแกร่งที่ปาดน้ำสวาทที่ไหลเยิ้มไปด้านหลัง นิ้วเรียวถูไถร่องก้นทั้งที่ปากปรนเปรอสวาทที่ร่องรักด้านหน้า ปลายนิ้วของหญิงสาวกดศีรษะของเขาให้ฝั่งลึก
“ซี๊ดด ดีเหลือเกิน” นางชมเชยเขา เสียงหวานของนางเร่งเร้าเขาและทำให้แท่งหยกนั้นยิ่งแข็งขืนขึ้น นางร่อนสะโพกรับเรียวลิ้นที่ระรัวจุดเสียวกระสัน นางเลื่อนมือจากศีรษะของเขามากอบกุมทรวงอกเคล้นคลึงเพิ่มความเสียวซ่าน
หานเหลียงรู้ว่าร่องรักอ่อนนุ่มชุ่มน้ำสวาทตอดรัดด้วยถึงจุดสุขสม เขาไม่เคยทำเช่นนี้กับหญิงใด และไม่มีเงินมากพอจะเที่ยวหอนางโลม ยามเมื่อมีอารมณ์จึงใช้เพียงนิ้วมือปรนเปรอตนเองจนเสร็จสม ความรู้สึกฮึกเหิมแทรกขึ้นมา เขาเงยตัวขึ้นมองหญิงสาวที่อ่อนระทวยเพราะถูกเขารัวลิ้นจนเสร็จสม เขาโน้มหน้าลงอ้าปากขบเม้มยอดอกของนาง ร่างบางส่ายเร่าส่งเสียงกระเส่า
“คุณชาย...อา...แรงอีก ข้าชอบ แรงอีก”
ทั้งปากทั้งมือนวดเคล้นทรวงอกงาม ยอดอกเป็สีชมพูอ่อนใสเหมือนเม็ดหยกเนื้อดีที่เขาไม่มีวันได้ แต่เวลานี้เขาได้ดูดดึงไว้ในปาก
“ลิ้นคุณชายช่างร้ายนัก” นางบิดกายไปมาเรือนร่างมีเสื้อผ้าติดตัวหลุดลุ่ยเผยผิวกายเนียนละเอียด
“กายแม่นางหอมนัก หอมรัญจวนเหลือเกิน” เขาสูดดมไปถ้วนทั่ว ไม่เคยได้กลิ่นกายของผู้ใดหอมเย้ายวนเช่นนี้มาก่อน
“คุณชายสอดใส่มาเถิด ข้าขอร้องท่านแล้ว” เสียงหวานปนสะอื้นร้องขอความเมตตาพร้อมแยกเรียวขาออก ท่อนเอ็นร้อนถูไถร่องรักที่เปียกชุ่มนางยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยแท่งหยกนั้นก็ผลุบเข้าไปในร่องรัก
“อร๊ายยย”
“โอ้วววว”
หานเหลียงผู้ไม่เคยนำแท่งหยกเข้าในร่องรักของสตรีนางใดถึงกับแหงนหน้าร้องครางออกมา ร่องรักของนางบีบรัดท่อนเอ็นของเขา ทั้งขมิบทั้งตอดรัดจนเขาแทบขยับไม่ได้
“คุณชายเ้าขา” หญิงสาวครางสะอื้น หางตามีน้ำตาเอ่อคลอ “ช่วยข้าด้วย ข้าเสียวซ่านทรมานนัก”
หานเหลียงถอนสะโพกออกช้าๆ จนเกือบสุดลำแล้วกดกระแทกกลับไป ทำซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำสวาทหลั่งออกมามากส่งให้เขาเคลื่อนไหวเร็วขึ้นแรงขึ้น กระแทกเข้าไปจนสุด จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานกับเสียงครางระงมของสองหนุ่มสาว
“คุณชาย ข้าจะเสร็จอีกแล้วเ้าค่ะ”
“สะ..เสร็จ...เ้าเสร็จเลย...ข้า...โอ้ววว เสียวลำเหลือเกิน มันดีเช่นนี้เอง”
เขาโยกเอวอย่างเมามัน เหงื่อกาฬไหลราวตากน้ำฝน หญิงสาวหวีดร้องออกมาอีกครั้ง ตอดรัดเขาอีกระลอก เขาแหงนหน้าคำรามแต่ยังไม่ปลดปล่อย เขาจับขาข้างหนึ่งของนางขึ้นพาดบ่า หันหน้าไปจูบเรียวน่องของนางแล้วเริ่มโยกเอวอีกครั้ง นางครวญครางสะบัดหน้าไปมา เส้นผมยาวสยายบนเตียง เขาก้มมองดูท่อนเอ็นของตนที่วิ่งเข้าวิ่งออกในร่องรัก น้ำสวาทเคลือยท่อนเอ็นของเขามันวาว โยกคลึง หมุนเอวสลับกับกระแทกรัวๆ เสียงกระแทกดัง ตับๆ ทรวงอกงามโยกไหวตามแรงกระแทกกระทั้น เขาจับเรียวขาที่พาดบ่าออกงอเข่าเล็กน้อยแล้วอ้าปากดูดนิ้วเท้าของนาง แล้วระลอกคลื่นความปรารถนาก็ถาโถมจนหลั่งทะลักในร่องรักของหญิงสาว เขากดแก่นกายเข้าไปในจนสุด น้ำสวาทขาวขุ่นหลั่งออกมามากจนล้นมาเปื้อนเปรอะ เขาแหงนหน้าคำรามอย่างสุขสมในขณะที่หญิงสาวเองก็ตอดรัดลำเอ็นของเขาหวีดเสียงร้องออกมาเช่นกัน
หานเหลียงก้มมองร่างหญิงสาว เขาค่อยๆ ถอนแก่นกายออกช้าๆ มองน้ำสีขาวเหนียวหนืดที่ไหลออกมาแล้วย้ายสายตาไปที่ใบหน้าสวย เขาโน้มหน้าลงหมายจูบกลีบปากที่ครางกระเส่าเมื่อครู่ แต่นางกลับเบือนหน้าหลบไปทันแล้วกระถดกายออกจากใต้ร่างของเขา
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้