ผู้ดำเนินการประมูลพูดประกาศเร็วกว่าปกติแต่เขารู้สึกว่ามันเป็ไปตามธรรมชาติมากเพราะในสายตาของเขานี่เป็สิ่งที่ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้อีกแล้ว สุดท้ายมีดแกะสลักเล่มนี้จะต้องตกเป็ของเด็กหนุ่มหมายเลข15
ผู้คนที่นั่งอยู่ด้านล่างก็ไม่ได้คิดว่าผู้ดำเนินการประมูลทำการประกาศเร็วจนเกินไปสายตาของทุกคนแสดงออกว่ามันสมเหตุสมผลและเป็ไปตามสิ่งที่ควรจะเป็
“1.45 ล้านหยวนครั้งที่......”
มุมปากของหลินเยว่ปรากฏรอยยิ้มขึ้นในที่สุดก็ตกเป็ของเขาแล้ว
แต่ทว่า ณ เวลานี้เองกลับมีน้ำเสียงไพเราะพูดโพล่งออกมา ทำให้ผู้คนภายในงานถึงกับขยับตัวอย่างไม่รู้ตัวใบหน้ามีแต่ความตื่นเต้น
“1.5 ล้าน”
ในที่สุดก็จะลงมือแล้วใช่ไหมล่ะ?
การประชันกันระหว่างัและหงส์จะปรากฏขึ้นอีกครั้งและครั้งนี้มันน่าสนใจยิ่งกว่าการแข่งขันระหว่างเด็กหนุ่มหมายเลข 15 และชายวัยกลางคนหมายเลข 41 เมื่อสักครู่เสียอีก
และแล้วก็จะมีเื่ที่น่าตื่นตาตื่นใจเกิดขึ้นอีกครั้ง
ผู้ดำเนินการประมูลก็ตกตะลึงไปกับการเสนอราคาขึ้นมาอย่างกะทันหันของจวงเมิ่งเตี๋ยเช่นกันคำว่าเลข “3”ที่อยู่ตรงริมฝีปาก ก็ต้องถูกเขากลืนมันกลับลงไป
นี่กำลังจะประชันกันใช่ไหม?
้าแก้แค้นจากเหตุการณ์การแย่งชิงหยกหงส์ัเมื่อสักครู่ใช่หรือเปล่า?
เมื่อผู้ดำเนินการประมูลเห็นว่าผู้ที่เสนอราคาคือจวงเมิ่งเตี๋ยเขาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที
“สุภาพสตรีหมายเลข 10 เสนอราคา 1.5 ล้านหยวนยังมีใคร้าเสนอราคาที่สูงกว่านี้อีกไหมครับ?”
ผู้ดำเนินการประมูลปรับระดับเสียงให้ดังขึ้นอีก 8ระดับโดยอัตโนมัติราวกับว่ากลัวว่าใครบางคนจะไม่ได้ยิน
เมื่อหลินเยว่ได้ยินเสียงของจวงเมิ่งเตี๋ยแล้วเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ รอยยิ้มตรงมุมปากก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยและสิ่งที่เข้ามาแทนที่ก็คือใบหน้าอันเงียบขรึม
เธอกล้าเสนอราคาขึ้นมาในตอนนี้ผู้หญิงคนนี้้าจะทำอะไรกันแน่?
หลินเยว่รู้สึกว่าจวงเมิ่งเตี๋ยพุ่งเป้าหมายมาที่เขาโดยตรงเพราะว่ามีดแกะสลักเล่มนี้ไม่มีส่วนไหนที่สามารถดึงดูดความสนใจจากเธอได้เลย
มาอย่างมีเจตนาร้ายจริงๆ!
หลินเยว่ยืดตัวตรงความรู้สึกของเขาบอกกับเขาว่าเขากำลังเผชิญกับการต่อสู้อันร้ายกาจฉากหนึ่ง
เขาหันหน้าไปมองจวงเมิ่งเตี๋ยอยู่ชั่วครู่เขาพบว่าเธอก็กำลังมองมาที่เขาเช่นกัน สายตาของเธอเต็มไปด้วยความท้าทายและการดูถูก
ผู้หญิงคนนี้้าจะแก้แค้นผมนั่นเอง!
หลินเยว่พลันเข้าใจได้ในทันที การที่จวงเมิ่งเตี๋ยเสนอราคาในครั้งนี้เธอ้าแก้แค้นกับท่าทีของเขาที่ทำกับเธอตอนที่เจอกันบนถนนวัตถุโบราณหรือไม่ก็เธอ้าแก้แค้นที่เมื่อสักครู่เขาแข่งเสนอราคากับเธอเพื่อแย่งหยกหงส์ัคู่นั้น
ไม่ว่าสาเหตุจะเป็เพราะเหตุการณ์ไหนวันนี้เขาคงไม่มีทางได้มีดแกะสลักัผงาดเล่มนี้มาง่ายๆ อย่างแน่นอน
“ยัยหนูคนนี้เ้าคิดเ้าแค้นอยู่นะ ฮ่าๆ......”
เมื่อท่านเฮ่อฉางเหอเห็นสายตาของจวงเมิ่งเตี๋ยแล้วท่านจึงพูดพร้อมหัวเราะ“เธอกำลังโกรธเื่ที่คุณแย่งหยกหงส์ัคู่นั้นกับเธออยู่”
ท่านเฮ่อฉางเหอไม่รู้ว่าหลินเยว่กับจวงเมิ่งเตี๋ยได้สร้างความเคืองใจกันมาั้แ่ตอนอยู่บนถนนวัตถุโบราณแล้วแต่ถึงแม้ว่าท่านจะรู้เหตุการณ์นั้น เกรงว่าท่านก็คงไม่ได้คิดมากเพราะเหตุการณ์นั้นเป็เพียงเื่เล็กๆ เท่านั้นมันเป็การขยับปากโต้เถียงกันเท่านั้นเอง ไม่จำเป็จะต้องเอามาทะเลาะกันต่ออย่างดุเดือด
“เื่ของพวกเด็กๆ อาจารย์ไม่ยุ่งด้วยหรอกนะอยากจะทะเลาะกันขนาดไหนก็เชิญตามสบาย แต่หากเกิดเื่จริงๆ แล้วเด็กอย่างคุณยังแก้ปัญหาไม่ได้ก็ยังมีอาจารย์อยู่ทั้งคน”
คำพูดของท่านเฮ่อฉางเหอก็เป็การสนับสนุนหลินเยว่อย่างไม่ต้องสงสัยคำพูดเมื่อสักครู่เป็การบอกหลินเยว่ว่าหลินเยว่ไม่จำเป็จะต้องสนใจมิตรภาพระหว่างเขากับจวงตงเฟิงคิดอยากจะทำอะไรก็สามารถทำได้เลย
ใครๆ ก็้าความเสมอภาคระหว่างชายหญิงไม่ใช่หรือ?
ครั้งนี้ผมจะสู้กับเธออย่างเสมอภาค ผมจะใช้วิธีการต่อสู้กับผู้ชายมาต่อกรกับเธอ
ในใจของหลินเยว่ก็รู้สึกโกรธจากสายตาของจวงเมิ่งเตี๋ยทำไมต้องสนใจว่าเธอเป็ผู้หญิงอีกล่ะ ลงมือก่อนแล้วค่อยว่ากัน อีกอย่างเธอยังเป็ผู้หญิงที่แข็งกระด้างขนาดนี้ด้วย เธอก็ควรจะถูกใครบางคนสั่งสอนบ้างต่อไปจะได้ไม่ต้องก่อเื่อีก
เมื่อจวงตงเฟิงได้ยินหลานสาวของตนเสนอราคาเขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาพร้อมถามขึ้น “หลานอยากได้มีดแกะสลักเล่มนี้จริงๆหรือ?”
“ไม่อยากค่ะ”
จวงเมิ่งเตี๋ยตอบคำถามสั้นๆ
“แล้วทำไมหลานถึงแข่งประมูลล่ะ?”
“ก็แค่เห็นผู้ชายคนนั้นแล้วรู้สึกหงุดหงิดครั้งนี้ต้องสั่งสอนเขาสักหน่อย แล้วค่อยคิดบัญชีกับเขาทีหลัง”
“ระหว่างพวกหลานมีความแค้นอะไรกันหรือ?”
จวงตงเฟิงขมวดคิ้วเป็รอยลึกยิ่งขึ้นหลินเยว่คงไม่ได้ทำอะไรหลานสาวของเขาหรอกนะ หากอีกฝ่ายทำจริงๆเขาไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆ อย่างแน่นอน แต่ทว่าอีกฝ่ายก็ไม่มีโอกาสนั้นเลยไม่ใช่หรือเขาจำได้อย่างดีว่าหลินเยว่ขลุกตัวอยู่ในห้องของเฮ่อฉางเหอมาตลอด ไม่ได้ออกมาจากโรงแรมแม้แต่ครึ่งก้าว
“บนถนนวัตถุโบราณ เขาพูดจาไม่ดีกับหนู เมื่อตะกี๊เขาประมูลหยกหงส์ัคู่นั้นแข่งกับหนู ดังนั้นครั้งนี้หนูจะไม่ยอมให้เขาได้มีดแกะสลักเล่มนี้อย่างง่ายดาย”
“เื่เล็กแค่นี้เนี่ยนะ?”จวงตงเฟิงถึงกับทำหน้าไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดีมันเื่ใหญ่ที่ไหนกันล่ะ แต่เพราะเื่พวกนี้กลับต้องทะเลาะกันมาถึงขนาดนี้“ปู่ว่าหลานอย่าไปประมูลแข่งกับเขาเลย เื่แค่นี้เอง เดี๋ยวก็ผ่านไปแล้ว เขารู้สึกชอบหยกหงส์ัคู่นั้นถึงได้ประมูลแข่งกับหลานมันเป็การแข่งขันกันอย่างยุติธรรม หลานห้ามไปโกรธเคืองเขา ฟังคำพูดของปู่นะ หากหลานยังแข่งต่อไปสุดท้ายก็คงต้องเป็ปู่ที่ไปเจรจากับตาแก่เฮ่ออีก”
“คุณปู่วางใจได้ค่ะ หนูจัดการเองได้ความแค้นนี้หนูยอมไม่ได้หรอก!”
อันที่จริงจวงตงเฟิงคิดอยากจะพูดอะไรอีก แต่เมื่อเห็นสายตาของหลานสาวของตนเขาจึงได้แต่ถอนหายใจอย่างหนักใจ
นิสัยของหลานสาวของเขา เขาย่อมรู้จักเป็อย่างดีสิ่งที่ตัดสินใจแล้ว เธอจะต้องทำต่อไปจนถึงที่สุด
เขาก็ได้แต่หวังว่าเด็กๆ ทั้งสองจะไม่ทะเลาะกันจนกลายเป็เื่ใหญ่แล้วสุดท้ายทำให้ยากที่จะควบคุม
จวงตงเฟิงมองเื้ัของหลินเยว่อย่างกังวลหลังจากนั้นเขาจึงนั่งพิงพนักเก้าอี้อย่างเหนื่อยใจ
พวกหลานก็มีโชคชะตาเป็ของตนเองเขาไม่ควรกังวลมากจนเกินไป
ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังของทุกคนหลินเยว่ก็ได้ยกมือขวาขึ้นมาอย่างช้าๆ แล้วพูดขึ้น “1.6 ล้าน”
เพิ่มราคาอีก 1 แสนหยวน!
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เพิ่มทีละหลายแสนหยวนเหมือนก่อนหน้านี้แต่ทว่าจากสถานการณ์ในตอนนี้ การเพิ่ม 1 แสนหยวนก็ดูน่าตกตะลึงยิ่งกว่าจำนวนหลายแสนหยวนของก่อนหน้านี้เสียอีก
ในที่สุด การแข่งขันระหว่างหงส์และัก็กำลังเปิดฉากอีกแล้วใช่ไหม?
แล้วผลการแข่งขันระหว่างหงส์และัจะเป็อย่างไรล่ะ?
หรือว่าหนึ่งในสองคนนี้จะถูกอีกฝ่ายวางแผนลวงไว้หรือว่าต่างคนต่างสู้ราคากันไปเรื่อยๆ จนเมื่อถึงลิมิตราคาที่แต่ละคนรับได้ ก็ต้องมีใครคนใดคนหนึ่งถูกบีบให้ปล่อยมือ?
ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็แบบไหนก็เป็สิ่งที่น่าสนใจทั้งนั้น
ผู้คนภายในห้องประมูลนี้ไม่มีใครคิดว่าหลินเยว่กำลังรังแกผู้หญิงคนหนึ่งแต่พวกเขากลับคิดว่าการต่อสู้ของทั้งสองคนล้วนเป็การแสดงออกถึงความใจกล้าของพวกเขาโดยเฉพาะทางด้านหลินเยว่ ั้แ่ต้นจนจบสีหน้าของเขามีแต่ความนิ่งเฉยดูเหมือนว่าเขามีความมั่นใจอย่างยิ่ง
“สุภาพบุรุษหมายเลข 15 เสนอราคา 1.6 ล้านหยวน ยังมีใครเสนอราคาที่สูงกว่านี้ไหมครับ?”
น้ำเสียงของผู้ดำเนินการประมูลมีความตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นปกติแล้วผู้ดำเนินการประมูลต้องเป็ผู้ควบคุมปรับเปลี่ยนบรรยากาศภายในงานน้ำเสียงที่มีความตื่นเต้นของเขาก็ทำให้บรรยากาศภายในงานดูคึกคักมากยิ่งขึ้น
สายตาของผู้คนภายในงานยังไม่ทันไปรวมตัวอยู่ที่ตัวจวงเมิ่งเตี๋ยเธอก็ยกมือขึ้นเสียแล้ว
“1.8 ล้าน”
เพิ่มราคาขึ้นอีก 2 แสนหยวนในครั้งเดียว!
คิดว่าเพิ่มทีละ 1 แสนหยวนมันน่าเบื่อแล้วใช่ไหม? ก็เลยเพิ่มทีละ 2แสนหยวน?
ผู้คนภายในงานต่างตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง
าครั้งใหญ่ที่รอคอย... รีบปะทุเร็วๆ เข้าสิ!
การเพิ่มราคาอย่างบ้าคลั่งของจวงเมิ่งเตี๋ยทำให้หลินเยว่ถึงกับขมวดคิ้วอีกครั้งอย่างอดไม่ได้การกระทำแบบนี้ก็ไม่ใช่วิธีที่ดีสักเท่าไร ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะถึงจุดสิ้นสุด?
ถึงแม้ว่าหลินเยว่จะคิดเช่นนี้แต่ทว่าเขายังคงถูกจวงเมิ่งเตี๋ยยั่วโมโหจนเริ่มรู้สึกโกรธ
ผู้ชายแท้ๆ แต่กลับถูกผู้หญิงคนหนึ่งท้าทายหากไม่รักษาหน้าของผู้ชายแล้ว แล้วเขายังจะมีหน้ายืนอยู่ตรงนี้อีกหรือไม่อย่างนั้นเขาก็ควรจะหาที่สักแห่งแล้วหมุดหน้าหนีไปเถอะ!
“2 ล้าน”
หลินเยว่ยกมือขวาขึ้นมาอีกครั้ง
โอ้ว!
ใจกล้าจริงๆ!
เธอเพิ่มเท่าไร ผมเพิ่มเท่านั้นสู้กันให้ถึงที่สุด
การลงมือของเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ
ลุยเลย ลุยเลย!
ยิ่งดุเดือดยิ่งดี!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้