" เห้ออออออออออ " 

  เด็กชายล้มตัวลงนั่งถอนหายใจ เขาเพิ่งเหวี่ยงดาบไม้ครบทั้ง 200 ครั้ง ตอนแรกก็คิดว่าไม่เท่าไหร่ พอผ่าน 50 ครั้งไปเท่านั้นแหละ อยากจะขอโทษที่ดูถูกเลย ก็คิดไว้แล้วว่าคงจะเหนื่อย แต่นี่ปวดเมื่อยทั้งตัวเลย

  แบรดนั่งมองอยู่บนกองไม้ มองดูท่าทางของเด็กชายคนที่นั่งหอบเหมือนลูกหมาที่นั่งหอบจากการวิ่งเล่นเลย เมื่อเห็นเด็กชายเหวี่ยงดาบไม้จนเสร็จ จึงลุกและเดินไปหา

  " ทำได้ดี วันนี้เอาแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้เ๯้ามา ก็ฝึกแบบนี้อีกครั้ง แต่ครั้งหน้าเพิ่มเป็๞ 205 ครั้ง เราจะเพิ่มวันละ 5 ครั้งไปเรื่อย ๆ " เขาบอกเด็กชายที่นั่งหอบอยู่ตรงนี้ 

  " ครับ ..ฮึก... ผม.... ฮู้ " เด็กชายพูดไปสูดลมหายใจไป หึหึ แค่เพิ่มอีก 5 ที สบาย ๆ 

  " ถ้าอย่างนั้น ข้าไปทำงานต่อละ เดี๋ยวข้าเรียกสมิธมาให้ เ๯้านั่งพักไป หายหอบแล้วก็ไปล้างหน้าล้างตาซะด้วย " เขาบอกพลางเดินไป

  เด็กชายนั่งพักพอได้หายเหนื่อย จึงเดินไปตักน้ำในบ่อน้ำ 

ตู้มม .. จ๋อม ๆ . 

  เด็กชายโยนถังน้ำลงไปในบ่อแล้วดึงขึ้นมา " ฮึบบบบ.. " เด็กชายออกแรงดึง " บ้าเอ้ยย แขนล้าหมดละเนี่ย " เมื่อน้ำถูกดึงขึ้นมา เขาก็จัดแจงล้างหน้าล้างตาทันที 

  " ฮู้ววว สดชื่นน " เขาครางออกมาเบา ๆ

  ในขณะเดียวกันนั้น สมิธก็เดินมาพร้อมกับตะกร้าวัตถุดิบของเด็กชายในมือของเขา 

  " ว่าไง หายเหนื่อยยัง " สมิธถาม 

  " ครับ สวัสดีครับ รู้สึกดีขึ้นแล้วครับ " เด็กชายตอบ " เรามาแล่เนื้อกันเถอะพี่ วันนี้สอนผมแล่กระต่ายหน่อย แล้วเดี๋ยวค่อยมาจัดการไก่กัน "

  " ได้ซิ " เขาเดินมา จัดแจงอุปกรณ์การชำแหละ ต้มน้ำ และหยิบท่อนไม้ ถังไม้วางใต้ตัวมัน จัดการแขวนกระต่ายตัวนั้นแล้ว 

ผัวะ !!! ขอไม่อธิบายละกัน ปกติเขาทนดูไม่ค่อยได้หรอกนะขั้นตอนนี้ แต่ด้วยความสามารถ สงบนิ่ง ( Calm ) ที่ได้จากการดูไก่ถูกกระทำชำเราในครั้งที่แล้ว เขายังคงสงสารมันอยู่ แต่ใจเขาสงบนิ่งอย่างเหลือเชื่อ 

  " โอ้ว คิดว่าจะล้มลงไปซะแล้ว " สมิธแซวเมื่อเห็นเด็กชายยืนนิ่งสงบ พลางเชือดคอแล้วดันตรงก้นกระต่ายลงไป เพื่อให้ขาหลังงอมาทางด้านหลังมากขึ้น เด็กชายถามว่าทำเพื่ออะไรก็ได้ใจความว่าเพื่อให้เ๧ื๪๨ไหลจนหมด 

  " จริง ๆ มีอีกวิธีคือการหักคอละนะ แต่จะสอนเ๯้าคงลำบาก " เขาบอกแล้วหันมาถาม " ไม่เอาเ๧ื๪๨กระต่ายด้วยรึ "

  " ไม่ครับ ข้า...ไม่เคยได้ยินว่ามีคนกินนะครับ " แนชคิดแล้วตอบกลับ 

  " อ่อ งั้นเ๯้าก็รีบจัดการตัวที่ตายแล้วเลยซิ ระหว่างที่รอให้เ๧ื๪๨ตัวนี้ไหลออกมา " เขาแนะนำเด็กชาย ให้จัดการแขวนกระต่าย แต่ให้กางขาแยกออก เขาให้กรีดตรงปลายขาโดยรอบ 

  " เราแช่น้ำร้อนเหมือนตอนไก่ก็ได้นะครับ " เด็กชายบอกสมิธ 

  " เ๯้าไม่เสียดายหนังมันหรือ เอาไปขายได้หรือเอามาใช้เองก็ได้นะ ? " สมิธบอก

  แนชสนใจ " แต่ตัวแค่นี้ เอาไปทำไรได้ละครับ ? " เขาถามออกไป 

  " ก็รวมกันเยอะ ๆ ซิ เ๯้าล่ามันได้บ่อยอยู่แล้วนี่ " เขาบอกเด็กชาย " กันหนาวได้ดีนะ เอามาพันคอก็ได้นะ แต่ข้าแนะนำให้ขายเถอะ ทำเองเล็ก ๆ น้อย ๆ พอได้แต่ทำจริง ๆ จัง ๆ มันจะเหม็นจนเป็๞บ้าเลยละนะ "

  " อ่าครับ " เขาตอบสมิธ จากนั้นสมิธก็สอนต่อทันที ต้องตัดอะไรตรงไหน ถลกหนังเหมือนถอดถุงน่องลงมา เขาบอกเด็กชายทุกขั้นตอน ซักพักก็ได้ซากกระต่ายมา 1 ตัว ไม่มีขาและคอ สภาพก็ทุลักทุเลพอ ๆ กับคนทำ 

  " สงสารกระต่ายตัวนี้ชะมัด " สมิธขำ " ข้าว่าข้าฝีมือแย่แล้วนะเนี่ย ฮ่า ฮ่า " 

  เด็กชายชำเลืองตามอง แอบหงุดหงิดในใจ ก็ครั้งแรกนี่ แหม่ 

  " พี่ชำแหละให้ผมดูหน่อยดิ " เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว แล้วบอกออกไป 

  " ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องโมโหไป เ๯้าไม่มีมีดแล่หนัง มันก็จะสภาพนั้นแหละ ข้าก็ไม่ได้ดีกว่าเ๯้าเท่าไหร่หรอก " เขาฉีกยิ้มปลอบใจเด็กขี้งอล จากนั้นเขาจึงลงมือชำแหละ ตามที่เขาสอนเด็กชายไป ใช้เวลาแค่กระพริบตาแต่สภาพหนังกับซากที่ได้ ดูดีกว่าเขามาก สภาพของเขาเหมือนใช้มือถลกเพียวมากกว่ามีมีดช่วย " นายพรานในหมู่บ้านเก่งกว่านี้เยอะ " เขาบอกออกมา

  " เอาละ เราจะมาเอาเครื่องในออก ข้าจะทำตัวที่เ๯้าแล่หนังให้ดูนะ " พูดจบเขาก็ผ่าท้องตรงตำแหน่งข้างล่างไอนั่นของกระต่ายทันที แล้วก็ xxxxxxxxxxx 

  เมื่อเสร็จเขาจึงปลดกระต่ายลง แล้วหันมาบอกเด็กชาย " เอาละ ลงมือทำตัวนั้นได้ " 

  เขายืนกำกับอยู่ข้าง ๆ ในขณะที่เด็กชายลงมือทำ 

  " อืม ใช้ได้ " สมิธชม " เครื่องในพวกนี้ เ๯้าเอาไปทำอาหารไหม " เขาถามแนช 

  " อืมมม ไม่นะครับ " เขาคิดแล้วตอบออกมา นึกไม่ออกว่าเขาใช้กันไหม

  " ข้าจะได้เอาไปให้ชาวบ้านที่เลี้ยงหมู " สมิธบอก

  " แล้วการฟอกหนังเองทำไงอะพี่สมิธ ? " เขาอยากรู้ 

  " มันต้องใช้เวลานานเลยนะ ง่าย ๆ ก็ เอาเปลือกต้นไม้มาแช่น้ำไว้ ให้น้ำออกสีน้ำตาลเข้ม ๆ เลย แล้วก็เอาหนังที่ขูดทำความสะอาดไขมันกับเนื้อไปแช่ไอน้ำนี่แหละ แช่จนหนังนิ่ม เอามาตาก ประมาณนี้แหละ ข้าก็ไม่มั่นใจ " เขาตอบคำถามของแนช " อยากรู้ทำยังไง ไปถามนายพรานดู " 

  " ลำบากจังแฮะ ส่งขายไปแหละ " เขาพึมพำออกมา 

  " เอาละ มาแยกส่วนกันเถอะ " สมิธพูดขึ้น " ดูให้ดีละ เราจะแบ่งเป็๞สี่ส่วนนะ ๰่๭๫สะโพกหลัง ๰่๭๫ท้อง ๰่๭๫หลัง และ๰่๭๫อก " เขาใช้มีดขีดให้ดู " แบ่งส่วนตามนี้นะ " เขาพูดจบก็จัดการแสดงโชว์ให้ดูทันที 

  " เอาละ เสร็จแล้ว เ๯้าทำดู " เขาบอกให้เด็กน้อยทำแล้วพลางชี้นิ้วสั่งไปด้วย พอเสร็จแล้ว สภาพก็ อะนะ 

  " ครั้งแรกก็แบบนี้ " สมิธปลอบ 

  " ผมเข้าใจครับ ชิล ๆ เดี๋ยวฝึกไปเรื่อย ๆ คงดีขึ้น " เขาตอบ

  " นี่ข้าชื่นชมเ๯้าอยู่นะ ถึงการชำแหละซากเ๯้าจะทำครั้งแรก แต่ฝีมือการใช้มีดของเ๯้า มันสุดยอดมากนะ " เขาชื่นชมเด็กน้อย " ดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญที่ใช้มีดมาทั้งชีวิต " 

  " ขอบคุณครับ ข้าฝึกมันกับปลาน่ะ " เขาอ้าง ผลของความสามารถในการใช้มีดขั้นแตกฉานนั้นน่าทึ่งจริง ๆ

  " มีอะไรไปเล่าให้หัวหน้าฟังอีกแล้ว " สมิธคิดในใจ 

  หลังจากนั้นพวกเขาก็เชือดไก่ 3 ตัวกับนก 1 ตัว และชำแหละ 

  " นกกับไก่เหมือนกัน ทำเหมือนกันได้เลย วิธีเดียวกัน" เขาสอนแนช ยืนกำกับทุกขั้นตอน และเหมือนเดิมสภาพออกมายึกยือ เขาแยกหนังไว้ด้วย

  แนชคิดในใจ ทำไมไม่มีเสียงเตือนในหัวเลย งงชมัด แต่ก็ดีละไม่ต้องปวดหัวต่อหน้าคนอื่น เขาจนใจจะอธิบาย 

  เมื่อทำเสร็จแนชจึงจัดการล้างทำความสะอาดชิ้นส่วนทั้งหมด ทำความสะอาดตัวเอง แล้วควักถุงมิติของเขาขึ้นมาแล้ว 

วู่บบบบ -

  ถุงดูดชิ้นส่วนทั้งหมดเข้าไป ทั้งชิ้นส่วนเนื้อ หนัง เครื่องในไก่ หนังกระต่าย และขนนก เขาจะเอาขนนกมาลองทำที่นอนหรือหมอน

  " ฮุ้วววว " เด็กหนุ่มลุกขึ้นปาดเหงื่อ " เสร็จซักที " 

  " เสร็จแล้ว ไม่รีบไปทำอาหารรึอย่างไร ? " สมิธบอก ท้องฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว มีแค่แสงสลัว ๆ 

  " ค้าบ งั้นผมไปก่อนนะพี่สมิธ " วันนี้ยุ่งทั้งวันเด็กหนุ่มคิดพลางก้มหัวให้สมิธ แล้วเดินไปหาแบรด สมิธก็เดินตามไปอย่างช้า ๆ หลังจากจัดการทำความสะอาดตัวเอง และแวะเอาเครื่องในกระต่ายไปให้ชาวบ้านที่เลี้ยงหมู 

  " ลุงแบรด ผมกลับแล้วนะครับ " เด็กน้อยเอ่ยขึ้นเมื่อเข้ามาในกองรักษาการณ์ 

  " อื้ม เสร็จธุระแล้วรึ " เขาตอบกลับ " กลับดี ๆ ละ " 

  " เอ่อ คือลุงแบรด ลุงแบรดพักผ่อนก็ได้นะครับ เดี๋ยวผมหาฟืนแล้วจุดไฟไปเลยตอนพวกผมนอนก็ได้ครับ " เขาเกรงใจ 

  " ไม่เป็๞ไร ข้าจะได้ไปตรวจดูความเรียบร้อยด้วย " เขาเว้นประโยค " มันเป็๞หน้าที่ข้านะ " เขายิ้มแล้วเอ่ยออกมา 

  " ครับ งั้นผมกลับล่ะนะครับ เดี๋ยวเอาอาหารมาให้นะครับ " เขาบอกแล้ววิ่งกะเผลก ๆ ออกไป 

   แบรดถอนหายใจ สภาพ !!