หลงจื่อและหลงชิงต่างขยี้ตา สงสัยว่าตัวเองมองผิดไปหรือเปล่า พวกเขาจำได้ว่าก่อนหมดสติ พวกเขามุ่งหน้าไปทางใต้กับหลงโม่หราน แต่ถูกเทพธิดาขวางเอาไว้ จากนั้นหลงโม่หรานก็ถูกเย่เฟิงใช้กระบี่สังหาร... แล้วตอนนี้หลงโม่หรานเดินมาพร้อมกับเย่เฟิงและหลงหว่านเอ๋อร์ได้อย่างไร ความสัมพันธ์ของทั้งสามคนดูเหมือนจะดีมากเสียด้วย
หลงจื่อและหลงชิงคิดจนหัวแทบะเิเพราะไม่รู้ว่าที่จริงแล้ว หลงโม่หรานคนนี้คือหยางเสินร่างแปลงของซูเฟยหยิ่ง
เย่เฟิงและหลงหว่านเอ๋อร์ซึ่งเดินมาด้วยกัน พบว่าจ้าวอี้เปยและหลิงเฉินยังซ่อนตัวอยู่บนสปีดโบตโดยไม่มีใครรับรู้การคงอยู่ของพวกเขา เย่เฟิงจึงยิ้มทักทายเล็กน้อย
“ถอนสมอ เราจะไปกันแล้ว”
หลงโม่หรานเดินขึ้นสปีดโบตลำขาวอย่างสง่างาม จากนั้นอออกคำสั่ง
“ท่านผู้นำ นี่?”
หลงชิงก้าวเข้ามาหาหลงโม่หราน จากนั้นหันมองเย่เฟิงและหลงหว่านเอ๋อร์ด้วยใบหน้าประหลาดใจ
ภาพที่เย่เฟิงใช้กระบี่สังหารหลงโม่หรานเป็แค่ภาพลวงตางั้นหรือ? แต่ต่อให้เป็ภาพลวงตาจริง หลงโม่หรานก็ไม่มีทางญาติดีกับเย่เฟิงได้แน่!
“นี่อะไร?” ใบหน้าของหลงโม่หรานดุดันขึ้น เขาจ้องหลงชิงก่อนตำหนิ “ก่อนหน้านี้ฉันกับหลงหว่านเอ๋อร์แค่ไม่เข้าใจกันเท่านั้น ั้แ่วันนี้ไป หลงหว่านเอ๋อร์คือลูกสาวสุดที่รักของฉัน ส่วนเย่เฟิงก็คือลูกเขยของฉัน ใครคิดจะล่วงเกินเย่เฟิง มันต้องข้ามศพฉันไปก่อน!”
นี่คือคำประกาศิตที่ทำให้หลงชิงตื่นตะลึง เขาไม่อาจเข้าใจได้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ อะไรที่ทำให้หลงโม่หรานเปลี่ยนไปเป็คนละคนแบบนี้? เขาไม่สงสัยว่าหลงโม่หรานเป็ตัวปลอมเพราะไม่มีใครสามารถปลอมตัวได้เหมือนขนาดนี้ เมื่อมองกระบี่ที่ห้อยอยู่ข้างเอวของหลงโม่หราน หัวใจของเขาก็รู้สึกหนาวเหน็บ อานุภาพของกระบี่เล่มนี้เหนือกว่ากระบี่ทุกเล่มที่เขาเคยเห็นมาทั้งชีวิต…
เมื่อคิดถึงหญิงงามก่อนหน้านี้ หลงชิงก็ตระหนักได้ทันที หรือมันจะเกี่ยวข้องกับหญิงสาวคนนั้น? สาเหตุที่หลงโม่หรานเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง อาจเพราะได้รับอิทธิพลจากผู้หญิงคนนั้น แต่เมื่อหลงโม่หรานไม่เอ่ยปาก หลงชิงจึงไม่กล้าถาม
เทียบกับหลงชิงแล้ว หลงจื่อที่ยืนอยู่ใกล้ๆ กลับโล่งใจ แม้เขาจะไม่รู้ว่าทำไมหลงโม่หรานถึงเปลี่ยนไป แต่ก็คาดเดาคล้ายๆ กับหลงชิง หลงจื่อคิดว่าตราบใดที่สามารถปรองดองกับเย่เฟิงได้ และทำให้หลงหว่านเอ๋อร์กลับตระกูลหลง นี่คือเื่ที่ดีที่สุดแล้ว
“ต่อจากนี้ไป หว่านเอ๋อร์จะอยู่กับเย่เฟิง” อยู่ๆ หลงโม่หราน ก็กล่าวออกมา
คำพูดนี้ทำให้หลงจื่อถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งร่าง นี่มันแปลกเกินไปแล้ว! เดิมทีเขาคิดว่าหลงโม่หรานจะดึงเย่เฟิงมาเข้าร่วมตระกูลหลง แล้วนี่มันเื่อะไรกัน? ปล่อยให้หลงหว่านเอ๋อร์อยู่กับเย่เฟิง นี่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเป็การยกหลงหว่านเอ๋อร์ให้แต่งเป็ลูกสะใภ้ตระกูลเย่ ทำไมหลงโม่หรานถึงตัดสินใจอะไรแบบนี้? ดูเหมือนเทพธิดาคนนั้นจะมีอิทธิพลต่อหลงโม่หรานเกินกว่าที่เขาจินตนาการเสียแล้ว หลงจื่อและหลงชิงต่างคิดเหมือนกัน เพราะมันไม่มีทางเป็อย่างอื่นไปได้แล้ว
เวลานี้สปีดโบตสีขาวแล่นออกห่างเกาะแห่งนั้นไปเรื่อยๆ โดยมีหลงชิงเป็ผู้ขับเรือ
เรือพิฆาตและเรือรบคุ้มกันของกองทัพไปจากหมู่เกาะแถบนี้แล้ว โดยเปลี่ยนให้คนของหน่วย NSA ทำหน้าที่ค้นหาแทน แต่ต่อให้พวกเขาพลิกแผ่นดินหาก็ไม่มีทางพบร่องรอยใดๆ เย่เฟิงใช้ทักษะอำพรางตาทำให้สปีดโบตลำนี้จากไปอย่างเงียบงัน
ชายหนุ่มยืนอยู่บนเรือและหันหลังกลับไปมองเกาะที่อยู่ห่างออกไปเรื่อยๆ ขณะที่ในใจยังคิดถึงซูเฟยหยิ่งอย่างเหลือล้น รอจนกว่าเื่ทุกอย่างเรียบร้อย เขาจะกลับมาที่นี่อีกครั้งแน่นอน สำหรับตอนนี้ จะดีที่สุดหากเขารีบกลับเมืองหลวงโดยเร็ว
เมื่อมีหลงโม่หรานคนนี้คุ้มครอง เย่เฟิงจึงไม่จำเป็ต้องกังวลเื่การคุกคามจากคนในยุทธจักรชั่วคราว เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการคุ้มกันจากตระกูลหลง จะมีใครกล้าหาเื่เขา?แต่เื่ของหน่วย NSA และกองทัพ เย่เฟิงยังคงต้องเก็บมาพิจารณา
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการมายังแถบทะเลตะวันออกในครั้งนี้ ทำให้หน่วย NSA และกองทัพต้องเสียหน้าอย่างยิ่ง ไม่แน่ว่าเย่เฟิงอาจถูกอีกฝ่ายชวนไปร่วมดื่มชาด้วยก็ได้ แต่เขาไม่เกรงกลัวอะไรอยู่แล้ว ตราบใดที่ปฏิเสธทุกสิ่ง คนพวกนั้นก็ไม่มีทางเอาเื่เขาได้
เทพธิดาบินได้?
สมบัติจากูเาน้ำแข็ง?
ผมไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น? ผมแค่ไปเที่ยวทะเลตะวันออกกับแฟนสาวเท่านั้น... การพูดแบบนี้อาจทำให้หนิวเหมิ่งและหลี่เฟิงคลั่งได้ แต่นี่คือสิ่งที่เย่เฟิงชื่นชอบเสียด้วยสิ
สมัยนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับหลักฐาน หากไม่มีหลักฐาน ต่อให้หน่วย NSA มีกฎพิเศษ ก็ไม่มีทางทำอะไรเขาได้!
แน่นอนว่าปัญหาย่อมมีอยู่แล้ว หลังจากเย่เฟิงกลับไป สิ่งแรกที่เขาต้องเจอก็คือแรงกดดันจากหน่วย NSA หากเวลานั้นจัดการไม่ได้ เขาอาจต้องอาศัยความสัมพันธ์ของตระกูลหลินเข้ามาช่วย
…………
่บ่าย คำประกาศิตของหลงโม่หรานก็กระจายไปทั่วยุทธจักร
ใครคิดจะล่วงเกินเย่เฟิง มันต้องข้ามศพเขาไปก่อน!
คำประกาศิตนี้ทำให้คนในยุทธจักรพากันตกตะลึง! ทั้งคนที่มีความขุ่นเคืองต่อตระกูลเย่ หรือคนที่มีความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลเย่ ต่างมึนงงไปหมด ทำไมเพียงคืนเดียว หลงโม่หรานถึงเปลี่ยนจากหน้ามือเป็หลังเท้าแบบนี้?
ทุกคนต่างรู้ว่าคืนก่อน หลงหว่านเอ๋อร์และเย่เฟิงร่วมมือกันจนเกือบสังหารหลงโม่หรานได้แล้ว ซ้ำยังตัดแขนของเขาไปข้างหนึ่ง ในเมื่อเป็แบบนี้แล้ว หลงโม่หรานยังญาติดีกับเย่เฟิงได้อยู่อีกหรือ? แต่ไม่ว่าใคร ต่างก็ไม่สงสัยคำพูดเ่าั้ เพราะมันออกมาจากปากหลงจื่อและหลงชิงโดยตรง ซึ่งหลงโม่หรานย่อมต้องรับรู้อยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้เอง กลุ่มพันธมิตรปิดล้อมตระกูลเย่ที่ถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อสองวันก่อนก็เงียบหายไปทันที
ยุทธจักรในปัจจุบันนี้ จะมีสำนักใดที่เทียบกับตระกูลหลงได้? ต่อให้ตระกูลถังและตำหนักไท่จี๋ร่วมมือกัน ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ยังไม่พอ! นี่ยังไม่นับเื่ที่ตระกูลเย่ก็มีบุคคลที่แข็งแกร่งอยู่อีกเช่นกัน เพราะนอกจากเย่เวิ่นเทียนแล้ว อาจกล่าวได้ว่าความแข็งแกร่งของเย่เฟิงและหลงหว่านเอ๋อร์นั้นน่าจับตามองมาก
…………
ณ ใจกลางเมืองเซี่ยงซาน เย่เวิ่นเทียนและคนอื่นๆ อาศัยอยู่ที่โรงแรมมาสองวันแล้ว เมื่อทุกคนได้ยินข่าวนี้ก็ตกตะลึงไปตามๆ กัน โดยเฉพาะชูชู
ด้วยความเป็คนตระกูลหลง ชูชูรู้ว่าหลงโม่หรานเป็คนที่มีทิฐิมากที่สุดคนหนึ่ง ซ้ำยังโหดร้ายและจิตใจคับแคบ แล้วจะเป็ไปได้อย่างไรที่ชายคนนั้นจะพูดออกมาว่าจะปกป้องเย่เฟิง? แต่ไม่ว่าเื่ราวจะเป็อย่างไร นี่ถือเป็ข่าวดีที่สุดในชีวิตของเธอ ในเมื่อเป็แบบนี้แล้ว เย่เฟิงจึงไม่ต้องกังวลกับการคุกคามจากคนในยุทธจักรอีกต่อไป
เวลานี้เย่เวิ่นเทียนนั่งคิ้วขมวดอยู่ในห้อง หลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว ก็นั่งเงียบอยู่นาน
หลงโม่หรานมีแผนชั่วร้ายอะไรกันแน่?
ขณะแต่ละคนยังสับสนงงงวยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตอนนี้เย่เฟิงและหลงหว่านเอ๋อร์เดินทางมาถึงโรงแรมที่พวกเขาอยู่กันแล้ว…
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้