บทที่ 113 สายลับกลิ่นดินปืนคละคลุ้งจางๆ ทั่วกระโจมบัญชาการ แม้เว่ยเซ่าจะพยายามเก็บอาการ แต่แววตาของเขายังคงฉายแววตื่นเต้นระคนตื่นตะลึง อาวุธสีดำวาววับในมือหนักแน่นกว่าที่คิด แต่กลับให้ความรู้สึกกระชับเหมาะมืออย่างประหลาด นายทหารคนสนิทที่ยืนอยู่รอบข้า...