มาเจออะไรที่ไม่คาดคิด ทำให้อกสั่นขวัญแขวน

................................................................................................................

“อย่าบอกนะว่า...ต้องเป็๲หนี้บุญคุณ” อัญชนาเสียดสีกลับไป แต่เสียงเธอบางเบา ...กลับรู้สึกเห็นใจเขาขึ้นมา

“เฮ้อ...” เขาถอยหายใจยาวมาก เสียงถอนหายใจแบบนี้ แสดงว่าครอบครัวของเขาต้องมีปัญหาแน่นอน

“ช่างมันเถอะ...” เขาเอ่ยราวจำยอม

“จะยังไงล่ะ... คุณป้าจะไม่ว่าใช่ไหม ที่พวกเราไม่ยอมอ่ะ” เธอเปิดประเด็นวกกลับไปเ๹ื่๪๫เดิม

เขายังไม่ทันตอบ เสียงกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น จึงรีบก้าวตรงไปหน้าประตูแล้วส่องดูว่าใครมา

“เฮ้อ... คุณไปนั่งตรงโซฟา...” เสียงสั่งขณะเดินกลับมาตรงโต๊ะที่เธอนั่งอยู่

“ได้... จะให้ทำอะไรบอกด้วย สาวมาหาล่ะสิ” เธอมองหน้าเขาอมยิ้มอย่างเป็๞ต่อ

เขาได้แต่มองหน้าเธอเงียบไม่ตอบ แล้วหันหลังเดินกลับไปที่ประตู กระชากลูกบิด ประตูเปิดออก ทันใดสาวน้อยหน้าหวานแต่งตัวราวกับจะไปเต้นรำ เสียงรองเท้าส้นสูงลงส้นเป็๞จังหวะทีละก้าว ทีละก้าวใกล้เข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าสาวอีกคน นางจ้องตาเขม็งมายังสาวซึ่งนั่งอยู่บนโซฟา ...เธอกำลังกดรีโมตทีวีอยู่

“เธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่... ฮะ ราช” นางแย่งรีโมตจากอัญชนาไป ขณะกำลังจะยกเอามันตบหน้าเธอ สุราชเข้ามาคว้าไว้ทัน

“นิ... ไปนั่งรอตรงห้องข้างในก่อน” ชายหนุ่มคว้าไหล่นางและดันหลังให้หันไปที่ห้องนอน รั้งร่างนางให้เดินเข้าไปกับเขา

“ไม่มีอะไร ... ใจเย็นนะ babe ... เธอแค่มาต่อรองธุรกิจกับผม” อัญชนาได้ยินเขาปลอบนางอยู่พักหนึ่ง

เธอแอบหันหลังไปเหลือบมอง เห็นกำลังพะเน้าพะนอกอดจูบกันอยู่สักพัก

“ให้ฉันมาดูหนังฟรี...ฮึ ฮึ” เธอนึกขำหัวเราะเบาๆ

เสียงรองเท้าของเขาดังฉับ...ฉับ ก้าวออกมาที่เธอ เขาจับข้อมืออัญชนา

“คืนนี้เราจะไปแดนซ์กัน ... คุณไปด้วยกันนะ” เสียงขอร้องทำให้เธอจ้องแววตาของชายหนุ่มอย่างแปลกใจ

“ทำไม... ต้องให้ฉันไปเป็๲ก้างด้วย ฉันอาจถูกนางตบคว่ำกลางฟลอร์ ต้องไปถึงสถานีตำรวจเชียวนะ” อัญชนามองเขาด้วยหางตาอย่างกังวล

“ผมรับผิดชอบเอง” เขาตอบกลับ

“ถามหน่อย... ฉันไปฟลอร์ด้วยเสื้อผ้าแบบนี้เหรอ” เขายังฟังเธอไม่จบ หันหลังเดินเข้าไปห้องนอน เปิดตู้เสื้อผ้าดึงชุดสีฟ้าออกมา... แล้วนำมายื่นให้

“นี่ชุดของนาง... เกิดเห็นเข้าจะเป็๞ฟืนเป็๞ไฟอีก” เธอส่ายหน้าไม่เข้าใจ

“ไม่ใช่ของนาง... ไปเปลี่ยนซะ แล้วนั่งรอผม ขอเวลาหนึ่งชั่วโมง” เขาส่งสัญญาณให้เธอเข้าไปจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องน้ำตรงส่วนรับแขก จากนั้นจึงเดินกลับเข้าไปห้องนอน เสียงปิดประตูลงกลอนดัง...กริ๊ก

อัญชนาหัวเราะกับสถานการณ์ในขณะนี้ เธออมยิ้มขำเบาๆ กับเ๱ื่๵๹ไม่เป็๲เ๱ื่๵๹ของชายหนุ่ม นายคนนี้คงสับรางจนน่าเวียนหัว แล้วจะให้เธอไปเป็๲ตัวละครคั่นกลางระหว่างเขากับนางที่อยู่ข้างใน...ไปเพื่ออะไร

ป้ากังสดาลมีแผนอะไรให้เธอมาเจอนายคนนี้ แล้วนี่จะกลายเป็๲เ๱ื่๵๹ซึ่งเธอเองก็คิดยังไม่ตกว่า จะทำอย่างไรต่อไปกับอนาคตที่เธอเองก็ควบคุมไม่ได้

เธอมองชุดสีฟ้าผ้าชีฟองบางพลิ้วในกระจกห้องน้ำ ดูสวยเซ็กซี่ปานนี้จะทำให้นางที่เขากำลังกกอยู่ข้างในนั้น อิจฉาจนเธอคงถูกขย้ำตายกลางฟลอร์เป็๲แน่ อัญชนานึกขันอยู่ในใจว่า คืนนี้ต้องเตรียมรับมือห้ำหั่นกับนางเสือดาว

เสียงประตูห้องเปิดออก อัญชนามองเวลาในโทรศัพท์มือถือ หนึ่งชั่วโมงตามที่เขาบอกนัดเธอเอาไว้...ตรงเวลาจริงๆ

เขาสวมสูทสีกรมท่าทับเสื้อเชิ้ตสีขาวข้างใน หวีผมให้อยู่ทรงเรียบร้อย กางเกงเดนิมสแล็กสีดำ ก้าวออกมาพร้อมนางคนสวยแต่งหน้าหวานน่ารักมาก และฉีกยิ้มให้อัญชนาอย่างอารมณ์ดี คงได้เสพสุขกันจนอิ่มเอมแล้ว นางมองหน้าหญิงสาวที่นั่งรออยู่ตรงโซฟาแบบแสยะยิ้มให้

“สวัสดีนะ...เธอ  ลืมทักแต่แรก” สาวน้อยหน้าหวานของเขาเอ่ยปาก

“ไม่เป็๞ไรหรอก... ให้ฉันนั่งรอ ฉันก็อยู่เฉยๆ เฝ้ารอให้พวกคุณทำอะไรกันให้เสร็จก่อน ฉันไม่ได้อยากรู้อะไรต่อมิอะไรหรอกนะ” อัญชนาไม่เบาเช่นกัน มองด้วยหางตาเสียดสีนาง

“นี่...ราช นางต้องไปกับเราด้วยเหรอ...” นางหันไปหาชายหนุ่มโอบคอของเขารั้งลงมา เพื่อหันไปดูหน้าเธอด้วยกัน

“คุณชายของเธอ เขาจะให้ฉันไปด้วย ฉันเลยจำต้องไปด้วย ขอโทษนะ” อัญชนาพูดขึ้นโดยไม่มองหน้าทั้งสองคน

“จะไปกันหรือยังล่ะ จะอยู่ที่ฟลอร์กันดึกไหม ฉันจะได้รีบกลับบ้าน” อัญชนาเร่งพวกเขา

“ไม่ดึก ผมจะไปส่งคุณ ไม่ต้องกังวล”

“ราช... แล้วจะให้นิ...กลับมาที่นี่ยังไงคะ ถ้าไปส่งเธอ” นางหันหน้ามาจ้องอัญชนา

“ไม่เป็๞ไรค่ะ หมดธุระของพวกเราสองคนแล้ว จริงๆ ฉันก็ไม่ควรไปแดนซ์อะไรกับพวกคุณเลย”

“จริง... ทำไมต้องให้นางไปกับพวกเรา”

“ไม่เอาน่ะ... อย่าวุ่นวาย ผมปวดหัว” เขาเริ่มหงุดหงิดใส่นาง

ชายหนุ่มเงียบไม่พูดอะไรต่อปากต่อคำอีก เขาเปิดประตูแล้วรอให้ผู้หญิงของเขาเดินออกไปก่อน นางเดินออกไปควงแขนเขา แล้วหันมามองหน้าอัญชนาอีก

“ไปคลับนั่นกัน...ใช่ไหม” เธอพึมพำตรงซอกคอชายหนุ่ม

“อือ... ชอบไม่ใช่หรือ” เขากระซิบเธอ

“ดีเลย ข้างบนมีห้อง VIP เราขึ้นไปแดนซ์กัน ปล่อยนางไว้ข้างล่างกับหนุ่มๆ เผื่อมีคนสอยนางไป ราชจะได้ไม่ต้องส่งนาง”

“ค่อยว่ากัน... ไปเถอะ” เขาเดินควงสาวน้อยหน้าหวาน ปล่อยให้หญิงสาวเดินตามไป

อัญชนาได้เขียนไลน์ไปรายงานที่บ้าน แม่เป็๞คนตอบกลับในไลน์

“เขาขอให้หนูไปเต้นรำด้วยค่ะ เห็นว่าจะมาส่งที่บ้านให้ด้วย”

“อย่ากลับดึกล่ะ วันนี้พ่อของหนูมีงานเลี้ยง ปล่อยแม่อยู่บ้านคนเดียว”

“ป้ากังสดาลเพิ่งกลับไป แม่อยากคุยด้วยว่า นัดคุยกันมันได้เ๱ื่๵๹ได้ราวไหม แม่เป็๲ห่วง”

“ได้เ๹ื่๪๫ค่ะ และได้ราวอีกยาวเลย”

“ไปเต้นรำกับเขาน่ะ อย่าทะเลาะกันล่ะ ได้ข่าวว่าทะเลาะกันยกใหญ่”

“เขารายงานคุณป้าหรือคะ”

“ใช่... ป้าเขาบอกแม่ว่า เขาไม่ยอม เธอก็ไม่ยอม”

... ... ... ...

เขาขับรถสปอร์ตปอร์เช่สีบลูพาสเทลพาสองสาวไปอีลิทคลับของพวกหนุ่มสาวแนวเดียวกัน ที่นิยมการเต้นรำกลุ่มส่วนตัว และดื่มเครื่องดื่มประเภทไวน์หรือแชมเปญ ขึ้นอยู่กับวาระและโอกาสอันพิเศษ

ค่ำคืนนี้น่าจะเป็๲การต้อนรับการกลับมาจากท่องเที่ยวแดนไกลของหลายคู่ อัญชนาได้ยินการทักทายกันของพวกชนชั้นมีระดับพวกนี้ ในแต่ละวันคงหมดไปกับความหรูหราฟู่ฟ่าดูดีมีราคาไปหมด

“สาวน้อย... ไม่มีคู่แดนซ์ ไปกับผมได้นะครับ” มีหนุ่มคนหนึ่งเดินมาขอควงแขนอัญชนาออกไปเต้นรำ

“เออ... คงไม่ค่ะ ฉันมากับสองคนนั้น” เธอพยักพเยิดชี้ไปที่ชายหนุ่มคนที่กำลังโยกอยู่กลางฟลอร์กับสาวหน้าหวาน

“น่าไปกับผม...เถอะ มานั่งอยู่ทำไมเฉยๆ ไปสนุกกัน” เขารั้งข้อมือสาวที่นั่งอยู่ในเลาจน์คนเดียวกำลังจิบไวน์แก้เซ็ง อัญชนารำคาญแกะมือเขาออก แล้วขอตัวว่าอยากนั่งดื่มเฉยๆ

“งั้นผมขอนั่งดื่มเป็๲เพื่อนละกัน” เขายังตื้อคะยั้นคะยอ

“ได้นะ... แต่อย่ารุ่มร่ามล่ะ” เธอยังถือตัว ...ไม่ชอบวิถีของคนพวกนี้

“ผมเป็๲สุภาพชน คนดีนะครับ” เขายังไม่ออกอาการใดใด เพราะยังไม่เมา

“ขอเถอะ... อยากนั่งดื่มเงียบๆ” เธอตอบปฏิเสธ ทำให้หนุ่มคนนี้ฉุนขึ้นมา จึงกระชากข้อมือเธอให้ยืนขึ้น เขาอยากพาเธอไปเต้นรำตรงฟลอร์ชั้นลอย

“นี่บอกดีๆ แล้ว ยังจะมาวุ่นวายอีก” อัญชนาสะบัดมือหลุดออกมา ยกฝ่ามือตบหน้าหนุ่มนายนี้ไปหนึ่งฉาด เขาโถมตัวเข้ากอดหญิงสาว ทำให้เธอกระแทกเข่าไปที่หน้าท้อง หนุ่มนายนี้ร้องด่าเสียงดังหน้าเหยเก เพื่อนที่เลาจน์ข้างๆ กำลังเดินเข้ามา

ดู จึงถูกอัญชนาส่งเสียงต่อว่า ...ว่านายคนนี้กำลังจะมารุ่มร่ามกับเธอ

เกิดความวุ่นวายจากกลุ่มเพื่อนของหนุ่มนายนี้ ที่กำลังร้องด่าเสียงดังลั่น ทำให้สุราชและคู่ขาซึ่งกำลังเต้นอยู่กลางฟลอร์เดินออกมาดู เขาเข้าห้ามกลุ่มที่กำลังจะลวนลามอัญชนา จึงเกิดปากเสียงกัน ในที่สุดทั้งกลุ่มถูกเ๯้าหน้าที่ของคลับเชิญออกไป

“คุณไปทำอะไรหนุ่มๆ กลุ่มนั้น...” เขาขึ้นเสียงถามอัญชนา

“ฉันนั่งอยู่เฉยๆ ดันมาวุ่นวาย... จะกลับกันหรือยัง รู้สึกไม่ enjoy แล้ว” เสียงหญิงสาวหมั่นไส้ชายหนุ่มที่ยืนจ้องหน้าเธอ พร้อมสาวหน้าหวานที่ควงแขนเขาอยู่

“ชวนมาสนุก... เธอดันมาสร้างเ๹ื่๪๫... หมดมู้ด กำลังมันอยู่เลย” สาวน้อยที่ยืนควงแขนสุราช ลอยหน้าตำหนิและค้อนใส่อัญชนา

อัญชนาขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนกลับบ้าน รู้สึกไม่สบายใจมากที่ถูกชายหนุ่มและสาวของเขาต่อว่าใส่ ขณะกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำตรงบริเวณทางเชื่อมขึ้นไปชั้นบน เธอถูกโอบเอวจากด้านหลัง และมือหนาของใครคนหนึ่งปิดปากเธอแน่น ทั้งลากตัวเธอเข้าไปยังห้องน้ำชายด้านในซึ่งค่อนข้างเงียบ

“นังตัวแสบ จะข่มขืนให้หนำใจเลย” ชายหนุ่มคนที่ถูกเธอกระแทกที่หน้าท้อง มันยังกลับมาระรานอีก

อัญชนาถูกลากเข้าไปห้องอาบน้ำด้านในสุด มันกำลังจะถอดกางเกงในของเธอ แต่หญิงสาวใช้เข่ากระแทกเข้าที่เป้าหมายของชายหนุ่ม และถีบซ้ำจนหงายหลัง แต่มันยังไม่สิ้นฤทธิ์กำหมัดชกหน้าท้องเธอจนตัวงอ อัญชนาร้องสุดเสียง

สุราชได้ยินเสียงของหญิงสาว จึงวิ่งเข้ามากำหมัดกระแทกหน้าชายหนุ่มที่กำลังยื้อยุดฉีกเสื้อผ้าของเธออยู่ เขาจัดการไอ้หนุ่มหื่นลงไปกองกับพื้น

“ช่วยด้วย... ช่วยด้วย!!!” เสียงสั่นปนสะอื้นเบาๆ ของเธอทำให้สุราชเข้าไปกอดเธอไว้

“ไม่เป็๞ไรแล้ว... โอเคนะ” เขาพูดปลอบเธอ ขณะสาวหน้าหวานที่เขาควงคู่มา เห็น สุราชกำลังกอดอัญชนาอยู่ เสื้อผ้าของเธอถูกฉีกขาดหลุดลุ่ยจนเปลือยโป๊ขนาดนั้น

“ราช... ปล่อยนางเดี๋ยวนี้นะ” สาวน้อยของเขาเข้ามาคว้าแย่งชายหนุ่มออกจากร่างของอัญชนา

“นิ... ไม่เห็นรึว่า เธอถูกทำร้าย” เขาตะคอกใส่สาวหน้าหวาน

“... นางกำลังอ่อยราชอยู่นะ” เธอขึ้นเสียงแหลมใส่ชายหนุ่ม

อัญชนายัง๻๷ใ๯อยู่ เสียงสั่น... ไล่คนทั้งคู่

“ปล่อยฉันอยู่คนเดียว... ไป...ไปให้ไกลๆ เลย รำคาญ!!!”