สปีดโบตสีขาวพาหลงโม่หราน หลงจื่อ และหลงชิงมุ่งหน้าไปทางทิศใต้อย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่กล้าไปทางตะวันตกเพราะชายฝั่งตะวันตกนั้นเต็มไปด้วยกองทัพทหารและเ้าหน้าที่จากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติ หากไปที่นั่นจะต้องถูกสกัดไว้แน่นอน จนกระทั่งออกมาไกลพอสมควร ปืนจากเรือพิฆาตก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใดเลย ซึ่งเหตุผลนั้นง่ายมาก
เป็ดังที่หลงโม่หรานกล่าว น้ำแข็งพันปีปล่อยคลื่นรบกวนรุนแรงออกมา ไม่ว่าจะเป็ขีปนาวุธหรือตอร์ปิโดบนเรือพิฆาตก็ไม่อาจกำหนดเป้าหมายเพื่อโจมตีเรือพวกเขาได้ แน่นอนว่าทางกองทัพจะไม่สั่งยิงให้เปลืองะุโดยเปล่าประโยชน์แน่นอน
“หลังจบเื่นี้ ต้องไปเล่นกับแกที่ถ้ำหวังหวูซานแล้วล่ะ...” หนิวเหมิ่งจ้องสปีดโบตสีขาวที่ตนไล่ตามไม่ทันด้วยสายตาเย็นเยียบ
อย่างไรตระกูลหลงก็อาศัยอยู่ที่ถ้ำหวังหวูซานในประเทศอยู่แล้ว เขาจึงไม่กังวลแต่อย่างใด นอกจากนี้ แม้จะไม่มีน้ำแข็งพันปี เขาก็ยังมีร่างของสาวงามที่ถูกแช่น้ำแข็งนั้นอยู่!
หนิวเหมิ่งตื่นเต้นเมื่อนึกถึงเด็กอย่างเย่เฟิงที่ถูกพวกของเขาล้อมไว้ใต้ทะเล ในที่สุดก็ได้เวลาเก็บเกี่ยวแล้ว!
ไม่นานนักเรือพิฆาตก็มาถึง เขาทิ้งชายชราเคราขาวสวีเซียวหยู่ไว้บนสปีดโบต จากนั้นคนในทีมสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติรวมถึงหนิวเหมิ่งก็สวมชุดดำน้ำและะโลงทะเล
หนิวเหมิ่งในเวลานี้ตื่นเต้นมาก แต่เมื่อดำลึกลงไปใต้น้ำกว่าหนึ่งร้อยเมตร สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
ดวงตาอิเล็กทรอนิกส์ของเขาตรวจจับสถานการณ์ได้ว่า ลูกทีมกว่าสิบคนที่ล้อมรอบเย่เฟิงกำลังตกตะลึง
เมื่อเขาและคนในทีมไม่กี่คนลงไปถึงจุดหมาย ก็รู้สาเหตุทันที ที่ใต้ทะเล ก้อนน้ำแข็งที่แช่แข็งร่างของสาวงามถูกเผาไหม้อย่างไม่คาดคิด เปลวไฟสีขาวโอบล้อมทั่วก้อนน้ำแข็งชิ้นนั้น ใต้ทะเลลึกซึ่งเย็นเป็น้ำแข็งเช่นนี้กลับมีเปลวไฟสีขาวลุกโชน ไม่นานนักอุณหภูมิของน้ำทะเลโดยรอบก็สูงขึ้น
กลางอากาศนั้น อุณหภูมิที่จะทำให้กระดาษติดไฟได้นั้นต้องสูงถึงสองร้อยองศา แต่วิชาเซียนสุดยอดเปลวสุริยะที่เย่เฟิงใช้มีอุณหภูมิถึงสองหมื่นถึงสามหมื่นองศา!
แม้จะมีการปะทุเป็ครั้งคราว แต่ด้วยอุณหภูมิที่สูงเช่นนั้น น้ำแข็งที่ห้อมล้อมร่างของซูเฟยหยิ่งก็เริ่มละลายในที่สุด
ภาพที่เห็นทำให้คนจากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติต่างเบิกตากว้างอ้าปากค้างกันหมด เย่เฟิงที่ลงทะเลโดยไม่มีอุปกรณ์ดำน้ำใดๆ ไหนจะเปลวไฟสีขาวที่ถูกจุดขึ้นมา นี่มันเกินความรู้ความเข้าใจพวกเขาไปแล้ว ในฐานะเ้าหน้าที่สำนักงานความมั่นคงแห่งชาติ พวกเขาจึงเคยปะทะกับผู้ฝึกวรยุทธ์เป็ปกติ แต่ผู้ฝึกวรยุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่อาจทำเช่นเย่เฟิงได้
เมื่อหนิวเหมิ่งดำน้ำเข้าไปใกล้เรื่อยๆ ชั้นน้ำแข็งที่อยู่ข้างซูเฟยหยิ่งก็ถูกสุดยอดเปลวสุริยะหลอมละลายไปในที่สุด เปลวไฟสีขาวเริ่มลุกลามที่มุมกระโปรงสีขาวของซูเฟยหยิ่ง
ชิ้ง!
ดวงตาคู่สวยซึ่งคมราวกับกระบี่เปิดออกทันที จิตหยั่งรู้อันแข็งแกร่งกวาดออกไปเป็ระยะหลายร้อยเมตร
ถึงเย่เฟิงจะปิดกั้นการตรวจจับจากจิตหยั่งรู้ของคนอื่น แต่ในเวลานี้กลับถูกตรวจพบโดยจิตหยั่งรู้ของซูเฟยหยิ่ง เห็นได้ชัดว่าระดับพลังบ่มเพาะของพวกเขาช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว
“ท่านอาจารย์!” เย่เฟิงะโออกมาด้วยสีหน้าประหลาดใจ
เขาไม่คาดคิดว่าการละลายชั้นน้ำแข็งด้วยวิชาเซียน สุดยอดเปลวสุริยะจะราบรื่นขนาดนี้ และไม่คาดหวังว่าชั้นน้ำแข็งจะละลาย จนซูเฟยหยิ่งฟื้นขึ้นมาในที่สุด!
“หืม?”
ดวงตาคู่สวยอันเยือกเย็นดั่งน้ำแข็งจ้องเย่เฟิงพร้อมขมวดคิ้ว เธอมองเด็กหนุ่มแปลกหน้าที่กอดร่างของเด็กหญิงที่ได้าเ็สาหัสไว้ในอ้อมแขน แต่ไม่ยักจำได้ว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
“ผมคือเย่เฟิง”
เมื่อเย่เฟิงเห็นเธอขมวดคิ้วก็นึกขึ้นได้ว่ารูปร่างหน้าตาของตัวเองในตอนนี้แตกต่างจากตอนที่อยู่ในโลกเทวะ จึงรีบอธิบาย
“...”
ซูเฟยหยิ่งพยักหน้าเล็กน้อยและเหยียดกายขึ้นอย่างผ่อนคลาย ร่างสง่างามอยู่ใต้ชุดกระโปรงสีขาวราวหิมะ แต่ทะเลที่อยู่รอบๆ ไม่อาจััตัวเธอได้แม้แต่น้อย
ในที่สุดท่านอาจารย์ก็ฟื้นแล้ว
อีกทั้งระดับพลังก็ยังอยู่ดีด้วย!
เย่เฟิงอดดีใจไม่ได้ ั้แ่มาทะเลตะวันออก เส้นทางของเขาไม่ราบรื่นนัก ในที่สุด์ก็เข้าข้างเขาบ้างแล้ว เมื่อหันมองร่างสง่างามของซูเฟยหยิ่ง ชายหนุ่มราวกับได้เห็นเธอจัดการศัตรูที่แข็งแกร่งนับพันเมื่อครั้งที่อยู่บนโลกเทวะ
หลงหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ในอ้อมกอดของเย่เฟิงพยายามลืมตามองสาวงามที่ถูกแช่แข็งซึ่งได้รับการช่วยเหลือจากเย่เฟิง เธอเองก็ดีใจไม่แพ้คนรัก ท่านอาจารย์ของเขาฟื้นแล้ว... ในที่สุดเธอก็ฟื้นแล้ว... หญิงสาวไอสองครั้งและรู้สึกเ็ปในร่างกายจนทนไม่ไหว จึงสลบไปในที่สุด...
เคล็ดแสงศักดิ์สิทธิ์
แสงสีทองสว่างขึ้นจากมือซูเฟยหยิ่งทันที จากนั้นแตะลงบนหน้าอกของหลงหว่านเอ๋อร์เพื่อระงับอาการาเ็ของเธอ จากนั้นสายตาเย็นเยียบก็มองเ้าหน้าที่จากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติที่อยู่โดยรอบ สายตาเ็านี้ทำให้หนิวเหมิ่งและคนอื่นๆ สั่นสะท้านโดยไม่อาจควบคุมตัวเอง
หนิวเหมิ่งและคนอื่นๆ ต่างตกตะลึงที่สาวงามผู้ถูกแช่แข็งยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้เธอมองมาอย่างเ็า จนพวกเขาไม่อาจสงบใจได้ ทั้งยังแผ่ความรู้สึกอันตรายออกมารอบตัว
หนิวเหมิ่ง้าโบกมือสั่งให้ลูกทีมที่อยู่โดยรอบเปิดฉากยิง แต่ร่างกายของเขากลับแข็งทื่อไม่อาจเคลื่อนไหวได้เลย แม้แต่ลำคอก็เปล่งเสียงได้เพียงครึ่งคำราวกับมีก้อนน้ำแข็งขวางไว้
ทันใดนั้น แขนขาวเนียนราวกับหยกก็ค่อยๆ ยกขึ้น
ปัง! ปัง! ปัง!
เ้าหน้าที่สองคนของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติไม่อาจทนต่อแรงกดดันได้อีกจึงลั่นไกปืนในมือทันที ะุแสงสีน้ำเงินพุ่งไปทางซูเฟยหยิ่งด้วยความรวดเร็วต่อเนื่อง
ดูเหมือนว่าซูเฟยหยิ่งผู้ลึกลับและเ็าคนนี้ต้องสิ้นชีพด้วยะุปืนเสียแล้ว แต่เมื่อะุแสงสีน้ำเงินเข้าใกล้เธอในระยะห้าเมตร ต่างถูกหยุดด้วยโล่คุ้มกันที่มองไม่เห็น
วิชาเซียน โล่ดาวประกายพรึก!
ซูเฟยหยิ่งใช้ทักษะนี้อย่างง่ายดาย อย่าว่าแต่ะุปืนเหล่านี้เลย ต่อให้เป็สุดยอดเพลงกระบี่ลำนำคลั่งใต้จันทราของหลงโม่หรานก็ไม่อาจทะลวงผ่านโล่คุ้มกันนี้ได้
ตูม!
ซูเฟยหยิ่งใช้มือขาวเนียนหยิบะุเ่าั้ไว้ในมือ ก่อนใช้พลังชี่ทำลายจนแตกเป็เสี่ยงๆ ด้วยความแข็งแกร่งที่มี เธอจึงไม่จำเป็ต้องพูดกับเหล่าคนจากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติสักประโยคเดียวให้เสียเวลา
“น้ำแข็งพันปีอยู่ที่ไหน?”
เธอเปิดปากเล็กน้อยเพื่อถาม คำพูดเย็นเยือกเ่าั้ดังเข้าหูเย่เฟิง
“อยู่ทางใต้ครับ”
เย่เฟิงตอบตามความจริง ขณะหัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม สมกับเป็ซูเฟยหยิ่งเสียจริง คำพูดของท่านอาจารย์ช่างเ็ายิ่งนัก
“ไปกันเถอะ”
ซูเฟยหยิ่งถอนมือตัวเองกลับมา ขณะเดียวกันอาการาเ็ของหลงหว่านเอ๋อร์ก็เกือบจะกลับมาเป็ปกติแล้ว แต่เพราะเหนื่อยเกินไป ในที่สุดหลงหว่านเอ๋อร์จึงไม่อาจประคองสติต่อไปได้ และกลับเข้าสู่อ้อมแขนเย่เฟิงดังเดิม...
“ยิง! เรือพิฆาตยิงตอร์ปิโดเดี๋ยวนี้!”
หนิวเหมิ่งที่ได้รับแรงกดดันจากซูเฟยหยิ่งเกือบเสียสติไปเช่นกัน พวกเขาทั้งหมดต้องจัดการผู้หญิงน่ากลัวซึ่งไม่รู้ที่มาคนนี้ทั้งยังมีความสัมพันธ์อันดีกับเย่เฟิง นั่นก็หมายความว่ามันเป็ศัตรูของพวกเขาด้วย
ซูเฟยหยิ่งเหลือบตามองหนิวเหมิ่ง ก่อนจะเลิกสนใจเขา คนโง่งมน่าขบขันเช่นนี้ เธอสังหารมาเป็หมื่นเป็พันแล้วในโลกเทวะ ตอนนี้เธอคร้านจะลงมือ จึงยกรวมพลังชี่ไว้ในฝ่ามือ...