"นี่พี่ซื้อเตาเพิ่มด้วยเหรอ ราคาเท่าไรแล้วพี่" ระหว่างที่ยุพิณตรวจนับถ้วยชามที่ซื้อต่อจากอนงค์ ก็มีคนมาส่งเตาแก๊สและถังแก๊สที่ร้านพอดี เธอก็จำเป็๲ต้องหามาใช้เหมือนกันถ้าจะเริ่มขายก๋วยเตี๋ยว

    "ตอนนี้เตาถูกลงแล้ว เตานี่ 450 บาท สมัยก่อนพี่ซื้อตั้ง 800 บาทเลยนะ ส่วนถังแก๊สมัดจำ 500 บาท ค่าแก๊สอีกถังละ 60 บาท" อนงค์แจกแจงให้ฟังอย่างละเอียด

    "พี่ลงเตาเพิ่มนี่จะเพิ่มไก่ใช่ไหม ฉันก็คิดอยู่เหมือนกันว่าไก่ทอดหมดไวไปหน่อย บางทียังไม่เจ็ดโมงก็หมดแล้ว คนยังเข้าตลาดไม่เยอะเลย"

    อนงค์พยักหน้าตอบรับ "๰่๭๫ก่อนมีเตาเดียว เลยขายต่อวันได้ไม่เยอะ ตอนนี้พี่ทำงานได้แล้ว มาช่วยทอดได้ เลยจะเพิ่มเป็๞สองเตาน่ะ"

    "อ้าวแล้วถ้าเปิดเทอมล่ะพี่" เพราะที่ผ่านมา๰่๥๹เปิดเทอม อนงค์มักจะมาขายก๋วยเตี๋ยวคนเดียวเสมอ แต่ถ้าขายไก่ทอดไม่สามารถทำคนเดียวได้แน่นอน

    "พี่หาคนช่วยไว้แล้ว ให้เขามาเริ่มเดือนหน้า" อนงค์ไม่อยากให้ฉุกละหุก๰่๭๫เปิดเทอม จึงตกลงกับกานต์ ให้ทองและนวลมาช่วยงาน๻ั้๫แ๻่เดือนเมษายน เพื่อเรียนรู้งานจากกานต์และอนงค์กานต์๰่๭๫ที่ยังไม่เปิดเทอม พอทั้งสองคนไม่อยู่จะได้ทำแทนได้ทันที

    "โห...น่าอิจฉาจังเลยพี่นง ฉันก็อยากจะมีคนช่วยเหมือนกัน แต่ลำพังรายได้ที่ขายตอนนี้ก็แค่พอกินกันในครอบครัวเท่านั้น"

    "ค่อยเป็๞ค่อยไป อีกหน่อยขายก๋วยเตี๋ยวเพิ่ม รายได้ก็เพิ่มขึ้นแล้ว มันต้องดีขึ้นแน่นอน" อนงค์ให้กำลังใจ ยุพิณเข้ามาขายของในตลาดพร้อมกับอนงค์ ประกอบกับยุพิณเป็๞คนอารมณ์ดี พูดคุยสนุก อนงค์จึงให้ความสนิทสนม คุ้นเคยมากกว่าคนอื่นที่เปิดร้านในละแวกเดียวกัน

    เมื่อจัดการติดตั้งเตาและถังแก๊สเข้าที่เรียบร้อย ทั้งครอบครัวก็เอ่ยปากลายุพิณและตรงไปหาหงส์ที่ร้านต่อ

    ตามปกติ หงส์จะอยู่ที่แผงไก่ในตลาดจนถึงเที่ยง หลังจากนั้นก็จะย้ายมาขายต่อที่ร้านซึ่งอยู่ติดกับตลาด ซึ่งเป็๞อาคารพาณิชย์สามชั้นห้าคูหา อาคารแห่งนี้เป็๞ของเฮียไช้กับหงส์ ใช้เปิดเป็๞หน้าร้านขายส่งไก่ 2 คูหา ส่วนอีก 3 คูหาปล่อยเช่า

    หงส์และเฮียไช้เป็๲ผู้ค้าส่งไก่รายใหญ่รายหนึ่งของจังหวัด มีฟาร์มไก่ของตัวเอง เลี้ยงไก่ไว้หลายพันตัว ในแต่ละวันจึงมีลูกค้าเดินทางมาซื้อไก่๻ั้๹แ๻่เช้าจรดเย็นเลยทีเดียว

    "สวัสดีค่ะ พี่หงส์" อนงค์เอ่ยทักขึ้นในทันทีที่ก้าวเข้ามาในร้าน

    หงส์ที่กำลังง่วนอยู่กับบัญชีรายรับรายจ่ายเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะยิ้มออกมาอย่างยินดี "นง ไม่เจอกันหลายอาทิตย์เลย สบายดีแล้วใช่ไหม"

    "มา...เข้ามานั่งก่อน ครูกานต์กับนิดด้วย มานั่งใกล้พัดลมนี่ดีกว่า เย็นดี" หงส์เอ่ยปากชวนก่อนบอกให้เด็กเอาน้ำดื่มเย็น ๆ ออกมาให้

    อนงค์กานต์ยกมือไหว้สวัสดีหงส์เรียบร้อยแล้วก็ไปนั่งข้างตามภาภรณ์ ซึ่งนั่งยิ้มแป้นรออยู่แล้ว

    "สบายดีแล้วค่ะพี่ มะรืนนี้มาขายของได้แล้ว"

    "ขายไก่ทอด?"

    "ใช่ค่ะ นงจะเปลี่ยนมาขายไก่ทอดแล้ว" อนงค์ตอบยิ้ม ๆ

    "ดีแล้ว ไก่ทอดกำไรดีกว่า เหนื่อย๰่๥๹เช้าแค่แป๊บเดียวก็ได้กลับไปพักที่บ้านแล้ว" หงส์สนับสนุนเต็มที่ "แต่อีกหน่อยคงคิดถึงก๋วยเตี๋ยวกับขนมจีนของนงน่าดูเลย" พลางเอ่ยอย่างอดเสียดายไม่ได้เหมือนกัน

    "เดี๋ยวนงทำมาให้กินบ่อย ๆ ค่ะ อาทิตย์หน้าว่าจะเตรียมทำมาให้ชมพูเป็๞พิเศษด้วย เหนื่อยช่วยนิดกับพ่อมาหลายวันแล้ว"

     ตามภาภรณ์ที่นั่งอยู่ด้านข้างได้ยินก็ยิ้มกริ่มเมื่อรู้ว่ากำลังจะได้กินของอร่อย "ขอบคุณค่ะอานง"

    "เมื่อเช้าไปตลาดในจังหวัดมา เห็นเขาขายดูน่ากิน เลยเอามาฝากค่ะ" อนงค์พูดพลางส่งถุงหมึกแห้งตัวโตให้กับหงส์

    "เกรงใจจริง คราวหน้ามาหาเฉย ๆ ก็พอ ไม่ต้องหิ้วอะไรมาอีกนะ"

    "ไม่เป็๞ไรค่ะ เห็นชอบกินหมึกแห้งปิ้งกัน แถวบ้านเรามีแต่ตัวเล็ก ๆ พอเจอตัวโต ๆ เลยอดซื้อไม่ได้ค่ะ"

    "นงขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ ออกมาแต่เช้าแล้ว ไว้เจอกันมะรืนนี้ค่ะ…เออ พี่หงส์ พรุ่งนี้ช่วยเตรียมไก่ให้ 30 ตัวนะคะ จะมารับ๰่๥๹เช้าเลย" อนงค์ไม่ลืมแจ้งจำนวนไก่ที่จะซื้อในวันรุ่งขึ้น ก่อนที่ทั้งครอบครัวจะเอ่ยปากลากลับบ้านอย่างอารมณ์ดี