หลังม้าสีเข้มเคลื่อนผ่านเรือนชาที่ร้าง ดอกเหมยปลายฤดูโปรยบางเบาใส่แผ่นหลังของทั้งคู่ ยามที่ความเงียบ...งดงามยิ่งกว่าถ้อยคำใดในโลกและ ณ เงามุมหนึ่งบนหลังคาไม้ อี้หลินยืนอยู่ในความเงียบ ดวงตาคู่งามมองภาพนั้น…นิ่งสงบ แต่มุมปากกลับคลี่ยิ้มยิ้มเย้ยให้กับโ...