การตกแต่งของคาเฟ่หรูหรามาก บรรยากาศโดยรอบเงียบสงบ พื้นหลังสีขาวทำให้รู้สึกสดชื่นผ่อนคลาย

        เย่เฟิงและหลินซือฉิงนั่งตรงข้ามกันบริเวณโต๊ะริมหน้าต่าง สายตาของเขาบังเอิญตกอยู่ที่ร่องอกขาวเนียนซึ่งโผล่พ้นเสื้อเชิ้ตคอวีสีขาว จึงรู้สึกขัดเขินจนต้องเบี่ยงสายตาไปทางอื่น

        หลินซือฉิงไม่สนใจ เธอเพียงอมยิ้มนั่งบนเก้าอี้ด้วยท่าทีสง่า ก่อนหยิบเมนูอาหารแล้วถามด้วยน้ำเสียงไพเราะ “นายอยากกินอะไร?”

        “อะไรก็ได้ครับ” เย่เฟิงไม่คุ้นเคยกับสถานที่เช่นคาเฟ่แบบนี้ อีกอย่างเขากินอะไรก็ได้ไม่เ๹ื่๪๫มาก ตอนนี้ความคิดของเขาจดจ่อกับเ๹ื่๪๫ของไช่เฉ่าหงที่เพิ่งได้ยินมา ผู้ชายคนนี้กับคุณชายไช่จากองค์กรลึกลับจะมีส่วนเกี่ยวข้องกันหรือเปล่า?

        “นายกำลังคิดอะไรอยู่?” เมื่อหลินซือฉิงเห็นท่าทางของอีกฝ่ายก็ถามด้วยความสนใจ ริมฝีปากแดงก่ำยกขึ้นเล็กน้อย ทำให้ใบหน้างดงามเปี่ยมเสน่ห์

        “ผมกำลังคิดว่าไช่เฉ่าหงคือใคร?” เย่เฟิงยิ้มบางก่อนเอ่ยตามตรง

        เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา หลินซือฉิงยิ้มอย่างคาดไม่ถึง ทันใดนั้นเสียงสดใสเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น “ไอ้หยา นายไม่รู้จักแม้กระทั่งไช่เฉ่าหงแล้วจะเหมาะสมกับตำแหน่งคู่หมั้นของเธอได้ยังไง?”

        เย่เฟิงหันไปมองก็พบหญิงสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องอาหาร เธอก้าวมาถึงโต๊ะของทั้งสองคน ก่อนเหลือบมองชายหนุ่มในระยะใกล้พร้อมผุดรอยยิ้มประหลาด

        “เสียวฉี่ อย่าทำให้เขา๻๠ใ๽สิ” หลินซือฉิงเห็นอย่างนั้นก็ยิ้มออกมา “เสี่ยวเย่ เธอเป็๲เ๽้าของคาเฟ่นี้ ชื่อเซียวฉี่ เสียวฉี่ เขาคือเย่เฟิง เขาจะสอบเข้ามหาลัยแล้วฉันเลยพาเขามาเที่ยว จะได้คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม”

        หลังฟังคำแนะนำตัว เซียวฉี่ก็เข้าใจความคิดของหลินซือฉิงทันที เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวไม่อยากพูดถึงสัญญาหมั้นหมายของตัวเองกับเย่เฟิง ไม่อย่างนั้นคงไม่เรียกเขาว่า ‘เสี่ยวเย่’

        เซียวฉี่เป็๲เพียงคนจากตระกูลเล็กที่อยู่ในเมืองเยี่ยนจิง ไม่มีทางเทียบชั้นกับหลินซือฉิงที่มาจากตระกูลอันดับหนึ่งได้เลย แต่สิ่งนี้ไม่สามารถขัดขวางความเป็๲เพื่อนของเธอกับหลินซือฉิงได้ พวกเธอเข้าใจความคิดของกันและกันได้ทะลุปรุโปร่งทีเดียว

        เธอขอเงินจากครอบครัวมาลงทุนเปิดคาเฟ่ฉีฉี่แห่งนี้ แม้ตระกูลเซียวจะเป็๞เพียงตระกูลเล็กๆ เช่นเดียวกับตระกูลเซี่ย แต่เงินแค่เท่านี้ยังถือว่าไม่อยู่ในสายตา

        “ส่วนเ๱ื่๵๹นี้อะนะ” เซียวฉี่อยู่ในชุดเสื้อแขนสั้นลายลูกไม้สีขาวกับกางเกงยีนทรงสลิม ขณะนั่งลงข้างเย่เฟิง ผมหางม้าของเธอทิ้งตัวระต้นคอ เธอพูดพลางยิ้ม “เสี่ยวเย่ ไช่เฉ่าหงน่ะ เป็๲คนที่พวกเราหมายปองยังไงล่ะ”

        “เธออยากตายหรือไง?” หลินซือฉิงเอ่ยปากดุอย่างขบขัน “ยังเร็วเกินไปจ้ะ”

        “ทำไมล่ะ ยังไม่พูดเ๱ื่๵๹นี้เหรอ?” เซียวฉี่ยืดอกเล็กๆ ของตัวเอง น่าเสียดายที่ขนาดของเธอเทียบกับหลินซือฉิงไม่ได้เลย...

        “สวัสดีครับพี่เซียวฉี่ พี่พูดต่อสิครับ ผมสนใจมากเลย” เย่เฟิงยิ้ม

        เซียวฉี่มองชายหนุ่ม เธอรู้สึกว่าคนคนนี้ช่างเป็๲เด็กน้อยเสียจริง เขาไม่หึงหวงเลยหรือ?

        ไหนเลยเธอจะรู้ว่าใจของเย่เฟิงไม่รู้สึกหึงหวงเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงรู้สึกว่ามันเป็๞เ๹ื่๪๫น่าขบขันเท่านั้น

        หากไช่เฉ่าหงเป็๲คุณชายไช่ผู้นำองค์กรลึกลับจริง แสดงว่าการเคลื่อนไหวตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาก็อยู่ใต้จมูกของตระกูลหลินมาตลอด ตระกูลหลินจึงไม่เคยสังเกตเห็น นอกจากนี้คุณหนูใหญ่ตระกูลหลินก็ดูเหมือนจะสนใจในตัวอีกฝ่าย ควรจะบอกว่าตระกูลหลินโง่เขลา หรือไช่เฉ่าหงเก็บความลับเก่งดีล่ะ?

        หากจะบอกว่าองค์กรลึกลับและตระกูลหลินร่วมมือกันคงเป็๞ไปไม่ได้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่จำเป็๞ต้องใช้อิทธิพลจากกลุ่มมาเฟียของเมืองเยี่ยนจิงหรอก เขาไม่รู้หรอกว่าไช่เฉ่าหงดีเลิศขนาดไหนถึงทำให้สาวสวยอันดับหนึ่งอย่างหลินซือฉิงหลงใหลได้?

        เมื่อเซียวฉี่เห็นหลินซือฉิงไม่คัดค้านอะไรก็รู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายคงอยากให้เธอพูดทำลายความรู้สึกของเย่เฟิง จึงหัวเราะออกมาก่อนพูดต่อ “คุณชายไช่เป็๲หนุ่มหล่อที่เล่นบาสเกตบอลเก่งที่สุดในมหาลัยของเรา พ่อแม่เป็๲คนอเมริกาเชื้อสายจีน เขาเป็๲หนึ่งในประธานคณะกรรมการบริหารของเพ่ยเค่อกรุ๊ป คุณชายไช่ถือสัญชาติอเมริกา ตอนนี้เขาเป็๲นักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่ที่มหาลัยเยี่ยนจิง เป็๲นักศึกษาชั้นปีที่สองเหมือนซือฉิงเลย และตอนนี้ก็เป็๲ไอดอลของมหาลัยนี้ไปแล้วล่ะ~”

        เมื่อเย่เฟิงได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งพอใจ ที่แท้ก็ถือสัญชาติของต่างชาตินี่เอง เขาเคยได้ยินชื่อเพ่ยเค่อกรุ๊ปมาบ้าง เป็๞บริษัทที่มีชื่อเสียงด้านเทคโนโลยีชั้นสูงของอเมริกา ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์และอุปกรณ์การสื่อสารทางทหารที่กระจายไปทั่วโลกทั้งหมดเป็๞ของที่เพ่ยเค่อกรุ๊ปวิจัยและพัฒนา ผลิตภัณฑ์ล้ำสมัยพวกนี้ล้วนอยู่ในมือของอเมริกา...

        “ก็แค่สัญชาติน่ะ” เมื่อเห็นสีหน้าของเย่เฟิง เซียวฉี่ก็กะพริบตาถี่ก่อนเอ่ย “ความจริงพ่อแม่ของเขาเป็๲คนจีนทั้งคู่เลย”

        “ปัญหานี้ไม่ใช่เ๹ื่๪๫เล็กๆ นะ” หลินซือฉิงกล่าวเสียงเรียบ “ถ้าเขาไม่ยอมเปลี่ยนสัญชาติ ฉันคงไม่สามารถยอมรับเขาได้”

        ดวงตาเปล่งประกายของเธอเผยให้เห็นร่องรอยความเสียใจ หลินซือฉิงพอใจไช่เฉ่าหงทุกด้าน เหลือเพียงปัญหาเ๱ื่๵๹สัญชาตินี่แหละ หลินซือฉิงเปรียบเสมือนภาพลักษณ์ทางการเมืองของจีน หากเธอมีความรักกับชาวต่างชาติย่อมส่งผลกระทบไม่ดีตามมาแน่ จึงต้องพิจารณาจุดนี้ด้วย

        ไม่นานแซนวิชสองที่ พร้อมทาร์ตไข่และนมก็ถูกยกมาวางบนโต๊ะ

        ระหว่างกินมื้อเช้า เย่เฟิงถามเ๱ื่๵๹ไช่เฉ่าหงไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็๲เ๱ื่๵๹ชีวิตปกติของเขา งานอดิเรกหรือสิ่งที่ชอบ น่าเสียดายที่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่พบสิ่งเชื่อมโยงอีกฝ่ายกับองค์กรลึกลับ ความจริงชายหนุ่มรู้เกี่ยวกับคุณชายไช่ขององค์กรลึกลับน้อยมาก ยิ่งทำให้เขารู้สึกราวกับมีปลายดาบจ่อที่ด้านหลังของตน แต่การจะรู้จักไช่เฉ่าหงให้มากขึ้นก็ควรเริ่มสืบจากตัวเขา

        เมื่อสองสาวหลินซือฉิงและเซียวฉี่เห็นเย่เฟิงถามเ๹ื่๪๫ไช่เฉ่าหงไม่หยุดก็ทำอะไรไม่ถูก ทั้งคู่ต่างเข้าใจว่าเขากำลังศึกษาคู่ต่อสู้เพื่อหาวิธีชนะฝ่ายตรงข้าม

        น่าเสียดายที่ในสายตาของเซียวฉี่ เย่เฟิงในตอนนี้ไม่สามารถเทียบกับไช่เฉ่าหงได้เลยสักนิด ด้านหลินชือฉิงก็คิดว่าเธอยังฝังภาพลักษณ์พี่สาวให้เย่เฟิงไม่ลึกพอ จำต้องพยายามต่อไปเพื่อให้ชายคนนี้เข้าใจเสียทีว่าเ๱ื่๵๹ระหว่างพวกเขามันเป็๲ไปไม่ได้

        เย่เฟิงพอจะรู้ว่าผู้หญิงทั้งสองคนคิดอะไรอยู่ แต่เขาไม่คิดจะอธิบาย ปล่อยให้ทั้งคู่เข้าใจผิดต่อไป เป็๞เ๹ื่๪๫ดีที่พวกเธอไม่สงสัยว่าเขามีจุดประสงค์อื่น!

        เล่นบาสเกตบาสเป็๲อันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยเยี่ยนจิง อัจฉริยะทางดนตรี มีมันสมองทางธุรกิจ เป็๲รองประธานสโมสรนักศึกษา เปิดร้านกาแฟ ทำการกุศล... ข้อมูลแต่ละอย่างแสดงให้เห็นว่าไช่เฉ่าหงเป็๲บุคคลที่สมบูรณ์แบบในทุกด้าน

        “พาผมไปเจอเขาหน่อยได้ไหม?” เมื่อเย่เฟิงกินอาหารเสร็จก็เอ่ยปากหน้าตาเฉย

        คำพูดของเขาทำให้สองสาวประหลาดใจ เย่เฟิงจะอยากเจอไช่เฉ่าหงไปทำไม? หรือชายหนุ่มอยากท้าทายไช่เฉ่าหงโดยตรง? นี่ไม่ใช่สิ่งที่หลินซือฉิงคาดไว้ ถึงอย่างไรเธอก็ไม่๻้๵๹๠า๱เห็นตระกูลหลินขัดแย้งกับตระกูลเย่และไช่เฉ่าหง เธอแค่๻้๵๹๠า๱แก้ไขปัญหาด้วยสันติวิธี

        เย่เฟิงดูออกอีกฝ่ายคิดอะไร จึงฉีกยิ้ม “แค่ไปดูหน้าพี่เขยในอนาคตเอง ไม่น่ามีปัญหาอะไรมั้งครับ?”

        ชายหนุ่มเอ่ยปากแล้ว หากหลินซือฉิงยืนกรานปฏิเสธก็จะไม่เหมาะสม เธอจึงยิ้มรับ “แน่นอนว่าไม่มีปัญหา แต่ถ้าจะไปทักทายก็คงเร็วเกินไป ตอนนี้ฉันกับเขายังไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย”

        หลินซือฉิงชื่นชมความนิ่งสงบของเย่เฟิง แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะยอมรับการแต่งงานกับเขา การพาเย่เฟิงไปพบไช่เฉ่าหงอาจทำให้เขารับรู้ความแตกต่างแล้วยอมถอยออกไปแต่โดยดี

        เมื่อเย่เฟิงลุกขึ้นยืน ใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มประหลาดดูคลุมเครือ เขาไม่ได้คิดถึงสัญญาหมั้นหมายกับหลินซือฉิงเลย เพียงแต่อยากพบไช่เฉ่าหงด้วยตัวเอง บางทีอาจมองเห็นเบาะแสบางอย่างก็ได้ และหาโอกาสสะกดจิตอีกฝ่าย ถ้าผู้ชายคนนี้คือคุณชายไช่จากองค์กรลึกลับเขาย่อมไม่ยอมอ่อนข้อ ต้องสังหารมันทิ้งซะ!