“ทั้งหมดล้วนจัดการตามความ้าของคุณ แต่ฉันยังไม่ได้จ่ายเงิน อีกสักครู่คุณก็เช็คบิลด้วยล่ะ”
เด็กสาวคนนั้นส่งสายตาให้มี่ชาน และพูด
มี่ชานหัวเราะ หลังจากนั้นให้พนักงานเข้ามา และโยนบัตรให้โดยตรง เขาพูดอย่างใจกว้างว่า “เมื่อครู่เธอสั่งอะไร ทั้งหมดล้วนเอาเป็สองเท่า”
ซึ่งทำให้พนักงานรีบยิ้มและพยักหน้าติดๆ กัน
หลังจากที่พนักงานไปแล้ว เด็กสาวกระโปรงสั้นสีดำที่ตามติดมี่ชานคนนั้น ได้แนะนำตนเองและหัวเราะคิกคัก เธอชื่อเหยียนตาน คนที่ตามเธอมาสองสามคนนี้ เป็เพื่อนนักเรียนของวิทยาลัยศิลปะตี้ตูของเธอ เหยียนตานยังคงแนะนำตัวให้พวกเจียงไป๋อีก
ในขณะเดียวกัน มี่ชานก็แนะนำพวกเจียงไป๋แล้ว หลังจากนั้นก็จัดเด็กสาวให้ไปนั่งข้างๆ พวกเจียงไป๋คนละหนึ่งคนอย่างเจตนาหรือไม่เจตนา
เห็นได้ชัดว่าเหยียนตานคนนี้กับมี่ชานคุ้นเคยกันดี …
สำหรับเื่นี้ เจียงไป๋ก็เบื่อหน่ายเล็กน้อย
คนที่นั่งข้างๆ เจียงไป๋เป็เด็กสาวที่ดูแล้วเงียบสงบ หน้าตาน่ารักมาก สวมเสื้อขาวโปร่งที่ติดเพชรเม็ดเล็กๆ เป็ประกาย สวมกระโปรงสั้นสีดำคู่กับถุงน่อง เผยเรือนร่างออกมาอย่างคร่าวๆ และแต่งหน้าไม่จัดจนเกินไป ทำให้ดูแล้วเบิกบานใจ เธอชื่อเหออีอี
วันนี้เหยียนตานพาพวกเธอออกมาเที่ยว นี่ก็เป็ครั้งแรกที่เธอมาสถานที่แบบนี้
สำหรับเื่นี้เจียงไป๋ไม่แสดงความคิดเห็น และไม่อยากจะพูดมาก ทุกคนออกมาเที่ยวกัน ก็เพื่อหาความสุข ใครจะเป็อย่างไร เจียงไป๋ก็ไม่สนใจ
ส่วนข้างกายของเมิงหวงเฉากับซุนหยวนก็มีมานั่งคนละหนึ่งคน ทั้งหมดก็สวยพอๆ กัน เหยียนตานพาพวกเธอออกมาได้ นั่นก็ผ่านการคัดสรรมาดีแล้ว สำหรับเป้าหมายคืออะไร ไม่บอกก็รู้
เมิงหวงเฉากับซุนหยวนก็ชำนาญการแล้ว ทางเจียงไป๋ยังไม่ทันได้ส่งเสียง ทางนั้นก็สนุกกันสุดเหวี่ยงแล้ว
“พี่เจียงไป๋ พี่ทำงานอะไร?” เหออีอีถามเจียงไป๋อย่างแปลกใจ
ก่อนที่เธอจะมา จริงๆ แล้วเหยียนตานก็เคยพูดแล้วว่า เธอรู้จักเพื่อนที่ร่ำรวยมากๆ สองสามคน แต่ทำอะไรนั้น พวกเธอก็ไม่รู้ชัดเจน
มี่ชานก็ไม่ใช่คนโง่ จะบอกเบื้องลึกของตนเองให้ผู้หญิงคนอื่นๆ ได้อย่างไร?
“อ้อ ฉันสอนหนังสือน่ะ”
เจียงไป๋คิดๆ ดูแล้ว จึงตอบไปแบบนี้ เื่จริงก็เป็เช่นนี้
“สอนหนังสือ? ที่ไหน?” เหออีอีถามอย่างแปลกใจ บนใบหน้าถึงแม้ยังคงมีรอยยิ้ม แต่ในตากลับมีอาการหมดหวัง
น่าจะรู้สึกว่าเจียงไป๋ไม่เหมือนกับที่เหยียนตานพูด แต่เธอยังคงมีการอบรมสั่งสอนอยู่บ้าง และไม่ได้แสดงอาการออกมา
แต่ความผิดหวังก็ต้องมีแน่นอน มองพวกเมิงหวงเฉาสามคน คนไหนบ้างที่ไม่ใช่คนดัง? และก็รวยไม่ธรรมดา
และลองมองดูเจียงไป๋อีกมีแต่ของราคาถูกทั้งตัว เหออีอีจึงหดหู่อยู่บ้าง
เธอรู้สึกว่าตนเองทำไมถึงได้โชคร้ายอย่างนี้ คนสี่คน คนสามคนดูแล้วก็เหมือนจะเป็คนรวย ทำไมตนเองถึงถูกจัดให้มานั่งข้างๆ คนสอนหนังสือจนๆ ?
“เทียนตู” เจียงไป๋ตอบตามจริง
เหออีอีก็ไม่ได้ถามต่อ ราวกับว่าเื่นี้ไม่ได้น่าสนใจอะไรมาก แค่ฉับพลันทั้งสองคนก็เงียบใส่กัน
แต่ไม่นานปัญหานี้ก็ถูกพบเข้าแล้ว ทางมี่ชานได้ดึงเหยียนตานไปและไม่รู้ว่ากระซิบอะไรอยู่ข้างๆ หูเธอ สักพักเหยียนตานก็ยกเหล้าเดินเข้ามาหนึ่งแก้ว และขอชนแก้วกับเจียงไป๋
สำหรับเื่นี้เจียงไป๋ก็ไม่ถอยให้ และก็ดื่มเหล้านอกไปหนึ่งแก้ว
เหยียนตานถือโอกาสนั่งลงข้างๆ เจียงไป๋แล้ว ตัวเธอแทบจะติดเจียงไป๋ ทำให้เจียงไป๋รู้สึกหมดคำพูด
มี่ชานคนนี้กลับใจป้ำมาก …
ถึงแม้เจียงไป๋จะเข้าใจ แต่สำหรับคนอย่างพวกเขาแล้ว ผู้หญิงก็เปรียบเสมือนเสื้อผ้าจริงๆ แต่เจียงไป๋ก็ไม่ชอบกินของเหลือจากใคร …
แต่ไม่นานเจียงไป๋ก็รู้ว่าตนเองเข้าใจผิดแล้ว ถึงแม้เหยียนตานจะนั่งติดแน่น บางครั้งก็ยังตั้งใจให้เจียงไป๋ลวนลาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเสนอตัวให้ เห็นได้ชัดว่ามี่ชานไม่ได้จัดมาแบบนี้ เหยียนตานก็แค่ตั้งใจมาทำแบบนี้เอง
หลังจากที่เซ้าซี้เจียงไป๋ไปบ้างแล้ว ก็เห็นว่าเธอหมอบไปที่ข้างๆ หูของเหออีอี ไม่รู้ว่าพูดอะไร ส่วนเหออีอีก็หน้าแดง หลังจากนั้นสายตาที่มองเจียงไป๋ก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว
เสียงดังครึกโครมอย่างนี้ หากเป็คนปกติทั่วไปก็ไม่ได้ยินว่าพวกเธอพูดอะไรกัน แต่เจียงไป๋กลับได้ยินอย่างชัดเจน
เหยียนตานกระซิบข้างๆ หูเหออีอีว่า “ผู้ชายของฉันพูดแล้วว่า เย็นวันนี้ให้เธออยู่เป็เพื่อนพี่ชายเขา และจะให้เงินเธอสองแสน ยังมีอีก เขาบอกแล้วว่าพี่ชายเขาคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา อย่าให้เธอมองคนแค่ภายนอก ระวังหน่อย”
เื่นี้เจียงไป๋ก็หมดคำพูด เขาเจียงไป๋จะจีบผู้หญิงสักคนยังจะต้องใช้เงินอีกหรือ
ถึงแม้ว่านี่จะเป็น้ำใจจากมี่ชานก็ตาม แต่เจียงไป๋ก็รู้สึกแย่
หรือว่าไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่งจริงๆ?
เจียงไป๋อดคิดอีกไม่ได้ว่า หลังจากที่ตนเองกลับไปแล้ว จะต้องปรับเปลี่ยนการแต่งกายสักหน่อย
“พี่ชาย พวกเราดื่มเหล้ากันเถอะ”
พอเหยียนตานออกไป เหออีอีก็รีบเข้ามาทันที แต่สีหน้าก็แดงเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเป็เพราะคำพูดของเหยียนตาน หรือว่าเพราะความเยือกเย็นในเมื่อครู่ อย่างไรสีหน้าก็แดงเล็กน้อย
“ได้” เื่นี้เจียงไป๋ไม่ติดใจเอาความ
แค่ออกมาเที่ยว จะอะไรมากมายทำไม เหออีอีคนนี้ก็สวยมาก เจียงไป๋ไม่ติดถ้าจะมีอะไรกับเธอ ยิ่งไปกว่านั้นนี่ก็คือน้ำใจของมี่ชาน? ทั้งสองคนคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง เหออีอีกระตือรือร้นกว่าเมื่อครู่ไม่น้อย ตัวเธอก็เข้ามาแนบติดเจียงไป๋อย่างไม่รู้ตัว และยอมให้มือทั้งคู่ของเจียงไป๋ลูบไล้ไปมาอยู่บนตัวเธออย่างไม่รั้งไว้
ทำให้เจียงไป๋ทอดถอนใจ บนโลกใบนี้ยังคงเป็แรงดึงดูดของเงินทองที่ยิ่งใหญ่กว่าความเป็คน
หลังจากนั้นภายใต้ข้อเสนอของเหยียนตาน ทุกคนก็เล่นเกมกันอย่างสนุก
เจียงไป๋ก็ถือว่าสนุกจนมีความสุขมาก
ั้แ่ต้นจนจบ เหออีอีก็ล้วนไม่ได้ออกไปจากข้างกายเจียงไป๋เลย และก็แนบติดอะไรอย่างนั้น
“พอแล้ว อย่ามามีอารมณ์อยู่ตรงนี้เลย หากเธอชอบพี่เจียง อีกสักครู่พวกเธอก็หาโรงแรมจัดให้สมปรารถนาสักหน่อย ตอนนี้ไปเข้าห้องน้ำเป็เพื่อนฉันหน่อย”
สักพักเหยียนตานก็ยืนขึ้นอย่างกะทันหัน เธอพูดกับเหออีอีอย่างยิ้มแย้ม และจูงเด็กสาวคนนี้ออกไปแล้ว พอเด็กผู้หญิงอีกสองคนเห็นพวกเธอออกไป ก็คิดๆ ดูและตามออกไปแล้ว
บนที่นั่งเหลือแค่พวกเจียงไป๋สี่คน
“เหอะๆ พี่เจียง เป็อย่างไรล่ะ? เหออีอีคนนี้ไม่เลวเลยใช่ไหม เมื่อครู่ผมเล็งแล้ว ผิวพรรณขาวเป็พิเศษ หากพี่สนใจ อีกสักครู่พาไปสนุกด้วยเลยสิ? ฮ่าๆ สาวคนนี้มีแฟนแล้ว แต่ได้ยินว่ายังไม่เคยมีอะไรกัน พี่ก็เป็คนแรกของเธอพอดีเลย”
เด็กสาวสองสามคนเพิ่งจะเดินออกไป ทางมี่ชานก็ยิ้มแบบลามกเข้ามาแล้ว และพูดกับเจียงไป๋ จนทำให้อีกสองคนข้างๆ อิจฉาเหลือเกิน
เด็กสาวของพวกเขาสองคนก็สวยไม่เลว แต่ดูแล้วก็เป็คนที่ชอบอยู่ในร้านกลางคืนมาก เป็ธรรมดาที่จะไม่ได้น่าสนใจอย่างเหออีอี
“นายให้เธอสองแสน เพื่อซื้อครั้งแรกของเธอหรือ?”
เมื่อเจียงไป๋ได้ยินข่าวนี้แล้ว กลับแปลกใจอยู่บ้าง
ตอนนี้เหออีอีคนนี้ยังใสบริสุทธิ์? โดยเฉพาะยังมีแฟนอีก?
แบบนั้นทำไมถึงตามมาด้วยได้ล่ะ?
“ฮ่าๆ ตอนที่เพิ่งได้ยินข่าวนี้ผมก็ใเหมือนกัน ตอนนี้สาวคนนี้ขาดแคลนเงินน่ะ ดังนั้นตอนที่มา เหยียนตานก็บอกเธอว่า จะแนะนำคนรวยให้เธอ หากปรนนิบัติดีๆ ก็จะได้เงินไม่น้อย เหมือนว่าเธออยากจะเปิดร้านดอกไม้อะไรสักอย่างให้แฟนของเธอ ดังนั้นฉันจึงให้เหยียนตานบอกเธอว่า จะให้เงินเธอสองแสน คิดไม่ถึงว่าจะถูกพี่รู้เข้าแล้ว”
เมื่อมี่ชานได้ยินคำนี้แล้วก็หัวเราะ และพูดอย่างเขินอาย
จนทำให้หมาป่าที่อยู่ข้างๆ สองตัวจ้องตาเป็มัน โดยเฉพาะตอนที่ได้ยินว่าเหออีอีมีแฟน ทั้งยังใสบริสุทธิ์ก็ยิ่งเป็เช่นนี้
นี่ก็ทำให้เจียงไป๋ดูถูกเ้าลามกสองคนนี้อยู่ในใจอย่างดุดัน แต่กลับไม่พูดอะไรมาก ก็ถือว่ายอมรับแล้ว
อย่างไรทุกคนก็ออกมาเที่ยวกัน หากเธอยอมก็ดี
แต่ถ้าเธอไปหาคนอื่น คนอื่นก็อาจจะไม่ได้ใจกว้างอย่างลูกล้างผลาญอย่างเ้ามี่ชานก็ได้