5 ปีต่อมาิเทียนเยว่ลืมตาขึ้นอีกครั้งเนื่องจากเสียงเตือนของระบบ
[ยินดีด้วยท่านอายุครบ 100 ปีเป็ที่เรียบร้อยทำการยกระดับการสุ่ม]
[หลังจากนี้จะได้สิทธิ์สุ่ม 1 ครั้ง ทุกๆ 1 ปี ของรางวัลจะยกระดับสูงขึ้นไปอีกขึ้น]
[ตรวจพบว่าท่านมีสิทธิ์สุ่มสะสมอยู่ ทำการรีเซตออก]
[รีเซตเสร็จสิ้นจำนวนสิทธิ์สุ่มปัจจุบัน = 0]
ิเทียนเยว่หางตากระตุก...
บอกกันดีๆก็ได้มิใช่หรือจะลบสิทธิ์สุ่มของข้าทำไมกัน
เขาเรียกหน้าต่าสถานะออกมาดูเผื่อว่าระบบจะมีขอชดเชยให้เขาบ้าง
ชื่อ : ิเทียนเยว่
เผ่า : กึ่งมนุษย์เซียน
ระดับ : จิติญญาขั้น 9
อายุ : 100/104,690 ปี
ทักษะบ่มเพาะ : เก้านภาสิบสองตะวันจันทรา [ระดับา]
วิชายุทธ : กระบวนหอกพลิกฟ้า
พร์ : นักตัดไม้,มือกระบี่ชั้นสูง,จิตกระบี่า,กายาทองคำพันปี,ิญญาเซียนสถิต,ร้องเพลง
รากิญญา : รากิญญาจิตอัคคี,วารีบุษราคัม,วายุทมิฬ,หมื่นปฐี,เทพอัศนี,เสี้ยวรากิญญาหยิน,เสี้ยวรากิญญาหยาง,รากิญญาไร้ลักษณ์
ของวิเศษ : กระบี่พฤกษา,เบาะเซียนล่องนภา,กำยานสามภพ,ต่างหูปิดฟ้า,รองเท้ายมโลก
ความสามารถระบบ : หน้าต่างสถานะ ,อาณาเขตเทพระดับ 1
...
บัดซบ ไม่มีเลย เหตุใดถึงใจร้ายถึงเพียงนี้ข้ามิใช่เ้านายเ้าหรือ
ิเทียนเยว่ถึงกับต้องนวดที่ขมับเขาเสียสิทธิ์สุ่มนับพันไปเปล่าๆ
ปรับอารมณ์อยู่นานสองนานเขาก็เขาสู่สภาวะบำเพ็ญเพียรต่อ
...
ณ ยอดูเาแห่งหนึ่ง
ชายสองคนยืนมองตากันฝ่ายหนึ่งมีเืท่วมตัวถูกโซ่นับร้อยพันธนาการไว้ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งไร้รอยขี้ดข่วน
"เหตุกัน..พี่ใหญ่ เหตุใดกัน" ชายผู้มีเืท่วมกล่าวขึ้นแววตาโกรธเกรี้ยวยิ่ง
"..."ชายผู้ไร้รอยขีดข่วนมีสีหน้านิ่งเฉยไม่เอ่ยตอบอันใดทั้งสิ้น
ใช้แล้วทั้งคู่คือ ิฝานและถังจื่อนั่นเองความสัมพันธ์พี่น้องใกล้ขาดสะบั้นโดยสมบูรณ์
"...เพื่อสตรีนางหนึ่งเ้าถึงต้องทำขนาดนี้เลยหรือ" ถังจื่อสบตาิฝานสักพักก่อนจะกล่าวขึ้นอย่างเ็า
"เ้า!!" ิฝานขบฟันแน่น
เมื่อสองปีก่อน กองกำลังของถังจื่อเข้าจู่โจมสำนักสำนักจิตพฤกษา ฆ่าล้างสังหารทั้งสำนักมีเพียงิฝาน ิเหยาและเ้าสำนักที่หนีรอดมาได้
แต่ปีต่อมาถังจื่อบังเอิญเจอตัวเ้าสำนักจิตพฤกษาเข้า ผลคือถูกเขาสังหารทิ้งด้วยความโกรธเกรี้ยว
...ในมุมมองของถังจื่อนั้น เขาทราบว่าหญิงสาวผู้นั้นคือร่างแยกของเทพนางหนึ่งที่เป็ศัตรูกับเขา จึงได้ลงมือสังหารอย่างโกรธเกรี้ยว
ส่วนเื่ของิฝานถังจื่อนั้นไม่ได้ใส่ใจเลย แต่เมื่อทราบว่าทั้งสองหมั้นหมายกันแล้วและกำลังเดินทางกลับไปเยี่ยมเยียนอาจารย์ ทำให้เขาเกิดความรู้สึกแปลกๆในใจเล็กน้อย
แม้ใจเขาจะรู้สึกว่าิฝานไม่ได้มีค่ากับตนเลย แต่ถังจื่อคนเก่านั้นคล้ายจะไม่คิดเช่นนั้นผลคือ ต่อให้ิฝานบุกฝ่าเข้ามาล้างสังหารเหล่ามารใต้อาณัติของเขา เขาก็ไม่ฆ่าอีกฝ่านเพียงผนึกไว้เท่านั้น
ตบะของิฝานตอนนี้พุ่งทะยานไปถึงระดับจิติญญาขั้นเก้าแล้ว เทียบเท่ากับิเทียนเยว่เลยทีเดียวตลอดเวลาหนึ่งปีเขาสังหารหมู่มารไปนับแสน ่ชิงวาสนามาได้นับร้อย แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะเป็คู่ต่อสู้ให้ถังจื่ออยู่ดี
เพียงแค่เจอหน้าเขาก็ถูกสยบภายในกระบวนท่าเดียว อีกฝ่ายแทบไม่ได้ขยับตัวด้วยซ้ำ
ตอนนี้ถังจื่อมีตบะอยู่ที่ฝ่าด่านเคราะห์ขั้น 9 อยู่ใกล้กับมหายานเต็มทีแล้ว การฟื้นคืนตบะระดับมนุษย์เช่นนี้สำหรับเขาไม่ใช่เื่ยากอะไรเลย เพียงแต่โลกใบนี้ไม่สามารถฝ่าทะลวงไปสู่ระดับมหายานได้ หาก้าฝ่าทะลวงจำเป็ต้องสำเร็จเป็กึ่งเซียนมุ่งหน้าสู่แดนเซียนแล้วไปทะลวงที่นั่น
แต่เหนือหัวของเขาคือสำนักสยบโลกา...เป็หนึ่งในสำนักใต้อาณัติของเทพองค์หนึ่งที่เป็ศัตรูคู่แค้นของเขาหากขึ้นไปตอนนี้เกรงว่าคงถูกรุมสังหารจนตาย...
'คงมีแต่ต้องไปพึ่งยมโลกแล้ว' ถังจื่อหันหลังเดินจากไปไม่สนใจโลกันตร์มิงฝานอีก
....
...
ณ แดนเซียน สำนักสยบโลกา
"เช่นนั้นเื่สุดท้ายก็ ส่งระดับมหายานไปช่วยค้ำจุ้นโลกมนุษย์แห่งนั้น หากหมู่มารล้นทะลักออกมาได้เช่นนั้นก็ทำลายทิ้งเถิด แยกย้าย" ประมุขสำนักสยบโลกากล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย
ห้าปีเต็มๆในการประชุมนี้
เหล่าเซียนทั้งหมดไม่ได้ต่อปากต่อคำประสานมือคำนับแล้วค่อยๆทยอยจากไปทันที
"ผู้พิทักษ์หลักเอ๋ย ส่งศิษย์เ้าลงไปด้วยสักคนเถิดให้เรียนรู้บ้าง"ประมุขสำนักสยบโลกากล่าวกับความว่างเปล่า
ทันใดนั้นก็มีเสียงตอบรับกลับมา
"รับบัญชาขอรับ"
....
2 ปีต่อมา
ิเทียนเยว่ลืมตาขึ้่นอีกครั้งเขาฝ่าทะลวงสู่ขั้นฝ่าด่านเคราะห์แล้วพลังเวทย์พลุ่งพล่านมหาศาลราวกำสามารถขยี้โลกนี้ให้แตกได้ภายในหมัดเดียว
เขาพลันมองขึ้นไปบนฟ้ากังวลเกี่ยวกับทันฑ์์
แต่รออยู่นานก็ไม่มีสิ่งใดปรากฏขึ้น
ทันใดนั้นเขาถอนหายใจอย่างโล่งอก เช่นนี้หมายความว่าอาณาเขตเทพสามารถป้องกันทัณฑ์์ได้ด้วยมิใช่หรือยอดเยี่ยมนัก!
เขาปรับตบะให้มั่นคงไป พลางฝึกควบคุมพลังมหาศาลในตัว
หลายวันต่อมาิเทียนเยว่ลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขากะว่าจะลองการสุ่มแบบใหม่ของระบบดู
ฟรุ้งฟริ้ง ฟรุ้งฟริ้ง
เมื่อเขากดเริ่มสุ่มพลันมีเสียงแปลกๆออกมา
[ปู้นๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ พร์ระดับเทพ - รากิญญาโลกันตร์]
[ปู้นๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ หินเซียนระดับสูง 1,000 ก้อน]
ิเทียนเยว่หัวคิ้วกระตุกจะว่าดีใจก็ดีใจ จะว่าสับสนก็สับสน
ระบบเขาคล้ายจะกลายพันธุ์เข้า เริ่มมีเสียงแปลกๆโผล่ออกมาแล้ว..
เมื่อเขากดรับรางวัล รากิญญารากิญญาจิตอัคคีในร่างของเขาพลันหายไปถูกแทนทีด้วยรากิญญาโลกัญ รากิญญาสีแดงฉานเปล่งประกาย ให้ความรู้สึกน่าหวาดหวั่นยิ่ง
ทันใดนั้นเองเขาก็รู้สึกได้ว่าพลังในร่างพุ่งสูงยิ่งขึ้นมหาศาลความเร็วในการดูดซับเองก็เช่นกัน เมื่อถึงระดับฝ่าด่านเคราะห์เขาสามารถดูดซับไอเซียนได้เล็กน้อยแล้ว!
หลังจากสำรวจตัวเองอยู่สักพักเขาพลันเข้าใจความรู้สึกของถังจื่อในงานประลองขึ้นมา...2 รากิญญาเทพ ห่างชั้นยิ่ง!
ขัดเกลาวิชากระบี่และวิชาหอกอยู่สักพักิเทียนเยว่ก็เรียกหินเซียนระดับสูงขึ้นมาลองดูดซับดูผลคือตบะเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน
ทวีคูณความเร็วในการดูดซับเข้าไปอีก เมื่อเห็นเป็เช่นนั้นิเทียนเยว่ก็ตื่นเต้น นำหินเซียนทั้งหมดออกมาวางไว้รอบๆแล้วดูดซับทีเดียว
....
แกร๊ง....แกร๊ง
เสียงโซ่สะท้อนดังอยู่ในหลุมลึก
"ถังจื่อ...ถังจื่ออออออ" ิฝานที่ตอนนี้ดูโทรมอย่างยิ่งะโโหวกเหวก ร่างกายมีไอสีดำปรากฏขึ้นมา สีหน้าเคียดแค้นน่าสยดสยอง
ในสมองเขาลืมเลือนทุกอย่างไปแล้ว อาจารย์ พี่น้อง คนรัก สหาย ล้วนลืมเลือนไปหมดสิ้นมีเพียงความแค้นที่สุ่มอยู่ในอก
"เ้า อยากได้พลังรึเปล่า" เสียงแหบแห้งพลันดังขึ้นในหัวของิฝาน
"ถังจื่อ!!!!!" ิฝานผู้บ้าคลั่งล้วนไม่รับรู้สิ่งใดทั้งสิ้น...
ทันในนั้นเองพลันปรากฏรอยยิ้มน่าสยดสยองขึ้นกลางอากาศ
"ยอดเยี่ยม ฮิฮิฮิฮิ" เสียงแห่งกล่าวขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะน่าขนลุก
....
ณ ตำหนักเทพมาร
ถังจื่อนั่งอยู่บนบัลลังก์แววตามองเบื่องล่างอย่างเหยียดหยาม ด้านหลังเขามีหลินทั่วที่ตอนนี้กลายเป็มารอย่างเด็มตัว ด้านล่างมีมารนับล้านก้มหัวคำนับเขาอยู่
"วันนี้!! เราจะ่ชิ่งโลกมาเป็ของเรา" ถังจื่อะโเสียงดังสนั่น ด้วยน้ำเสียงสุดแสนเผด็จการ
"ขอเทพมารทรงสถิต!" หมู่มารต่างโห่ร้องยินดี
พวกเขาเตรียมพร้อมยึดครองโลกแล้ว...
เนื่องจากเมื่อไม่กี่ปีก่อนถังจื่อััได้ถึงการมาถึงของระดับมหายานสองคนคาดว่าน่าจะมาจากกองกำลังเดียวกันหลินทั่ว เขาจึงเล่นเล่ห์กลไปอย่างหนึ่ง ปิดกั้นดวงชะตาจากแดนเซียน นี่เป็โอกาสที่จะยึดครองดวงชะตาให้ขึ้นตรงกับตัวเขาเอง ตัดขาดจากดินแดนเบื่องบนโดยสิ้นเชิง
เขาวางแผนจะสร้าง แดนเทพขึ้นอีกแห่ง แต่ที่แห่งนี้จะเป็ที่ของหมู่มารที่สักวันจะเข้าแทนที่แดนเทพ
ทันใดนั้นเองเขาพลันขมวดคิ้วแน่นมองไปยังคุกใต้ดินหรือก็คือทิศทางที่ิฝานถูกขังอยู่นั่นเอง...
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้