เมื่อสัตว์อสูรเห็นพลังคลื่นเสียง ไม่สามารถทำร้ายชายชราได้ ทันใดนั้น มันก็หันไปมองชายวัยกลางคน คนหนึ่งด้วยความไร้ปรานีในสายตาของเสือ!
ทันใดนั้นมันก็ะโเข้าหาชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านข้าง
ชาววัยกลางคนหน้าซีด เขากลัวจนลืมที่จะใช้ดาบของเขา และเขาก็ล้มลงกับพื้นด้วยความกลัว
เ้าสัตว์ชั่วร้าย! เ้ากล้าเหรอ!”
ชายชราะโด้วยความโกรธ ดาบสีดำในมือของเขาเปร่งประกายด้วยแสงสีแดงเื
ดาบกลืนโลหิต!
ดาบถูกควบแน่นด้วยพลังชีวิตสีแดงเื และในทันทีชายชรา ก็ฟันออกไปด้วยพลังดาบไปที่หัวด้านซ้ายของสัตว์อสูรเสือ!
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกตะลึงก็คือสัตว์อสูรเสือผู้ดุร้ายนั้นมีไหวพริบอย่างมาก เมื่อพลังงานดาบที่ถูกควบแน่นด้วยพลังชีวิตเข้ามาใกล้ ศีรษะของสัตว์อสูรเสือก็ลดต่ำลง ทำให้พลังงานดาบที่รวดเร็วกวาดผ่านเหนือหัวของมันไป
ปัง !
พรูด !
สัตว์อสูรเสือไม่ได้ถูกโจมตี และชายที่หวาดกลัวคนนั้นก็ถูกตบด้วยอุ้งเท้าไปที่หน้าอกของเขา เขาพ่นเืออกมาและล้มลงนอนกับพื้น
อวี่หลง !
ชายชราและชายวัยกลางคนอีกห้าคน ะโด้วยความตื่นตระหนก แต่ชายคนนั้นก็ไม่ได้ยินอีกต่อไป
ความแข็งแกร่งของชายชราคนนี้ อยู่ในระดับที่เก้าของอาณาจักรมหาคุรุยุทธ์ และเขารู้ถึงพลังของสัตว์อสูรระดับที่สามเป็อย่างดี แต่เขาก็ยังกล้านำกลุ่มคนที่มีความแข็งแกร่งไม่เพียงพอมาล่าสัตว์อสูรเสือที่ดุร้ายซึ่งค่อนข้างน่ากลัว การตายของชาววัยกลางคนเป็ความผิดของชายชราอย่างสิ้นเชิง
สัตว์อสูรเสือ รู้ว่าไม่สามารถฆ่าชายชราได้ ดังนั้นมันจึงเริ่มสังหารชายวัยกลางคนเหล่านี้ก่อน!
ในพริบตา ชายวัยกลางคนอีกสามคนก็ตายภายใต้กรงเล็บเสือ!
หนีไป ! ชายชราคำรามด้วยเสียงสั่นเครือ ในเวลานี้เขาตื่นตระหนกเป็อย่างมาก
ความเร็วของสัตว์อสูรเสือ นั้นเร็วมาก มันกระพริบจากซ้ายไปขวาเหมือนเงาดำ มันโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า และชายวัยกลางคนอีกสองคนสุดท้ายก็ตายภายใต้กรงเล็บของเสือด้วยเช่นกัน
ไอ้สารเลว! วันนี้ข้าจะเชือดแกเป็หมื่นๆชิ้น !
ดวงตาของชายชราเป็สีแดงเื !
ดาบแสงแห่งดวงดาว !
ชายชราตระโกน เขาควบแน่นพลังงานดาบและฟันพลังงานดาบสีขาวที่ควบแน่นออกไปทางเสืออีกครั้ง
พลังงานดาบที่น่าสยดสยองหนาราวกับไม้ั์ เต็มไปด้วยออร่าดาบอันทรงพลัง พุ่งไปที่สัตว์อสูรเสือ !
สัตว์อสูรเสือที่ดุร้าย ได้รู้สึกถึงภัยคุกคามของพลังดาบเช่นกัน และมันใช้อุ้งเท้าของมันตบออกไปเพื่อต้านทาน!
ตูม !
อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุด มันก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีนี้ได้
พลังงานดาบขนาดใหญ่ะเิใส่ร่างของสัตว์อสูรเสือ
ด้วยพลังของดาบ บนร่างกายของเสือที่แข็งแกร่ง มีาแยาวมากกว่าหนึ่งเมตร
เืไหลออกมา และสัตว์อสูรเสือ พยายามดิ้นรนที่จะลุกขึ้นหลายครั้ง แต่มันก็ไม่สามารถลุกขึ้นได้ และในที่สุดมันก็ล้มลง
พรูดด!"
ในขณะนี้ ชายชราไม่สามารถควบคุมอาการาเ็ก่อนหน้านี้ได้ และอาเจียนออกมาเป็เื เมื่อเห็นสัตว์อสูรเสือล้มลง ใบหน้าที่ซีดขาวของเขาก็ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ยิ้มแย้ม
ชายชราก้าวเดินไปด้วยการประคองของดาบ เดินโซเซไปทางสัตว์อสูรเสือ โดยมีเือยู่ที่มุมปากของเขา และพูดด้วยความโกรธ เ้าสัตว์ชั่วร้าย! ข้าบอกเ้าแล้วว่าข้าจะเฉือดเ้าเป็หมื่นๆชิ้น!
มุมปากของโจวเย่ มีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายปรากฏขึ้นในขณะนี้ และแอบพูดว่า เ้าแก่ เ้าช่างโง่จริงๆ เ้าคิดว่าสัตว์อสูรไม่มีสมองรึอย่างไร !
ในที่สุดชายชราก็เดินมาถึงสัตว์อสูรเสือ เขายกดาบยาวในมือของเขาขึ้นอย่างสั่นเทา และฟันไปที่สัตว์อสูรเสือด้วยสีหน้าดุร้าย!
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ จู่ๆ เสือจอมดุร้ายก็ะโขึ้นมา และหัวเสือก็กระแทกหน้าอกของชายชราอย่างรุนแรง
ปัง !
พรูด !
ชายชราพ่นเืออกมาอีกครั้ง เขาจะทนต่อแรงกระแทกอันหนักหน่วงของสัตว์อสูรเสือได้อย่างไร !
แกร๊ก!
สัตว์อสูรเสือผู้ดุร้ายกดทับเขาด้วยเท้าหน้าในตอนนี้ และมันได้กัดไปที่คอของชายชราอย่างไรความปราณี จากนั้นพลังชีวิตของชราก็ค่อยๆจางหายไป
และในขณะนี้เองเสือก็ล้มลง มันต่อสู้อย่างหนักและในที่สุดมันก็สังหารชายชราได้
โจวเย่ไม่แปลกใจเขายิ้มเบา ๆ และพูดกับตนเองว่า สัตว์อสูรเสือตัวนี้อยู่ในระดับที่สาม และได้มีสติปัญญาเล็กน้อยแล้ว เป็เื่น่าเสียดายที่มนุษย์คิดเสมอว่ามันเป็เพียงสัตว์อสูรที่ดุร้าย และ ได้เพิกเฉยต่อสติปัญญาของพวกมัน
หลังจากพูดเขาก็เดินออกไป
โจวเย่เดินไปที่ศพ โดยไม่สนใจสภาพของศพของทั้งเจ็ดคน และถอดแหวนกักเก็บออก
ตอนนี้สัตว์อสูรเสือที่ดุร้ายที่ได้รับาเ็สาหัสกำลังเสียชีวิต
โจวเย่เดินไปที่เสือ เขานำยาฟื้นฟูอ่อกมาและยัดยาเขาปากของสัตว์อสูรเสือ
โจวเย่หัวเราะและพูดว่า ฮ่าๆ ข้าช่างโชคดีจริงๆ มันไม่ง่ายเลย เมื่อข้ารักษามัน บางทีมันอาจจะยอมจำนนต่อข้าเพราะความกตัญญู!
โจวเย่ไม่ได้กังวลหากมันไม่ยอมจำนน เพราะสัตว์อสูรเสือตัวนี้ได้รับาเ็สาหัสถึงแม้มันจะตื่นขึ้นมามันก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้ และหากมันไม่ยอมจำนนจริงๆโจวเย่ก็จะสังหารมันเเละนำแกนสัตว์อสูรไปใช้งาน
ตอนนี้โจวเย่เริ่มหิวแล้ว เขาไปหาฟืนแล้วทำอาหารเพื่อสนองความหิวของเรา”
หลังจากที่เขาก่อไฟและย่างอาหารสุกแล้ว โจวเย่ก็ได้กินเนื่อย่าง อย่างเอร็ดอร่อย
สัตว์อสูร นั้นมีความสามารถในการฟื้นฟูตนเองที่ดีมาก ตราบใดที่สัตว์อสูรเสือสามารถตื่นได้ มันก็สามารถฟื้นตัวได้ภายในไม่กี่วัน
ในขณะที่โจวเย่กำลังกินเนื้อย่าง เปลือกตาของสัตว์อสูรเสือก็ค่อยๆเปิดออก
โจวเย่ที่รับรู้ได้ ได้หันศีรษะชำเลืองมอง โดยถือเนื้อย่างลุกขึ้นแล้วเดินไปหาสัตว์อสูรเสือ
สัตว์อสูรเสือ จ้องมองและคำรามอยู่ในคอของมัน
โจวเย่หัวเราะเบา ๆ "ถ้าข้าไม่ช่วยเ้า ตอนนี้เ้าคงเป็เนื้อเสือที่ถูกย่างบนกองไฟนี้แล้ว"
สัตว์อสูรเสือ เงยหน้าขึ้นและจ้องมองอย่างระมัดระวัง
เอาน่า อ้าปากแล้วกินเนื้อซะ จะได้หายเร็วขึ้น โจวเย่ยิ้ม เขาถือเนื้อย่างจำนวนหนึ่งและป้อนเข้าปากของสัตว์อสูรเสือ
สัตว์อสูรเสือ ดูเหมือนจะลังเลอยู่พักหนึ่งจากนั้นก็เปิดปากแล้วกลืนเนื้อย่าง
และรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของโจวเย่
วันแล้ววันเล่าผ่านไป และวันนี้เป็วันที่เจ็ด โจวเย่ไม่ได้ออกหางจากสัตว์อสูรเสือ แต่ยังคงอยู่ในสถานที่เดิมเพื่อฝึกฝน
ในูเาขนาดใหญ่นี้ พลังแห่ง์และโลกค่อนข้างแข็งแกร่งและระดับพลังยุทธ์ของเขาอยู่ในระดับที่หกของอาณาจักรนักยุทธ์ขั้นปลายแล้ว