เซทท์เปิดเอกสารไปหน้าสุดท้ายตามที่ขุนพลบอก ก่อนจะตะลึงปนอึ้งทันที ในเอกสารหน้าสุดท้ายมีแค่รูปภาพ 2 รูปเท่านั้น รูปหนึ่งเป็รูปเลขาของเขาเอง ส่วนอีกรูปเป็ผู้หญิงคนนั้นที่เขาเจอในผับเมื่อไม่กี่วันก่อน เขามองรูปทั้งสองอยู่นาน ก่อนที่จะละสายตาจากรูปตรงหน้า แล้วหันไปถามขุนพล
“มึงว่า สองคนนี้เป็คนเดียวกันเหรอวะ” เซทท์ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ คำถามผุดขึ้นในหัวมากมายจนเรียบเรียงไม่ถูกเลย
“แล้วมึงว่าใช่ไหมละ วันก่อนมึงให้เลขาไปทานข้าวกับลูกค้าใช่ไหม” ขุนพลเว้น่ให้เซทท์คิดนิดนึงก่อนที่จะพูดต่อ
“แล้วมึงเห็นรถของเธอไหม คันเดียวกันเลย ตอนที่ลงจากรถที่ร้านอาหารก็เป็เลขาของมึงที่ลงมา แล้วพอหลังจากนั้น รถคันนี้ก็ขับไปจอดที่ลานจอดรถของห้างในเวลาประมาณ4โมงเย็น หลังจากจอดรถประมาณ 30 นาที คนที่ลงมากลับเป็อีกคน แล้วมึงคิดว่าไง” เซทท์ขมวดคิ้วคิดตามที่ขุนพลพูด
“มึงคิดว่าเธอทำแบบนี้ทำไมวะ” เซทท์ตั้งคำถาม เพราะดูจากคืนนั้นร่างบางไม่จำเป็ต้องแต่งตัวไร้รสนิยมแบบตอนนี้เลย
“ไม่รู้เหมือนกันวะ ส่วนที่ว่าเกี่ยวกับแม่มึงไหมนี่ ทั้งสองคนเพิ่งเจอกันวันที่ลินล์มาทำงานวันแรก กูว่าไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันนะ” ขุนพลวิเคราะห์เหตุผลต่าง ๆ ให้เ้านายฟัง
“นั่นสิ แล้วเอาไงต่อดีวะ” เซทท์คิดไม่ตก ถ้าไปถามตรง ๆ เธอก็คงไม่บอกหรือโกหกไปเลย เอาไงดีคิดไปคิดมาก็ยังคิดไม่ออกว่าร่างบาง้าอะไรกันแน่
“เอาแบบนี้นะเ้านาย คืนนั้นที่เจอเธอมึงรู้สึกยังไง” ขุนพลถามลองเชิงเ้านายหนุ่ม
“สนใจเค้าอะเปล่า หรือแค่เฉย ๆ แบบวันไนท์” ขุนพลยังคงพูดซ้ำเพื่อให้เ้านายหนุ่มตัดสินใจได้เร็วขึ้น
“ก็เธอน่าสนใจดีละมั้ง” เซทท์ตอบพร้อมยกยิ้มมุมปากนิด ๆ
“โอเค เข้าใจ” ขุนพลพูดแซวแบบยิ้ม ๆ แล้วเดินออกจากห้องทำงานไป
ถึงจะถูกใจหรือสนใจแค่ไหนเพื่อความไม่ประมาท ร่างหนาจึงต้องคอยสังเกตเลขาของตนให้มากขึ้นกว่าเดิม ทำให้เย็นวันนี้เซทท์สั่งพนักงานให้มาย้ายโต๊ะทำงานของเลขาที่วางอยู่หน้าห้องมาไว้ในห้องแทน พรุ่งนี้ไม่รู้ว่าร่างบางจะใแค่ไหนกันนะ หึ
@คอนโดลินล์
แสงแดดอุ่น ๆ ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาภายในห้อง บนเตียงหลังกว้าง มีร่างบางที่กำลังหลับอย่างมีความสุข ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ เปิดขึ้นอย่างช้า ๆ
วันนี้เป็วันหยุดทำให้ลินล์ยังคงนอนอยู่บนเตียงทั้งอย่างนั้น ร่างบางเอื้อมมืิอไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะข้างเตียงนอน ก่อนจะเข้าเล่นโซเชียลมีเดียต่าง ๆ พอเล่นเสร็จเธอเดินไปอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเดินออกมานั่งทานอาหารที่โต๊ะในโซนห้องครัว
Tr………..
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่ลินล์กำลังเปลี่ยนชุดเพื่อจะออกไปข้างนอก
“ว่า” ลินล์
“ทำอะไรอยู่ ทำไมถึงรับช้า” ลิส
“พี่แต่งตัวอยู่ มีิอะไรหรือเปล่าเห็นโทรมาเช้าขนาดนี้” ลินล์รับสายน้องสาวตัวยุ่ง
“เห็นว่าวันนี้วันหยุดนิ ปะ ไปซิ่งกันหน่อย” ลิสเอ่ยมาตามสาย
“เออ ๆ ก็ได้ แล้วจะไปสนามไหน” ลินล์ถามความเห็นของน้องสาว
“สนามที่ไปประจำละกัน 10โมงเจอกันนะ บาย” คุณน้องสาวตัวแสบพูด ๆ แล้ววางสายไปทันที ไม่รอให้ลินล์ตกลงหรือปฏิเสธเลยสักคำ
ลินล์เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วโทรชวนเดียร์น่ากับเชอร์รีลให้ไปด้วยกัน
@ สนามแข่งรถแถบชานเมือง
รถสองคันขับตามกันมาจอดที่ลานจอดรถของสนามแข่ง ซึ่งใน่เวลานี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไร ไม่เหมือนตอน่ดึกที่จะคึกคักเป็พิเศษ สนามแข่งที่นี่มีกฎเกณฑ์การแข่งขันที่ให้ผู้ท้าชิงทั้งสองฝ่ายตกลงกันเอง เลยทำให้คนส่วนใหญ่ชอบมาที่นี่
สองพี่น้องก็เช่นกัน พวกเธอชอบมาซิ่งรถกันที่นี่เป็ประจำจึงทำให้สนิทกับพวกการ์ดและช่างของสนาม
“เป็ไงบ้าง ไม่เจอกันนานเลย” ลินล์ทักทายพวกช่าง
“พวกเธอนั้นแหละไปไหนมา พวกเราก็อยู่ที่เดิมเนี่ย” พวกช่างพูดแซวยิ้ม ๆ
“่นี้ไม่ค่อยว่างเลยอะ” ลินล์ตอบ
“เอาไง มาขับรถเล่นเหรอวันนี้” ช่าง
“ใช่ ๆ ไม่ค่อยได้ขับเดี๋ยวลืม” ลิส
“อย่างแชมป์เนี่ยนะจะลืม 5555” ช่าง
“5555 ว่าไปนั่น” ลินล์หัวเราะขำ ๆ
“เตรียมรถกับสนามให้หน่อยสิ” ลิสบอกกับช่าง
“ได้ครับ รอแปบนะ” ช่าง
หลังจากที่ทั้งสองคนคุยกับช่างเสร็จแล้ว พวกเธอจึงมานั่งรอรถที่โซนนั่งเล่นที่เป็คาเฟ่ของสนามแข่ง ระหว่างรอทั่งคู่สั่งน้ำและเค้กมากิน คนละชิ้น สองชิ้น
“มาถึงนานยังค่ะ” เชอร์รีลและเดียร์น่าที่พึ่งมาถึงเอ่ยถามเ้านายทั้งสองคน
“เพิ่งมาถึง มา ๆ นั่งก่อน รอพวกช่างเตรียมรถอยู่” ลินล์ บอกกับทั้งสองคน
เมื่อช่างมาบอกว่าทุกอย่างพร้อมแล้ว ลินล์และลิสเดินไปที่รถของตนเอง รถของลินล์สีดำด้านดุดัน ส่วนรถของลิสสีแดงสด ทั้งสองคนขับรถแซงกันไปมาด้วยความเร็วที่น่าหวาดเสียว สองคนที่นั่งดูเ้านายของตนขับรถแล้วรู้สึกเป็ห่วงในความปลอดภัยของทั้งคู่มากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เฝ้าดูห่าง ๆ
ในออฟฟิตสนามแข่งรถ
วันนี้เซทท์เข้ามาเคลียร์งานของสนามแข่งรถแถบชานเมือง เมื่อมาถึงก็ตรงเข้ามาภายในส่วนของออฟฟิศทันที ระหว่างเดินไปห้องทำงานก็ทักทายลูกน้องไปเรื่อย ๆ เมื่อเข้ามาในห้องทำงานร่างสูงมองไปที่แฟ้มที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะเป็จำนวนมากรอให้เขาตรวจความเรียบร้อย
“ผู้จัดการ เข้ามาหาผมหน่อยครับ” เซทท์อินเตอร์คอมเรียกผู้จัดการ
“ครับ” ผู้จัดการตอบ แล้วรีบลุกขึ้น เดินไปที่ห้องทำงานของเ้านายทันที
“่นี้สนามมีปัญหาอะไรไหม” เซทท์ถามผู้จัดการ
“่นี้เรียบร้อยดีครับ” ผู้จัดการ
“เมื่อกี้ผมเห็นมีคนมาขับรถลองสนามเหรอครับ” เซทท์
“ครับ พวกเธอเป็ลูกค้าVVIP ของที่นี่ครับ”ผู้จัดการตอบ
“พวกเธอ เหรอ?” เซทท์
“ครับ” ผู้จัดการ
“ผมคิดว่าผู้ชาย เห็นการขับแล้วผมว่าเหมือนนักแข่งเลยครับ” เซทท์
“เธอเป็แชมป์การแข่งจากต่างประเทศครับ คุณเซทท์เคยได้ยินชื่อLI หรือเปล่าครับ“ ผู้จัดการถาม
”ครับ ผมเคยได้ยินชื่อเสียงมาบ้าง เขากวาดรางวัลไปหลายรายการเลย“ เซทท์
”ครับ นั่นคือเธอครับ คนที่ขับรถสีดำครับ ส่วนอีกคนเป็น้องสาว ฝีมือดีทั้งคู่เลยครับ แต่คนน้องไม่ชอบการแข่งในกติกาสักเท่าไหร่“ ผู้จัดการ
เซทท์มองรถที่กำลังขับในสนาม พอรถจอดก็มีผู้หญิงลงมาจากรถคันสีดำ ร่างหนามองรูปร่างของร่างบางแล้วให้ความรู้สึกคุ้นเคยเป็อย่างมาก จึงตั้งใจมองทุกการกระทำของอีกฝ่าย เมื่อเธอถอดหมวกออกแล้วหันมาทางฝั่งออฟฟิศพอดี
“เธอเป็ใครกันแน่”
………………………………………………
