พลอยขวัญเดินเข้ามาในร้านอาหารที่หมายตาเอาไว้ั้แ่เมื่อวานที่เธอเดินผ่าน มองด้านนอกแล้วคิดว่าบรรยากาศน่าจะดี
เข้ามาข้างในมันดียิ่งกว่าที่คิด พลอยขวัญถูกเชิญขึ้นมายังชั้น
สองของร้านเพื่อนทานอาหารเนื่องจากชั้นล่างนั้นเป็บาร์เครื่องดื่มมีดนตรีสดขับกล่อมให้เข้ากับบรรยากาศ เธอมองหามุมที่้าแล้วบอกความ้ากับพนักงาน
หลังจากที่เธอได้ที่นั่งที่พอใจสั่งอาหารที่้าเรียบร้อย หญิงสาวก็นั่งสบายอารมณ์ชมบรรยากาศในร้านด้วยความสุนทรี
แต่... ตอนนี้เริ่มจะไม่ไม่เท่าไหร่เพราะข้อความที่ส่งเข้ามาในมือถือสั่นไม่หยุด นี่คงเป็ใครไม่ได้นอกจากเดอะแก๊งเพื่อนรักทั้งสามคน
พวกมันคงสาดข้อความเข้ามาในกลุ่มแชทแบบรัว ๆ ก็คงเป็อิต้นเื่อย่างนั่งบิ๋มที่น่าจะเป็เพราะการป่าวประกาศว่าเธอแอบมาเที่ยวจากบุรัสกรทำให้เพื่อนรักอีกสองคนร้อนรน
“ถ้าไม่ตอบ ไม่จบใช่ไหมเนี่ยพวกผี” พลอยขวัญถอนหายใจใส่โทรศัพท์ที่มีข้อความเด้งขึ้นมาไม่หยุด
ติ๊ดตี้ : กว่าจะอ่านนะอิพลอย นังตัวดีหนีเพื่อนไปเที่ยว
จิ๊กซอว์ : ทำไมต้องโกษเกี้ยวด้วยละตี้
พลอยขวัญกรอกตามองบนเมื่อเห็นข้อความล่าสุดทันทีที่เธอเปิดอ่าน
พลอยขวัญ : @บิ๋ม อิโทรโข่ง
บิ๋ม : ส่งสติ๊กเกอร์ หนูไม่รู้
ติ๊ดตี้ : ทำไมไม่ชวนพวกฉันคะ
พลอยขวัญ : ทำงานแบบหามรุ่งหามค่ำกว่าโปรเจคจะผ่าน เืตาแทบกระเด็น
พลอยขวัญ : ก็อยากมาพักผ่อนดื่มด่ำธรรมชาติอย่างสงบ ทำงานเหนื่อยชิบหายให้ฉันได้พักบ้างอะไรบ้าง
จิ๊กซอว์ : ถึงจะเคือง แต่ให้พลอยได้พักสมองอย่างที่อยากเถอะ
พลอยขวัญยิ้มกับคำของจิรวดีเพื่อนสาวสุดอ๊องของเธอที่พูดจาดีเข้าข้างเธอ
ติ๊ดตี้ : ทำไมอะแก พี่เพชรสุดสวาทขาดใจของฉันใช้งานแกหนักเหรอ
พลอยขวัญ : เอ่อสิ กว่าฉันจะผ่านมาได้ จะอ้วกเป็เื
ติ๊ดตี้ : ว๊ายยยยย คุณพี่เพชรดุเหรอ อยากให้มาดุกับฉันบ้าง
บิ๋ม : ฟาดแบบดุ ๆ อ่ะเนาะ คริคริ
ติ๊ดตี้ : อิบิ๋มทะลึ่ง
บิ๋ม : สติ๊กเกอร์รูปเท้า
จิ๊กซอว์ : สติ๊กเกอร์รูปเท้า
ติ๊ดตี้ : อิพวกชะนีผีรุมฉันอีกละนะ
จิ๊กซอว์ : พลอยกลับวันไหนเหรอ
พลอยขวัญ : พรุ่งนี้สาย ๆ ถึง
จิ๊กซอว์ : อ่ะเค กลับบ้านหรือคอนโด
พลอยขวัญ : คอนโด จะมีใครว่างมารับไหมน๊าาาา
ติ๊ดตี้ : ฉันว่างเดี๋ยวไปรับอิจิ๊กแล้วไปรับแกที่สนามบินด้วยกัน
บิ๋ม : อ้าวแล้วฉันละ
พลอยขวัญ : ติดผัวไหมล่ะ
บิ๋ม : บ้าไม่ติด พรุ่งนี้ว่างค่ะ
จิ๊กซอว์ : พรุ่งนี้วันจันทร์ พี่ชัชทำงาน จิ๊กรู้จิ๊กเห็น
พลอยขวัญ : สติ๊กเกอร์ มองบน
ติ๊ดตี้ : สติ๊กเกอร์ มองบน
บิ๋ม : @จิ๊กซอว์ เื่นี้รู้ดีเนาะ ฉลาดขึ้นมาเชียว
จิ๊กซอว์ : สติ๊กเกอร์ภูมิใจ
บิ๋ม : ฉันด่าอยู่ไม่ต้องภูมิใจ แล้วก็อิตี้มารับฉันด้วยค่ะ
ติ๊ดตี้ : กะได้ จอดปุ๊ปขึ้นปั๊ป ล้อหมุนนะคะ
พลอยขวัญ : ทราบ
บิ๋ม : ทราบ
จิ๊กซอว์ : ทราบ
พลอยขวัญนั่งยิ้มอยู่กับบทสนทนาของเพื่อนในกลุ่มแชทตอนแรกเหมือนจะแท็กทีมกันเข้ามารุมเธอ แต่พอเธอบ่นถึงความเหนื่อยล้าจากการทำงานให้รู้ ทั้งหมดก็เข้าใจ
เพราะกว่าจะผ่านโปรเจคเปิดแบรนด์ลูกของ พีแอนด์พีจิวเวอรี่อย่าง โบนิตาจิวเวอรี่ ได้นั้นพลอยขวัญทำงานอย่างหนักหน่วงแทบไม่ได้พัก กว่าพี่ชายสุดที่รักอนุมัติให้ผ่าน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้