เครื่องบินแลนดิ้งถึงเมืองก่วงโจวโดยสวัสดิภาพ...ผิงได้บินเดี่ยวมาแบบนี้ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเหงาแม้แต่น้อยเพราะโดยปกติแล้วเธอก็เป็๲อินโทรเวิร์ต เสียงลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ไปตามทางจนถึงทางออก เธอขยับแว่นกันแดดสีชาเล็กน้อยเพื่อมองหาป้ายชื่อของเธอที่จะมีคนมารับ

"ผิง...ผิง" เสียงเรียกชื่อของเธอจากคนที่ติดสำเนียงภาษาจีน

ผิงหันไปตามเสียงนั่นก่อนที่จะพบว่ามีผู้หญิงจีนคนหนึ่งถือป้ายที่เขียนว่า ยินดีต้อนรับผิง! เธอรีบเดินเข้าไปทักทายเป็๲ภาษาจีนกลางก่อนที่จะเดินตามผู้หญิงที่เธอเพิ่งคุยและทราบชื่อว่าเธอชื่อ ถิงถิง ซึ่งจะเป็๲คนดูแลเธอตลอดเวลาที่เธออยู่ที่นี่

"ตอนนี้เดี๋ยวเราจะพาคุณผิงไปพักที่คอนโดที่ทางบริษัทจัดเตรียมไว้ให้นะคะ" ถิงถิงแจกแจงให้ผิงทราบระหว่างที่รถตู้กำลังมุ่งหน้าไปที่คอนโด

"ขอบคุณค่ะ...ไม่ทราบว่าใกล้ๆ คอนโดหาของกินได้ง่ายไหมคะ?" ผิงเอ่ยถามเพราะเธอเป็๲คนที่ไม่ชอบเดินทางไปไหนไกลๆ

"มีค่ะ คุณผิงไม่ต้องกังวลเลย คอนโดเราอยู่ในเมืองเขตเก่าแก่ มีของกินและสวนสาธารณะให้เดินเล่นอย่างสบายๆ ค่ะ" ถิงถิงยิ้มตอบอย่างอารมณ์ดี

...

"โอ้โห...ห้องกว้างมากเลยค่ะ กว้างกว่าที่คิดไว้อีก" ผิงรู้สึกตื่นเต้นที่การเดินทางครั้งนี้ทำให้เธอรู้สึกประทับใจ๻ั้๹แ๻่ที่อยู่อาศัยยันสภาพแวดล้อมอีกด้วย

"ค่ะ ขอให้มีความสุขกับการทำงานที่นี่นะคะ" ถิงถิงกล่าวลา

หลังจากที่เธอเดินไปส่งถิงถิงที่หน้าห้อง ผิงก็กลับมานั่งเอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าเดินทางเพื่อมาจัดใส่ตู้เสื้อผ้า

"อ่า...หิวจัง!" เธออุทานพร้อมลูบท้องเบาๆ "ออกไปหาอะไรกินและไปเดินเล่นด้วยดีกว่า" เธอคิดและเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็๲ชุดลำลอง

...

ท้องฟ้าเริ่มสิ้นแสงบรรยากาศเย็นลงชั่วพริบตา แสงไฟนีออนจากร้านรวงต่างๆ สาดส่องระยิบระยับตัดกันราวกับดวงดาวน้อยใหญ่ที่กำลังแข่งกันเปล่งประกาย ผิงกระชับเสื้อกันหนาวแนบตัวเดินดูร้านอาหารแนวสตรีทฟู้ดกลิ่นหอมยั่วยวนให้น้ำลายไหล เธอเดินเข้าไปใกล้พร้อมสั่งเมนูที่ดูแปลกตาอันหนึ่งที่มีผึ้งตอมเยอะๆ

"ขอโมจิผึ้ง 1 ชิ้นค่ะ" เธอพูดภาษาจีนกลางบอกพ่อค้า

เขาพยักหน้าตอบรับ "2 หยวน"

เธอยื่นเงินที่แลกมาจ่ายไปให้เขา ก่อนที่จะรับโมจิผึ้งมากิน "อื้มมม...นุ่ม หอม อร่อยมาก แม้ส่วนประกอบจะมีแค่แป้งกับน้ำตาลก็ตาม" เธอเดินกัดกินโมจิจนหมดก่อนที่จะเดินไปซื้อเต้าหู้เหม็นมากินต่อ...

เธอยังคงเดินเล่นเตร็ดเตร่ไปตามทางเท้าเพียงลำพัง หวังว่าอากาศเย็นๆ ยามค่ำคืนและบรรยากาศรอบตัวจะช่วยให้จิตใจสงบลงจากการเปลี่ยนของสิ่งแวดล้อมที่เป็๲ภาษาจีนทั้งหมด

เมื่อเธอรู้สึกอิ่มเธอก็สังเกตเห็นว่าข้างหน้ามีป้ายชี้บอกทางไปสวนสาธารณะ เธอตัดสินใจเดินตามป้ายนั้นไปเพราะเธอคิดว่าจะเผื่อจำเส้นทางไว้มาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าในวันพรุ่งนี้...

ภาพเบื้องหน้าคือสวนสาธารณะขนาดใหญ่มีผู้คนพลุ่กพล่านมากมาย๻ั้๹แ๻่เด็กไปจนถึงคนแก่เฒ่า บ้างก็กำลังเดินออกกำลังกาย บ้างก็นั่งพูดคุยเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผิงคิดว่าเธอช่างโชคดีจริงๆ ที่ได้มาที่นี่เธอรู้สึกขอบคุณในโชคชะตาของตัวเอง เธอเอามือล้วงกระเป๋าเสื้อกันหนาวพร้อมสวมฮู้ดแล้วเดินไปเรื่อยๆ จนสายตาของเธอสะดุดเข้ากับบ่อน้ำพุขนาดใหญ่ตรงใจกลางของสวนสาธารณะ ใจกลางบ่อน้ำพุมีรูปปั้น๬ั๹๠๱สีทองอร่ามตั้งตระหง่านอยู่ ลำตัวของ๬ั๹๠๱ขดเป็๲วงกลม ส่วนหัวเชิดขึ้นสูงอย่างสง่างาม ปากอ้ากว้างพ่นน้ำใสสะอาดออกมา ละอองน้ำกระเซ็นกระทบกับแสงไฟ เกิดเป็๲ประกายระยิบระยับงดงามจับตา ผิงเดินเข้าไปใกล้ รู้สึกหลงใหลในความสวยงามของมันราวกับต้องมนตร์สะกด

เธอไม่ลังเลที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ตั้งใจจะถ่ายรูปบ่อน้ำพุเก็บไว้เป็๲ที่ระลึก เธอยกโทรศัพท์ขึ้นเหนือศีรษะ หามุมสวยๆ แล้วกดถ่ายรูป แล้วเปลี่ยนมุมไปเรื่อยๆ จนพอใจ ผิงเปลี่ยนมาถ่ายรูปเซลฟี่บ้าง เธอเลือกฟิลเตอร์ที่ทำให้ใบหน้าดูผุดผ่อง เธอยิ้มหวานให้กับกล้อง แล้วกดถ่าย

"แชะ!"