กลางดึกไฟที่หัวเตียงก็ยังคงสว่างอยู่เหมือนทุกคืนพร้อมกับการสะดุ้งตื่นของเอื้องฟ้าและใบหน้าที่เ็ปเธอฝันถึงการตายของพ่อกับแม่ทุกคืนไม่เคยมีสักคืนที่เอื้องฟ้าจะหลับไปสนิทอีกเลยถึงในตอนนี้เธอจะมีเด็กน้อยนอนหลับอยู่เคียงหมอนทุกคืนแต่มันยิ่งทำให้เธอปวดร้าวมากเมื่อคิดว่าเด็กคนนี้คือลูกของใครมันยิ่งทำให้เอื้องฟ้าเมตตาน้องไม่ลงถึงน้องจะร้องขอการให้อภัยเพราะรู้แล้วว่าทำไมเอื้องฟ้าถึงไม่เคยรัก ไม่เคยเมตตาน้องเลยตลอดหนึ่งเดือนกว่า
“อื้อออ... พี่เอื้อง อีฟเจ็บ เมตตาน้องเถอะนะ อีฟเข้าใจแล้ว อีฟจะชดใช้แทนพ่อเอง แต่ได้โปรดไม่รักก็เมตตาน้องเถอะนะ”
“เมตตาหรือน้องอีฟ สิ่งที่พ่อของเธอทำ เคยคิดถึงใจพี่บ้างมั้ย พ่อกับแม่ของพี่ต้องมาตายต่อหน้าพี่ เป็เธอจะเมตตามั้ย โทษทัณฑ์เพราะพ่อของเธอ อย่าพูดมาก ทำนาทีของตัวเองซะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวมากกว่านี้ ถ้าทำให้พี่มีความสุขได้ตัวร่างกายของเธอ พี่อาจจะเมตตาน้องอีฟก็ได้”
เอื้องฟ้าพูดจบก็ดึงน้องขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวเองและให้น้องทำในสิ่งที่ตัวเองสอนเื่การร่วมเพศ ซึ่งน้องต้องตอบสนองเธอให้ได้ และห้ามรุนแรง ถ้าเธอโดนน้องทำรุนแรงใส่ คนที่จะเ็ปก็คือน้องอีฟของพี่เอื้อง น้องก็ยอมทำตามและเริ่มรุกและรับได้ชำนาญขึ้นด้วยการสอนของเอื้องฟ้าที่ตัวเธอเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์เื่นี้มาก่อน แต่เธอที่โตการศึกษามามากกว่า พอถึงเวลาเธอก็ทำได้
“อร้างงง เด็กดี แบบนั้นแหละ พี่เอื้องชอบ อ้ะ..เสียวจัง”
เอื้องฟ้ากดหัวของน้องให้ลงลิ้นตรงเม็ดสวาทของเธอตรงกลางหว่างขา มันทำให้เอื้องฟ้าสะท้านไปทั้งตัวให้กับความเสียวที่น้องน้อยของเธอกำลังปรนเปรอให้แต่ก็ยังคงไม่ได้ดั่งใจ เธอจึงดึงน้องกลับขึ้นมากอดรัดเอาไว้ และลงมือเองแต่เธอกลับไม่นุ่มนวลกับน้องเลย เมื่อจัดร่องรักเสร็จเธอก็เริ่มบดขยี้น้อง ทำเอาน้องร้องครวญครางเสียงหลงเมื่อเอื้องฟ้าขยี้ไปถูกจุดถึงน้องจำช้ำมากแต่เมื่อถูกจุดทั้งๆ ที่เกลียดการกระทำของเอื้องฟ้ามาก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้สักครั้งเมื่อถูกพี่สาวคนสวยร่วมเพศด้วย
“อร้างงง พี่เอื้อง อีฟเสียว อื้อออ ดีจัง พี่เอื้องจ๋า”
“ชอบมั้ย น้องอีฟของพี่”
“ชอบ ชอบที่สุดเลย พี่เอื้องจ๋า อร้างงงง”
ยิ่งน้องครวญคราง และบอกว่าชอบก็ยิ่งทำให้เอื้องฟ้าเร่งบดขยี้เพื่อนำพาพวกเธอไปสุดจุดหมายพร้อมกันเหมือนทุกครั้งที่เอื้องฟ้า้าร่างกายของน้องให้ตัวเองได้ปลดปล่อยความอัดแน่นออกมา เมื่อถึงจุดหมายน้องก็กอดเอื้องฟ้าเอาไว้แน่นซบไปที่อกของพี่สาวใจร้าย
“ขอบคุณค่ะ ที่เมตตาอีฟ อย่ารุนแรงอีกนะ อีฟจะเป็เด็กดี ไม่ดื้อกับพี่เอื้อง”
“ทำไมเธอต้องเกิดมาเป็ลูกของพ่อเธอด้วยเอลิซ่า ทำไมต้องทำให้พี่เป็คนใจร้ายแบบนี้”
“อ่ะ พี่เอื้องงง ไม่เอา อีฟกลัว อย่าใช้มันนะ พี่เอื้องของน้อง ได้โปรดกริดดดดด เจ็บบบ คุณแม่จ๋าช่วยลูกด้วย”
เอื้องฟ้าเมื่อคิดถึงจากตายของพ่อกับแม่ และคิดถึงคนที่บ่งการเธอก็โกรธขึ้นมาสุดหัวใจ หยิบของสิ่งนั้นขึ้นมาสวมใส่แล้วสอดใส่เข้าไปภายในช่องทางรักของน้องด้วยความรุนแรงและป่าเถื่อนเหมือนทุกครั้ง
“หมดเวลาเมตตาแล้ว ถ้าเธอไม่ใช่ลูกคนมัน พี่เอื้องก็พร้อมจะรักเธอและดูแลเธอในฐานะเมีย แต่เธอเกิดเลือกเกิดผิด ก็อยู่แบบนางบำเรอของพี่ไปชั่วชีวิต ไม่มีความปรานีใด”
“โอ๊ยยย หนูเจ็บ พี่เอื้องใจร้ายที่สุด อีฟเกลียดพี่ที่สุด”
“พี่ก็ไม่ได้รักเธอเอลิซ่า สฟิงค์”
“เจ็บ อีฟบอกว่าเจ็บ หยุดสักที คนใจดำ”
เอื้องฟ้าไม่ฟังที่น้องบ่นด่า หรือแม้แต่ทุบตีเธอ เอื้องฟ้าจับมือของน้องล็อกกุญแจมือเอาไว้ทั้งสองข้างยิ่งทำให้น้องเจ็บแขนมากขึ้นและรู้ตัวว่าคืนนี้คงต้องปวดร้าวทั้งคืนแน่ ถ้าถึงกับล็อกมือของน้องเอาไว้ และมันก็จริงเมื่อเอื้อมฟ้าใช้ของเล่นมากมายมาทรมานน้องให้เ็ป ขึ้นจะไม่ถึงขึ้นฉีกขาด แต่ก็ทำน้องช้ำไม่น้อย เมื่อเธอทรมานน้องจนพอใจและน้องแทนจะหมดสติก็จับน้องปลดกุญแจมือและจับมาร่วมเพศกับเธออีกครั้งเพราะเอื้องฟ้าเองก็้าพักผ่อน จึงทำให้ทั้งเธอและน้องครางเสีงหวานก่อนที่จะทำให้น้องสลบไปจริงๆ ด้วยความเหนื่อยล้าและปวดร้าวไปทั้งตัว แต่เอื้องฟ้าก็ยังลงใส่กุญแจมือเอาไว้ที่ข้อมือของน้องและของตัวเองก่อนที่จะหลับไปพร้อมน้อง เพราะน้องเหนื่อยมากแค่ไหน เอื้องฟ้าหมดแรงยิ่งกว่าและเก็บกดไม่หน่อยที่ไม่ได้ปลดปล่อยเมื่อน้องทรมานเธอก็ไม่ได้มีความสุขเช่นกันที่เห็นน้องมีน้ำตา
ทางด้านพ่อกับแม่ของน้องอีฟเมื่อลูกสาวหายตัวไปก็พยายามออกตามหาตัวอยู่ตลอดั้แ่วันแรก แต่ไม่ว่าจะสืบหาที่ไหนก็ไม่ได้ข่าวและก็รู้ว่าใครพาลูกไปแต่ หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เพราะเอื้องฟ้าไม่เคยออกมาจากเกาะเลยสักครั้งเดียว แม่ก็เฝ้ารอลูกสาวกลับมา ถึงจะแจ้งความคนหายก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เหมือนคดีของพ่อกับแม่เอื้องฟ้า ทำให้แม่ต่อว่าสามีของตน
“เพราะคุณ แค่ลูกค้าไม่กี่คน และทางนั้นเขาเก่งกว่าคุณ ทำไมคุณไม่พยายามเรียนรู้หรือหาคนเก่งๆ มาช่วย เหลือใช้วิธีแบบนั้นทำไม แล้วดูสิ ลูกของเราอายุพึ่ง15ปีก็ต้องมาถูกอุ้มหายไปเป็เดือนๆ ป่านนี้ลูกเราจะเป็ยังไงบ้าง อีกฝ่ายเอาไปไม่ได้เลี้ยงดูอย่างดีแน่นอน เอาไปเพราะแค้นคุณที่พ่อแม่ของเขา”
“ผมขอโทษ ตอนนั้นพ่อโมโหมาก เราสูญเงินไปมากนะคุณ จากที่ลูกค้ามาใช้บริการเราไม่ขาดพอทางนั้นขยายกิจการลูกค้าของผมเกือบครึ่งก็ไปทางนั้น จะไม่ให้ผมโกรธได้ยังไง รุ่นพ่อ เราก็พึ่งพากัน ไม่ทับเส้นทางกัน ผูกขาดของใครของมัน แต่พอลูกเข้าไปดูแล กลับมาเปิดเส้นทางเดินเรือใหม่ มาทับเส้นของผมด้วยเรือที่ใหม่กว่าและเร็วกว่า ซึ่งเรือของผมก็กำลังส่งมาแต่ก็ไม่ทัน จะไม่ให้ผมโกรธได้ยังไง แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้พ่อกับแม่ตาย สองคนนั้นก็เพื่อนผม แต่ผมโกรธเอื้องฟ้ามากกว่าแค่อยากสั่งสอนให้หลาบจำไม่ได้คิดจะให้ถึงตายจริงๆ นะคุณ แต่ลูกน้องของผมมันทำนอกเหนือคำสั่งผม ผมแค่ให้ยิงขู่เอื้องฟ้าห้ามเอาถึงตาย แต่พวกมันกลับเอาถึงตาย จะให้ผมทำยังไง จะให้ผมแก้ไขอะไรได้อีก คนก็ตายไปแล้ว”
“คุณก็ไม่ควรทำั้แ่แรก สู้กันซึ่งๆ หน้า เื่ของธุรกิจใครเก่งกว่าก็ได้คนไป คุณเองก็เคยทับเส้นของคนอื่นจนเขาแพ้และยอมขายเรือให้คุณ แต่ทำไมกับเอื้องฟ้าถึงใช้วิธีนี้ เอาลูกของฉันคืนมานะ ถ้าคุณตามลูกคืนมาให้ฉันไม่ได้ ฉันจะกลับเมืองไทย แล้วเราหย่ากันเด็กในท้องของฉันคนนี้ ฉันจะดูแลเอง”
“เดี๋ยวๆ คุณ คุณบอกเด็กในท้อง คุณท้องหรือ”
“ใช่ ฉันท้อง แต่ถ้าคุณพาอีฟกลับมาคืนฉันไม่ได้ เด็กคนนี้ก็ไม่ใช่ลูกคุณ ลูกจะมีฉันเป็แม่แต่จะไม่มีพ่อใจร้ายแบบคุณ ฆ่าได้แม้กระทั่งเพื่อนของตัวเอง จนเอื้องฟ้ามาอุ้มอีฟหนีหายไป”
“อย่าไป ผมสัญญา ผมพาอีฟกลับมาคืนคุณให้ได้”
“แล้วห้ามฆ่าใครอีก เอื้องฟ้าเป็ทายาทเพียงคนเดียวของเพื่อนคุณ ไม่ว่าเอื้องฟ้าจะทำผิดยังไง แต่เพราะคุณเป็คนเริ่ม ห้ามทำร้ายเอื้องฟ้าเป็อันขาด เห็นแก่แม่ของเอื้องฟ้าด้วย”
“ผมสัญญา ผมจะไม่ทำร้ายเอื้องฟ้าและครอบครัวอีก ไม่ว่าผมจะเสียหายแค่ไหน ผมก็จะยอมรับและสู้กับซึ่งๆ หน้า”
เอื้องฟ้าหลังจากที่หลับไปพร้อมน้อง เมื่อน้องตื่นเห็นตนนอนหลับโดยที่เอื้องฟ้ากอดเอาไว้บนร่างกายของตัวเอง ก็ตัดพ้อ
“รักกันไม่ได้หรือคะ เมตตาอีฟบ้างไม่ได้จริงๆ หรือพี่เอื้อง ถึงจะไม่รักแบบเมียก็รักแบบน้องก็ยังดี ทำไมถึงใจร้ายตลอดเลย พี่เอื้องอยากให้อีฟเกลียดพี่เอื้องเข้ากระดูกจริงๆ ใช่มั้ย อีฟเจ็บ อีฟปวดไปหมดทั้งตัว เราอยู่ด้วยกันมาเดือนกว่าแล้ว อีฟไม่ได้คิดจะหนีไปไหนอีกแล้ว ทำไมถึงยังไม่หายแค้น ถ้าพี่เอื้องทิ้งความแค้นได้ ให้อีฟอยู่ด้วยตลอดชีวิตเพื่อไถ่โทษแทนพ่อ อีฟก็จะอยู่ด้วย แต่พี่เอื้องทำแบบนี้ อีฟไม่อยากอยู่ด้วยเลยจริงๆ ทรมานอีฟทุกคืน ใจร้ายใจดำที่สุดเลย”
น้องน้ำตาไหลพราก พอคิดถึงความรุนแรงที่ได้รับ ถึงจะมีบางครั้งที่ร่วมเพศกับน้องแล้วเธอจะเมตตา หรือตอนลงลิ้นให้น้อง แต่พอเธอตื่นขึ้นมากกว่าดึกน้องกลับต้องปวดร้าวทุกรอบ ยิ่งน้องคิดก็ยิ่งเสียใจ
“อีฟเกลียดพี่เอื้อง พี่เป็ผัวที่แย่ที่สุด เลวร้ายที่สุด อีฟพึ่งอายุ 15 พี่เอื้องก็ไม่ปรานีเลยสักนิด ครั้งแรกก็ป่าเถื่อนจนอีฟแทบขาดใจ จนถึงตอนนี้ก็เลวร้ายทุกคืน อีฟเกลียดพี่”
เอื้องฟ้าได้ยินที่น้องบ่น แต่ก็นิ่งเงียบเพราะตัวเธอก็ไม่อยากรุนแรงใส่น้องอีก แต่พอโดนเด็กน้อยกัดที่ไหล่ไปอย่างแรงด้วยความน้อยใจ ก็ลืมตาขึ้นมาและเห็นน้องน้ำตาไหลพราก ริมฝีปากก็มีคราบเืของน้องที่ตัวเองจูบลงไปด้วยความรุนแรงทำให้ริมฝีปากบางของน้องาเ็ เอื้องฟ้าเอามือไปเช็ดน้ำตาให้ และพรมจูบลงไปอย่างเบาๆ ไม่ให้เธอไม่อยากรัก ไม่อยากเมตตา แต่เธอแค้นสุดหัวใจจริงๆ มันมีมากเกินกว่าจะยอมรับว่าพอใจน้องมาก
เอื้องฟ้าค่อยๆ เล้าโลมน้องปลอบใจน้องในเมื่อตอนนี้เธอไม่ได้เห็นหน้าพ่อกับแม่อยู่ในสมองของเธอ เห็นแต่หน้าเด็กน้อยที่กำลังเสียน้ำตา ก็ซุกไซร้ไล้ลงไปถึงหัวนมของน้องดูดจนน้องร้องครางเสียงหวานให้เธอได้ยิน ทำให้น้องไม่เข้าใจอารมณ์ของเอื้องฟ้าที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายใส่เธอ อยากจะนุ่มนวลก็แสนจะอ่อนหวาน แต่พอสักพักก็เป็นางมารใส่กัน
“พี่้าอะไรกันแน่ อีฟไม่เข้าใจ”
“ถ้าอยากรู้ก็เลื่อนตัวขึ้นมาสิคะ พี่จะทำให้รู้เองว่า้าอะไร เด็กดี”
เอื้องฟ้าปลดกุญแจมือออกและจับน้องยกสะโพกขึ้นมานั่งคร่อมลงบนหน้าของตัวเองและลงลิ้นให้น้องจนน้องเสียวซ่านสั่นสะท้านไปทั้งตัวด้วยความเสี้ยวที่เธอกำลังมอบให้น้อง ทำเอาน้องครวญครางดังไปจนเธอแสบหูด้วยเสียงกริดร้องด้วยความสุข เอื้องฟ้าค่อยๆ สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปภายในช่องทางรักและให้น้องเล่นเองโดยที่เธอเคยสอนไปแล้ว ทำเอาน้องร่อนสะโพกขึ้นลงตามจังหวะที่ตัวเองชอบ
“อร้างงงง เสียวจัง อื้ออออ พี่เอื้องจ๋า พี่เอื้องของเมีย อร้างงงง”
เธอก็ช่วยน้องโดยการตอบรับจังหวะของน้องที่เล่นเอง ทำให้เอื้องฟ้าเองก็้าน้องขึ้นมาไม่น้อย ถึงถอดลิ้นบอกจากช่องทางรักของน้องและรีบจัดร่องรักเข้าหากันอย่างเร็ว
“ถ้าอยากมีความสุขก็พร้อมกันนะ เธอช่วยพี่ พี่ก็จะช่วยเธอ จำได้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไง คงไม่ต้องให้สอนอีกนะน้องอีฟ”
น้องพยักหน้าและเริ่มทำตามที่เอื้องฟ้าเคยสอน ทำให้สองสาวครวญครางเสียงหวานเมื่อกำลังมอบความสุขให้แก่กัน และน้องก็รู้สึกดีมากแต่ก็กลัวว่าหลังจากที่เธอทำให้น้องมีความสุขเสร็จแล้วจะทำให้ทรมานอีก จึงน้ำตาไหลและหยุดเคลื่อนไหวเอาซะดื้อทำเอาเอื้องฟ้าแทบหมดอารมณ์และจับน้องมาลงโทษให้หลาบจำว่าอย่าทำให้เธออารมณ์ค้างแบบนี้ แต่พอเห็นน้องเสียน้ำตาและถามเธอ
“ถ้าอีฟตามใจพี่ แล้วพอพี่เอื้อมมีความสุขแล้ว พี่เอื้องจะมารุนแรงใส่อีฟอีกใช่มั้ย ถ้าคิดจะทำแบบนั้น ก็ทำเลยค่ะ อีฟจะไม่ช่วยพี่เอื้องให้สมหวัง ถ้าอีฟต้องเ็ป”
“ถ้าเธอเป็เด็กดี ทำให้พี่มีความสุข พี่ก็จะให้เธอพัก ไม่ทำอะไรเธออีก คราวนี้จะช่วยพี่ได้หรือยัง หรืออยากให้พี่ลงมืออีก”
“ไม่ๆ ไม่เอา สัญญาได้มั้ย ถ้าอีฟด้วยพี่เอื้อง หลังจากเรามีความสุขด้วยกันแล้ว พี่เอื้องอย่าใช้ของสิ่งนั้นมากระแทกใส่อีฟอีกได้มั้ย อีฟทั้งเกลียดและกลัวมาก มันเจ็บทุกครั้งมากกว่าจะมีความสุข”
“ได้ ถ้าน้องอีฟทำให้พี่เอื้องมีความสุขด้วยร่างกายของตัวเอง พี่เอื้องจะไม่ทำร้ายน้องอีฟ”
น้องพอได้ยินเธอรับปากก็ลองเชื่อใจและใช้ร่างกายของตัวเองตอบสนองความ้าของเอื้องฟ้า ทำให้เธอทั้งคู่ต่างก็ทั้งรุกและรับใส่กัน จนพากันมีความสุขสมไปถึง 3 รอบ ด้วยตัวของน้องที่ทำให้พี่เอื้องของเธอเพราะกลัวความรุนแรงถ้าไม่ทำให้เธอพอใจ
เอื้องฟ้าเมื่อเห็นว่านน้องทำตามที่พูดก็ปลดโซ่ที่ขาของน้องออกและอุ้มน้องเข้าไปอาบน้ำพร้อมกัน
“รีบอาบน้ำ วันนี้เธอต้องทำอาหารให้พี่กินด้วยตัวเอง หัดทำได้แล้ว ผัวจะได้รักและเมตตาเหมือนเมื่อกี้ ทำตัวเป็แม่บ้านที่ดี พร้อมๆ กับเป็เมียที่ดี แล้วพี่เอื้องจะเมตตาน้องอีฟแบบนี้อีก ตกลงมั้ยค่ะ”
“อืม อีฟมีทางเลือกด้วยหรือคะ”
“แน่นอนว่า ไม่มีค่ะ อยู่บนเกาะกับพี่ไปจนกว่าพี่จะเบื่อเธอแล้วพี่จะปล่อยเธอกลับบ้านเอง”
“ภาวนาขอให้ถึงวันนั้นเร็วๆ อีฟจะได้หลุดพ้นจากนรกแบบพี่เอื้องสักที นรกยังยอมแพ้”
“หรือยากเจอนรกอีกครั้งค่ะ ภายในอ่างก็ได้นะ พี่จัดให้”
มือของเอื้องฟ้าก็ไม่อยู่นิ่ง พรวดพราดเข้าไปภายในช่องทางรักของน้องจนน้องสะดุ้งสุดตัวแล้วมองสบตาว่าเธอผิดสัญญาจนได้
“พี่เอื้องผิดสัญญา ไหนบอกจะไม่รุนแรงถ้าอีฟทำให้พอใจ”
“ก็พอใจมากค่ะ นี้คือรางวัล ไม่ใช่ทำโทษ ร้องไห้เสียงดั่งนะน้องครางให้พี่เอื้องหูดับไปเลย พร้อมนะเมียคนสวย”
เอื้องฟ้าไม่ได้ทำรุนแรงใส่น้องจริงๆ เพราะเธอใส่เข้าไปแค่นิ้วเดียว และก็นุ่มนวลใส่น้องจริงๆ ทำเอาน้องครางเสียงหวานจริงๆ ตามที่เธอบอก เธอทำจนน้องหมดแรงที่จะลุกขึ้น ทำให้เธออุ้มน้องไปใส่เสื้อผ้าและให้นอนพักไป
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้