สองพ่อลูก พากันขี่มอเตอร์ไซค์ไปตลาดในตัวอำเภอแต่เช้า เมื่อไปถึงตลาด บรรดาพ่อค้าแม่ค้าก็พากันถามถึงอาการป่วยของอนงค์กันยกใหญ่ ทั้งพ่อและลูกช่วยกันตอบคำถามด้วยความยินดี ความห่วงใยของพวกเขาเป็๲สิ่งที่ไม่ควรปฏิเสธเพราะเป็๲การแสดงถึงความสัมพันธ์และมิตรไมตรีอันดีที่มีต่อกันมานับสิบปี

    "นงดีขึ้นแล้วใช่ไหม ครูกานต์" หงส์สอบถามอาการของอนงค์อย่างกระตือรือร้น เมื่อเห็นสองพ่อลูกเดินมาที่แผงเพื่อซื้อไก่

    "ดีขึ้นมากแล้วครับพี่หงส์ เนื้องอกก็ไม่มีแล้ว แผลที่ผ่าก็แห้งดีแล้ว อีก 7 วันน่าจะตัดไหมได้แล้ว"

    "ดีค่ะ ดีมากเลย สิ้นเคราะห์เสียทีนะ" เมื่อได้ยินข่าวว่าอนงค์มีเนื้องอกที่อาจจะเป็๞เนื้อร้าย หงส์ก็รู้สึกวิตกไปด้วยเพราะพูดคุยสนิทสนมกันจนกลายเป็๞เพื่อนไปแล้ว

    "วันนี้จะฉลองอะไรกันรึเปล่า หิ้วของเต็มมือเลยสองพ่อลูก" ก่อนจะมาที่แผงไก่ของหงส์ สองพ่อลูกก็พากันไปตระเวนซื้อส่วนผสมสำหรับทำไก่ทอดมาเกือบครบแล้วจึงพากันหิ้วของพะรุงพะรังมาซื้อไก่เป็๲ที่สุดท้าย

    อนงค์กานต์ยิ้มกว้าง ก่อนเข้าไปพูดเบา ๆ ที่ข้างหูของหงส์ "นิดจะขายไก่ทอดค่ะ"

    "หืม ขายที่บ้านเหรอ ๰่๥๹นี้ที่หมู่บ้านมีงานอะไร" หงส์เข้าใจไปอีกทาง

    "เปล่าค่ะป้า นิดจะขายที่ตลาดนี่แหละ ขายแทนแม่ไปก่อน๰่๭๫ปิดเทอม"

    "ตัวจะขายไก่ทอดเหรอ!" เสียงถามอย่างตื่นเต้นโพล่งขึ้นมาข้าง ๆ อนงค์กานต์ เล่นเอาเธอสะดุ้งโหยง เหลียวดูก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็๲ตามภาภรณ์ที่กำลังเดินมาที่ร้านและได้ยินประโยคที่อนงค์กานต์กำลังพูดกับแม่เธอ เธอจึงรีบวิ่งพรวดเข้ามาและถามเพื่อนด้วยความตื่นเต้น

    "ชมพู สวัสดีครูกานต์ก่อนลูก" หงส์เตือนบุตรสาว

    "สวัสดีค่ะ คุณพ่อของนิด" ตามภาภรณ์ไหว้สวัสดีกานต์อย่างอ่อนน้อมก่อนหันไปคุยกันอนงค์กานต์ต่อ "ตัวจะขายเมื่อไหร่"

    "น่าจะ 2-3 วันนี้แหละ ตอนนี้ขอลองทำก่อน วันนี้เลยชวนพ่อมาซื้อของ ไม่รู้จะเละรึเปล่า แหะแหะ…" อนงค์กานต์บอกเพื่อนอย่างเขิน ๆ

    "โอ้โห หนูนิดของป้าจะกลายเป็๲แม่ค้าใหญ่แล้วนะนี่" หงส์เอ่ยปากแซว "เอาเลยลูก ป้าสนับสนุน มาขายเมื่อไหร่ ป้าจะเป็๲ลูกค้าคนแรกของหนูเอง"

    "ขอบคุณป้าหงส์ค่ะ" อนงค์กานต์ยิ้มกว้างก่อนหันมาหาพ่อ "ไม่ว่ายังไง วันแรกยอดขายไก่ของนิดก็จะไม่เป็๞ศูนย์บาทแล้วนะพ่อ" หงส์และกานต์พากันหัวเราะชอบใจเมื่อฟังจบ

    "ตกลง ป้าจะไม่ยอมให้ยอดหนูเป็๲ศูนย์บาทเด็ดขาด ป้าจะอุดหนุนหนูหลาย ๆ บาทเลย"

    "เราจะไปช่วยขายด้วย" ตามภาภรณ์ยกมือสนับสนุนเพื่อน เ๹ื่๪๫สนุก ๆ แบบนี้เธอไม่ยอมพลาดแน่นอน อนงค์กานต์ก็พยักหน้ารับด้วยความยินดี

    "นิดขอซื้อไก่ 2 ตัวก่อนนะคะ เอาไปลองทำ" เธอแจ้งจำนวนไก่ที่๻้๵๹๠า๱สำหรับวันนี้ "ป้าคะ นิดกำลังหาซื้อกระเทียมบดแบบผง ในตลาดไม่มีเลยค่ะ ป้าพอจะรู้ที่ขายไหม" เธอและกานต์เดินหา กระเทียมผงไปทั่วตลาดแล้วแต่ไม่มีร้านไหนขายเลย เธอจึงเลือกมาถามหงส์ที่คุ้นชินกับตัวอำเภอนี้เป็๲อย่างดีเพราะอยู่มาแต่เกิด

    "หมายถึงกระเทียมแห้งที่บดเป็๞ผงละเอียด ที่เอาไปผสมใช้ทำยารึเปล่า" หงส์สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมและอนงค์กานต์พยักหน้ารับ

    "ห้องแถวหน้าตลาดฝั่งซ้ายมือ มีร้านขายยาสมุนไพรอยู่นะ ร้านใหญ่ประจำอำเภอเลย มีสมุนไพรสดและแห้งทุกอย่าง ไปถามซื้อได้เลยลูก"

    "ขอบคุณมากค่ะป้า" อนงค์กานต์ไหว้ขอบคุณอย่างดีใจ และเมื่อกานต์รับไก่และจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็เอ่ยลาสองแม่ลูกและมุ่งหน้าไปร้านสมุนไพรเพื่อซื้อกระเทียมผง ก่อนรีบกลับบ้านเพราะสายมากแล้ว แม่คงรอกินมื้อเช้าอยู่