หลังจากปลดปล่อยเ้าแตงโมแฝดให้เป็อิสระเกาหนิงซินก็รู้สึกได้ว่าลมหายใจที่ติดขัดก่อนหน้านี้พลัหายไปแทนทีด้วยความโล่งสบายยิ่งนัก หญิงสาวแช่ตัวอยู่ในน้ำที่เย็นฉ่ำพลางองนองชายั้งสามเปลือยก้นขาวๆเล่นน้ำกันอย่างมีความสุข หากต้องใช้ชีวิตให้อยู่รอดในโลกที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้ตามลำพังเธอก็สามารถพลางตัวให้กลมกลืนไปได้ตลอดชีวิตที่เหลือแต่ว่าเธอมีหัวผักกาดน้อยๆสามหัวให้ต้องดูแลการที่จะดำเนินชีวิตอยู่ในโลกที่ไม่คุ้นเคยแถมยังต้องรักษาคุณภาพชีวิตความเป็อยู่ให้ดี
ถือเป็จุดเริ่มต้นของภารกิจอันท้าทาย กับการเริ่มก่อร่างสร้างตัวจากเงินเพียงห้าเหรียญทองแดง!
ใช่แล้ว...สถานการณ์ทางการเงินของครอบครัวสกุลเกาในตอนนี้เข้าขั้นวิกฤติ
"เอิ๊กๆๆ"หัวผักกาดผู้เก่งเื่กินและก็นอนหัวเราะอย่างชอบใจ น้ำเย็นจริง!
หากอยู่ในยุคคปัจจุบันศาลอาจจะสั่งให้เป็บุคคลล้มลลายได้เนื่องด้วยครอบครัวมีรายจ่ายมาากกว่ารายรับ ในยุคนี้การกินอาหารให้ครบสามมื้อและแต่ละมื้อประกอบไปด้วยอาหารที่มีโภชนาการสูงนั้นต้องใช้ค่าใช้จ่ายสูงมาก แม้ม่ต้องกังวลเื่สารปนเปื้อนแต่คุณก็ไม่สามารถปลูกทุกสิ่งเลี้ยงทุกอย่างเอาไไว้กินได้ ปัจจัยสำคัญที่ขาดไม่ได้ั้แ่อดีตจนถึงปัจจุบันก็คือ เงิน
ในฐานะผู้ฝึกหัดการใช้ชีวิตในยุคโบราณ เธอเกาหนิงงซินขอออกตัวเลยว่าจะไม่ขอแย่งอาชีพเกษตกรแต่จะขอเป็ผู้ส่งเสริมให้พวกเขามีรายได้จากผลผลิตที่มากขึ้น ความรู้เล็กๆน้อยที่เธอเรียนนรู้มาหากมีโอกาสได้บอกต่อเธอจะไม่หวงวิชาอย่างเเน่นอน
วงการค้าปลีกค้าส่งนี่สิถึงน่าลงไปทำความรู้จัก เหล่าพ่อค้าคนกลางที่ว่ากันว่าเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวอยากชวนมานั่งจิบชาเจรจาการค้าจริงๆ ชีวิตที่แล้วเงินหลายร้อยล้านหยวนที่อยู่ในบัตรเธอล้วนสััมาหมดแล้วถือซะว่าเปล่ยนบรรยากาศมาจับก้อนเงินก้อนทองแทนก็แล้วกัน
"เด็กๆถูตัวให้สะอาดนะรู้หรือไม่"
"ขอรับท่านพี่"ทั้งสามขานตอบอย่างพร้อมเพรียง
เกาหนิงซินไม่ได้แช่น้ำนานจนเกินไปเนื่องด้วยยร่างกายเพิ่งได้รับาเ็หากแช่น้ำนานอาจจะมีไข้ตามมาได้ เมื่อแน่ใจว่างร่างกายยทุกซอกทุกมุมสะอาดหมดจดดีแล้วหญิงสาวก็ขึ้นมาบนฝั่งเช็ดตัวให้แห้งแล้วใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ เธอตัดสินใจที่จะไม่รัดหน้าอกหากจะรัดก็คงเป็ตอนที่ต้องออกเดินทางนู่นล่ะ เสื้อผ้าที่ใส่แล้วเธอก็เอามาซักให้สะอาดดูจากความบางและรอยปะชุนก็บ่งบอกถึงอายุการใช้งานได้เป็อย่างดี ไม่ได้การต้องรีบวางแผนออกเดินทางไปเมืองใหญ่ๆเลือกเเอาที่เจริญหน่อยสถานกาณ์สงบขุนนางท้องที่ใจถึงพึ่งได้
แล้วมันที่ไหนกันล่ะ?
"ิจูปินเล่นนานพอแล้วขึ้นมาผัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวจะเป็หวัดเอา"หญิงสาาวทำเสียงเอ็ดอย่างไม่จริงจังไปหนึ่งรอบเ้าหัวผักกาดทั้งสามก็วิ่งเรียงแถวเป็ลูกเป็ดมาทันที
"ฮิๆๆ"เด็กหัวเราะชอบใจเมื่อเธอนวดพุงเล็กๆตอนที่ใช้ผ้าเช็ดตัวให้อย่างเบามือ แม้จะลำบากแค่ไหนตลอดหนึ่งเดือนที่ไร้บุพการีพี่ใหญ่ของน้องๆก็ไม่เคยปล่อยให้พวกเขาต้องอดแม้สักมื้อนี่จึงเป็ผลให้เ้าตัวยุ่งทั้งสามมีพุงน้อยๆเอาไว้จับเล่นเช่นนี้
"เอาล่ะเสร็จแล้ว ป่ะไปกันเถิดเดี๋ยวจะมือค่ำจนมองไม่เห็นทาง"
"ไปกันๆ"ด้วยกลัวว่าจะมีตัวอะไรมากัดเด็กๆเธอจึงอุ้มทั้งสามกลับไป ั้แ่พื้นขึ้นมาเธอก็รู้สึกได้ว่าการกระเตงเด็กน้อยทั้งสามนัั้นไม่ได้กินแรงเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งร่างกายนี้นับได้ว่าแข็งแรงอย่างเหลือเชื่อแม้มวลกล้ามเนื้อจะน้อยเพราะการอดอาหารแต่เธอแทบจะไม่เห็นแฟตส่วนเกินเลยจะมีก็แต่เ้าสองก้อนที่อยู่ตรงหน้าอกนี่แหละที่ไม่ยอมสลายไปช่างไม่ถูกตามหลักกายวิภาคโดยแท้ อย่างว่าร่างกายมนุษย์เปี่ยมไปด้วยกลไกออันซับบซ้อนขนาดโรคประหลาดอะไรยังสร้างขึ้นมาได้กับความม่สมเหตุสมผลแค่นี้ถือว่าขี้ประติ๋ว
หลังจากที่ทั้งสี่กลับมาที่ถ้ำเกาหนิงซินก็ปล่อยให้เด็กเล่นท่องกลอนอย่างง่ายอยู่บนที่นอนที่ทำจากหญ้า ส่วนเธอก็ทำงานเล็กน้อยก่อนฟ้ามืดหนังกระต่ายและเนื้อกระต่ายที่ผึ่งอยู่ด้านนอกถูกเก็บเข้ามาส่วนเสื้อผ้าที่พึ่งซักก็นำเอาไปตากไว้บนกิ่งไไม้บริเวณหน้าถ้ำ หญิงสาวมองป่าลึกอันเงียบสงบก็คิดว่าครอบครัวเกาอยู่รอดมาได้ยังโดยไม่เจอสัตว์ร้ายเข้าสักวัน เมื่อเธอมาอยู่แล้ววก็จะไม่หย่อนยานดังเช่นที่ผ่านมา เวลาไม่ช้าเธอต้องเร่งมือไม่ไกลจากปากถ้ำมีกอต้นหนามขนาดใหญ่อยู่ตัดวกมันออกมาส่วนหนึ่งใช้เถาวัลย์มัดแล้วก็ลากมายังบริเวรหน้าปากถ้ำเธอทำเช่นนั้นอยู่หลายสิบรอบจนได้จำนวนที่้า
"เอาล่ะเท่านี้คงป้องกันได้บ้างล่ะนะ"กองต้นหนามถูกนำมาจัดวางหน้าปากถ้ำวางซ้อนกันจนเป็กองสูงปิดทางเข้าแม้ไม่อาจกองต้นหนามให้สูงมากนักแต่ว่าอย่างน้อยก็ไม่มีตัวอะไรสามารถปีนข้ามมาได้ หญิงสาวคลายผ้าที่่ใช้พันรอบแขนและผ่ามือจนหนาออก ทีนี้ก็สามารถนอนหลับได้อย่างสบายใจเสียทีคืนนี้ขอเธอวางแผนให้รัดกุมซะก่อนจะลงมือทำสิ่งใดก็ค่อยว่ากัน
แสงอาทิตย์เริ่มหายลับไปเพราะป่าอันรกทึบแห่งนี้จึงทำให้แสงหมดไปอย่างรวดเร็วเปลี่ยนเป็ความมืดเข้ามาปกคลุมแทน เกาหนิงซินที่ส่งเด็กๆเข้านอนแล้วตอนนี้กำลังนั่งอยู่หน้าเตาไฟสาายตาจ้องมองถ่านไม้ที่กำลังประทุอยู่ในนั้นแม้จะเป็่หน้าร้อนแต่ภายในถ้ำแห่งนี้กลับเย็นกว่าด้านนอกยิ่งดึกอุณหภูมิยิ่งลดต่ำลงเรื่อยๆการจุดเตาถ่านช่วยเพิ่มความอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย เพราะสองสามีภรรยาแซ่เกาจาากไปด้วยไข้ป่าเธอจึงเป็กังวลว่าเด็กๆจะป่วยด้วยโรคเดียวกันตอนที่ออกไปตัดต้นหนามจึงมองหาสมุนไพรที่มีฤทธิ์กันยุงแล้วเก็บกลับบมาไม่น้อย เธอค่อยใส่สมุนไพรลงไปในเตาถ่านปล่อยให้มันเผาไหม้จนส่งกลิ่นหอมอ่อนๆของสมุนไพรอบอวนไปทั่ว นี่คงพอใช้ไปตามมีตามเกิดได้บ้าง
หญิงสาวปล่อยให้สมุนไพรเผาไหม้อย่างช้าๆแล้วเธอก็ลุกขึ้นเดินไปนั่งลงตรงหน้าปากถ้ำที่ถูกขวางกั้นด้วยกองต้นหนามนัยตาอันเฉียบคมของอดีตผู้บัญชาการหน่วยเรดไฮท์มองผ่านช่องว่างสำรวจผืนป่ายามค่ำคืนพร้อมกับวิเคราะห์ความเป็ไปได้หลายๆอย่างที่อาจจะเกิดขึ้นหากเธอเดินทางเข้าไปล่าสมบัติแห่งป่าผืนนี้
แผนการที่เธอวางเอาไว้หนึ่งเดือนนับจากนี้ที่เธอจะอาศัยอยู่ที่นี่เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนออกเดินทาง ไม่ว่าจะเป็การเตรียมสมรรถภาพร่างกายให้พร้อมสำหรับการเดินทางไกลจากแผนที่หยาบๆที่ครอบครัวเกามีทำให้อนุมานได้ว่าการเดินเท้ากว่าที่จะเจอหมู่บ้านหรืออำเภอเล็กๆเธออาจจะต้องเดินเท้ากว่าสามร้อมกิโลเมตรเป็อย่างน้อย ปัญหานี้ไม่ได้เป็อุปสรรคเท่าใดนักแต่สิ่งที่เธอจะหามาเพื่อเปลี่ยนเป็เงินเพื่อใช้เป็ค่าเดินทางไปยังเมืองใหญ่นี่สิคือปัญหา
ว่ากันว่าฝืนป่าล้วนซ่อนสมบัติอันล้ำค่าเอาไว้เห็นทีพรุ่งนี้เธอจะต้องออกไปสำรวจสักหน่อยหากได้ของดีติดมือกลับมาถือเป็โชคให้กับคนจนๆอย่างเธอล่ะ
เส้นทางแห่งความร่ำรวยช่างยาวไกลยิ่งนัก
เกาหนิงซินลืมตาตืนขึ้นเมื่อหลับไปได้หกชั่วโมงเธอกะเวลาคร่าวๆน่าจะตีหนึ่งกว่าๆเพราะได้นอนอย่างเต็มอิ่มจึงทำให้รู้สึกสดชื่นเซลล์ทุกส่วนในร่างกายพร้อมที่จะถูกใช้งานอย่างเต็มที่ หญิงสาวลุกขึ้นมาใช้น้ำจากกระบอกไม้ไผ่ล้างหน้าบ้วนปากเสร็จแล้วก็ดื่มน้ำที่เหือเข้าไปจนหมดเพื่อเรียกให้ร่างกายตื่นตัวมมายิ่งขึ้น เธอเปลี่ยนเป็ชุดที่รัดกุมมากยิ่งขึ้นปลายแขนเสื้อทั้งสองและปลายากางเกงล้วนถูกพันด้ยเศษผ้าจนแ่าผมที่ยาวราวกับม่านน้ำตกถูกถักเปียเป็รูปแบบก้างปาจนแน่นเพื่อความคล่องตัวในการเดินทาง เธอมีเวลาถึงตอนก่อนที่เด็กจะตื่นดังนั้นการออกไปเดินเล่นครั้งนี้ต้องรีบไปรีบกลับ
โชคดีที่เ้าสี่ไม่ตื่นมาฉี่ตอนกลางคืนไม่อย่างนั้นเธอคงออกไปไหนไม่ได้
เฮ้อ...ช่างเป็ชีวิตแม่ลูกอ่อนโดยแท้
หลังจากที่ตรวจสอบว่าโพลงหนามที่แหวกออกมาถูกปิแ่าดีแล้วอดีตทหารหน่วยรบพิเศษพร้อมกับมีดทำครัวคู่กายก็สับเท้ามุ่งหน้าเข้าไปในส่วนลึกของป่าทันที เธอไม่ีเส้นทางที่แน่นอนแต่เลือกที่จะมุ่งหน้าไปอย่างไร้จุดหมายพร้อมกับทำเครื่องหมายกำกับเอาไว้เพื่อเป็การบุกเบิกเส้นทางไปในตัว ทุกก้าวที่เธอวิ่งผ่านสัตว์ตัวเล็กๆที่ออกมาหาากินยามค่ำคืนต่างแตกตื่นกันไปไม่เป็ทิศทางนั่นม่ได้ทำให้เธอสนนใจมาากนัก เวลาผ่านไปหญยิงสาวกะจะนวนก้าวที่ผ่านมานับระยะทางได้ราวๆสิบกิโลเมตร ป่าบริเวรนี้เงียบเชียบกว่าปกติแม้กระทั้งเสียงจิ้งรีดยังไม่มีนั่นแสดงว่าเธอมาถึงบ้านของเ้าถิ่นแล้ว ก่อนที่จะได้ทำอะไรเพื่อเป็การไม่เปิดเผยว่ามีผู้บุกรุดเธอจึงรีบปีนขึ้นไปหมอบอยู่บนต้นไม้ใหญ่ข้างๆเพื่อเป็การสังเกตการณ์
อา...ในที่สุดเหยื่อตัวน้อยของเราในวันนี้ก็ออกมาจากรังแล้ว
เกาหนิงซินจ้องเ้าตัวที่กำลังเดินวนเวียนอยู่รอบๆต้นไม้ที่เธอซ่อนตัวอยู่ในหัวก็คำนวนว่าส่วนใดของเ้าตัวนี้สามารถทำงินได้ แน่นอนว่าของป่าหายากย่อมให้มูลค่าที่สูงลิ่ว
เสือลายพาดกลอนตัวโตเต็มวัยกำลังเดินวนเวียนตากลิ่นที่มนััได้ในอากาศสัญชาตญาณนักล่าของมันตื่นตัวเต็มที่ กรร มันคำรามอย่างหัวเสียเห็นชัดๆว่ามีสิ่งแปลกปลอมมาบุกรุกอาณาเขตของมัน กรร
หนึ่งในทักษะที่ทหารหน่วยเรดไฮท์ต้องฝึกฝนจนชำนานคือการเคลื่อนไหวอย่างเงียบกริบ ไร้เสียงไร้การสั่นะเืจะเครื่องตรวจจับของฝ่ายตรงขข้ามไม่สามารถตรวจพบ ขนาดเทคโนโลยีล้ำสมัยจากโลกอนาคตเธอยังสามารถหลบหลีกได้แล้วการตรวจจับตามสัญชาตญาณที่ไม่แน่นอนของสัตว์ป่าจะมีประสิทธิภาพสักเท่าใดกัน เกาหนิงซินค่อยๆโรยตัวลงมาหยุดอยู่ด้านหลังคอของเสือตัวโตก่อนที่มันจะรู้สึกตัวและโจมตีโต้ตอบ มีดทำครัวที่คมกริบตวัดออกไปตัดเส้นเืใหญ่ตรงลำคอและหลอดลมอย่างเเรงถือได้ว่าเป็การลงมีดที่แม่นยำตรงเป้าอย่างแท้จริง
เกาหนิงซินไม่คิดจะเผชิญหน้ากับมันจึงรีบปีนขึ้นไปหมอบรอบนต้นม้ทันทีที่ลงมือเสร็จ
เพราะเป็การลงมีดของศัลยแพทย์ระดับเอพลัสเ้าเสื้อโคร่งจึงม่ได้รับรู้เลยว่าเกิดสิ่งใดกับมัน รู้ก็เพียงเืจำนวนมากที่ไหลทะลักออกจากปากาแรวมถึงหลอดลมที่ถูกตัดขาดทำให้มันดิ้นรนอย่างทรมานและเกรี้ยวโกธร ยิ่งดิ้นรนกำลังของมันยิ่งลดลงเรื่อยๆภาพสถานที่เกิดเหตุออกจะไม่น่ามองอยู่บ้างเืที่ไหลทะลักสาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณอีกทั้งตัวของเ้าสัตว์ล้วนถูกย้อมไปด้วยเืสีแดงคล้ำ
รอไม่นานมันก็ล้มลงสิ้นใจในที่สุดเกาหนิงซินนไม่กล้ารอช้ารีบลงมาจากต้นม่เก็บเกี่ยวผลประกอบการณ์ในครั้งนี้ีทันที ก่อนอื่นต้องถลกหนังออกมาขั้นตอนนี้ต้องใช้ความพิถีพิถันหลายส่วนเพื่อให้ได้ผืนหนังที่สมบูรณ์ที่สุดต่อมาก็จัดการลงมีดผ่าท้องขั้นตอนนี้ยุ่งยากอยู่บ้างด้วยเธอไม่อยากเปิดแผลให้ใหย่จนทุกสิ่งทุกอย่าทะลักออกมาจึงเลือกที่จะตัดเป็ช่องขนาดไม่ใหญ่มากค่อยๆใช้มีดเลาะเข้าไปจนถึงตำแหน่งของถุงน้ำดีเมื่อเจอแล้วเธอก็ไม่ได้รีบร้อนตัดออกมาแต่หันไปเลาะเส้นเอ็นตรงขาของมันออกมาเลือกเอาเส้นที่เล็กหน่อย เมื่อเตรียมพร้อมแล้วหญิงสาวก็เริ่มตัดถุงน้ำดีทันทีก่อนที่จะตัดออกมาเธอเลือกที่จะผูกท่อน้ำดีด้วยเส้นเอ็นที่พึ่งเลาะออกมาเมื่อสักครู่แล้วก็ใช้มีดตัดแล้วนำออกมาทันที
เกาหนิงซินนั่งบนส้นเท้าจ้องเ้าสิ่งเล็กๆนี่ออย่างพิจรณาอืม...ไม่มีเหล้าแล้วจะเก็บรักษายังไงเห็นทีแผนการหนึ่งเดือนคงต้องพับเก็บไปว่าแล้วเธอก็ใช้เศษหนังเสือแผ่นเล็กห่อเอาไว้อย่างเบามือ เงินทองทั้งนั้น อีกส่วนที่เป็ที่้าในตลาดก็คือกระดูกเสือเธอเลือกเอากระดูกส่วนโคนขาทั้งสี่แล้วก็ส่วนของกระดูกสันหลังขั้นตอนนี้กินเวลาเกือบสองชั่วโมง
ฮู้วว...จุดเริ่มต้นความร่ำรวยมันลำบากจริงๆ
@@@@@@@@@@@@@@@@
อย่าลืมกดติดตามกด❤️เพื่อเป็กำลังใจให้ด้วยนะะ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้