ตอนที่ 1
วิสกี้ลุกขึ้นอาบน้ำั้แ่เช้าชวนคุณเลขาจีจี้คนสวยไปวิ่งออกกำลังกายด้วยกันที่สวนสาธารณะ ซึ่งไม่ได้อยู่ไกลจากบริษัทมากนัก ถึงแม้ว่าที่บริษัทของตัวเองจะมีฟิตเนสขนาดใหญ่ แต่ถ้าไม่ใช่การเล่นเวท เขามักจะเลือกออกมาวิ่งที่นี่มากกว่าเพราะชอบบรรยากาศยามเช้า รู้สึกสมองปลอดโปร่ง ทำให้เขาคิดงานได้ผ่อนคลายมากขึ้น เขาเป็ดีไซน์เนอร์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง มีแบรนด์เสื้อผ้าเป็ของตัวเองและเป็ที่รู้จักทั่วโลก ดังนั้นสภาพจิตใจจึงจำเป็สำหรับการทำงานเป็อย่างมาก
“วันนี้อากาศสดชื่นมาก จีจี้ว่าไหม?” วิสกี้หันมาพูดกับจีจี้ที่วิ่งจ็อกกิ้งอยู่ข้างๆ
“ค่ะ อากาศดีมากๆเลย ผู้ชายก็หล่อมากด้วยค่ะ” จีจี้พูดไปยิ้มไปในขณะที่กำลังวิ่งผ่านผู้ชายหน้าตาดีกลุ่มหนึ่ง คือหล่อทั้งกลุ่ม
“เก็บหน้าหน่อยจีจี้ เดี๋ยวเขากลัว” วิสกี้เอ่ยแซวขำๆ เมื่อเห็นเลขาสาวมองเด็กหนุ่มกลุ่มนั้นตาเป็ประกายมันวาว
“อร๊ายยย ! คุณวิสกี้อ่ะ” จีจี้กรี๊ดใส่เ้านายตัวเองเบาๆ ตามด้วยเสียงโอดครวญ
“คิคิ” วิสกี้หัวเราะร่า ยิ้มจนตาหยี่เมื่อได้แกล้งเลขาสาว
“อุ้ย ! เขาวิ่งตามมาค่ะ คุณวิสกี้อย่ารีบวิ่งสิค่ะ จีจี้ขอตกผู้ก่อน” จีจี้หันกลับไปมองปรากฏว่ามีหนึ่งในนั้นวิ่งตามพวกเธอมา เธอพูดกับเ้านายเสียงเบาแล้วชะลอฝีเท้าตัวเองลง
“คิคิ จีจี้ก็ตกไปสิครับ วิสกี้จะวิ่งไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย” วิสกี้หัวเราะเบาๆ กับท่าทางของเลขาสาว เขาวิ่งทิ้งห่างไปพอประมาณปล่อยให้เธอได้อ่อยผู้ชายอย่างที่ตั้งใจ
“อ่าว ทำไมวิ่งผ่านฉันไปเฉยเลย แต่ไม่เป็ไรเพื่อนๆเขาอยู่ข้างหลัง เดินอ่อยก็ได้” วิสกี้ได้ยินเสียงเลขาสาวบ่นๆ เขาก็ไม่ได้สนใจนัก วิ่งต่อไปเรื่อย ๆ ชมนกชมไม้ตามนิสัย อยู่ ๆ ก็มีคนมาวิ่งข้างๆ เขาเพียงหันไปยิ้มให้เล็กน้อยเท่านั้น
“เอ่อ ขอโทษครับ ผมขอวิ่งข้างๆคุณได้ไหม?” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก้าวเท้าวิ่งเป็จังหวะเดียวกับวิสกี้
“ได้สิครับ” วิสกี้ตอบพร้อมรอยยิ้ม
“คุณชื่ออะไรครับ มาวิ่งที่นี่บ่อยไหม?” ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม
“ชื่อวิสกี้ครับ ถ้าว่างก็มาทุกเช้า” วิสกี้บอกชื่อตัวเองและตอบอีกฝ่ายไปตามตรง
“ผมเจมส์นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”
“เช่นกันครับ”
“วิสกี้วิ่งเสร็จแล้วไปไหนต่อครับ ไปทานมื้อเช้าด้วยกันไหม?” เจมส์ยิ้มโปรยเสน่ห์ให้คนตัวเล็ก ดูจากรูปร่างหน้าตาแล้วคงยี่สิบต้นๆ เส้นผมสีไวน์แดงปลิวสไหว ใบหน้าสวยชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อ ลำคอระหงลงไปถึงไหปลาร้าคือขาวออร่ามาก ภายใต้ซิปของเสื้อแจ็คเก็ตคงขาวยิ่งกว่า เจมส์ลอบกลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย
“คงไม่สะดวกครับ พอดีผมมีงานเช้าต้องขอโทษด้วย” วิสกี้เอ่ยปฏิเสธด้วยน้ำเสียงสุภาพพร้อมรอยยิ้มหวาน พอวิ่งมาได้สักพักเขาก็เปลี่ยนเป็เดินช้าๆเพื่อผ่อนคลาย และได้คุยกับคนข้างกายได้สะดวก ในขณะเดียวกันนั้นเขารอเลขาสาวอยู่ด้วย
“เสียดายจังเลยนะครับ จะว่าอะไรไหมถ้าผมจะขอไลน์คุณไว้ติดต่อ” เจมส์พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม ส่งสายตาให้คนตัวเล็กเบาๆ
“ครับ ผมคงต้องขอตัวก่อนนะครับ พอดีเพื่อนผมมาแล้ว” วิสกี้ตอบตกลง แล้วหยิบโทรศัพท์เข้าแอพเพื่อสแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อแอดเฟรนด์ แลกไลน์กันเสร็จเรียบร้อยจีจี้ก็เดินเข้ามาในระยะสายตาพอดี
“ครับ ไว้เจอกัน” เจมส์ยกยิ้มหล่อให้ก่อนจากไป
“อ่อยแทบตาย ไม่ได้สักคน คุณวิสกี้วิ่งเฉยๆแต่กลับได้ผู้ ฮื้ออออจีจี้เศร้า” จีจี้มาถึงก็โอดครวญใส่เ้านายของเธอทันที นี่สิน่ะที่เขาบอกว่า คนสวยแค่วิ่งเฉยๆก็มีคนมาจีบ
“คิคิ วิสกี้ไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ” วิสกี้ยิ้มขำกับคำพูดนั้น ก่อนจะพูดปฏิเสธเสียงใส
“ก็คุณวิสกี้ทั้งสวยทั้งน่ารัก ใครๆก็ต้องชอบมองสิค่ะ จีจี้เองยังชอบมองเลย” จีจี้เอ่ยชมเ้านายไปตามตรง
“ป่ะ เราไปอาบน้ำ ดื่มกาแฟแล้วไปทำงานที่เรารักกันดีกว่า”
“โอ้ยยยย ี้เีได้ไหมค่ะ?”
“ลาออกไหมครับ ได้พักยาว” วิสกี้เอ่ยแซวเล่นขำๆ ไม่ได้จริงจังอะไร
“แหะๆ คุณวิสกี้ จีจี้แค่พูดเล่นเองค่ะ”
“ผมก็พูดเล่นครับ ใครจะกล้าไล่ออกกัน ทั้งสวย ทั้งเก่ง และที่สำคัญจีจี้ทำงานรู้ใจวิสกี้ที่สุดแล้ว” วิสกี้ยิ้มให้ก่อนจะพูดตามความจริง การมีคนที่ทำงานด้วยกันรู้ใจ และยิ่งไว้ใจได้นั่นยิ่งทำให้งานของเรามีประสิทธิภาพและรวดเร็วมากขึ้น
“คุณวิสกี้ก็ชมเกินไป จีจี้ตัวลอยหมดแล้ว” จีจี้พูดด้วยรอยยิ้มกว้าง เ้านายของเธอน่ารักและให้เกียรติคนรอบข้างเสมอ ทั้งยังเป็ผู้มีพระคุณของเธออีกด้วย แล้วแบบนี้เธอจะไปไหนได้ เงินเดือนยิ่งไม่ต้องพูดถึงเพราะคุณวิสกี้เปย์เก่งมาก
“ก็พูดความจริงนี่ครับ ป่ะ กลับกัน” วิสกี้พูดด้วยรอยยิ้มสดใสพร้อมก้าวเท้าออกวิ่งอีกครั้ง เพราะอยู่ห่างจากบริษัทไม่มาก วิสกี้จึงไม่เอารถมา ตอนมาก็วิ่ง ตอนกลับก็วิ่ง
พอกลับถึงร้านทั้งวิสกี้และจีจี้ต่างแยกย้ายกันไปอาบน้ำ วิสกี้เดินตรงเข้าร้านที่เป็ห้องเสื้อตรงขึ้นชั้นสองซึ่งเป็ห้องพักส่วนตัว วิสกี้อาบน้ำทำความสะอาดร่างกายอย่างดี ก่อนจะหยิบเสื้อเชิ้ตผ่าอกเป็รูปตัววีโชว์สรีระร่างกายที่ตัวเองเป็คนออกแบบมาสวม เสื้อตัวนี้คือผลงานชิ้นล่าสุดที่เขาได้ปล่อยขาย ด้วยดีไซน์ที่เรียบง่ายแต่ดูหรูหราทั้งยังใช้วัสดุเกรดพรีเมี่ยมจึงเป็ที่หมายปองของเหล่าเซเลปดาราและไฮโซคนดัง ล็อตแรกผลิตแค่ 1 พันตัวเท่านั้น sold out ภายในเวลาไม่ถึง 10 วินาที ต้องยอมรับว่าฝ่ายการตลาดทำงานออกมาได้อย่างดีเยี่ยม นอกจากนี้ยังมีการเปิดประมูลกันในภายหลัง และล็อตใหม่ที่กำลังจะมาถึงก็มียอดจองเกินจำนวน
การที่เขามีผลงานที่ดี และมีคนชื่นชอบ แน่นอนว่ามีคนที่เกลียดเขาไม่น้อยเช่นกัน ทุกวันนี้วิสกี้มีศัตรูทั่วทุกทิศทาง แต่ไม่ใช่เื่ที่วิสกี้ต้องหวั่นกลัวสักนิด ในเมื่อเขายืนมันด้วยขาตัวเองก็ไม่มีอะไรต้องกลัว ไม่ว่าจะถูกกลั่นแกล้งหรือใส่ร้ายสักกี่ครั้ง วิสกี้ก็เอาอยู่เสมอ ถ้าเล่นกันซึ่งๆหน้าเขาก็เลือกตอบโต้โดยวิธีเดียวกัน แต่หากมันเล่นไม่ซื่อเขาก็มีวิธีที่ดีกว่า ทุกวงการมันก็มีด้านมืดด้วยกันทั้งนั้น คนอื่นอาจเป็ ขาว เทา หรือดำ แต่สำหรับคนสวยอย่างเขาแล้วชีวิตเขาค่อนข้างดำสนิท
ใครๆก็ต่างบอกว่าเขาสวย โดยเฉพาะเพื่อนสนิททั้งสองอย่างเควินและฟีนิกซ์ ถึงแม้หน้าตาเขาจะน่ารักจิ้มลิ้ม หุ่นบางกว่าเพื่อนทั้งสองคนมากและยังเตี้ยกว่าเกือบ 25 เิเ เอวคอด สะโพกกลมแน่นน่าจับ ขายาวเรียว ทุกสัดส่วนล้วนเป็กล้ามเนื้อเพราะชอบออกกำลังกาย ผิวขาวอมชมพูฉบับลูกคุณหนู แต่เขาก็ยังคงชอบผู้หญิง มีบ้างที่หิ้วผู้ชายมานอนด้วย เพื่อนสนิททั้งสองมักเชียร์ให้เขาหาผัวสักคน พวกมันบอกว่าเขาไม่เหมาะกับการมีเมีย ซึ่งก็เป็ความจริง แต่เขายังไม่เจอใครที่ถูกใจหรือเหมาะจะมาเป็ผัวเลยสักคนนี่สิครับ
เขาจะชอบทำตัวเหมือนเด็กน้อยเมื่ออยู่กับเควินและฟีนิกซ์ แรกๆทำเพราะความสนุก แต่่หลังเขาทำเพราะความสบายใจล้วนๆ วิสกี้ไม่รู้ว่าต้องเรียกนิสัยนี้ของตัวเองว่าอย่างไรดี เขายังจำได้ดี ่แรก ๆ ที่ฟีนิกซ์กับพายุคบกัน เขามักถูกพายุมองด้วยสายตาแปลกใจและขำขัน เพราะเขาชอบเรียกฟีนิกซ์ว่าแด๊ดดี้
วิสกี้เลิกคิดเื่ไร้สาราะหยิบกางเกงที่ดูเข้ากับเสื้อมาสวมแล้วเดินไปยังห้องทำงานด้านล่าง
“นี่ค่ะ กาแฟของคุณวิสกี้”
“ขอบคุณครับ”
นั่งทานมื้อเช้าด้วยกันเสร็จก็เริ่มคุยงานกับเลขาสาวทันที พรุ่งนี้เขามีนัดประชุมกับทีมการตลาดเื่คอลเลคชั่นใหม่ที่จะเปิดตัวเร็วๆนี้ พอ่บ่ายมีนัดกับลูกค้ารายใหญ่ที่ XX เรานั่งคุยงานกันจนถึง่เที่ยง ออกไปทานข้าวด้วยกันข้างนอกแล้วจึงกลับเข้ามาทำงาน
ซ่าาาาา เปรี้ยง ! ท้องฟ้ามืดสนิทพร้อมสายฝนที่โปรยปราย ตามด้วยเสียงฟ้าคำราม วิสกี้มองภาพตรงหน้าผ่านกระจกด้วยแววตาที่ว่างเปล่า เขาไม่ได้รู้สึกกลัวมันสักนิด ค่อนข้างชอบด้วยซ้ำถึงแม้ว่ามันจะทำให้รู้สึกเหงาก็ตาม เขาเดินไปหยิบไวน์ออกจากตู้เก็บมานั่งดื่มดูสายฝนนานนับชั่วโมงแทนการออกล่าในคืนนี้
เขาก็ไม่ได้ต่างจากคนที่ตายไปแล้วและเหมือนได้เกิดใหม่อีกครั้ง ย้อนกลับไปเมื่อตอนเขาอายุได้ 17 ปี จากครอบครัวสมบูรณ์พร้อมกลับต้องพังลง พ่อแม่ของเขาถูกสั่งฆ่าจากคนที่เป็พี่น้องของตัวเอง เขาจำได้ดีถึงเหตุการณ์เลวร้ายในวันนั้น มันเป็เหมือนแผลเป็ในใจที่ไม่มีวันลบเลือน พ่อถูกยิงต่อหน้าตามด้วยคนเป็แม่ แม้วินาทีสุดท้ายของชีวิตของทั้งคู่ก็ยังเลือกที่จะปกป้องเขา คนร้ายพยายามที่จะปลิดชีวิตเขาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เขากลับรอดพ้นอย่างปาฏิหาริย์ สภาพเนื้อตัวสะบักสะบอมใกล้ตาย โชคดีอีกครั้งเมื่อฟีนิกซ์บังเอิญเจอและช่วยชีวิตเขาไว้ ฟีนิกซ์จึงเป็ทั้งผู้มีพระคุณและเพื่อนสนิท
และเขาต้องขอบคุณฟีนิกซ์ที่ทำให้เขาเข้มแข็งสู้คน สุดท้ายเขาก็แก้แค้นให้กับพ่อและแม่ได้สำเร็จ ทุกวันนี้เขาจึงไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน มีเพียงเพื่อนสนิทอย่างฟีนิกซ์และเควินที่เขาไว้ใจมากที่สุด แม้แต่ชีวิตเขาก็ให้ได้ นอกจากนี้ยังมีพนักงานในความดูแลกว่าเกือบ 200 ชีวิต
วิสกี้ดื่มไวน์ไปแก้วที่เท่าไหร่แล้วเขาไม่แน่ใจ แต่ไวน์ภายในขวดเหลือเพียงน้อยนิด เขายังคงจ้องมองสายฝนที่โหมกระหน่ำลงมาอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปร่วมชั่วโมง ได้เวลาที่เขาต้องเข้านอนแล้ว วิสกี้เก็บขวดไวน์ลงทิ้งถังขยะ เอาแก้วไปวางที่ซิงค์ล้างจาน ล้างหน้าแปรงฟันทาครีมบำรุงผิวหน้า กระชับเสื้อคลุมเล็กน้อยแล้วเดินกลับมาขึ้นเตียงแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนหนา
ก่อนเข้าประชุมเขาก็ไปวิ่งออกกำลังกายอย่างเช่นทุกวันที่ว่าง และวันนี้เขาก็บังเอิญเจอกับเจมส์อีกครั้ง อีกฝ่ายเข้ามาทักทายพูดคุยเพื่อสานสัมพันธ์ วิสกี้ไม่ได้ปฏิเสธในทันที เพราะหากเขาทำอย่างนั้นจะดูเป็การเสียมารยาทจนเกินไป เราพูดคุยกันเล็กน้อยวิสกี้ก็ขอตัว เขาอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินเข้าบริษัทผ่านทางเชื่อมจากห้องเสื้อไปยังตัวบริษัทโดยไม่ต้องเข้าทางด้านหน้า
“สวัสดีครับคุณวิสกี้ / สวัสดีค่ะคุณวิสกี้” ทันทีที่วิสกี้ก้าวเท้าเข้าห้องประชุม ทุกคนยืนขึ้นโค้งตัวเล็กน้อยเป็การเคารพประทานของบริษัทอย่างพร้อมเพรียง ไม่เว้นแม้แต่เลขาส่วนตัวอย่างจีจี้
“สวัสดีครับทุกคน นั่งลงเถอะครับ” วิสกี้เอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานพร้อมรอยยิ้มสวย ทุกคนก็นั่งประจำที่ในตำแหน่งของตัวเองพร้อมเอกสารและสื่อที่เตรียมมานำเสนอ
“เริ่มเลยครับ” วิสกี้เอ่ยขึ้น
เนื่องจากเรามีกลุ่มเป้าหมายที่ชัดเจน จึงทำให้แต่ละฝ่ายเสนองานได้ค่อนข้างตรงกับความ้าของแบรนด์ แต่ในการประชุมครั้งนี้สิ่งที่เขาเน้นย้ำคือสื่อ โดยเฉพาะช่องทางออนไลน์ที่ไม่ว่าใครก็ต่างเล่นโซเชียลด้วยกันทั้งนั้น ส่วนพวกออแกไนซ์แฟชั่นโชว์เขาก็ให้โจทก์ไปคิดกันมาเพิ่ม เพราะเขา้าความแตกต่างจากงานที่ผ่านมา
“เอาตามที่ผมบอกนะครับ อีก 3 สัปดาห์ เราจะประชุมกันอีกครั้ง”
“ครับ / ค่ะ”
จากนั้นวิสกี้โค้งหัวให้ทุกคนเล็กน้อยแล้วเดินออกจากห้องประชุมโดยมีเลขาส่วนตัวอย่างจีจี้เดินตามหลังไปยังลานจอดรถเพื่อไปคุยงานกับลูกค้าคนสำคัญ
“พี่ชลเดินเล่นระหว่างรอก็ได้นะครับ” วิสกี้เอ่ยบอกคนขับรถส่วนตัว
“ขอบคุณครับ” ชลยกยิ้มให้กับเ้านายตัวน้อย รีบลงจากรถเพื่อเปิดประตูให้อีกฝ่าย
ทันทีที่วิสกี้ก้าวเท้าลงจากรถ บอดี้การ์ดเดินประกบหน้าหลังฝั่งละสองคนอย่างเช่นทุกครั้งที่เ้านายออกนอกบริษัทของตัวเอง ยกเว้นคลับของเควินและเลปของฟีนิกซ์ที่พวกเขาไม่จำเป็ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด
บอดี้การ์ดทั้งสี่คนถูกคัดสรรและฝึกฝนมาอย่างดี เป็ปีที่ 15 แล้วที่พวกเขาคอยดูแลวิสกี้ และในอนาคตก็เช่นกัน
“หยุด อย่าขยับ” วิสกี้ จีจี้และบอดี้การ์ดทั้งสี่ต่างหันไปมองยังจุดกำเนิดเสียงเป็ตาเดียวกันด้วยความสงสัย บอดี้การ์ดเข้าประชิดตัววิสกี้ทันทีเพื่อความปลอดภัย
.................................................................
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้