การแนะนำตัวระหว่างหนุ่มสาวใกล้จะสิ้นสุดลงซูหรงหรงค่อนข้างพอใจและรอคอยพิธีกรเรียกเธอไปพบกับทหารหนุ่ม
อ่า...ช่างน่าพอใจจริงๆตอนนี้เธอพบพลทหารที่หมายปองจะครองรักแล้ว
แต่แล้ว...เธอก็ต้องผิดหวัง
พลทหารที่เธอเล็งไว้ไม่ได้เลือกเธอแต่เขากลับเลือกผู้หญิงที่นั่งข้างซูหรงหรง ในตอนที่ได้ฟังผลเธอคิดว่าเธอฟังผิดเสียอีกเธอกัดปากกัดฟันได้แต่จ้องมองแผ่นหลังของทหารหนุ่มที่เธอคิดว่าขี้อายคนนั้นจากไป
“อะไรกัน...อะไรมันบังตานาย ห้ะ!”
จ้านอี้หยางที่กำลังหลับตาอยู่ ก็ลืมตาขึ้นเพราะได้ยินเสียงที่แสดงออกถึงความไม่พอใจของซูหรงหรงเขาลืมตาขึ้นช้าๆก่อนจะค่อยๆ หลับไปอีกครั้ง
อะไรทำให้เธอเลิกสนใจนายทหารสุดหล่อคนนั้นกันนะ?
จ้านอี้หยางที่แม้แต่ลืมตายังี้เีความี้เีนี้ถ้าจะเรียกว่าเป็งานอดิเรกของเขาก็คงจะได้ เขาไล่มองดูอย่างผ่านๆเหล่าสาวสวยต่างพากันถอนหายใจอย่างโศกเศร้า พวกเธอทำได้แค่มองแต่ไม่อาจััเขาได้พวกเธอมองไปที่เขาอย่างเสียดายแต่ก็ต้องจนใจยอมแพ้แก่ความที่เขาไม่แม้แต่จะแลตามองเธอ
ซูหรงหรงกัดฟันก่อนจะกวาดสายตามองไปยังกลุ่มทหารที่ยังไม่ถูกเลือกคู่ จนในที่สุดเธอสังเกตเห็นจ้านอี้หยางแต่ก็ถูกรังสีอำมหิตอันเย็นะเืที่แผ่ออกมาทำเอาเสียขวัญ
“เขาคือผู้ชายที่ฉันเจอในลิฟต์วันนั้นนี่? ที่แท้เขาก็เป็ทหารนี่เองหูย...หน้าตาก็ดูดีแต่ไม่น่าทำท่าทางโหดขนาดนั้นเลย น่ากลัวเกินไป!”
วันนั้นเธอไม่ทันได้ตั้งใจมองหน้าเขาตรงๆแต่พอวันนี้ได้มาลองพิจารณาอย่างจริงจังแล้ว เพิ่งจะได้รู้ว่าเขาดูเป็คนที่เ็าเสียจนทำให้คนอื่นขวัญเสียเอาง่ายๆ
แต่งกับเขาเหรอ....ไม่มีวันถ้าขืนแต่งกับผู้ชายคนนี้มีหวังได้โดนแส้ฟาดทุกวันแน่!
เธอใช้ลิ้นดุนฟันก่อนจะละสายตาจากจ้านอี้หยางอย่างรวดเร็วเธอเล็งเป้าหมายใหม่ไปยังทหารหนุ่มหล่อที่ยังคงไม่ถูกเลือก
แต่ถึงจะมองไปก็เท่านั้น เพราะนายทหารคนนั้น…ไม่เลือกเธอ
ซูหรงหรงเห็นเหล่าบรรดาทหารและหญิงสาวที่จับกันเป็คู่ๆคุยกันอย่างมีความสุข เธอรู้สึกเหมือนน้ำกรดในกระเพาะอาหารมันไหลออกมาเสียจนบีบมวลไปหมดเธอที่โดนปฏิเสธแล้วปฏิเสธเล่าน้ำตารื้นออกมาจนไหลเป็ทาง
แต่ก็ยังดีที่พิธีกรจู่ๆ ก็ประกาศขึ้นทำลายอารมณ์เศร้าของเธอ
“เรายังมีเื่สนุกๆ รออยู่ในตอนท้าย ลำดับต่อไปของการนัดเลือกคู่ของเราคือการสุ่มเลือกคู่พวกเรามาตั้งตารอดูกันเถอะ!”
พิธีกรเดินเข้ามายืนข้างๆ ซูหรงหรงก่อนจะตบบ่าเธอเบาๆ
“สาวน้อย ฉันว่าฉันเห็นอะไรในตัวเธอนะ”
เมื่อพูดจบ พิธีกรก็ผลักซูหรงหรงไปหาจ้านอี้หยางเธอที่ถูกผลักอย่างไม่ทันตั้งตัว เซถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของจ้านอี้หยางอย่างช่วยไม่ได้
“อ๊ะ...!”
เธอร้องออกมาด้วยความใ
เธอไม่ได้รับาเ็แต่อย่างใด แต่กลับรู้สึกอบอุ่นจากััของวงแขนนั้น
สมองของซูหรงหรงยังไม่ทันได้ประมวลผลสถานการณ์ เสียงที่เรียบเฉยและเ็าก็ถูกส่งผ่านมาจากบนศีรษะของเธอ
“หยุดร้องซะ!”
จ้านอี้หยางออกคำสั่งใส่เธอเสียงดังจนทำให้บรรดาผู้นำทั้งหลายหันมาสนใจทางเขา
เขาเริ่มรู้สึกปวดหัวขึ้นมาเสียแล้วสิ
ซูหรงหรงที่ถูกจ้านอี้หยางข่มรีบปิดปากแล้วฟังที่เขาพูดแต่ทว่าน้ำตาของเธอก็ยังคงไหลออกมาอยู่ดี เธอควรที่จะระวังและรอบคอบกว่านี้คราวที่แล้วก็ถูกแฟนและเพื่อนหักหลัง คราวนี้ทหารที่เล็งเอาไว้แม้แต่หน้าเธอ พวกเขาก็ยังไม่มองเลยแถมยังไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นหน้าตาเฉย
ซูหรงหรงที่อยู่ในอ้อมแขนของจ้านอี้หยางประมวลสถานการณ์เสร็จแล้วว่าเธอถูกสุ่มเลือกคู่ให้เป็ที่เรียบร้อยอยู่ๆ เธอก็ส่งเสียงร้องไห้ดังลั่น
“ฮืออออ!”
ทำไม...ทำไมถึงเป็ตานี่ล่ะ!
นายทหารคนนี้ดูก็รู้แล้วว่าโหดมาก
อีกอย่าง...อีกอย่างเขาก็ได้เห็นฉันตอนหมดสภาพอย่างไม่มีชิ้นดีที่ลิฟต์วันนั้นแล้วด้วย!
จ้านอี้หยางทำหน้าถมึนทึง
อะไรกัน ตอนแรกที่มองเห็นเขาก็ยังดีๆ อยู่เลย แต่ทำไมพอมาจ้องหน้าเขาแล้วกลับร้องไห้ออกมาเอาเสียดื้อๆ
หน้าตาเขาน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือไง!
อีกด้าน ท่ามกลางเสียงของเหล่าบรรดาผู้นำ ขณะที่กำลังมองการคัดเลือกรอบที่สองพวกเขาก็หันเหความสนใจไปที่จ้านอี้หยางและสาวน้อยหน้าสวยที่ดวงหน้าเปรอะไปด้วยน้ำตาพวกเขากำลังเข้าใจว่าซูหรงหรงที่โดนปฏิเสธมานับครั้งไม่ถ้วนก็คงจะถูกจ้านอี้หยางปฏิเสธเช่นกันเพราะฉะนั้นจึงร้องไห้ออกมาจนน่าสงสาร
เหล่าผู้นำหันมารวมหัวกันก่อนเริ่มปรึกษาหารือจากนั้นก็ลงความเห็นกันว่าจะจับคู่ให้จ้านอี้หยางและซูหรงหรง
คนดีก็ต้องอยู่ด้วยกันสิ!
เพื่อจะทำให้ความปรารถนาของซูหรงหรงที่พึงใจในตัวจ้านอี้หยางสมหวังในความรักและเพื่อผลสำเร็จในการหาคู่ครองให้กับจ้านอี้หยาง นี่สิเขาเรียกว่า...ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
“แม่สาวน้อย ในเมื่อเธอชอบจ้านอี้หยางขนาดนี้ถ้าอย่างนั้นก็แต่งงานกับเขาเถอะ พวกฉันจะจัดงานแต่งนี้ให้เอง!”
“ฮือๆ...”
ไม่...ฉันไม่เอา!
