“เย็นไปคนเดียวเถอะ อธิบายเธอด้วยแล้วกัน กูไม่มีอารมณ์มานั่งละเมียดละไมพูดหรอก” แฝดคนน้องเดินออกจากห้องด้วยความหัวเสียเมื่อก้านบัวเอาแต่ร้องไห้จะกลับบ้าน

“รายนั้นน่ะขี้หงุดหงิดอารมณ์ขึ้นง่าย โดนตามใจบ่อยจนเสียนิสัย” เขาว่าพลางยื่นโกโก้ร้อนให้อีกฝ่าย

“พวกเราไม่มีเจตนาร้ายอะไร ที่ทำไปก็เพราะชื่นชมในตัวเธอทั้งนั้นก้านบัว”

“ไม่เป็๲ไรค่ะ ขอบคุณ พอดีว่าบัวยังไม่ค่อยหิว”

เธอปฏิเสธด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ทุกอย่างเกิดขึ้นไวเกินไปจนเธอทำตัวไม่ถูก และการที่ได้ยินว่าพี่ใบหม่อน พี่สาวแท้ ๆ ทำกับเธอแบบนี้มันก็ยิ่งเจ็บหัวใจ

แต่เมื่อลองหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัวมาเปิดดูก็พบว่าไม่มีสายเรียกเข้าจากพี่ของตนเลยแม้แต่สายเดียว ช่องทางโซเชียลต่าง ๆ ก็ถูกใบหม่อนบล็อกหมด ก้านบัวกำเครื่องสี่เหลี่ยมแน่นจนมือสั่นเทา

“ไม่หิวงั้นแสดงว่าทำต่อได้เลยสินะ”

แก้วกระเบื้องถูกวางลงบนโต๊ะข้างเตียงก่อนที่กรณ์จะเข้ามาคร่อมตัวเธอเอาไว้ เขาไม่อยากเห็นคนที่ตนแอบรักต้องมาร้องไห้เพราะพี่สาวเฮงซวยที่เห็นแก่เงินมากกว่าน้อง แต่ก็คงต้องขอบคุณใบหม่อนเช่นกัน ไม่งั้นเขาคงไม่ได้๦๱๵๤๦๱๵๹ก้านบัวแบบที่ทำอยู่ในตอนนี้