ตระกูลมู่เคยประเมินว่าระดับฝีมือของหนิวเสินหวังนั้นไม่ได้สูงส่งมากมายเช่นที่เห็นเทียบไม่ได้กับเทพปีกเงินเสียด้วยซ้ำ ดังนั้น จึงใช้แต่ธนูลึกลับนั่น
เพียงแค่กำจัดพลังทำลายล้างของลูกศรไปได้ หนิวเสินหวังก็ไร้พิษสง!
เฉินไห่นั้นเริ่มจากฝึกวิชาหมัดมวยจนกระทั่งเข้าถึงแก่นแท้จิติญญาของมวยสิงอี้ พละกำลังถือว่าธรรมดาไม่กระไรหนักหนาแต่เมื่อมีลูกไม้วิเศษมาช่วยเสริมการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกลับช่วยเพิ่มพูนพลังหมัดอย่างมหาศาล!
ตอนนี้ หากเขากระโจนเข้าไปในหมู่มนุษย์พิเศษก็สามารถอวดโอ่ได้ว่าแทบจะไม่มีใครต้านทานเขาได้
เพียงแค่กินลูกไม้ธรรมดาๆ เข้าไป ก็ก้าวหน้าได้ถึงเพียงนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าเทพวัชระหรือเทพปีกเงินเลยเขาเองก็เรียกได้ว่าอยู่ในกลุ่มมนุษย์พิเศษเช่นกัน!
“คุณกร่างไปหน่อยไหม!” ฉู่เฟิงจ้องเขาเขม็ง
ขณะเดียวกันฉู่เฟิงก็ขมวดคิ้ว เขารู้ทันทีว่าตัวเองพลาดการเดินทางไปตามทางหลวงนั้น ง่ายต่อการไล่ตาม
ใบหน้าเฉินไห่ค่อนข้างเฉยเมย คนคนนี้ไม่ต่างกับทวนศึกเพียงเสือกแทงออกไปก็ทะลุทะลวงสิ่งป้องกันทั้งปวง เขามีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก
“เธอคงไม่ใช่หนิวเสินหวังจริงๆ ละมั้ง?”หญิงสาวคนนั้นรูปร่างสูงอย่างมาก ยืนอยู่ท่ามกลางเถาวัลย์ มองดูฉู่เฟิงด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
เท่าที่รู้มา คนคนนี้เป็คนธรรมดา แต่ตอนนี้ดูแล้ว ท่าทางจะไม่ใช่หลังจากที่ฉู่เฟิงเกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างแปลกไป
แต่ว่า หญิงสาวกลับไม่คิดว่าเขาเป็หนิวเสินหวัง นั่นน่ะตัวร้ายเชียวนะเปิดฉากฆ่าฟันที่เขาไท่หังซาน บั่นคอมู่ ไล่ฆ่ากวาดล้างมนุษย์พิเศษแม้แต่เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธยังถูกยิงตก นั่นมันเหี้ยมโหดเกินไป
เด็กหนุ่มตรงหน้าไม่มีท่าทางเบ่งกล้ามวางอำนาจอย่างนั้น ดูค่อนข้างจะอ่อนโยนเสียด้วยซ้ำต่อให้โมโห ก็ไม่เหมือนปีศาจกระหายเืนั่น
“คุณว่าไงล่ะ?” ฉู่เฟิงไม่นึกว่าวันนี้จะมาถึงรวดเร็วเช่นนี้ ดูแล้ว ไม่ว่าเขาจะตอบรับหรือปฏิเสธอีกฝ่ายก็ยังลงมืออยู่ดี
คนพวกนี้วางโตเสียจริงๆ ยอมฆ่าคนผิดสามพัน ดีกว่าพลาดปล่อยคนไปคนเดียวเป็อย่างนี้ไม่เคยเปลี่ยน
“ต่อให้เป็หนิวเสินหวังแล้วไง? ฆ่าได้ก็จบ!” เฉินไห่พูดอย่างเืเย็น ในมือคือโล่ทำจากโลหะผสมที่ทนทานอย่างยิ่ง
เขามั่นใจในตัวเองเป็อย่างมาก คนอื่นๆต่อให้ก้าวหน้าแค่ไหนก็ไม่อยู่ในสายตา
นอกจากพวกเทพวัชระนั่นแล้ว สำหรับคนอื่นๆ ยากนักที่เขาจะให้ความสำคัญ
ฉู่เฟิงไม่พูดอะไร ดึงคลี่ห่อผ้าขนาดใหญ่หยิบเอาคันศรฟ้าคำรามออกมาถือขวางไว้ตรงหน้า
คันศรนี้สะดุดตาผู้คนอย่างไม่มีอะไรเทียบจนถึงกับมีคนเอาภาพของมันไปเผยแพร่ในโลกออนไลน์!
แววตาเฉินไห่สาดประกายวาววับ จ้องฉู่เฟิงเขม็ง ถึงแม้จะรู้ว่าเขาเป็ใครแต่เมื่อได้รับการยืนยันเช่นนี้ ก็อดแตกตื่นไม่ได้
ส่วนหญิงสาวนั้นนิ่งอึ้งไปทันที ใบหน้าสั่นระริก นี่คือหนิวเสินหวัง?
โลกภายนอก เทิดทูนเขาเสมือนเทพ ผู้ใช้คันธนูโบราณยิงเฮลิคอปเตอร์ร่วงเผ่นโผนโจนทะยานไปทั่วเขางูขาว เื่นี้มีใครบ้างไม่รู้?!
“เธอ...” หญิงสาวปากคอสั่นอย่างไม่อาจควบคุม
ฉู่เฟิงยังเด็กอยู่มาก ไม่มีกลิ่นอายกระหายเืให้อย่างไรก็ไม่เหมือนคนบ้าคลั่งป่าเถื่อน
วันนั้น หนิวเสินหวังวางก้ามขนาดไหน ทั่วอาณาบริเวณูเานั้นเขาต่อสู้กับปืนใหญ่ หลบหนีลูกะุ ด้วยการคำรามเพียงครั้งเดียวก็ทำให้มนุษย์พิเศษสิบกว่าคนของมู่ที่ดื่มน้ำยาสูตรใหม่ตายเรียบอยู่ในเขา
ตอนนั้นท่าทางนั่น กำเริบเสิบสานอย่างยิ่ง
ให้อย่างไรหญิงสาวก็ไม่อาจจับเงาร่างทั้งสองมาผนวกรวมเข้าด้วยกันได้จะอย่างไรก็ไม่เหมือนคนคนเดียวกัน
ถึงแม้จะไม่เชื่อ แต่เธอก็ยังนึกขึ้นได้ว่าต้องรายงานไปทางตระกูลมู่ทันทีแจ้งข่าวอันน่าตื่นตะลึงนี้ เื่นี้ ถ้าแพร่ออกไปต้องแตกตื่นใหญ่โตอย่างแน่นอน
ตัวตนที่แท้จริงของหนิวเสินหวังหากถูกเปิดเผยต้องเป็ข่าวครึกโครมอย่างไม่ต้องสงสัย!
“ช้าก่อน!” เฉินไห่สั่งห้ามไม่ให้เธอส่งรายงาน
หญิงสาวตะลึง ไม่เข้าใจว่าด้วยเหตุใด หากก็ไม่กล้าขัดเฉินไห่คนผู้นี้แข็งแกร่งขนาดเทียบชั้นได้กับสี่สุดยอดมนุษย์พิเศษเลยนะไม่ใช่คนที่เธอจะขัดใจได้ง่ายๆ
เฉินไห่จ้องฉู่เฟิง เอ่ยว่า “เอาของที่อยู่ในตัวแกออกมาให้ฉันดู”
ในดวงตาของเฉินไห่ ฉู่เฟิงมองเห็นความร้อนแรงและความละโมบคนผู้นี้หยาบคายอย่างยิ่ง หมายตากล่องหินของเขา เพราะเหตุนี้จึงไม่้ารายงานให้ตระกูลมู่รับรู้
ฉู่เฟิงเองก็ไม่ปิดบัง เขาหยิบกล่องหินออกมาจากในเสื้อแถมยังเปิดให้คนทั้งสามดูกันให้ชัดๆ เสียด้วย
ภายในกล่องหิน แสงสีเขียววับวาม ความมีชีวิตชีวาถูกเก็บงำอยู่ภายในเป็ใครที่ไหนเห็นเข้าก็รู้ได้ทันทีว่าของสิ่งนี้ไม่ธรรมดา!
“ส่งมา!”
เฉินไห่มั่นใจว่ามันมีประโยชน์ต่อเขาอย่างแน่นอนเพราะเมื่อมองเพียงครั้งเดียว เืลมในร่างพลันสูบฉีดรวดเร็ว เขารู้สึกได้ทันทีของในกล่องหินจะช่วยให้เขาก้าวหน้าได้
เขาฝึกวิชาหมัดบรรลุจนถึงขั้นนี้ ไม่ง่ายเลยระดับที่ประสาทััเฉียบไวอย่างยิ่ง
“ทำไมต้องให้คุณ!” ฉู่เฟิงตอบเสียงเย็น
เขาเก็บกล่องหิน น้าวศร ลูกศรพาดอยู่บนแล่งแต่แรกแล้ว
“ยังไม่รายงานเบื้องบนอีกหรือ?” หญิงสาวร้องมองไปทางเฉินไห่ เธอรู้สึกว่านี่เป็เื่ใหญ่ ควรต้องรายงานทันที
ตระกูลมู่ประกาศตั้งรางวัลนำจับไว้แต่แรกผู้ใดที่สามารถให้เบาะแสของหนิวเสินหวังได้ หรือบอกได้ว่าเขาคือใครตระกูลมู่จะตกรางวัลให้อย่างงาม!
“หุบปาก ฉันบอกแล้วไง ยังไม่ต้องรายงานพวกเขา!”เขากวาดตามามองเธอ ดุดันและวางอำนาจ
ฉู่เฟิงหัวเราะ เป็อย่างที่เขาคาดจริงๆ เฉินไห่กักขฬะหยาบคายอีกทั้งละโมบ พอเห็นว่าเขามีของวิเศษอยู่กับตัวก็คิดฮุบจะเอาไว้คนเดียวไม่้าให้ทางตระกูลมู่ล่วงรู้
หญิงสาวนิ่งอึ้ง เธอเริ่มกลัวว่าเฉินไห่จะฆ่าเธอปิดปาก
ฟึ่บ!
วินาทีต่อมา เฉินไห่ขยับตัว น่าเกรงขามอย่างไม่มีอะไรเปรียบไม่ด้อยไปกว่าเทพวัชระหรือเทพปีกเงินเลย เขาพุ่งเข้าหาฉู่เฟิงเพียงพริบตาก็ทะยานไปร่วมสิบเมตร
มือข้างหนึ่งถือโล่ มืออีกข้างกำหมัด พุ่งทะยานไปเบื้องหน้าสำแดงพลังอันน่าเกรงขามอย่างไม่มีอะไรเทียบได้
เฟี้ยว!
ฉู่เฟิงน้าวศร ก็ต้องรอให้เขาพุ่งเข้ามาล่ะนะ ไม่งั้นหลบลำบาก
ลูกศรหนึ่งดอก พุ่งออกไปพร้อมสายฟ้า เสียงฟ้าฟาดสนั่นหวั่นไหวสายฟ้าแลบแปลบปลาบท่ามกลางคืนอันมืดมิด
ลูกศรที่ยิงออกไปด้วยคันศรฟ้าคำรามแฝงพลังอำนาจจากสายฟ้าพลังทำลายล้างพิสดารไม่มีอะไรเทียบต่อให้เป็หัวลูกศรเหล็กธรรมดายังสามารถทลายหินหนักห้าตันให้เป็ผุยผงได้
ตูม!
ลูกศรนี้ เดิมทีเล็งใส่ศีรษะของเฉินไห่ แต่ด้วยปฏิกิริยาอันรวดเร็วเขายกโล่ขึ้นกันทันควัน เกิดเสียงสะท้อนสะท้านดังสนั่น
สายฟ้าพาดพัน เสียงฟ้าผ่าลั่นหู โล่อันนั้นรับการโจมตีรุนแรงหากไม่ถูกทำลาย คุณสมบัติทนทานอย่างน่าใ
เฉินไห่ยึดโล่ไว้แน่นร่างทั้งร่างถูกแรงมหาศาลกระแทกใส่จนตัวลอยปลิวออกไปอย่างควบคุมไม่ได้
หญิงสาวผู้นั้น เมื่อเห็นเหตุการณ์ก็ถอยกรูดอย่างรวดเร็วเถาวัลย์มากมายโผล่ขึ้นมาล้อมรอบปกป้องเธอเอาไว้
ส่วนเหยี่ยวตัวนั้น มันทะยานขึ้นฟ้าไปแล้วด้วยความหวาดกลัวสุดกำลังที่มีต่อฉู่เฟิง
เฟี้ยวเฟี้ยวเฟี้ยว...
ฉู่เฟิงน้าวศรอย่างต่อเนื่อง ลูกศรดอกแล้วดอกเล่าถูกยิงออกไป ทั้งหมดเล็งไปที่เฉินไห่
ตึงตึงตึง...
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า เฉินไห่เองก็น่ากลัวอย่างยิ่งหลังจากที่ฝึกฝนมวยสิงอี้จนบรรลุ เขาแข็งแกร่งกว่ามนุษย์พิเศษทั่วๆ ไปอย่างมากเขาเหวี่ยงโล่อย่างต่อเนื่อง ป้องกันลูกธนูที่ยิงเข้าใส่
เขาตอบโต้อย่างว่องไว อีกทั้งััก็เฉียบคม
ตอนนี้ เขายังไม่ร่วงลงสู่พื้นแต่ถูกแรงมหาศาลจากลูกศรกระแทกจนตัวลอยอยู่กลางอากาศ
ลูกศรดอกแล้วดอกเล่า ถ้าไม่พุ่งเข้าใส่โล่ เฉินไห่ก็หลบพ้นไม่มีสักดอกที่ปลิดชีพเขาได้
ฉู่เฟิงขมวดคิ้ว โล่นี่เหนียวเป็บ้า ขนาดศรเขี้ยวัยังยิงไม่ทะลุมันน่าใจริงๆ
ทว่า ฟ้าแลบแปลบปลาบ สายฟ้าฟาดลงอย่างต่อเนื่อง ต่อให้เฉินไห่ไม่ถูกศรแต่ก็ถูกโจมตีหนักหน่วง แขนไหม้เกรียม ง่ามนิ้วระหว่างนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ฉีกเืสดๆ ไหลริน
เขาถูกโจมตีรุนแรง ได้รับาเ็ แต่ว่าหากคิดจะสังหารเขามันย่อมเป็ไปไม่ได้
ในที่สุด เฉินไห่ก็ร่วงลงสู่พื้น มือยังคงถือโล่อยู่ เขาเซไปเพียงเล็กน้อยแต่แล้วก็ปักหลักมั่นประหนึ่งทวนที่ตั้งตรง สายตาเย็นเยียบจ้องไปยังฉู่เฟิง
“คันธนูนี่ร้ายกาจจริงๆ แต่ว่า ก็ทำได้แค่นี้แหละแกใช้มันสังหารฉันไม่ได้หรอก!” เฉินไห่ยิ้มเย็น
เขามีโล่อยู่ในมือ ด้วยฝีมือของเขา สามารถปัดป้องลูกศรได้ทั้งหมดนักหมัดมวยระดับเขาเรียกได้ว่าน่ากลัวอย่างยิ่ง แทบจะเข้าขั้นเทพแล้ว
ฉึก!
ลูกศรดอกหนึ่งปลิวออกไปพร้อมสายฟ้า ร่วงลงห่างออกไปไม่ไกล เสียงตูมดังขึ้นที่ตรงนั้นะเิกระจาย เืสาดเป็วงกว้าง
“อ๊าก...”
‘ถู่สิงซุน’ ส่งเสียงร้องโหยหวน ะโออกมาจากผืนดินกลิ้งกระเสือกกระสน หากทุรนทุรายไม่นานก็สิ้นใจ ลูกศรดอกนั้นเสียบเข้าร่างของเขาพลังรุนแรงฉีกกระชากร่างเขาขาดไปครึ่งหนึ่ง
ฉู่เฟิงยิงลูกศรใส่เฉินไห่ไม่เป็ผล จึงยิงใส่ ‘ถู่สิงซุน’ อย่างไม่ลังเล เพราะคนผู้นี้กำลังลอบโจมตี พอสบจังหวะก็ฆ่ากลับเสียเลย
ไม่อย่างนั้น ทิ้งเขาไว้ รังแต่จะเป็ภัยในภายหลัง คนผู้นี้ดำดินได้ไปมาไร้ร่องรอย
ถึงแม้จะกำจัดศัตรูไปได้หนึ่งคน แต่คนที่ร้ายกาจที่สุดยังคงยืนอยู่ตรงหน้า
เฉินไห่ยิ้มเย็น เดินเข้าหาอย่างคุกคาม เอ่ยว่า “ส่งกล่องหินมา!”
ฉู่เฟิงน้าวศรอีกครั้งอย่างมั่นคง ยิงใส่เฉินไห่
“แกน่าจะรู้ดีนะ ด้วยความสามารถอันแท้จริงแล้วยังไงแกก็ไม่ใช่คู่มือของฉัน ส่วนตัวช่วยสำคัญที่สุดของแก ‘คันธนู’ นั่น ทำอะไรฉันไม่ได้แม้แต่น้อย แกตาย!”เฉินไห่ยกโล่ขึ้น พุ่งเข้าหาพร้อมไอสังหารเืเย็น
ตึงตึง...
เสียงดังเลื่อนลั่นจากการปะทะกันอย่างรุนแรงของลูกศรและโล่ประกอบกับเสียงฟ้าผ่าสนั่นหวั่นไหว ทั้งหมดนี้ไม่อาจสกัดย่างก้าวของเฉินไห่ได้เขาถือโล่ด้วยสองมือ ค่อยๆ คืบคลานเข้าใกล้
ถึงแม้จะรังเกียจศัตรูคนนี้ แต่ฉู่เฟิงก็ยอมรับว่าอีกฝ่ายพูดถูกอย่างหนึ่ง
เขาเคยลองเปรียบเทียบความสามารถในการต่อสู้ของตัวเองกับเทพวัชระว่าห่างกันแค่ไหน
หากตัดคันศรฟ้าคำรามออกไปล่ะก็ เขาย่อมไม่ใช่คู่มือ
เพราะว่า หวงหนิวเคยลอบกัดเทพวัชระ ดักตีหัวเขาข้างหลังตั้งหลายครั้งก็ยังไม่สามารถทำให้เขาสลบได้ ข้อนี้พิสูจน์ได้ว่าเทพวัชระแข็งแกร่งเพียงใด
ส่วนฉู่เฟิงเอง ก็ยังเทียบหวงหนิวไม่ได้ สามารถนึกภาพได้เลยว่าหากโยนคันศรทิ้งไป เขาย่อมไม่ใช่คู่มือของคนอย่างเทพวัชระหรือเฉินไห่
“เฟี้ยว!”
ลูกศรอีกดอกปลิวออกไป ยิงใส่กอหญ้า
“เอ๋ง!”
เสียงสุนัขร้องโหยหวน ร่างของมันถูกพลังรุนแรงจากลูกศรฉีกกระจุยสิ้นใจในที่สุด
ฉู่เฟิงเตรียมตัวเผ่นแต่ก็กลัวว่าจมูกอันเฉียบคมของสุนัขตัวนี้จะตามเขาเจอ จึงกำจัดเสีย
ผู้หญิงคนนั้นกับเหยี่ยวตัวนั้นต่างพากันหวาดกลัว วิ่งหนีเตลิดไปไกล
“หนีทำไม? กลับมาฉันไม่มีทางยอมให้มันกร่างต่อไปได้หรอก!” เฉินไห่ตะคอก
คราวนี้ เขาลงมือ ด้วยความเร็วอย่างยิ่งเพียงแสงไฟสาดส่องก็ไปอยู่ตรงหน้าฉู่เฟิงแล้ว หมัดสิงอี้ถูกใช้โจมตีออกไป
เสียงัพยัคฆ์คำราม เฉินไห่สะบัดสองแขน ภาพที่เกิดขึ้นน่าใอย่างยิ่ง
ัและพยัคฆ์ปรากฏตัวขึ้น กู่คำรามแล้วพุ่งเข้าบดขยี้ฉู่เฟิง!
เมื่อเทียบกับมนุษย์พิเศษคนอื่นๆ แล้ว มันน่ากลัวกว่าไม่รู้กี่เท่าพายุรุนแรงพัดกระหน่ำ ไม้ใหญ่โดยรอบไหวโยกโคลงเคลง ใบไม้ร่วงเกลื่อนกระจัดกระจาย
หมัดสิงอี้มีทั้งหมดสิบสองท่าตอนนี้เฉินไห่เปิดมาก็ใช้ท่าัและท่าเสือเลยแทบจะเป็การผสมผสานพลังโจมตีของัและพยัคฆาด้วยกันอยู่แล้ว พลังทำลายล้างรุนแรงอย่างน่าใ
ฉู่เฟิงตะลึง บนวิถีแห่งหมัดนี้ ยังมีคนที่ฝึกฝนได้ถึงขั้นนี้เชียวหรือเป็ฝีมือที่เข้าขั้นะเืโลกเลยทีเดียว
เขาหลบหมัดที่พุ่งใส่ พอหนีออกไปก็เห็นว่าเฉินไห่ไล่ตามมือขวาของเขาวาดกระบี่สั้นสีดำออกไป เงาแสงสีดำสาดกระจาย
ตึง!
เฉินไห่แกร่งอย่างมาก ใช้นิ้วเดียวดีดเข้าที่หลังกระบี่ฉู่เฟิงถึงกับสั่นไปทั้งแขน เืสดๆ หลั่งไหล กระบี่สั้นสีดำแทบร่วงหลุดจากมือ
นี่มันตัวประหลาดชัดๆ เอาชนะด้วยแรงไม่ได้อย่างแน่นอน!
ฉู่เฟิงมั่นใจแล้วว่า คนผู้นี้ไม่ด้อยไปกว่าเทพวัชระตอนนี้เขาไม่ใช่คู่มือ ต่อให้ใช้เคล็ดหายใจแบบพิเศษกับหมัดปีศาจวัวก็ยังห่างไกลจากคนผู้นี้
เขาหมุนตัววิ่งหนีอย่างรวดเร็วเข้าไปในเขาลึก
“แกหนีไม่พ้นหรอก!” เฉินไห่ยิ้มเย็น
จากนั้น เขาหันไปะโใส่หญิงสาวผู้นั้น “ยังไม่รีบตามไปอีก!”
“ค่ะ!” หญิงสาวคนนั้นตะลึง เฉินไห่น่ากลัวจริงๆด้วยความสามารถอันบ้าคลั่งเด็ดขาดของเขาอย่างนี้เทียบได้กับสี่สุดยอดมนุษย์พิเศษอย่างแน่นอน
แล้วถ้าเขาได้กินลูกไม้วิเศษจากต้นไม้พิสดารล่ะก็เฉินไห่จะต้องกลายเป็สุดยอดของยอดฝีมือในหมู่มนุษย์อย่างแน่นอน!
หญิงสาวคนนั้นวิ่งเข้ามาตรงหน้าเขาพร้อมกันกับที่เหยี่ยวตัวนั้นร่อนลงสู่พื้น รอให้ทั้งสองคนขึ้นไปนั่ง
ปึก!
ทันใดนั้น เฉินไห่ก็ลงมือ ฟาดเพียงฝ่ามือเดียวก็ะเิร่างหญิงสาวกระจายเละเทะ พิสูจน์ได้ว่าพละกำลังของเขาน่ากลัวปานใด
เธอเป็มนุษย์พิเศษที่แกร่งมากคนหนึ่ง สุดท้ายเพียงเบาๆ ฝ่ามือเดียวกลับถูกเขาฟาดตาย
หญิงสาวคั่งแค้น ดวงตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังร่างสะบักสะบอมถูกเหวี่ยงกองลงกับพื้น เธอสิ้นใจไปพร้อมกับความอัดอั้นและแค้นเคือง
เหยี่ยวตัวนั้นตะลึงงัน มันจะบินหนี แต่ถูกเฉินไห่คว้าไว้ได้เขาขึ้นนั่งบนหลังมันแล้วสั่ง “ตามมันไป!”
เขาวางอำนาจอย่างมาก น้ำเสียงเย็นเยียบ เหยี่ยวใกลัวจนตัวสั่นงันงกไม่กล้าขัดคำสั่ง บินตามเข้าไปในเขาลึก
ฉู่เฟิงหันมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี ถึงกับสะดุ้งวาบไอ้เฉินไห่นี่มันเืเย็นไร้ความรู้สึกจริงๆ ขนาดพวกเดียวกันยังลงมือได้
ชัดเลยว่า เฉินไห่ยังคิดถึงเื่กล่องหิน จะยึดเป็ของตัวเองเขาไม่้าให้เื่นี้เล็ดลอดออกไป จึงฆ่าคนปิดปาก!
“แกหนีไม่พ้นหรอก ของนั่นเป็ของฉัน!” เฉินไห่ที่อยู่กลางอากาศพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ
ฉู่เฟิงหัวซุกหัวซุนวิ่งเข้าไปในูเาา ทุกวันนีู้เามโหฬารเช่นนี้พบเห็นได้ไม่น้อย เขาคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมเช่นนี้มากกว่าเพราะเคยเข้ามาฝึกฝนตัวเองอยู่บ่อยๆ
“หืม?!”
เฉินไห่ขมวดคิ้ว บังคับเหยี่ยวให้เข้าไปในเขตูเาาที่นี่ความชื้นหนาแน่น รบกวนการมองเห็นอย่างมาก
นอกจากนี้ เหยี่ยวกำลังสั่น มันหวาดกลัวสถานที่แห่งนี้อย่างมาก
เพราะว่าในูเาานั้นเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดสารพัดชนิดมันส่งเสียงร้องไม่หยุด บางทีก็มีนกั์บินโฉบมา มันหวาดกลัวอย่างยิ่ง
พรึ่บ!
นกั์ตัวมหึมาปีกกว้างร่วมยี่สิบกว่าเมตรตัวหนึ่งบินเข้ามาใกล้ทั่วร่างเต็มไปด้วยลวดลายสีเงิน พละกำลังมหาศาล ตัวมันใหญ่เสียจนเหยี่ยวใลนลานบินหนีลงเบื้องล่าง ไม่กล้าอยู่กลางฟ้าอีก
“ไอ้สวะ!”
เฉินไห่โมโห พอร่อนลงสู่พื้น เขากระทืบคอเหยี่ยวอย่างแรงจนมันตายคาที่
ตอนนั้นเอง นกั์ตัวยาวร่วมยี่สิบกว่าเมตรตัวนั้นบินวกกลับมาลวดลายสีเงินของมันสะท้อนแวววาว ดุร้ายอย่างยิ่ง เพียงพริบตาก็มาอยู่ตรงหน้าแล้ว
“กะอีแค่เดรัจฉานตัวหนึ่ง ยังจะกล้ากร่างใส่ฉันเรอะ”
เขาเก็บโล่ ใช้ท่าหมีที่เป็หนึ่งในสิบสองท่าของหมัดสิงอี้ เร่งพลังจนถึงที่สุดแล้วปล่อยหมัดออกไปกระแทกใส่กลางอากาศ
ปึก!
เพียงพริบตาเท่านั้น นกั์ตัวขนาดยี่สิบกว่าเมตรพลันะเิกระจุยกระจายฝนเืซัดสาด ขนนกร่วงปลิวว่อน
นกั์ตัวนี้ขนาดใหญ่โต มนุษย์พิเศษหลายคนร่วมมือกันรุมมันก็ยังไม่ใช่คู่มือแต่สุดท้าย กลับถูกเฉินไห่กำจัดได้อย่างง่ายดาย
เพียงเท่านี้ ก็ััได้ถึงความน่ากลัวของเขาแล้ว!
“ฉันจะดูว่าแกหนีไปไหนพ้น!”เฉินไห่ทำเสียงขึ้นจมูกอย่างเ็า พลางออกเดินไปในูเาา
“โฮก!”
สัตว์ร้ายขนาดมหึมาตัวหนึ่งโผล่ออกมา หน้าตาเหมือนลิงั์ทั่วร่างเต็มไปด้วยขนยาวสีทอง สูงประมาณสิบห้าสิบหกเมตรตัวมันเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเื วิ่งตะบึงเข้าใส่
“หาที่ตายนะแก!”
เฉินไห่ไม่หลบสักนิด พุ่งเข้ารับทันที ใช้ท่าัของหมัดสิงอี้ออกไปเสียงตึงดังขึ้น ร่างทั้งร่างของเขาพุ่งทะลวงผ่านร่างลิงั์ออกไป
เื้ัของเขา เืสาดกระจายลิงั์ขนทองตัวนั้นร้องโหยหวนจากนั้นตัวมันพลันะเิ เป็ภาพอันน่าสยดสยอง!
เฉินไห่สะบัดแขนขา ออกวิ่งตามหาฉู่เฟิง หากว่ามีสัตว์ร้ายนกั์มาขวางทางก็เชือดมันทิ้งอย่างไม่ไยดี พลังโจมตีอันน่าหวาดหวั่นนี้ชวนให้ขนหัวลุกอย่างยิ่ง
ไม่ว่าสัตว์ประหลาดจะดุร้ายเพียงใด เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาล้วนไม่คณนามือหมัดสิงอี้ทั้งสิบสองท่า พวกมันถูกโจมตีครั้งเดียวร่างกายก็ถูกฉีกกระจุย
สำหรับเหล่าสัตว์ร้ายนกั์ในป่าาแล้ว นี่มันปีศาจชัดๆเป็ปีศาจในหมู่มนุษย์ แกร่งเกินไป ผ่านไปทางไหนก็ตายเรียบ
สุดท้าย ที่แห่งนี้ก็สงบลงในที่สุด ไม่มีสัตว์ตัวไหนกล้าย่างกรายเข้าใกล้พวกมันล้วนตัวสั่นงันงก หลบลี้หนีเขา
ูเากว้างใหญ่ไพศาล กลับไร้ซึ่งศัพท์สำเนียงใดๆ
ฉู่เฟิงหนีเข้าไปในส่วนลึกของูเาาเขากำลังมองหาทางเข้ามิติคู่ขนาน
“ดูท่าตอนนี้ ไม่กินเมล็ดสนสีม่วงทองไม่ได้แล้วแฮะ!”
ก่อนหน้านี้ ฉู่เฟิงลังเลมาตลอดว่าจะกินดีหรือไม่กินดีเพราะหวงหนิวเคยบอกว่า การกินพวกลูกไม้นั้นมีข้อดีอย่างเห็นได้ชัดแต่ท้ายที่สุดแล้วก็อาจเกิดผลเสียขึ้นได้
ต่อมา พอฉู่เฟิงเห็นว่าเมล็ดพันธุ์ในกล่องหินส่องแสงสีเขียวขจีใกล้จะงอกต้นอ่อนแล้ว จึงตัดสินใจว่าจะรอให้เมล็ดพันธุ์ลึกลับนี้ออกดอก!
แต่ตอนนี้ ต่อหน้าความเป็ตาย จะมาลังเลอีกไม่ได้แล้ว
“เมล็ดสนสีม่วงทองสิบสองเมล็ด ตอนแรกเราอยากเก็บไว้ให้พ่อกับแม่ แต่ตอนนี้คงต้องเอาออกมาใช้ซะแล้ว!” ฉู่เฟิงถอนใจเฮือก
แต่ก่อนอื่น เขาต้องหาที่ปลอดภัยสักที่ สลัดเฉินไห่ออกไปก่อน
เพราะว่าการออกฤทธิ์ของเมล็ดสนสีม่วงทองนั้นต้องใช้เวลา
“หือ?!” ทันใดนั้น ฉู่เฟิงก็ตาโต เขาสะดุ้ง
ในอกเสื้อของเขา กล่องหินแง้มเปิด พลังลึกลับบางอย่างผลักพุ่งออกมา
จากนั้น เขารู้สึกได้ถึงความสดชื่นอย่างหนึ่งพลังแห่งชีวิตอันเข้มข้นแผ่กระจายไปทั่ว
เขาหยิบกล่องหินออกมา พบว่าฝากล่องหลุดออกมาจริงๆ ด้วยเมล็ดพันธุ์ในกล่องหินมีรากงอก มีต้นอ่อน มันโผล่ออกมาจากก้อนดินพิเศษ!
นอกจากนี้ มันยังเติบโตอย่างรวดเร็วอย่างกับว่าจะผลิดอกออกผลในชั่วข้ามคืน!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้