ถูกต้อง ของที่มีลักษณะครึ่งวงกลมนั่นมันเหมือนกะโหลกศีรษะมนุษย์ และเหมือนจะไว้ผมยาวด้วย!
แต่ว่าความสูงของคนจะสูงเท่าูเาได้อย่างไร เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายที่ิอวี่กำลังจ้องมองนั้นมันน่าจะเป็กะโหลกของอสูรอะไรสักอย่าง!
แล้วเสียงเคลื่อนไหวที่ดังสนั่นนั่นคิดว่าน่าจะมีอานุภาพเทียบเท่ากับอสูรระดับสิบอย่างแน่นอน!
“คิดไม่ถึงเลยว่าจะเจออสูรระดับสิบอีกแล้ว”
ิอวี่ดีใจมาก เขาคิดไม่ถึงเลยว่าผ่านมาแค่สิบวันก็จะได้เจออสูรระดับสิบอีกตัวแล้ว
อสูรระดับสิบนั้นมีอานุภาพสูงมาก อาจทำให้ผู้กล้าหลายคนมารายล้อมเพื่อแย่งชิงหัวใจของมัน หรืออาจจะเป็พวกิเสวียนที่มาตามล่าก็เป็ได้!
“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะไม่ไปดูได้อย่างไรกันล่ะ?”
ิอวี่บอกให้เฮยจีร่ายอักขระอำพรางให้เขาอีกครั้งก่อนจะมุ่งหน้าไปตามเสียง ตอนนี้ิอวี่มีพลังแข็งแกร่งมากกว่าเดิม ถึงแม้เขาจะยังอยู่ในขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เจ็ดระดับหลอมความเป็เทพสูงสุด แต่อีกแค่นิดเดียวเขาก็จะกลายเป็ผู้กล้าขั้นที่แปดระดับประสานเป็หนึ่งแล้ว!
อีกประมาณสิบวันพลังของิอวี่ก็จะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เขามีความมั่นใจว่ามันจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างมาก
เมื่อเข้าใกล้ไปเรื่อยๆ เสียงเคลื่อนไหวของมันก็ยิ่งดังจนน่าใ ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วยามิอวี่ก็เข้ามาถึงส่วนกลางของดินแดนอสูรว่านโซ่ว และก็มีลมปราณที่น่ากลัวมากแผ่กระจายออกมา
ิอวี่สามารถััได้ถึงลมปราณที่หนาแน่นและน่ากลัวนั้นได้ มันทำให้เขารู้สึกขนลุกมากทีเดียว!
ลมปราณของสิงโตเพลิงจินเหยียนก็ว่าน่ากลัวแล้ว ตอนนี้เขากลับััได้ถึงลมปราณที่น่ากลัวและรุนแรงกว่านั้น!
อสูรระดับสิบมันน่ากลัวขนาดไหนกันนะ ถึงทำให้มีอานุภาพขนาดนี้ได้?
ิอวี่อ้อมไปที่ต้นไม้ที่มีกิ่งก้านใบบนยอดเขาที่ห่างออกไปห้าลี้ เขาหลบอยู่ในกองไม้เ่าั้แล้วมองมายังด้านหน้า
เมื่อเขาเห็นเงาขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าก็อึ้งไปทันที!
เพราะเขาเหมือนเห็นเงาคนๆ หนึ่ง!
หากจะบอกว่าเป็คน คงต้องบอกว่าเป็ั์ดีกว่า มันมีความสูงถึงห้าสิบเมตร ผิวเป็สีแดงเื มีกล้ามเนื้อหนาแน่น เส้นเืตามแขนขาโผล่ออกมาเห็นเด่นชัดมาก
มันมีผมเผ้าสีดำที่ยุ่งเหยิงมากยาวพาดลงมาจนถึงคอ ถึงแม้จะบอกว่าถึงคอแต่เพราะมันมีร่างกายขนาดใหญ่ ผมที่ว่ายาวถึงคอมันจึงยาวและหนามาก
สิ่งที่ประหลาดที่สุดก็คือ ตรงกลางผมของมันมีดวงตาขนาดใหญ่ดวงหนึ่ง พูดให้ตรงก็คือมันมีดวงตาแค่ดวงเดียว และก็อยู่บริเวณตรงกลางของใบหน้ามันทั้งหมด!
นอกจากนี้ยังมีจมูกขนาดใหญ่ มีปากที่มีเขี้ยวแหลมเต็มไปหมด ดูเป็ใบหน้าที่น่ากลัวน่าสยดสยองอย่างมาก!
ในเวลานี้มันกำลังค่อยๆ ยื่นมือออกไปแล้วกวัดแกว่งโบกปัดไปด้านหน้า
เห็นว่ามันเคลื่อนไหวช้าอย่างนั้น แต่ว่าการโจมตีของมันในแต่ละครั้งนั้นหนักหน่วงอย่างมาก ฟาดแขนลงไปทีูเาทั้งลูกก็เป็รูขนาดใหญ่!
“ตู้ม! ตู้ม!”
ในเวลานี้เอง มีลมปราณหลายสายที่พุ่งโจมตีเข้ามาบนร่างกายของมันอย่างต่อเนื่อง หลากหลายกระบวนท่าสังหารถูกซัดเข้ามาบนร่างกายของมัน
แล้วคนที่มีสายฟ้าทั่วร่างกายที่ยืนอยู่ตรงกลางสุด ไม่ใช่ิเสวียนแล้วจะเป็ใครไปได้ล่ะ?
เมื่ออยู่ต่อหน้ามนุษย์ตาเดียว ิเสวียนมีร่างกายที่เล็กมาก แต่เขามีพลังเทียบเท่าราชสีห์เก้าพันแปดร้อยห้าสิบตัว มีร่างกายและการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก มีร่างกายแห่งสายฟ้าที่มีพลังงานพลุ่งพล่านไปทั่วตัวอย่างบ้าคลั่ง
ในเวลานี้มีนักรบหลายคนให้ความร่วมมือกับเขา เขาะโหลบการโจมตีของมนุษย์ตาเดียวอย่างต่อเนื่องแล้วโจมตีกลับด้วยพลังสายฟ้าของเขา
“ตู้ม! ตู้ม! ... ”
การโจมตีแต่ละกระบวนท่าล้วนแต่ทำให้เกิดเสียงะเิดังสนั่นหวั่นไหว สายฟ้าที่น่ากลัวกระจายตัวออกไปทั่วทุกทิศทาง คลื่นสายฟ้าพุ่งไปที่มนุษย์ตาเดียวเกือบทำให้มันจมหายไป!
ส่วนผู้กล้าด้านหลังของิเสวียน เจียงซืออี่กับพวกเยี่ยซีก็กลับมาสมทบแล้ว
พวกนางยืนอยู่ด้านหลังพวกิเสวียน เพราะการต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้านั้น ด้วยความสามารถที่พวกนางมีในเวลานี้คงช่วยอะไรไม่ได้
มนุษย์ตาเดียวมีิัที่หนามาก พวกิเสวียนโจมตีใส่หลายต่อหลายครั้งมันก็ยังเป็เหมือนกำแพงเหล็กมีแค่เืและาแถากๆ เท่านั้น ในเวลาสั้นๆ เหมือนมันไม่ได้รับาเ็ลึกถึงภายในเลย
การโจมตีของมันหนักหน่วงมาก แต่ความเร็วในการโจมตีนั้นช้ามาก ดวงตาที่อยู่ตรงกลางของมันก็มองไม่เห็นอารมณ์ความรู้สึกอะไร เหมือนว่าโจมตีออกไปเฉยๆ อย่างนั้น
ในเวลานี้เองก็มีแสงสีน้ำเงินแทงพุ่งมาที่ดวงตาของมัน!
ิอวี่จ้องไปที่แสงนั้นอย่างไม่กะพริบตา เขาเห็นว่าที่มือขวาของิเสวียนมีกระบี่ที่รวบรวมพลังสายฟ้าให้ยาวออกมาประมาณหนึ่งเมตร มันเป็กระบี่สายฟ้าที่ไม่มีด้ามกระบี่!
แสงของกระบี่สายฟ้าระยิบระยับมากราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า มันแฝงไปด้วยพลังงานสายฟ้าอันน่าสะพรึง ระลอกคลื่นของมันทำให้คนรู้สึกขนหัวลุก!
คิดไม่ถึงเลยว่าใน่เวลาสำคัญิเสวียนจะอัญเชิญกระบี่สายฟ้าที่น่าทึ่งของเขาออกมา!
ิเสวียนถือกระบี่มือเดียวเฝ้าวนเล่นงานมนุษย์ตาเดียวอย่างต่อเนื่อง ตอนที่เขาหลบเลี่ยงการโจมตีของมนุษย์ตาเดียว เขาก็ฟันกระบี่สายฟ้าไปที่ขาทั้งสองข้างของมัน เขาคิดจะทำลายหลักของมนุษย์ตาเดียวก่อนคือทำให้มันยืนไม่ได้อีก
การโจมตีของเสวียปู้หุ่ยกับเซิ่นเจิ่นโหวก็เล่นงานไปรอบตัวทั้ง้าและด้านล่างของมนุษย์ตาเดียวอย่างต่อเนื่องเช่นกัน ซึ่งทำให้มันได้รับาเ็อยู่ตลอดเวลา
แต่ว่าการป้องกันของเ้ามนุษย์ตาเดียวนั้นก็น่าทึ่ง มันได้รับาเ็อย่างต่อเนื่อง ขาทั้งสองข้างของมันถูกิเสวียนฟันจนเืไหล!
แต่ท่ามกลางการถูกโจมตี มนุษย์ตาเดียวที่ไม่มีความรู้สึกก็เกือบเล่นงานิเสวียนได้ สภาพของเขาแย่มาก
“ครั้งนี้ ไม่แน่อาจจะชิงผลประโยชน์มาอีกก็ได้ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะต่อสู้ไปถึงเมื่อไหร่กัน” ิอวี่บ่นพึมพำ
“ไม่ถูก ... ”
ในเวลานี้เอง เฮยจีก็ส่งเสียงออกมาจากหยกโบราณ ั้แ่เมื่อครู่ที่นางเห็นเ้ามนุษย์ตาเดียวในใจก็รู้สึกว่ามันมีอะไรผิดแปลกไป
จนถึงตอนนี้เฮยจีเพิ่งนึกออก และพูดเสียงเข้มกับิอวี่ว่า “ิอวี่ หนี!”
“อะไรนะ?”
“หนี! หนีตอนนี้เลย!” สีหน้าของเฮยจีดูแปลกประหลาดมาก
ิอวี่ได้ยินแล้วก็งง “เ้าร่างอักขระอำพรางให้ข้าแล้ว ทำไมข้าต้องหนีด้วยล่ะ?”
เขานั่งยองมองดูพวกิเสวียนต่อสู้กัน รอจนพวกเขาาเ็สาหัสค่อยเข้าไปชิงหัวใจอสูรระดับสิบมา ทุกอย่างมันเป็แผนการของิอวี่ แต่ทำไมตอนนี้เฮยจีถึงได้พูดแบบนี้ออกมากันนะ?
เฮยจีพูดเสียงเข้มว่า “ิอวี่ เ้าอาจจะยังไม่รู้ว่าเ้ามนุษย์ั์นั่นมันเป็อสูรอะไร ข้าจะบอกเ้าก็แล้วกัน มันเป็อสูรที่มีพลังเติบโตสูงมาก สายเืพร์ของมันไม่ได้ด้อยไปกว่าสิงโตเพลิงจินเหยียนหรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ อสูรประเภทนี้คิดจะไปถึงระดับาาไม่ใช่เื่ยากเลย”
“เ้าหมายความว่า มนุษย์ตาเดียวนี่ยังพัฒนาได้อีก และสามารถไปถึงระดับาาได้อย่างนั้นหรือ?”
เฮยจีส่ายหน้า “มันก็เป็ไปไม่ค่อยได้ อสูรประเภทนี้ต่อให้ร้ายกาจแค่ไหนก็ถูกจำกัดอยู่ในแค่ดินแดนอสูรว่านโซ่ว อีกอย่าง ถ้ามันสามารถไปถึงระดับาาได้มันคงเป็ไปนานแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นเ้าอยากจะบอกอะไรกับข้ากันแน่ มันแข็งแกร่งมากก็จริง แต่การขัดขวางไม่ให้ิเสวียนได้หัวใจมันไปก็เป็หน้าที่ของข้าเหมือนกัน”
“เป็ไปไม่ได้”
เฮยจีกลับปฏิเสธขึ้นทันควัน “ิเสวียนไม่มีทางได้หัวใจของอสูรตัวนี้”
ิอวี่ไม่เข้าใจหนักเข้าไปใหญ่ “เพราะอะไร?”
“เพราะอสูรตัวนี้ดุร้ายโเี้มาก มันเป็อสูรกลายพันธุ์ที่สืบทอดมาแต่โบราณ นิสัยของมันเหี้ยมโหดแล้วก็มีแค่ตาเดียว ด้วยนิสัยและหน้าตาที่อัปลักษณ์ทำให้มันมีชื่อที่พิเศษมาก นั่นก็คือ หยามู่”
เฮยจีสีหน้าซีดขาว แล้วพูดต่อว่า “หยามู่ มีนิสัยเ้าคิดเ้าแค้น กระหายเื โเี้ ข้าจำได้ว่าเมื่อตอนข้ายังเล็ก เคยเห็นหยามู่ระดับาาคลั่งขึ้นมาครั้งหนึ่ง อานุภาพที่น่ากลัวนั้น ข้ายังจำมันได้ดีเลย!”
“ดังนั้น เ้าจำเป็ต้องหนีเลยตอนนี้ หากไม่หนีแล้วเกิดเ้าหยามู่มันคลั่งขึ้นมา มันจะทำลายทุกอย่างรอบข้างทั้งหมด!”
ความทรงจำของเฮยจีเดิมเป็ศูนย์และไม่สมบูรณ์ มีหลายเื่ที่นางจำไม่ได้เลย แต่อสูรประหลาดทำให้นางเกิดปมในใจอย่างมากมาย มันเลยทำให้นางจำได้ขึ้นใจ!
“ถ้าอย่างนั้นก็ถอยตอนนี้เลย”
ิอวี่ตัดสินใจเด็ดขาดมาก เฮยจีไม่ได้หลอกเขา ิอวี่เองก็เชื่อในคำพูดของนาง ดังนั้นจึงคิดจะถอยในทันที
แต่หลังจากนั้น ิเสวียนที่ถือกระบี่อยู่ในมือก็ฟันกระบี่แทยงออกไป ลมปราณสายฟ้าจากกระบี่ฟันเข้าที่หน้าอกของหยามู่ พลังงานะเิออกมาตรงบริเวณหน้าอกของมัน!
ลมปราณกระบี่ทำให้หน้าอกของหยามู่เป็รอยแผลที่น่ากลัวมาก หยามู่ไม่แม้แต่จะส่งเสียงร้องออกมา ร่างกายขนาดใหญ่ล้มลงกับพื้นจนเกิดเสียงะเืดังสนั่นหวั่นไหว
หยามู่ล้มลงจนเกิดหลุมขนาดใหญ่ หินโดยรอบแตกออก เพราะเจ็บหนักมากหยามู่จึงหลับตาลงแล้วสลบไป
ิเสวียนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขายังไม่รู้ว่าเขาสู้กับเ้าตัวประหลาดนี่ถึงชั่วยามกว่า ด้วยความร่วมแรงร่วมใจในที่สุดก็ล้มมันลงจนได้
ด้านหลังของิเสวียน ผู้หญิงห้าคนกลับมาหาเขาหมดแล้ว ทุกคนล้วนแต่ดีใจแล้วมองไปที่ิเสวียน
ก่อนหน้านี้ิอวี่ชิงเอาหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนไปทำให้ทุกคนรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก แต่ตอนนี้ผ่านไปแล้วกว่าสิบวันก็มาได้หัวใจอสูรระดับสิบดวงใหม่ เหมือนว่าเสียหายไม่เท่าไร
ิเสวียนรู้สึกดีใจมาก เขาเดินเข้าไปใกล้เ้าั์นั่นแล้วเตรียมที่จะควักหัวใจของมันออกมา
แต่ในเวลานี้เอง ...
หยามู่กลับลืมตาขึ้นมา ดวงตาของมันเป็สีแดงเื ตาขาวรอบๆ ก็กลายเป็สีแดงเืเช่นกัน ราวกับดวงตาสีเืขนาดใหญ่ ดูน่ากลัวอย่างมาก
ดวงตาของหยามู่เคลื่อนไหวไปรอบๆ จากนั้นมันก็เคลื่อนไหวร่างกายของมันโดยการพลิกตัวแล้วก็ลุกขึ้นมา!
ท่าทางที่มันลุกขึ้นมานั้นประหลาดมาก ราวกับกระดูกทั่วร่างกายของมันหักหมดแล้ว แต่ละข้อพับดูหย่อนยาน ท่ายืนของมันดูเอียงไปเอียงมา จากนั้นก็เกิดอาการคลั่ง เริ่มเคลื่อนไหวเร็วขึ้น มันสะบัดแขนขาไปรอบตัวอย่างบ้าคลั่ง!
“ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!”
แค่ในระยะเวลาสั้นๆ หยามู่ก็ซัดแขนขาออกไป ทุกคนรู้สึกว่าหยามู่มีกำลังมหาศาลแต่การเคลื่อนไหวช้ามาก พลังและความเร็วของมันในตอนนี้กำลังเพิ่มขึ้นสิบเท่า
ท่าทางของิเสวียนแย่มาก เขารีบตะคอกว่า “ใจเย็นไว้ ตั้งค่ายกล!”
ในตอนที่ิเสวียนออกคำสั่ง ดวงตาของหยามู่ก็เปล่งประกายแสง จากนั้นคอของมันก็ยืดออกมาแล้วจ้องไปที่ิเสวียน
พลังงานสีแดงจากดวงตาพุ่งออกไปโจมตีิเสวียนอย่างไม่ปราณี
ิเสวียนััได้และเลือกใช้ฟ้าผ่า จากนั้นก็หลบไปได้อย่างเฉียดฉิว แต่ว่าหยามู่กลับหลังหันไปมองิเสวียนอีก มันไม่ได้สนใจว่าิเสวียนจะหลบการโจมตีของมันได้ไหม มันหมุนตัวสามร้อยหกสิบองศา แล้วยิงแสงสีแดงอันน่ากลัวออกจากตากวาดโจมตีไปรอบๆ ทั้งหมด!
“ตู้ม!”
ผู้กล้าที่ความสามารถไม่แข็งแกร่งพอต่างพากันส่งเสียงร้องแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน ก่อนที่ร่างกายจะสลายกลายเป็ผุยผงไป แสงสีแดงที่น่ากลัวนั่นยิงทะลุก้อนหินโจมตีไปยังพวกของิเสวียนจนไม่มีชิ้นดี
ส่วนิอวี่ที่อยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่งก็เป็หนึ่งในเป้าหมายการโจมตีนั้นด้วย!
รังสีการโจมตีพุ่งมาไกลมากจนิอวี่ต้องถอยหลังแล้วซัดหมัดออกไปเพื่อสลายพลังนั้นกลางอากาศ และต้านพลังการยิงนั้นเอาไว้ได้ จากนั้นิอวี่กระเด็นไปไกลราวกับลูกะุ!
เมื่อครู่เฮยจีกับิอวี่คุยกันแค่ครู่เดียวเขาก็ตัดสินใจในทันที แต่มันก็ยังช้าเกินไป!
แต่ความน่ากลัวของหยามู่จากเมื่อครู่แสงที่ยิงออกมานั้นทำเขาเกือบแย่ ตัวิอวี่ก็รู้ทันทีว่าพวกิเสวียนไม่มีทางล้มหยามู่ได้เลย!
แม้แต่เฮยจียังหวาดกลัว นึกภาพออกเลยว่าอสูรระดับสิบตัวนี้นั้นมันน่ากลัวแค่ไหน!
“นั่น ... ิอวี่นี่นา!”
ในขณะที่ทางิอวี่มีการเคลื่อนไหว มันจึงทำให้ิเสวียนสังเกตเห็น เขากวาดสายตามองมาแล้วพบว่าที่ห่างไกลออกมานั้นมีเงาดำเล็กๆ จุดหนึ่ง สายตาของเขาดีมากจึงรู้ทันทีเลยว่าเงาที่ว่านั่นคือิอวี่
หยามู่เองก็เห็นิอวี่แล้วเหมือนกัน ดวงตาสีแดงเืนั้นจับจ้องไปยังิอวี่
จากนั้น สายตาที่ไร้อารมณ์ของมันก็เกิดการเคลื่อนไหวแบบมนุษย์ขึ้นมา