ตอนที่ 40 ตราบใดที่เ้าคุกเขาลงและเลียรองเท้าของข้า
การปรากฏตัวของกู่หลงและรัศมีจิตสังหารที่เขาปล่อยออกมาคือการปลุกโจวเย่ให้ตื่น ซึ่งหมายถึงการบอกโจวเย่ว่าเขากลับมาแล้ว
น่าเสียดายที่โจวเย่ไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตา
โจวเย่และหงเยว่ปรากฏตัวบนถนน และทุกคนในเมืองไป๋หนานก็ทักทายโจวเย่ด้วยความเคารพ
ตระกูลโจวในปัจจุบันมีชื่อเสียงมากจนเป็ตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองไป๋หนานไปแล้ว
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้ ตระกูลโจว ยังจำหน่าย เม็ดยาวายุปราณ ซึ่งเป็ที่้าของทุกคนในเมืองไป๋หนาน และเมืองโดยรอบ นอกจากนี้ยังร่วมมือทางธุรกิจกับหอสมบัติ ในอนาคตตระกูลโจยอาจยิ่งใหญ่ไร้ขีดจำกัด
ข่าวการจำหน่ายเม็ดยาวายุปราณ ยังคงแพร่กระจายต่อไป เกรงว่ามันจะไปถึง สถาบันอัคคีในไม่ช้า
มีนักเรียนจำนวนมากในสถาบันอัคคี และมีนักเรียนในอาณาจักรนักยุทธ์ ที่ออกมาซื้อยาวายุปราณจำนวนมาก ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็ยาที่ดีที่สุดในการฝึกฝนของพวกเขา
ในเวลานั้น เกรงว่าเต้าชิงเฟิง ผู้าุโสถาบันอัคคีจะมาเยี่ยมเมืองไป๋หนาน อีกครั้ง
แน่นอนว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นต่อไปอย่างแน่นอน
"คุณชายใหญ่!" ในร้านขายยาของตระกูลโจว ลิซ่งทักทายโจวเย่ด้วยความเคารพ
"ลิซ่ง! ท่านช่วยข้าเตรียมวัตถุดิบยาในกระดาษนี้ให้ข้าที" โจวเย่ยื่นกระดาษให้แก่ลิซ่ง
"ขอรับ! คุณชายใหญ่โปรดรอสักครู่" ลิซ่งพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"พี่เย่ คนของตระกูลฮั่นอยู่ที่นี่" หงเยว่ ได้เตือนโจวเย่ และได้มองไปที่ถนนด้านนอกร้าน
บนถนนฮั่นหยุนเฟย ผู้นำทหารยามของตระกูลฮั่น นำกำลังทหารยามหลายสิบคนเดินเข้ามาอย่างก้าวร้าว
โจวเย่หันศีรษะไปมองแล้วพูด "อาจเป็เพราะเม็ดยาวายุราณ"
"โจวเย่ !" ฮั่นหยุนเฟยะโใส่โจวเย่ทันทีที่เขามาถึงร้านยาของตระกูลโจว
ในฐานะผู้นำทหารยามของตระกูลฮั่น ฮั่นหยุนเฟยอยู่ในอาณาจักรนักยุทธ์ระดับที่หกแล้ว และความแข็งแกร่งของเขาค่อนข้างแข็งแกร่ง
"ถ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมา ถ้าไม่มีก็รีบออกไปซะ!" โจวเย่พูดอย่างเ็า ด้วยดวงของเขาดุร้าย และการแสดงออกของเขาไร้อารมณ์อย่างมาก
"ตระกูลโจวของเ้าขายยาวายุปราณ หากตระกูลเ้ามีคุณธรรมจริงๆ ทำไมไม่ขายให้กับตระกูลฮั่นล่ะ?" ฮั่นหยุนเฟยถามด้วยความโกรธ
โจวเย่หัวเราะเยาะ "เ้าไม่คิดว่าเ้าโง่เหรอที่ถามคำถามนี้ ทำไมข้าถึงต้องขายยาให้กับตระกูลฮั่นของเ้าด้วย เ้าให้เหตุผลกับข้าได้หรือไม่ ? ถ้าเ้าให้เหตุผลกับข้าได้ข้าจะขายยาให้เ้าทันที!"
"คุณชายเย่ กลัวว่าลูกหลานของตระกูลฮั่นของข้า จะมีความสามารถสูงและจะก้าวข้ามกว่าตระกูลโจวของท่านใช่ไหม?" ฮั่นหยุนเฟยตอบอย่างตื่นเต้น
"ก้าวข้ามเหรอ?" โจวเย่หัวเราะเยาะด้วยความรังเกียจ "เพียงเพราะข้ากลัวตระกูลฮั่นของเ้า เหนือกว่าตระกูลโจวของข้าเหรอ? มันไร้สาระ ! เ้ามันโง่และงี่เง่ามากจนไม่มีทางรักษาได้แล้ว!"
ใบหน้าของฮั่นหยุนเฟยมืดมน และเขาพูดอย่างอาฆาตว่า "โจวเย่! พ่อของเ้าไม่ได้สอนเ้าเื่การทำธุรกิจเหรอ? เ้ากำลังล้างแค้นเป็การสวนตัวอย่างเห็นได้ชัด!"
โจวเย่กางมือและเยาะเย้ย "พ่อของข้าไม่ได้สอนให้ข้าทำธุรกิจจริงๆ เพราะพ่อของข้าไม่จำเป็ต้องสอนข้า ตระกูลโจวของข้าขายยาให้กับใครก็ได้ตามที่ยากจะขาย"
"เ้า!" ฮั่นหยุนเฟยโกรธมาก แต่เขาไม่กล้าทำอะไร
โจวเย่มองไปที่ ฮั่นหยุนเฟย อย่างเ็า และพูดว่า "เ้าสามารถซื้อได้ ตราบใดที่เ้าคุกเขาลงและเลียรองเท้าของข้า คนอื่นในตระกูลของเ้าก็เช่นกันสามารถซื้อยาวายุปราณได้แต่ต้องมาเลียรองเท้าของข้าก่อน! ตอนนี้ข้าไม่มีเวลามาพูดเื่ไร้สาระกับเ้า!"
"โจวเย่! เ้าจะมากเกินไปแล้วนะ!" ฮั่นหยุนเฟยคำราม
"ทำไมเ้าถึงไม่ทำล่ะ ? แล้วข้าจะขายยาให้เ้าตอนนี้ทันที" โจวเย่พูดเยาะเย้ย
"ให้ข้าคุกเข่าลงเหรอ ฝันไปเถอะ!" ฮั่นหยุนเฟย ะโด้วยความโกรธ
"อยากจะซื้อยาเหรอ ? เ้าก็ฝันไปเถอะเหมือนกัน ! นอกจากนี้ เ้าสามารถกลับไปบอกฮั่นชิงเทียนได้ ใครก็ตามในตระกูลฮั่นที่้าซื้อยา ให้มาที่ตระกูลโจวแล้วคุกเข่าลงและเลียรองเท้าของข้า ข้าจะขายมันให้กับคนผู้นั้นทันที!" โจวเย่พูดอย่างเย่อหยิ่ง
เมื่อเห็นท่าทางเย่อหยิ่งของโจวเย่ อารมณ์ของฮั่นหยุนเฟยก็ได้ะเิออกมา ใบหน้าของเขาเป็สีดำ และเขาอยากจะตบโจวเย่ให้ตาย แต่เขาไม่กล้า!
นี่คือร้านค้าตระกูลโจว หรือที่ตั้งของตระกูลโจว ถ้าเขากล้าทำอะไรบางอย่างที่นี่ โจวเฟิงจะไม่มีวันปล่อยตระกูลฮั่นไป
"ฮั่นหยุนเฟย! ถ้าเ้ากล้าขยับ และกล้าทำร้ายคุณชายใหญ่ของข้า ข้าจะฆ่าเ้าเดี๋ยวนี้!” ในเวลานี้ ลิซ่งซึ่งไปนำวัตถุดิบยามา ชี้ไปที่ฮั่นหยุนเฟยแล้วพูดด้วยความโกรธ
เมื่อลิซ่งออกมา ฮั่นหยุนเฟยก็ไม่กล้าพูด ทั้งคู่มีความแข็งแกร่งในระดับที่หกของอาณาจักรนักยุทธ์แต่ความแข็งแกร่งของลิซ่ง นั้นแข็งแกร่งกว่าฮั่นหยุนเฟยมาก
"ฮึ!" ลิซ่งตะคอก และปลอดปล่อยพลังปราณออกมา สิ่งนี้ได้ทำให้ทหารยามตระกูลฮั่นตัวสั่น
ตระกูลโจวตอนนี้ไม่ใช่เมื่อก่อน โจวเฟิวก้าวเข้าสู่อาณาจักรมหาคุรุยุทธ์ระดับที่หนึ่งแล้ว และความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ตระกูลฮั่นเนื่องด้วยยังไม่ได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลสาขาหลักในตอนนี้จึงไม่มีกำลังพอที่จะท้าทายตระกูลโจว
"ฮั่นหยุนเฟย แทนที่จะเสียเวลาที่นี่ เ้ากลับไปเป็สุนัขเฝ่าตระกูลของเ้าซะดีกว่า" ” โจวเย่หัวเราะเยาะ จากนั้นจึงนำวัตถุดิบใส่ลงไปในแหวนจัดเก็บ และเขาได้จูงมือหงเยว่แล้วจากไป
"ฮึ่ม! ไปกันเถอะ!" ฮั่นหยุนเฟยตะคอกและพาผู้คนออกไป
เมื่อเห็นฮั่นหยุนเฟยและคนอื่น ๆ จากไป ลิซ่งก็ยิ้มและพูดว่า "ฮั่นหยุนเฟย คุณชายใหญ่ของข้าไม่ใช่คุณชายคนก่อนอีกแล้ว คุณชายใหญ่ผู้น่ากลัวคนนี้อยู่เหนือจินตนาการของเ้ามากนัก!"
ทุกคนในตระกูลโจว รู้ว่าโจวเย่ เป็นักเล่นแร่แปรธาตุ และยาวายุปราณ ที่ปรุงโดยโจวเย่นั้นมีประสิทธิภาพกว่าที่โจวหลี่และโจวคุนปรุง และโจวเย่ยังมีอาจารย์ที่ทรงพลังอยู่เื้ั
ไม่ต้องพูดถึงอาจารย์ที่อยู่เื้ั แค่พร์อันน่าสะพรึงกลัวของโจวเย่ ในการฝึกฝนเพียงอย่างเดียวก็น่ากลัวมากพอแล้ว
การที่จะยั่วยุอัจฉริยะเช่นนี้ นั่นไม่ส่งผลดีอย่างแน่นอน!