ผู้าุโฝ่ายนอกหลี่ฮุ่ยได้ถูกจับแขวนเช่นกัน เื่เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์ของนิกายเซวียนอี้ ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างขณะที่พวกเขามองไปยังหลี่ฮุ่ยที่กำลังกรีดร้อง
ผู้ใดเป็ผู้ที่กล้าบ้าบิ่นมากที่สุดในโลก?เจียงเฉินเป็คนแรกที่โผล่ขึ้นมาในความคิดของพวกเขา
"เจียงเฉิน จงปล่อยาุโผู้นี้ซะ เ้ากำลังหาที่ตาย..."
หลี่ฮุ่ยกำลังคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวไม่หยุด
ปัง!
ถึงอย่างนั้นก่อนที่เขากำลังจะพูดจบ เจียงเฉินได้ฟาดท่อนไม้ในมือเขาใส่หน้าของหลี่ฮุ่ย ท่อนไม้นั่นฟาดตรงปากของหลี่ฮุ่ยโดยตรงและด้วยแรงมหาศาล มันได้ทำให้ฟันร่วงออกมา เืกลบปากหลี่ฮุ่ยและเขาไม่สามารถที่จะพูดได้อีก
"ผู้าุโนิกายไร้สาระอันใด? เ้ากล้าดีอย่างไรมาอวดดีและออกคำสั่งต่อหน้าบิดาผู้นี้?"
เจียงเฉินไม่ใช่ผู้ที่จะมาตอแยได้ง่ายๆ เมื่อมีคนมาตอแยเขาก็จะไม่เมตตาคนผู้นั้น ท่อนไม้ในมือเจียงเฉินยังคงหวดไปยังหลี่ฮุ่ย ทำให้เขากรีดร้องออกมาด้วยความเ็ป เพียงแค่เวลาสั้นๆหลี่ฮุ่ยโดนทุบตีจนบวมเหมือนหมู
"พวกเ้ามัวทำอะไรอยู่? ทุบตีพวกมันต่อสิ ทุบตีพวกมันซะ!"
เจียงเฉินะโใส่เหล่าศิษย์ที่ถือท่อนไม้ในมือ ตอนนั้นเองคนเ่าั้รู้สึกฮึกเหิมขึ้น พวกเขายกท่อนไม้ขึ้นจากนั้นพวกเขาเริ่มทุบตีกั๋วเหล่ยและพรรคพวกมัน สำหรับพวกเขาแล้ว นี่เป็ครั้งแรกที่พวกเขาได้มีประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้
ผัวะ... ผัวะ... ผัวะ...!
อ๊า.........
ในขณะนั้นทั่วทั้งลานกว้างมีเพียงเสียงฟาดและเสียงกรีดร้อง เื่นี้ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างสั่นด้วยความหวาดกลัว แต่ในเวลาเดียวกันเืภายในตัวพวกเขากำลังเดือดพล่าน กั๋วเหล่ยและพรรคพวกของมันมีสภาพน่าอนาถ แต่หลี่ฮุ่ยเลวร้ายยิ่งกว่า สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้จะถูกจารึกลงในประวัติศาสตร์ของนิกายเซวียนอี้อย่างแน่นอน
ท้าทาย์ แน่นอนว่านี่เป็การกระทำที่ท้าทาย์ ในอนาคตนามของเจียงเฉินจะเป็สัญลักษณ์ของปีศาจร้ายเป็แน่
คนโเี้ โเี้ยิ่งนัก ในชีวิตของพวกเขาไม่เคยที่จะพบคนที่โเี้ขนาดนี้มาก่อน
"ศิษย์พี่เจียงขอรับ หากว่าพวกเราทุบตีอยู่อย่างนี้ พวกเขาอาจตายก็เป็ได้"
ศิษย์คนหนึ่งพูดออกมา น้ำเสียงของเขาดูหวาดกลัว เื่นี้มันกลายเป็เื่ใหญ่ เหนือการคาดการณ์ของพวกเขา
"จะกลัวอะไร? ทุบตีพวกมันต่อ จนกว่าพวกมันจะตาย"
เจียงเฉินไม่ได้หันกลับไป เขายกท่อนไม้ฟาดไปยังหลี่ฮุ่ย หลี่ฮุ่ยและกั๋วเหล่ยเป็ผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลัง ร่างกายแกร่งกล้า ยิ่งไปกว่านั้นยังมีพลังหยวนปกป้องร่างกาย เพียงแค่การทุบตีไม่เพียงพอที่จะสังหารพวกเขา มันจะต้องทำให้เกิดการาเ็ภายในขึ้น อย่างไรก็ตาม เจียงเฉิน้าที่จะแสดงพลังของเขาในวันนี้ และเหล่าศิษย์ในจะต้องโผล่หัวออกมาแน่
"หยุดมือ!!"
ในตอนนั้นเอง มีเสียงะโดังขึ้นจากบนท้องฟ้า ทุกๆคนต่างแหงนหน้าขึ้น พวกเขาพบชายหนุ่มสองคนในชุดสีขาวมาจากฝ่ายใน ไม่นานหลังจากนั้นชายสองคนได้ลงมาที่ลานกว้างเขตที่พักฝ่ายนอก ท่าทางของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อพวกเขาพบผู้ที่ถูกทุบตี พวกเขาไม่เพียงแค่จำกั๋วเหล่ยได้ พวกเขายังจำหลี่ฮุ่ยได้อีกด้วย
"เจียงเฉิน เ้าทำอะไร? กล้าดีอย่างไรไปทำร้ายท่านผู้าุโ?!"
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ะโออกมาเสียงดัง บนใบหน้าเขาปรากฏร่องรอยความโกรธ
"พวกเขาคือไฉตงและหวังเหิง ในที่สุดศิษย์ในก็ปรากฏตัว! ไม่รู้ว่ามันจะจบลงอย่างไร?"
"พวกเขาจะไม่ยอมให้เื่นี้จบลงง่ายๆเป็แน่ ข้าไม่รู้ว่าเจียงเฉินจะมีความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับศิษย์ในหรือไม่"
"ข้าคิดว่าเจียงเฉินกล้านะ! ขนาดผู้าุโนิกายยังถูกทุบตี ข้าไม่รู้ว่ามีสิ่งใดที่เขาไม่กล้าทำ?"
การมาถึงของสองคนได้สร้างความวุ่นวายขึ้น เจียงเฉินเองก็หยุดมือ แล้วเขาหันกลับไปมองทั้งสองคน หลังจากที่เขาตรวจสอบแล้วพบว่าทั้งสองมีระดับการบ่มเพาะขอบเขตแก่นแท้์ขั้นต้น เขาอดที่จะแค่นเสียงเ็าในใจมิได้
'คนร้ายยังไม่ปรากฏ...ดูเหมือนว่าวันนี้ข้าจะต้องก่อเื่เพิ่มซะแล้วสิ'
คนที่เจียงเฉินกำลังตามหามิใช่สองคนนี้ คนที่เขากำลังตามหาคือคนที่ล่าสังหารตัวเขาในเขาหมื่นอสูร ดังนั้นไฉตงมันจะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนที่ไล่ล่าเขา การที่จะลากตัวผู้ที่อยู่เื้ัเื่ทั้งหมด มันไม่ได้ง่ายนัก เจียงเฉินจะต้องก่อเื่ต่อ
"นี่เป็เื่ของฝ่ายนอก เื่นี้ไม่เกี่ยวกับศิษย์ฝ่ายในอย่างพวกเ้า ไสหัวให้พ้นหน้าบิดาซะ!"
เจียงเฉินโบกมือไล่อย่างไร้มารยาท
ท่าทีของทั้งสองเปลี่ยนไป ความโกรธปะทุขึ้นจากร่างของพวกเขา พวกเขาไม่เคยพบเห็นคนที่หยิ่งยโสถึงเพียงนี้มาก่อน
"เ้าลูกสำส่อน! เจียงเฉิน เ้าคิดว่าเ้าเป็ใคร กล้าดีอย่างไรที่มาพูดกับพวกข้าเช่นนี้?"
หวังเหิงะโใส่
"มิใช่ว่าเ้าถูกสังหารที่หุบเขาหมื่นอสูรแล้วหรอกรึ? เ้ากลับมาอย่างปลอดภัยได้อย่างไร?"
ไฉตงมองไปยังเจียงเฉินด้วยความสงสัย ข่าวการตายของเจียงเฉิน ศิษย์พี่ของเขาเป็คนบอก แน่นอนว่าไม่มีการผิดพลาด แต่ทว่าตอนนี้เขากลับเห็นเจียงเฉินมีชีวิตอยู่และยืนอยู่ต่อหน้าเขา มีสิ่งเดียวที่อธิบายได้คือศิษย์พี่ของเขาลงมือสังหารเจียงเฉินล้มเหลว
"เ้ารู้ได้เช่นไรว่าข้าถูกสังหารที่เขาหมื่นอสูร?"
เจียงเฉินหรี่ตามองไปยังไฉตงด้วยสายตาที่คมกริบ
"ฮึ่ม! ข้าไม่จำเป็ต้องบอกให้เ้ารู้ว่าข้าได้ข่าวมาได้อย่างไร ข้าขอถามเ้าตอนนี้ ทั้งหมดนี่มันเื่อะไรกัน?ทุบตีศิษย์คนอื่นๆ ผู้าุโนิกายฝ่ายนอกและเผาเรือนที่พัก...เ้าพยายามที่จะก่อกบฎที่นี่รึ?"
ไฉตงแค่นเสียงอย่างเ็า
"ในหมู่พวกเ้าใครคือไฉตง?"
เจียงเฉินถาม
"ข้าเอง"
ไฉตงตอบ เขาและหวังเหิงทั้งคู่มีภาพลักษณ์ของผู้หยิ่งยโสและก้าวร้าว พวกเขาไม่ได้เกรงกลัวเจียงเฉิน พวกเขาทั้งคู่เป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์และพวกเขาทั้งคู่เป็อัจฉริยะ อัจฉริยะนั้นไม่สามารถนำไปเปรียบกับคนทั่วๆไปได้...อย่างน้อยหลี่ฮุ่ยไม่อาจเทียบได้ นอกจากนี้ศิษย์ในมีสถานะในนิกายเซวียนอี้สูงกว่าเหล่าศิษย์นอก ดังนั้นแม้ว่าเจียงเฉินจะได้อันดับที่หนึ่งในการแข่งขันประจำปีแคว้นฉีก็ตาม พวกเขาก็ไม่ได้เห็นเจียงเฉินอยู่ในสายตา นอกจากนี้ที่นี่คือนิกายเซวียนอี้
"เ้าคือไฉตงสินะ ดีมาก!ข้ากำลังตามหาเ้าอยู่ มาสะสางหนี้สินกันเถอะ เม็ดยามนุษย์หยวนแปดหมื่นเม็ด ตอนนี้กั๋วเหล่ยและพรรคพวกของมันจ่ายมาแล้วเก้าพันเม็ด แล้วเ้าต้องชำระให้พวกข้า เจ็ดแสนหนึ่งหมื่นเม็ด จ่ายทั้งหมดมาเดี๋ยวนี้"
เจียงเฉินพูดด้วยท่าทีโอหัง
อะไรนะ?
ไฉตงและหวังเหิงทั้งคู่ต่างตื่นตระหนก ศิษย์นอกคนหนึ่งได้ไปรายงานให้พวกเขาทราบเมื่อไม่นานมานี้เื่ของกั๋วเหล่ยถูกเจียงเฉินทุบตี และตอนนี้เขากำลังหาไฉตง อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้เอ่ยถึงเม็ดยามนุษย์หยวนปริมาณมากมายเช่นนี้
เม็ดยามนุษย์หยวนเจ็ดหมื่นเม็ด แม้ว่าในหมู่ศิษย์ในจะถือว่ามั่งคั่งอย่างมาก แต่ศิษย์ทั่วๆไปไม่มีทรัพย์สินมากมายเช่นนั้น
และสิ่งที่ทำให้ไช่ตงและหวังเหิงพูดไม่ออกจริงๆคือเจียงเฉินกล้าที่จะทวงเม็ดยามนุษย์หยวนจากพวกเขา และกระทั่งทวงจำนวนมากขนาดนี้ เ้าหมอนี่จะต้องบ้าเงินเป็แน่
"เจียงเฉิน! เ้ารู้ตัวหรือเปล่าว่าคำพูดเ้ามันหาที่ตาย! ก่อนที่ข้าจะมีโทสะ รีบๆปล่อยผู้าุโหลี่และกั๋วเหล่ยลงมาซะ!"
ไฉตงเริ่มแสดงความยโสออกมา
สิ้นสุดคำพูดไฉตง ฝ่ามือได้กระทบใบหน้าของเขา การตบครั้งนี้รุนแรงมากทำให้ไช่ตงที่ยืนอยู่โซซัดโซเซ
"มารดาเ้าเถอะ! ก็ลองให้บิดาผู้นี้เห็นเ้ามีโทสะดูสิ!"
เจียงเฉินตบไปอีกครั้ง แม้ว่าการตบเขาจะดูพื้นๆ แต่มันรวดเร็วอย่างมาก แม้แต่ไฉตงยังตอบสนองไม่ทัน
"เจียงเฉิน เ้ากล้าตบข้า?!"
ไฉตงโกรธขึ้นมาจริงๆ เขาเป็ถึงศิษย์สายในที่น่าเกรงขาม และมีสถานะสูงส่ง สถานะของเขาเป็ที่เคารพนับถือของบรรดาศิษย์นอกทั้งหมด หากเป็วันปกติเหล่าศิษย์นอกจะแสดงความเคารพเมื่อเห็นเขา แต่เจียงเฉินกลับตบหน้าเขาต่อหน้าคนเป็จำนวนมาก นี่มันบ้าชัดๆ
"เร็วเข้า ส่งเม็ดยามนุษย์หยวนมาให้ข้าซะ"
เจียงเฉินไม่คิดจะเมตตา
"ได้ ฆ่ามัน!"
ไฉตงกราดเกรี้ยวอย่างมาก และในที่สุดหวังเหิงก็มีปฏิกิริยา ทั้งคู่ะโออกมาพร้อมกัน ปลดปล่อยพลังหยวนของพวกเขาออกมาทันที พลังหยวนของทั้งคู่ เป็พลังปราณของผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ได้สร้างเป็คลื่นชั้นพลัง สร้างความหวาดกลัวแก่ทุกๆคน
ปัง! ปัง!
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะลงมือ เจียงเฉินได้เคลื่อนไหว ไม่มีผู้ใดเห็นว่าเจียงเฉินสามารถทำได้อย่างไรไร และทุกคนเห็นไฉตงและหวังเหิงนอนกองอยู่บนพื้น
ห๊ะ! ทุกคนต่างตกตะลึงอีกครั้ง นี่มันน่าทึ่งเกินไปแล้ว ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันเป็ความจริง
"์ เจียงเฉินได้เอาชนะไฉตงและหวังเหิงด้วยกระบวนท่าเดียว!ข้าไม่อาจเห็นด้วยซ้ำว่าเจียงเฉินทำได้อย่างไร การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร?"
"น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก! ข้าแน่ใจว่าเจียงเฉินได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายแล้ว แต่เพียงแค่ทะลวงสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย มันไม่น่าจะทรงพลังถึงเพียงนี้ ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ไม่ใช่คู่มือเขาแม้แต่น้อย!"
"มันไม่ใช่คน! นี่มันสัตว์ประหลาดไร้ที่เปรียบชัดๆ! ศักยภาพของเจียงเฉินไม่ได้ด้อยกว่าหนานเป่ยเฉาแห่งนิกายอัคคีผลาญฟ้า ไม่แปลกใจเลยที่เขากล้าที่จะท้าประลองในอีกหนึ่งปีข้างหน้า!"
ไม่มีผู้ใดไม่ประหลาดใจ ฉากเช่นนี้ร้อยปีมีหน ศิษย์นอกได้ทุบตีผู้าุโนิกายและศิษย์ใน ไม่ต้องพูดถึงนิกายเซวียนอี้ ถึงแม้ตามประวัติศาสตร์แคว้นฉี นี่เป็ครั้งแรกที่เกิดเื่เช่นนี้ขึ้น
ตอนนี้ไม่เพียงแค่เจียงเฉินได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย เขายังสร้างตราประทับัแปดสิบดวงไว้ที่ทะเลปราณของเขา ความแข็งแกร่งของเขาทรงพลังยิ่งนัก ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นต้นไม่ได้มากมายสำหรับเขา แค่เพียงยกมือก็สามารถจัดการได้แล้ว มันคนละระดับกัน
ฮึ่ม!
เจียงเฉินแค่นเสียงเ็า ตอนนั้นเองเขายื่นมือไปยังไฉตงและหวังเหิง เขาหยิบกระเป๋ามิติสีเหลืองของทั้งคู่แล้วเขาโยนไปยังศิษย์ที่อยู่ด้านหลังเขา
"เปิดดูและนับด้วยว่ามีเม็ดยามนุษย์หยวนจำนวนเท่าใด หากว่าเม็ดยามนุษย์หยวนไม่พอ ก็ใช้ยุทธภัณฑ์ของพวกมันเป็ของทดแทน"
เจียงเฉินพูดขึ้น เ้าสองคนนี้เป็ถึงศิษย์ใน พวกเขาทั้งสองจะต้องมีทรัพย์สินมากมายอย่างแน่นอนและอาจมีสมุนไพรล้ำค่าหรือสิ่งล้ำค่าและยุทธภัณฑ์แต่ว่าในตอนนี้ทุกๆอย่างได้กลายเป็ของทดแทนราคาที่ต้องจ่าย
"เจียงเฉิน คืนกระเป๋ามิติของพวกข้ามาซะ!"
ไฉตงกราดเกรี้ยวอย่างมาก ในกระเป๋ามิติของเขามีทรัพย์สินที่หามาได้ทั้งหมดในชีวิต หากสูญเสียมันไป ใจของเขาจะต้องหลั่งเป็สายเื
เจียงเฉินหาได้สนใจไฉตงที่กำลังโกรธเกรี้ยวไม่ เขาได้เดินมาหาไฉตงและถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นะเื
"บอกข้ามา ใครเป็คนบอกเ้าว่าข้าถูกสังหารที่หุบเขาหมื่นอสูร?"
เจียงเฉินเป็ดั่งเทพอสูรจากขุมนรก เพียงแค่มองครั้งเดียว ไฉตงใจหายวาบ สั่นสะท้านด้วยความกลัว ความรู้สึกของไฉตงในขณะนั้น เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับมนุษย์ แต่เป็าาปีศาจจากขุมนรก พร้อมกับกลิ่นอายของผู้ที่อยู่จุดสูงสุดที่เปล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว และผลจากทักษะยอดิญญาต้าเหยี่ยน ไฉตงไม่อาจหลบเลี่ยงที่จะตอบคำถามได้
"ใช่แล้ว ศิษย์พี่เจียงเหว่ยเป็ผู้บอกข้าเื่นี้และเป็เขาที่บอกให้เล่นงานศิษย์ที่ติดตามเ้า"
ไฉตงไม่ได้ปิดบังสิ่งใด เขามีความคิดเช่นเดียวกับกั๋วเหล่ย คือป้ายความผิดให้แก่เจียงเหว่ย เจียงเหว่ยเป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นกลาง มีความแข็งแกร่งที่ร้ายกาจ หากปรากฏตัวขึ้น เจียงเฉินย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาแน่นอน
"เจียงเหว่ย? นี่มันชักน่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ"
มุมปากเจียงเฉินยกขึ้นเผยรอยยิ้มแสยะ เขาไม่รู้ว่าเจียงเหว่ยเป็ผู้ไล่ล่าเขาที่เขาหมื่นอสูรหรือไม่ แต่เขาสังหรณ์ว่า เื่นี้ยังมีผู้อยู่เื้ัอยู่อีก
ดูเหมือนว่า การที่จะสาวให้ถึงตัวคนร้ายวันนี้ เขาจะต้องก่อเื่ให้มากขึ้นกว่านี้อีก
"พวกเ้า ไปนำเสาไม้มาเพิ่ม แขวนไฉตงและหวังเหิงและทุบตีพวกมันซะ"
เจียงเฉินะโออกมาเสียงดัง
