เสียวอวี่ห่อไหล่อย่างหวาดกลัว “เถ้าแก่ ฉันจะทรยศเถ้าแก่ได้อย่างไรกันคะ ฉันเป็คนของเถ้าแก่นะคะ...”
หลิวเทียนเฉวียนไม่ใช่คนดีอะไร เขาก็เหมือนฝานเจิ้นชวน ผู้ชายบางพวกชอบคั่วผู้หญิง แต่ไม่เคยทะนุถนอมผู้หญิงเลยสักนิด เสียวอวี่เคยัักับผู้ชายโลเลไร้หัวใจเช่นหลิวเทียนเฉวียนมาก่อนแล้ว
ผู้ชายที่อยากเป็ใหญ่เป็โตอย่างฝานเจิ้นชวนกับหลิวเทียนเฉวียน ย่อมไม่มีวันใส่ใจคนอย่างเสียวอวี่
ตอนมีประโยชน์ก็จะคอยส่งยิ้มให้เป็รางวัล พอหมดประโยชน์ก็เขี่ยทิ้งไปอย่างไม่ลังเล เสียวอวี่ชอบผู้ชายมีความสามารถ แต่ก็เกลียดผู้ชายที่เก่งเกินไปด้วยเช่นกัน ดังนั้นสำหรับเธอคนอย่างเซี่ยต้าจวินคือคนที่ดีเยี่ยม หาเงินได้มากและควบคุมง่าย
เสียวอวี่ซ่อนความคิดของตนเอาไว้ แล้วโน้มตัวเข้าไปแนบชิดหลิวเทียนเฉวียน
หลิวเทียนเฉวียนบีบหน้าอกเธอเล็กน้อย ก่อนผลักออก
“รีบกลับไปซะ ต่อไปฉันจะให้คนอื่นติดต่อเธอแทน ไอ้เด็กตู้เ้าฮุยนั่นจมูกไวอย่างกับหมา ฉันเกรงว่ามันจะจับได้!”
หลิวเทียนเฉวียนไม่เคยดูถูกตู้เ้าฮุย
ไม่ต้องพูดถึงเื่อื่น ตู้เชิงหรงเป็คนแบบไหน ทุกคนล้วนทราบกันดี แต่ตู้เ้าฮุยสามารถทำให้ตู้เชิงหรงชอบได้ แสดงว่าเ้านั่นไม่ได้ดีแค่ปากหวานอย่างเดียว
ตู้เชิงหรงเป็คนที่เพียงปากหวานก็สามารถเอาชนะใจได้อย่างนั้นหรือ?
เมียน้อยทั้งสามต่างผลัดกันออดอ้อน แล้วสู้ตู้เ้าฮุยได้สักคนหรือเปล่า!
ตู้เชิงหรงชอบคนมีความสามารถ คนที่มีประโยชน์ คนเก่งถึงจะได้รับการชายตามองจากตู้เชิงหรง หากไม่มีความสามารถ ต่อให้เป็ลูกชายแท้ๆ ตู้เชิงหรงก็ไม่แม้แต่จะสนใจใยดี เพราะตู้เชิงหรงไม่เคยขาดลูกชาย!
หลิวเทียนเฉวียนบีบคั้นเธออย่างกระชั้นชิดเช่นนี้ เสียวอวี่เองก็จนปัญญา
เซี่ยต้าจวินเช่าบ้านหลังเล็กๆ ให้เธอ สภาพแวดล้อมไม่ได้ดีมากนัก แต่เซี่ยต้าจวินไม่เหมือนหลิวหย่ง เซี่ยต้าจวินหลอกง่าย และยอมจ่ายเงินให้เธอ!
เงินที่จ่ายให้ไม่ได้มากมายแถมยังเป็การ ‘ให้ยืม’ เท่านั้น เวลาอยู่ต่อหน้าเซี่ยต้าจวิน เสียวอวี่รับบทเป็สาวบ้านนอกที่ตั้งใจทำงานหาเงิน ไม่อยากทำงานขายความสาว อยากหางานดีๆ ทำที่เผิงเฉิง โรงงานของนายทุนต่างชาติย่อมไม่รับคนไร้ทักษะอย่างเสียวอวี่ เสียวอวี่จึงแกล้งทำเป็พยายามหางานทำ คอยให้ความหวังกับเซี่ยต้าจวิน
พอเธอกลับมาที่บ้านเช่าก็พบว่า ตนไม่ต้องออกไปตามหาเขา เพราะเซี่ยต้าจวินเป็ฝ่ายมาหาเธอเอง
“พี่ต้าจวิน มาได้อย่างไรคะ”
เสียวอวี่ทำหน้าเศร้า เซี่ยต้าจวินรู้สึกว่าหากพูดเสียงดังจะทำให้เธอใ จึงผ่อนเสียงลง
“เธอยังหางานไม่ได้หรือ”
เฮ้อ จะบอกว่าเสียวอวี่ไม่ขยันก็ไม่ได้ เธอพยายามหางานอย่างกระตือรือร้น แต่โชคไม่เคยเข้าข้างเธอเอาเสียเลย
ถ้าถูกรับเลือกเข้าทำงาน ภายหลังก็คงจะโดนคุกคาม เสียวอวี่มีรูปร่างหน้าตาดีใช้ได้ เซี่ยต้าจวินรู้สึกสงสารเธอเหลือเกิน
“พี่ต้าจวิน ขะ ขอโทษค่ะ พรุ่งนี้ฉันจะไปหางานทำอีก ฉันจะคืนเงินพี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้...”
เห็นได้ชัดว่าเสียวอวี่ไม่ใช่แค่โศกเศร้า แต่ยังรู้สึกอับอายอีกด้วย
เซี่ยต้าจวินรีบโบกมือปฏิเสธ “เปล่าหรอก ฉันไม่ได้มาเร่งให้เธอใช้เงินคืน ฉันเพียงผ่านมาเลยมาดูว่าเธออยากให้ฉันช่วยอะไรไหม”
ความจริงเซี่ยต้าจวินไม่ได้บังเอิญผ่านมา แต่เป็เพราะตู้เ้าฮุยต้องกลับฮ่องกง เซี่ยต้าจวินไม่กล้าถามคุณชายใหญ่ว่าจะกลับเผิงเฉิงเมื่อไร ถ้าไปเป็เดือนแล้วเสียวอวี่จะทำอย่างไรเล่า? เซี่ยต้าจวินอยากให้เสียวอวี่หางานทำได้เร็วๆ ไม่ใช่รีบร้อนเพราะอยากให้เธอรีบคืนเงิน เงินพวกนั้นต่อให้ไม่คืน เซี่ยต้าจวินก็จะคิดเสียว่าเป็การช่วยเหลือคนบ้านเดียวกัน เซี่ยต้าจวินเพียงอยากให้เสียวอวี่ยืนหยัดได้ด้วยตัวเองโดยเร็ว เขาจะได้ไม่ต้องเป็ห่วงเื่ทางนี้
พอได้ยินคำห่วงใยจากเซี่ยต้าจวิน เสียวอวี่ก็แก้มแดงระเรื่อ
“พี่ต้าจวิน พี่ช่วยฉันมามากพอแล้วค่ะ ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนพี่อย่างไรดี... พี่วางใจเถอะนะคะ ฉันจะพยายามหางานทำ พยายามอยู่ที่เผิงเฉิงให้ได้ เพราะพี่ต้าจวินก็อยู่เผิงเฉิงเหมือนกัน พี่เป็คนแรกที่ดูแลฉันขนาดนี้”
ความคิดของหญิงสาว ถึงจะพูดไม่ชัดเจน แต่ขอเพียงไม่ใช่คนโง่ย่อมเข้าใจในความหมายที่แฝงอยู่
บอกว่าจะพยายามอยู่ที่เผิงเฉิง ก็เพราะเซี่ยต้าจวินอยู่ที่เผิงเฉิงเช่นกันมิใช่หรือ
เสียวอวี่หน้าแดงเป็ลูกแอปเปิล ถูกหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าตัวเองสิบกว่าปีพูดแบบนี้ด้วย เซี่ยต้าจวินแทบไม่อยากจะเชื่อ
เขาช่วยเสียวอวี่ไม่ใช่เพราะ้าเอาเปรียบเธอ แต่ตอนเสียวอวี่กลับส่งสัญญาณบอกใบ้มาให้ เซี่ยต้าจวินพบว่าที่จริงแล้วตนไม่ได้รู้สึกใมากนัก สิ่งที่เขาเคยพบเจอตอนรับใช้คุณชายใหญ่ทำให้เซี่ยต้าจวินเปลี่ยนไป
ตู้เ้าฮุยเองก็เคยหยอกเย้าเื่นี้กับเขาว่า เขารู้จักเลี้ยงผู้หญิงไว้นอกบ้านแล้ว
‘เลี้ยงผู้หญิง’ หมายความว่าอะไร แน่นอนว่าเซี่ยต้าจวินรู้ดี
แต่เขาไม่มีประสบการณ์ พอเสียวอวี่พูดเช่นนี้ เซี่ยต้าจวินจึงตั้งตัวไม่ถูก
เขาหยิบธนบัตรออกมาปึกหนึ่งแล้วยัดใส่มือของเสียวอวี่
“ฉันต้องกลับฮ่องกงแล้ว ไม่รู้ว่าจะมาเยี่ยมเธอได้อีกเมื่อไร เงินนี้เอาไปใช้ก่อน เื่งานค่อยๆ หา ไม่ต้องรีบร้อน”
รอเขากลับมาแล้ว หากเสียวอวี่ยังหางานทำไม่ได้ เซี่ยต้าจวินคิดว่าหรือเขาจะลองถามคุณชายใหญ่สักครั้งดี ว่าสามารถให้เสียวอวี่ทำงานในเครือได้หรือไม่ งานทำความสะอาดคงไม่ยากเย็นอะไร หญิงสาวคนนี้ก็ดูเป็คนสะอาดสะอ้านอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
กลับฮ่องกง?!
เสียวอวี่รู้สึกตื่นเต้นมาก เซี่ยต้าจวินเพิ่งบอกความเคลื่อนไหวของตัวเองต่อหน้าเธอเป็ครั้งแรก!
เซี่ยต้าจวินกลับฮ่องกงเช่นนั้นก็แสดงว่าตู้เ้าฮุยคงกลับฮ่องกงเหมือนกัน?
“พี่ต้าจวิน เงินนี้เยอะไปแล้วค่ะ ฉันรับไว้ไม่ได้หรอก... ดูสิคะ ฉันมัวแต่คุยจนลืมชวนพี่เข้าไปดื่มน้ำเลย ในบ้านยังพอมีอาหารอยู่บ้าง พี่กินข้าวก่อนแล้วค่อยกลับสิคะ”
เสียวอวี่ยัดธนบัตรกลับใส่มือเซี่ยต้าจวิน
นิ้วมือของหญิงสาวนั้นอ่อนนุ่ม ตอนลูบผ่านแขนของเซี่ยต้าจวิน ทำให้เขารู้สึกราวกับถูกไฟลวกก็ไม่ปาน
แน่นอนว่าการที่เสียวอวี่ไม่รับเงินไว้นั้น ยิ่งทำให้เซี่ยต้าจวินรู้สึกดีกับเธอ
“ฉันไม่รู้ว่าต้องไปกี่วัน ถ้าทางนี้มีเื่ด่วนจะทำอย่างไรเล่า รับเงินไว้เถอะ ถ้าคิดว่ามากไปฉันจะให้น้อยหน่อยก็แล้วกัน”
ทั้งสองคนบอกปัดกันไปมา ในที่สุดเสียวอวี่ก็ยอมรับเอาไว้แค่หนึ่งร้อยหยวนเท่านั้น
เธอพูดตัวเลขกลมๆ จะได้ลงจดบัญชีได้ง่าย และเธอไม่เคยลืมว่าติดเงินเซี่ยต้าจวินไว้เท่าไร
เสียวอวี่บอกให้เซี่ยต้าจวินอยู่กินข้าวด้วยกัน ทว่าเซี่ยต้าจวินกลับส่ายหน้า
“ไม่ล่ะ ไม่ทันแล้ว”
ไม่ว่าเสียวอวี่จะคิดอย่างไร ตราบใดที่ไม่พูดออกมาอย่างชัดเจน เซี่ยต้าจวินก็จะแสร้งทำเป็ไม่รู้ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับมันชั่วคราว
อีกอย่างเขาก็รู้ดีว่า คุณชายใหญ่ต่างหากที่เป็คนให้ชีวิตความเป็อยู่ที่ดี มีหรือที่เขาจะกล้ากินข้าวกับเสียวอวี่จนเสียการเสียงาน!
เซี่ยต้าจวินเอาเงินมาให้เสียวอวี่หนึ่งร้อยหยวน ไม่มีเวลาแม้แต่จะเข้าบ้านไปดื่มน้ำ เสียวอวี่เห็นแผ่นหลังของเขาหายลับไปจากมุมถนน เธอกำเงินในมือแน่นและออกแรงบีบจนข้อนิ้วขาวโพลน เมื่อกี้มีประโยคหนึ่งที่เธอพูดถูก เธอเจอผู้ชายมานักต่อนัก ทว่าเซี่ยต้าจวินเป็คนที่โง่และหลอกง่ายที่สุด แต่เขาก็ดีกับเธอมากที่สุดเช่นกัน ความคิดของเสียวอวี่นั้นเรียบง่าย คนที่ยอมให้เงินเธอใช้ไม่แน่ว่าจะจริงใจกับเธอ ส่วนคนที่ไม่ให้เงินเธอใช้ ย่อมไม่คิดอะไรกับเธออย่างแน่นอน!
หลิวหย่งไม่ติดเบ็ด เพราะเสียวอวี่ไม่ได้เงินจากตัวเขาเลยสักแดงเดียว
ถึงเซี่ยต้าจวินจะให้เงินไม่มาก แต่เสียวอวี่ก็ไม่รีบร้อน
เดิมทีพวกเธอก็ไม่มีความสัมพันธ์กัน จ่ายเงินให้คนบ้านเกิดเดียวกัน มันจะเหมือนจ่ายเงินให้ผู้หญิงของตัวเองหรือ?
เธอค่อนข้างเอนเอียงไปทางเซี่ยต้าจวิน แต่คำพูดเมื่อครู่ของหลิวเทียนเฉวียนยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ
ทรยศหลิวเทียนเฉวียนอย่างนั้นหรือ เสียวอวี่ไม่มีความกล้ามากพอ
ต่อให้หลิวเทียนเฉวียนไม่มัดมือมัดเท้าจับเธอโยนลงทะเล เขาก็คงจับเธอไปเป็โสเภณีราคาถูกที่หนานหยาง เพียงเท่านี้ชีวิตก็น่าสิ้นหวังมากพอแล้ว!
—-----------------------------------------------------
“กลับฮ่องกง?”
ตู้เ้าฮุยมาไม้ไหนกันแน่
เจรจากับนายกทังไม่สำเร็จ เลยคิดจะกลับไปขอกำลังเสริมที่ฮ่องกงอย่างนั้นหรือ? หลิวเทียนเฉวียนเดินกลับไปกลับมาในห้องอย่างครุ่นคิด ตู้เ้าฮุยออกจากเผิงเฉิงถือเป็โอกาสดี เขาควรลงมือหรือไม่ และควรลงมือที่ไหน หลิวเทียนเฉวียนตื่นเต้นจนแผ่นหลังชุ่มไปด้วยเหงื่อ
เช่นนั้นถ้าลงมือแล้วโบ้ยความผิดไปให้คนอื่นล่ะ?!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้