ผู้หญิงทุกคนต่างมีความฝันที่สวยงามพวกเธอเฝ้าฝันถึงการเผชิญหน้ากับสถานการณ์อันตรายแล้วได้พบเจอกับเ้าชายขี่ม้าขาวที่สามารถเอาชนะวายร้ายได้แล้วโอบกอดพวกเธอพร้อมจุมพิตสาบานความรักชั่วนิรันดร์
อันซินก็ไม่มีข้อยกเว้นเธอเป็คนมีเหตุผลั้แ่เด็ก และเธอก็เข้าใจได้ว่าอัศวินขี่ม้าขาวอาจไม่ได้เป็เ้าชายเสมอไป เขาอาจจะเป็พระถังซัมจั๋งก็ได้แต่กระนั้นเธอก็ยังคงมีความฝันเหมือนหญิงสาวทั่วๆ ไป
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธออยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือกไม่กี่วันมานี้เธอกลับมาที่จีนและอยากจะให้ชายที่ใส่กางเกงในไว้ข้างนอกนั้นมีตัวตนจริงๆแม้ว่ามันอาจจะมีผลกระทบต่อโลกมากแค่ไหนก็ตาม
และ่เวลาที่หยางเฉินดึงมือของเธอออกจากบาร์วินาทีนั้นอันซินรู้สึกมีความสุขอย่างมาก
อันซินตามหยางเฉินขึ้นรถเหมือนกับหญิงสาวไร้เดียงสาไม่แม้แต่จะรัดเข็มขัดนิรภัย เธอกระโจนเข้าสู่อ้อมกอดหยางเฉินระดมจูบแก้มและลำคอของเขาอย่างฉับไว
หยางเฉินรู้สึกหมดหนทางอันซินที่จู่ๆ ก็มากล้นด้วยความรักรัญจวน เขาโอบเอวอ่อนนุ่มของเธอ มือขวาเคล้นคลึงไปที่ก้นสวยงามโดดเด่นจากนั้นก็ตบก้นของเธอไปสองครั้งรวด
ปั๊บปั๊บ!
อันซินครางเสียงหวานใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็สีแดงในทันที ภายในรถยนต์สีดำความงามดั่งซัคคิวบัสของเธอปรากฏออกมาความงามของเธอมากพอที่จะเขย่าให้ความอดทนของเขาสั่นะเื
หยางเฉินเริ่มที่จะเข้าใจแล้วว่าผู้หญิงคนนี้คงจะอดอยากมาเป็เวลานาน
"คุณเป็ของผมและไม่อาจหนีไปไหนได้ เชื่อฟังผมแล้วกลับไปนั่งที่ซะ รัดเข็มขัดด้วย"หยางเฉินพูดด้วยน้ำเสียงออกคำสั่ง
อันซินเหมือนลูกแมวแสนเชื่องเธอลูบหน้าอกหยางเฉิน และกลับไปนั่งที่อย่างไม่เต็มใจนัก
ด้วยท่าทางแสนยั่วเย้าและการแสดงออกแสนเย้ายวน หยางเฉินจึงเริ่มระงับอารมณ์ไม่ไหวเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มก่อนออกตัวอย่างสายฟ้าฟาด
เวลานี้เป็เวลาเกือบเที่ยงคืนบนถนนจึงมีรถอยู่น้อยมาก หยางเฉินขับรถไปยังโรงแรมระดับห้าดาวที่อยู่ใกล้ๆโรงแรมเมฆาหยก
โรงแรมเมฆาหยกเป็โรงแรมที่มีชื่อเสียงในเมืองจงไห่ โรงแรมนี้มีหลายสาขา และมีชื่อเสียงที่ดีอย่างน้อยหยางเฉินผู้ซึ่งกลับมาจากต่างประเทศได้ไม่นานก็ยังรู้จักโรงแรมแห่งนี้
ถ้านี่เป็เพียงคืนสามัญธรรมดาหยางเฉินคงจะไปโรงแรมม่านรูด แต่ผู้หญิงคนนี้เห็นได้ชัดว่ามาจากครอบครัวชั้นสูงหยางเฉินจึงจำต้องจัดการในสถานที่ที่เหมาะสมกับสถานะของเธอ
หลังจากลงจากรถหยางเฉินก็ส่งกุญแจให้เด็กรับรถ แล้วดึงมืออันซินเข้าไปในล็อบบี้ทันที
เมื่อเห็นหยางเฉินกระตือรือร้นเช่นนั้นอันซินไม่อาจทำอย่างไรได้ เธอหัวเราะออกมาพร้อมกล่าวว่า
"ไม่ต้องรีบร้อนหรอกค่ะฉันไม่หนีไปไหนหรอก"
หยางเฉินคว้าเอวอันซินแน่นจูบที่แก้มของเธอพร้อมกล่าวว่า
"ไม่ใช่เพราะคุณหรอกเหรอที่ทำให้ผมเป็แบบนี้?"
พนักงานต้อนรับหญิงของโรงแรมเห็นคู่ชายหญิงพูดจาลามกโดยไม่อาย เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย จึงรีบจัดเตรียมห้องอย่างรวดเร็วและส่งกุญแจให้หยางเฉิน
ทั้งสองขึ้นลิฟต์ตรงขึ้นไปยังชั้น23 ขณะที่พวกออกจากลิฟต์อันซินผลักหยางเฉินติดกับผนังจูบริมฝีปากของเขาอย่างเร่าร้อนดูดดื่ม หยางเฉินเปิดปากโต้ตอบ ลิ้นทั้งสองพัวพันและพากันเคลื่อนตัวไปจนถึงห้องพัก หยางเฉินไม่ได้มองยังไปประตูเลยแม้แต่น้อยเขาหยิบคีย์การ์ดเปิดล็อกประตูอย่างรวดเร็ว
ในขณะนั้นเองในที่สุดอันซินก็มีโอกาสพักหายใจ ริมฝีปากสีเชอร์รี่บางๆ ของเธอบวมเจ่อเล็กน้อย แต่นั่นก็ทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก
"คุณเกือบทำให้ฉันขาดอากาศหายใจ"
"นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น"หยางเฉินเคลื่อนเท้าปิดประตูจากด้านหลังพร้อมนวดก้นอันเซ็กซี่อย่างสดชื่น
"ผมอยากจะเชิญคุณอันซินไปอาบน้ำด้วยกันได้ไหมครับ"
"กรุณาเปลื้องผ้าฉันด้วยค่ะคุณหยาง..."
ได้ยินดังนั้นมือของหยางเฉินก็เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว จนอันซินงุนงงเล็กน้อยไม่นานทั้งสองก็ลงไปอยู่ในอ่างน้ำขนาดใหญ่ ที่สามารถบรรจุคนได้ถึงสี่คน
มือของหยางเฉินเต็มไปด้วยเจลอาบน้ำเขาค่อยๆ ทามันลงบนผิวกายงดงามดั่งหยกของอันซินโดยไม่ให้เหลือที่ว่างแม้แต่มิลลิเมตรเดียว ผิวกายอุ่นร้อนของเธอแดงเล็กน้อยมันยิ่งมีเสน่ห์มากขึ้นภายใต้แสงไฟของห้องน้ำ
"คุณพิถีพิถันมากกว่าฉันเสียอีกตอนอาบน้ำ" มือหยางเฉินลูบไล้จุดซ่อนเร้นจนอันซินไม่อาจทำอย่างไรได้ เสียงของเธอสั่นเล็กน้อยขณะพูด
หยางเฉินยิ้มชั่วร้ายกล่าวว่า
"ในฐานะคู่นอน คุณอันควรบริการผมเหมือนกันนะครับ"
อันซินหยิกไหล่หยางเฉินเหลือบมองน้องชายของเขา แล้วมือสวยงามก็คว้าหยางเฉินน้อยในน้ำอย่างกล้าหาญ
หยางเฉินรู้สึกว่ามือของอันซินสั่นในขณะที่ใบหน้าสวยของเธอมีอาการอึดอัดเล็กน้อย แต่ก็หายไปในพริบตา
"น้องชายของคุณยอดเยี่ยมมาก"อันซินเริ่มต้นบริการหยางเฉิน
เป็เวลานานมากแล้วที่หยางเฉินถูกบริการเช่นนี้โดยผู้หญิงคนหนึ่ง แม้เขาจะมีเฉียงเวยอยู่แล้วแต่เฉียงเวยนั้นขี้อายเกินไปในขณะที่สาวงามที่หยางเฉินเพิ่งพบเจอก็มองมาด้วยเสน่ห์เย้ายวนจนหยางเฉินถึงกับเืลมร้อนระอุ
เขายกร่างกายอันซินขึ้นจากน้ำคว้าผ้าขนหนูขนาดใหญ่ เช็ดร่างกายอย่างรวดเร็ว ไม่แม้แต่จะเช็ดผมของอันซินก้าวออกมาจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
หยางเฉินโยนอันซินลงเตียงอย่างป่าเถื่อนผิวกายสีขาวราวหิมะของเธอเพียงแค่ผ่านการอาบน้ำก็ดูเปล่งประกายแพรวพราวเธอยิ้มให้หยางเฉินด้วยร่างกายเปลือยเปล่าและเหมือนจะไม่ใส่ใจท่าทีป่าเถื่อนของหยางเฉินเลยแม้แต่น้อย
หยางเฉินสูดลมหายใจลึกยาวพร้อมกระโจนเข้าสู่ร่างระหงอันน่าหลงใหลจูบปทุมถันเล็กน้อย แล้วกระแทกหอกที่พร้อมอยู่นานแล้วตรงไปที่อันซิน
หยางเฉินรู้สึกประหลาดใจอย่างมากเขาพบว่าหุบเขาลึกของเธอนั้นไม่เป็ดังที่คิดไว้ มันนุ่มลื่นดั่งสาวสูงศักดิ์แต่มันทั้งคับทั้งแน่นเหมือนถนนแคบ และหลังจากดันเข้าไปอีกเล็กน้อย เขารู้สึกถึงเยื่อพรหมจรรย์ที่อ่อนแอ
หยางเฉินสร่างเมาขึ้นมาทันทีกล่าวถามอย่างตกตะลึงว่า
"คุณยังบริสุทธิ์อยู่งั้นเหรอ?"
ใบหน้าสวยของอันซินเต็มไปด้วยเหงื่อดูเหมือนเธอกำลังอดทนต่อความเ็ปจากร่างกายส่วนล่างอยู่แต่เธอก็เผยให้เห็นรอยยิ้มกว้างพร้อมกล่าวว่า
"แล้วไงล่ะ?"
ในขณะพูดหญิงสาวก็มีความคิดที่จะเคลื่อนร่างกายเข้าหาหยางเฉินเธอทะลวงเยื่อพรหมจรรย์ด้วยเจตจำนงของตนเองหยางเฉินรู้สึกราวกับจิติญญากำลังลอยออกจากร่างหลังจากการเคลื่อนที่อย่างกล้าหาญ อันซินก็อยู่ในอาการเ็ปอย่างมาก เธอครวญครางเล็กน้อย ขมวดคิ้วด้วยสีหน้าเ็ปมันเป็สายตาที่น่าสงสารอย่างไม่น่าเชื่อ
"คุณไม่เป็ไรนะ..."หยางเฉินรู้สึกขมขื่นในหัวใจอย่างแท้จริงเขาไม่ได้มีประสบการณ์มากในการจัดการกับหญิงพรหมจารีเขาเพียงแต่อยากจะหาสาวสวยธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้นแต่ผมกลับเจอหญิงสาวบริสุทธิ์ถึงสองครั้ง!?
ฉันจะไม่ไปที่บาร์บัดซบนั่นอีก!!หยางเฉินสาปแช่งอยู่ในใจ
ดูเหมือนอันซินจะเห็นความลังเลของหยางเฉินเธอดึงหยางเฉินเข้ามาหา พร้อมเอ่ยขึ้นในลักษณะยั่วยุ
"ถ้าคุณเป็ผู้ชายก็เริ่มจัดการฉันได้แล้ว ไม่ต้องสนใจฉันสิ่งที่ฉันปรารถนาคืออัศวินผู้กล้าหาญเท่านั้น ไม่ใช่ทหารขี้ขลาด!ขนาดความบริสุทธิ์ฉันยังไม่กลัว แล้วคุณจะกลัวไปทำไม!?"
"แล้วคุณจะเสียใจ!"เมื่อถูกกระตุ้นเช่นนี้ ด้วยศักดิ์ศรีของผู้ชายคนหนึ่งหยางเฉินจึงปลดปล่อยความสุขอย่างเต็มที่โดยไม่สนใจว่าจะทำให้เธออันซินเ็ปขนาดไหน
ของเหลวสีแดงเริ่มไหลออกมาเล็กน้อย
สุดท้ายทั้งคู่ก็นอนขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน
เช้าวันรุ่งขึ้นหยางเฉินตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงงเล็กน้อยเขาเห็นอันซินสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ด้วยชุดสีฟ้าสวยงามสดใสเธอดูงดงามกว่าเมื่อคืนอาจเป็เพราะว่าหญิงสาวได้ผ่านการชำระล้างด้วยน้ำแห่งความปรารถนา เธอนั่งอยู่บนโซฟาสีขาวข้างเตียงมือถือแก้วไวน์แดงบอร์โดซ์ที่มาพร้อมกับห้องพัก สองแก้ว
"แด่ค่ำคืนแห่งความสุขของเรา"อันซินส่งแก้วให้หยางเฉิน
ผู้หญิงคนนี้ดูเรียบร้อยแตกต่างกับคนเมื่อคืนโดยสิ้นเชิง เหมือนคำกล่าว ''สาวสวยมักจะแสดงออกขณะอยู่บนเตียง''
หยางเฉินรับแก้วไวน์มาด้วยรอยยิ้มพวกเขาชนแก้วกันเบาๆ และดื่มพร้อมกัน
"ขอบคุณนะคะคุณหยาง" จู่ๆอันซิน ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าเ็ปเล็กน้อย
"เื่เมื่อวานนี้อาจทำให้คุณค่อนข้างมีปัญหาแต่ฉันคิดว่าคุณได้รับร่างกายฉันเป็การตอบแทนแล้วเช่นกัน"
คำพูดเหล่านี้ฟังดูแปลกๆสำหรับหยางเฉิน เขาเอ่ยถามว่า
"คุณหมายความว่าอย่างไร?ปัญหาอะไรหรือ?"
อันซินยิ้มกล่าวว่า
"เดี๋ยวก็มาแล้วล่ะค่ะ"
ปังๆๆๆๆๆ
"เปิดประตู!"
หยางเฉินตะลึงมันเกิดอะไรขึ้น? เขารีบสวมใส่เสื้อผ้าอย่างฉับไว
แต่เห็นได้ชัดว่าผู้ที่มาไม่รอให้หยางเฉินได้เปิดประตูประตูถูกเปิดออกจากด้านนอก ตำรวจหลายคนต่างกรูกันเข้ามา กวาดสายตามาที่หยางเฉินและอันซินพร้อมชูหมายค้นออกมา
"นี่คือตำรวจพวกเรามาเพื่อจับกุมพวกลามกอนาจาร! ทุกคนห้ามขยับเด็ดขาด!"
แชะแชะ
ผู้ติดตามด้านหลังดูเหมือนจะเป็นักข่าวพวกเขารัวชัตเตอร์อย่างกับรัวปืน
หยางเฉินหัวขาวโพลนในขณะที่กำลังนั่งเปลือยท่อนบนอยู่บนเตียงเขาไม่มีเวลาแม้จะดูว่าสวมกางเกงในอยู่หรือไม่
แชะ!
แสงแฟลชสาดกระจายเต็มใบหน้าของหยางเฉิน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้