เสิ่นิคิดไม่ถึงว่าผู้ใหญ่บ้านเจิ้นถิงจะมีปืนไรเฟิล Mosin–Nagant ซึ่งผลิตในรัสเซียั้แ่สมัยาโลกครั้งที่ 2! และมันยังไม่เคยได้ใช้งาน ใหม่เอี่ยมห่อด้วยผ้าน้ำมัน ตัวปืนติดตั้งเลนส์สายตา PE ซึ่งหาได้ยาก ขยายได้ถึง 4 เท่า สามารถระยะยิงปรับได้ั้แ่ 100 ถึง 1,400 เมตร เสิ่นิรู้ว่าปืนไรเฟิลกระบอกนี้ใช้ะุขนาด 7.62 มม. โดยหลักการแล้ว หากเกิน 1,000 เมตร วิถีจะขึ้นอยู่กับการคาดเดา
ไม่ว่าจะอุปกรณ์เสริมหรือกล่องไม้ที่ใช้ในการบรรจุตัวปืนหรือะุ เขาก็ไม่ได้เลือกซื้อเวอร์ชันที่มันหยาบกร้าน ให้ความรู้สึกเหมือนกับมี Rolls-Royceสองคันจอดเทียบกันอยู่ เวอร์ชันที่ผลิตด้วยมือย่อมยอดเยี่ยมกว่าเวอร์ชันในสายงานการผลิต
“ผมไม่ยักรู้ว่าจักรพรรดิราชวงศ์ชิงจะสะสมปืนไรเฟิลเป็วัตถุโบราณด้วย?” เสิ่นิดึงสลักเพื่อตรวจสอบอาวุธปืนพลางกล่าวขึ้นด้วยความสงสัย
“ที่จริง ความเป็มาของปืนเป็เช่นนี้...” เฝิงเฉวียนกล่าวโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ใน่ากลางเมืองระหว่างพรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์ อดีตสหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกาแก่งแย่งกันแสดงแสงยานุภาพ แต่ละฝ่ายต่างถือหางคนของตนเองให้เอาชนะกันและกันบนผืนแผ่นดินจีนอันร้อนระอุ เซินกงไข่ ในฐานะตัวแทนฝ่ายสหรัฐ พร้อมอุปกรณ์ครบชุดของอเมริกันอยู่ในสภาพพร้อมใช้งาน ลุงหลิน ผู้นำโซเวียต รู้สึกอยู่ลึกๆ ว่าฝ่ายตนมีโอกาสชนะไม่มาก เขาจึงแอบติดต่อกับเซินกงไข่อย่างลับๆ คอยส่งสัญญาณให้ แม้ว่าฝ่ายตนจะพ่ายแพ้ แต่เขาก็จะไม่ทำลายอุดมคติอันยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์จีน
และนั่นเอง คุณลุงหลินก็ได้ส่งเครื่องบินและของกำนัลมามากมาย เพื่อเป็สัญญาใจให้กับเซินกงไข่ ใครจะรู้ล่ะว่าสินค้าพวกนั้นเซินกงไข่ไม่ได้นำพา และเื่สัญญาใจของคุณลุงหลิน เขาก็แจ้งภรรยาหลวงให้ทราบเื่ด้วย เขารายงานต่อหน่วยรบซึ่งประจำการอยู่ ณ ประเทศจีน ให้สอยเครื่องบินโซเวียตเสีย และเครื่องบินลำนั้นก็ได้ตกลงมากลางป่า ไม่ไกลจากหมู่บ้านเบเลอร์นัก
เซินกงไข่รู้ดีว่าบาปของตนนั้นหนักหนา แต่ก็ไม่กล้าพูดออกไป เขาทำราวกับไม่มีเื่อะไรเกิดขึ้น แม้แต่ทีมค้นหาก็สั่งห้ามออกปฏิบัติการ
อดีตสหภาพโซเวียตรู้ว่ากำลังแบกสถานการณ์ท้องถิ่นเอาไว้บนหลัง เมื่อเื่แดงขึ้นมาก็หน้าเสีย ทำเป็ไม่รู้เื่อันใดทั้งสิ้น
ณ ตอนนั้น ผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านเบเลอร์ คือบิดาของเจิ้นถิงผู้ซึ่งนำกลุ่มชาวบ้านเข้าช่วยเหลือนักบินรัสเซียซึ่งกำลังจะตาย และได้โยกย้ายสินค้าบางส่วน ส่วนอื่นๆ นั้นก็ะเิเป็ขี้เถ้าไปพร้อมกับซากเครื่องบิน
นักบินโซเวียตรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณที่ช่วยเขาไว้ เขาจึงมอบของกำนัลซึ่งเดิมทีเป็ของเซินกงไข่ให้แก่ตระกูลของบิดาเจิ้นถิง แต่ต่อมานักบินก็เสียชีวิตลงด้วยภาวะแทรกซ้อน อย่างไรก็ตาม บางคนกล่าวว่านักบินคนนี้หลงใหลในเหล้ายาท้องถิ่น ดื่มจนกระทั่งเมามายจนเสียชีวิต
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นี่อาจเรียกได้ว่าเป็ปืนที่มีความวิจิตรงดงามที่สุดในประวัติศาสตร์าโลกครั้งที่ 2 และกลายมาเป็กรุสมบัติของคฤหาสน์จักรพรรดิ...
“ขอบคุณผู้าุโที่เก็บรักษาปืนมาจนบัดนี้ ตอนนี้อัตราการรอดชีวิตได้เพิ่มขึ้นเป็ 25% แล้ว” เสิ่นิยังไม่หยุดขึ้นลำกล้อง เขาลองถอดชิ้นส่วนปืนเล่น เหมือนกับนักมายากลที่ลองใช้ไม้กายสิทธิ์ของตัวเอง “แต่ผมยัง้าเครื่องมือบางอย่าง รวมถึงเครื่องขัดเงา ห้องเครื่องมือที่ปิดมิดชิด ปืนพ่นไฟ เครื่องเคลือบบัตร...”
“นายจะเปิดโรงงานเรอะ?” เซี่ยวอี๋คิ้วกระตุก
“เปล่า ผมจะแก้ชุดะุที่หมดอายุด้วยตัวเอง ปืน Mosin–Nagant เล่มนี้ดีมาก ถ้าโชคดี ผมคงจะสามารถทำให้มันได้ผลลัพธ์ที่น่าทึ่ง” เสิ่นิอมยิ้ม
“คุณเสิ่นิชอบก็ดีแล้ว ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว เชิญทั้งสองท่านไปพักผ่อนก่อนเถอะ ผมจะสั่งให้พ่อบ้านไท่เตรียมทุกอย่างไว้ให้พรุ่งนี้เช้า” เจิ้นถิงเห็นเสิ่นิดีใจเช่นนี้ ตนเองก็สบายใจขึ้นมาก
“จะนอนเมื่อไรก็ได้ แต่คืนนี้นอนไม่ได้ คงต้องรบกวนผู้ใหญ่บ้าน ช่วยจัดหาทุกอย่างให้ครบโดยเร็วที่สุด!” เสิ่นิกล่าววาจา “ก้าวร้าว”
“ไม่ทราบว่าเร็วที่สุดของคุณเสิ่นินั้นหมายถึงตอนไหน?”
“หนึ่งชั่วโมง” เสิ่นิชูนิ้วชี้ขึ้นมา
ในเมื่อเป็เช่นนั้น เจิ้นถิงจึงได้โทร.หากรรมการหมู่บ้านให้ออกประกาศ ทำเอาวุ่นวายกันทั้งหมู่บ้าน บ้านทางตะวันออกส่งเตาหลอมโลหะมาให้ ทางตะวันตกส่งปืนพ่นไฟมาให้พร้อมกับเครื่องเคลือบบัตร ขอบคุณหมู่บ้านเบเลอร์อันแสนร่ำรวย ที่นี่มีเกือบทุกสิ่งทุกอย่าง แถมยังไม่ใช่คุณภาพง่อยๆ ตามแผงลอยราคาถูกด้วย
ผู้ใหญ่บ้านจะยืมของ ใครล่ะจะไม่กระตือรือร้นส่งมาให้? ไม่ต้องพูดถึงเครื่องมืออุปกรณ์ ต่อให้เขา้าดวงดาวบนท้องฟ้า ชาวบ้านก็จะเอามุ้งสอยลงมาให้เขาสักสองดวง
ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ที่นอกประตูคฤหาสน์จักรพรรดิก็มีรถจอดรอส่งของกันเป็ขบวน ขณะนี้เป็เวลา 5 ทุ่มแล้ว แต่หมู่บ้านกลับคึกคักเหมือนกับ่ปีใหม่
ผีูเาซึ่งซ่อนตัวอยู่ในป่าลึกอันมืดมิดก็ตื่นจากการหลับใหล เขามองดูการเคลื่อนไหวภายในหมู่บ้านผ่านอุปกรณ์ปืน “เขาคิดจะทำอะไร? ทำปืนใช้เอง?” ผีูเาเห็นใครบางคนกำลังขนย้ายเครื่องจักรมาที่วังอีกครั้ง
ด้วยเวลาเพียง 40 นาที เสิ่นิสามารถรวบรวมทุกอย่างได้ตามที่้า หนำซ้ำยังได้มากกว่าที่เขาคิดไว้อีก เสิ่นิเห็นว่าอุปกรณ์ใช้งานง่ายจึงไม่หยุดคำขอ ไร้ยางอายจากผู้ใหญ่บ้าน ดูว่าจะทำเป็ะุสมัยใหม่ได้หรือไม่
สิ่งนี้ทำให้เจิ้นถิงค่อนข้างลำบากใจ แต่เมื่อเห็นท่าทางการขอร้องของเสิ่นิ เขาจึงโทร.ตามหัวหน้าตำรวจมา หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนส่งะุปืนพกตำรวจรุ่น 77 มาให้มากกว่า 500 นัด
นี่ถือเป็การละเมิดกฎอย่างร้ายแรง แต่ตำรวจในโรงพักล้วนเป็ลูกหลานของหมู่บ้านเบเลอร์ ผู้อำนวยการาุโยังเรียกเจิ้นถิงว่าคุณปู่ อย่าว่าแต่คุณปู่้าะุเลย ต่อให้้าศีรษะของเขา ตามกฎของหมู่บ้าน เขาก็ต้องเสิร์ฟให้ด้วยมือทั้งสองข้าง
มีอำนาจในหมู่บ้านก็เช่นนี้ คฤหาสน์จักรพรรดิมีผู้เสียชีวิต 3 รายภายในหนึ่งสัปดาห์ แต่ยังไม่มีใครรายงาน เพียงเพราะเจิ้นถิงบอกว่าเขาจะจัดการเอง ไม่มีใครกล้าสงสัยในอำนาจของเขา
เสิ่นิยิ้มร่าและถอยกลับเข้าไปในห้องทำงานพร้อมกับเครื่องมือและอุปกรณ์มากมาย ส่วนเซี่ยวอี๋นั้นกลับไปนอนที่ห้องพัก พระเ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเสิ่นิกำลังทำบ้าอะไรอยู่?
อันที่จริงเสิ่นิมีความเป็มืออาชีพมาก สองอย่างที่จะตัดสินระยะยิงและกำลังะุของอาวุธปืนได้ก็คือตัวปืนและะุ แม้ปืน Mosin–Nagant จะยอดเยี่ยม แต่ะุทำมือกลับหมดอายุไปั้แ่เกินกว่าครึ่งศตวรรษที่แล้ว อนุภาคในะุมีกำลังมากเกินไป ปนเปื้อนมากเกินไป ทั้งหมดนี่จะส่งผลต่อความแม่นยำของสไนเปอร์
เสิ่นิรื้อะุปืนพกรุ่น 77 ออกมา ดินปืนในนั้นถูกนำมาแทนที่ดินปืนะุปืน Mosin–Nagant ทั้งคู่มีขนาดลำกล้อง 7.62 มม. เป็ไปได้ที่จะใช้ดินปืนร่วมกันได้
และงานฝีมือสมัยใหม่ของะุปืนลูกซองนั้นมีความสามารถในการจุดะเิที่เร็วกว่า ข้อบกพร่องที่ว่าพบจากการะเิง่ายในปืนยาว ก็สามารถหลีกเลี่ยงได้หลังจากที่เสิ่นิเติมองค์ประกอบทางเคมีบางอย่างเข้าไป
เนื่องจากะุมีขนาดเล็กกว่า ดังนั้นการจัดเรียงะุเข้าในปลอกจึงต้องเพิ่มความแน่นขึ้นอย่างมาก ทำให้ะุ Mosin–Nagant ออกตัวยิงได้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น
จากนั้นด้วยทักษะอันยอดเยี่ยมของเครื่องเจียรและเครื่องตัด ะุซึ่งแปรรูปโดยเสิ่นิก็มีคุณสมบัติย่อยเพิ่มเติม ยิ่งพลังงานจลน์ไกลมากเท่าไรก็ยิ่งเพิ่มความเสถียรของะุซุ่มยิงระยะไกลมากเท่านั้น ะุเต็มไปด้วยฟอสฟอรัสสีขาวจะกระจายในระยะไกลตัดกันเป็รูปกากบาท และมันจะเจาะชุดเกราะกันะุได้อย่างแม่นยำ…
การปรับแต่งะุเป็งานวิศวกรรมอันสลักซับซ้อน ต้องใช้อุปกรณ์ที่ซับซ้อนที่สุด ต้องคำนวณผลเป็จุดทศนิยม ถึงค่ามันจะเบี่ยงเบนไปเพียงแค่ครึ่งมิลลิเมตร แต่ในการยิงนั่นหมายถึงตัวชี้วัดความเป็และความตาย
มีเพียงเสิ่นิผู้นิพพานแล้วที่มีความเชี่ยวชาญในด้านการซุ่มยิง สามารถใช้มือ ใช้สายตา ใช้ความรู้สึกในการตัดเฉือนเครื่องมือเครื่องจักรได้อย่างแม่นยำ
ั้แ่กลางดึกจนกระทั่งพระอาทิตย์ขึ้น ในที่สุด เสิ่นิก็ใช้ดินปืนะุรุ่น 77 จำนวน 500 นัด จนหมด ะุสไนเปอร์ที่ถูกสร้างขึ้นมาเองจำนวน 150 นัด เหมาะสำหรับการใช้งานในสนามรบสมัยใหม่ได้ถูกประกอบร่างขึ้นมาแล้ว
“เสร็จแล้ว...” เสิ่นิจบงานกับะุนัดสุดท้าย เขาเหนื่อยล้าจนทรุดตัวลงนั่งที่มุมห้อง การใช้สมาธิจิตพลังสูง เหนื่อยล้ากว่าการสู้รบมาก
เมื่อเขามองดูโทรศัพท์ นี่เพิ่งจะหกโมงครึ่ง ในขณะที่เปิดประตู แม้จะถูกห้อมล้อมไปด้วยแสงจากดวงอาทิตย์ แสงแดดท่ามกลางหุบเขาที่ส่องเข้าตามาก็ทำให้เสิ่นิตาพร่าไปชั่วขณะ
ไม่มีอะไรสามารถคลายความตึงเครียดของกล้ามเนื้อได้ดีไปกว่าการอาบน้ำร้อน บังเอิญในขณะที่เขาเข้ามาในบ้าน เสิ่นิเห็นว่ามีบ่อน้ำพุร้อนอยู่ ตามหลักการแล้ว การพักผ่อนที่ดีจะทำให้ทำงานได้ดียิ่งขึ้น เสิ่นิตรงไปยังบ่อน้ำพุร้อน น้ำพุร้อนธรรมชาติซึ่งเต็มไปด้วยควันจากกำมะถัน เปรียบกับน้ำร้อนที่ต้มสุกไม่ได้
ไม่มีใครใช้บ่อในยามเช้าตรู่ เสิ่นิเปลือยกายและะโลงไปในสระน้ำ เขาผ่อนคลายร่างกายอย่างสมบูรณ์ หลับตาและพักใจ ครึ่งหนึ่งของใบหน้าฝังอยู่ในบ่อน้ำ เพลิดเพลินเสียเกินคำบรรยาย
แต่มันอาจจะสบายเกินไป เสิ่นิลดระดับความระมัดระวังตัวลงเล็กน้อย ทำให้เขาไม่ทันได้สังเกตเห็นว่ามีร่างร่างหนึ่งเดินมาที่ประตูห้องอาบน้ำ แกรก เสียงประตูถูกเปิดออก
เสิ่นิคิดอยากจะกล่าวทักทาย แต่แล้วก็ต้องหยุด เนื่องด้วยเสียงหอกครืดคราดบนพื้น เสิ่นิในน้ำจ้องตาแทบถลน ที่แท้เขาก็ลืมล็อกประตู หนำซ้ำยังลืมพกปืนมาด้วย เขาถูกไพรซึ่งแค้นกันมาั้แ่ชาติปางก่อนพบตัวในระยะประชิด เขาคงต้องถูกแทงจนพรุนเป็รังแตนเพราะความเลินเล่อเสียแล้วสิ
แผน ณ ตอนนี้ คือต้องใช้พร์ในการดำน้ำอีกครั้ง หวังว่าจะรอดพ้นจากหายนะไปได้
เสิ่นิหายใจเข้าลึกๆ และดำลงสู่ก้นสระ โชคดีที่ควันเต็มไปหมด น้ำในสระก็เป็สีเขียว มองไม่เห็นอะไรใต้น้ำ ทัศนวิสัยใต้น้ำสามารถมองเห็นได้ในระยะ 1 เมตรเท่านั้น
เสิ่นิทำให้อัตราการเต้นของหัวใจช้าลงโดยสัญชาตญาณ สถิติการหยุดหายใจขณะดำน้ำของเขาคือ 25 นาที น่าจะเพียงพอสำหรับการอาบน้ำล่ะมั้ง?
ผ่านไปไม่นาน ขายาวสีข้าวสาลีคู่หนึ่งก็ก้าวลงมาในน้ำ เธอเดินลงมาจากบันไดหิน ใช่ว่าเสิ่นิจะไม่เคยเห็นสาวเปลือยมาก่อน แค่ไม่เคยหลับนอนด้วยเท่านั้น เชื่อว่าด้วยสมาธิอันแรงกล้านั้น จะทำให้เขารักษาความเป็สุภาพบุรุษเอาไว้ได้
แต่เมื่อไพรนั่งลง เสิ่นิก็อดไม่ได้ที่จะจ้องไปในน้ำอันขุ่นมัว มีเพียงคำเดียวที่ผุดขึ้นมาในใจ “แม่เสือขาว!”
หลังจากฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มานานหลายปี ไพรจึงมีรูปร่างที่แข็งแกร่งผิดปกติ รูปร่างของเธอสามารถเห็นเส้นกล้ามเนื้อได้อย่างชัดเจน เธอผอมโดยธรรมชาติ ทานเท่าไรก็ไม่อ้วน ช่างน่าหวั่นเกรงราวกับคิงคองบาร์บี้
เธอมีจุดสีแดงสองจุดที่หน้าอกและร่างกายพิเศษของเสือขาว เรียกได้ว่าเป็สิ่งที่ทำให้ตกตะลึงได้ทั้งโลก เสิ่นิพยายามหลับตาไม่มอง แต่ด้วยความเป็สไนเปอร์ เขาจะข่มตาลงได้อย่างไร เมื่ออยู่กับศัตรู
เขาไม่เพียงแค่้าดู แต่อยากพินิจอย่างถ้วนถี่ เพราะเมื่ออันตรายมาถึงเมื่อใด จะได้ตอบสนองได้เร็วที่สุด แต่เขาอาจจะเอาจริงเอาจังมากเกินไป จนทำให้ส่วนสำคัญของร่างกายนั้นเกิด “ปฏิกิริยา”
“ฉิบหาย รีบลงเร็ว ไม่งั้นซวยแน่!” เสิ่นิะโร้องในใจ