ตอนที่รถบรรทุกสูญเสียการควบคุมและพุ่งตรงมายังด้านข้างของรถบัส จี้หนิงหลับตาลงและยกมือขึ้นมือโอบศีรษะของเธอไว้โดยไม่รู้ตัว
แม้ว่าดวงตาของเธอจะปิดอยู่ แต่เธอก็รับรู้ได้ถึงแสงสีขาวสว่างจ้าที่ส่องผ่านเข้ามา
แสงสีขาวนี้คงอยู่แค่ชั่วขณะเดียว
เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็มาโผล่อยู่ในสถานที่แปลกๆ แห่งหนึ่ง
เมื่อมองไปรอบๆ จี้หนิงพบว่าเธอกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้แข็งบุด้วยหนังที่ให้ความรู้สึกเก่าหน่อยๆ แต่ก็ดูประณีตเป็พิเศษ
สภาพแวดล้อมรอบๆ นั้นมืดและทัศนวิสัยก็ไม่ค่อยสู้ดีนัก จี้หนิงสามารถรับรู้ได้เพียงแค่ว่ามีโต๊ะกลมตัวหนึ่งตั้งอยู่ตรงหน้าเธอ
ในเวลานี้มีเพียงป้ายแผ่นเดียวที่อยู่บนโต๊ะกลมซึ่งมีเลข 6 เขียนไว้บนป้ายนั้น
ขณะที่เธอกำลังงุนงงอยู่นั้น เสียงผู้หญิงที่ดูเ็าก็ดังขึ้นมาราวกับมันก้องอยู่ในหัวของเธอ
[เกมล่ามนุษย์หมาป่าโหมดนักล่าปีศาจจันทราโลหิตสำหรับผู้เล่น 12 คนได้เริ่มขึ้นแล้ว และจะเริ่มทำการแจกจ่ายบทบาทของผู้เล่น]
[ผู้เล่นหมายเลข 6 จี้หนิง ในเวลานี้ทางเราจะทำการสุ่มบทบาทของคุณออกมา]
หลังจากนั้นก็มีเสียงคล้ายฟันเฟืองหมุน หลังจากสิ้นเสียงนั้น ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงประกาศต่อ
[ผู้เล่นหมายเลข 6 บทบาทของคุณคือผู้พยากรณ์ ขอจงค้นหาและขับไล่มนุษย์หมาป่าทั้งสี่ตัว นำพาเหล่าทวยเทพและมนุษย์ให้เอาชนะเกมนี้ให้ได้ ฝ่ายที่ชนะจะได้จับรางวัล ซึ่งจะเป็ประโยชน์สำหรับคุณในการเข้าสู่ “เกมเซอร์ไววัล” อย่างเป็ทางการต่อไป]
นับั้แ่ที่เข้ามาในห้องแปลกๆ นี้ แม้ว่าตัวเธอจะมีความกลัวผุดขึ้นมาในใจ แต่จี้หนิงก็ยังคงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรวบรวมความกล้าของเธอและสังเกตการเคลื่อนไหวต่างๆ รอบตัวทั้งหมดอย่างตั้งใจ
ภายในห้องนี้นอกจากตัวเธอแล้วก็มีแค่เก้าอี้ มุมโต๊ะ และบัตรบทบาทเพียงเท่านั้น นอกจากนั้นก็ไม่พบเห็นสิ่งอื่นอีกเลย เธอพยายามที่จะลุกขึ้นยืน แต่ก็ไม่สามารถขยับตัวได้ ดูเหมือนร่างกายท่อนล่างของเธอจะถูกจองจำเอาไว้กับที่นั่ง
รอบๆ ไร้ซึ่งแหล่งกำเนิดแสงใดๆ นอกจากเสียงประกาศที่เ็าและเสียงหายใจของเธอแล้ว ก็ไม่ได้ยินเสียงอื่นใดอีก
อีกทั้งเสียงที่ประกาศเมื่อสักครู่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าดังมาจากที่ไหน
จากข้อเท็จจริงที่ว่าตัวเธอเกือบตายในอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อครู่นี้ จี้หนิงแอบรู้สึกว่าสถานที่แห่งนี้ดูไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย
แต่มันก็ดูสมจริงมากเกินกว่าที่จะเป็ความฝัน
จากเนื้อหาของการประกาศเมื่อสักครู่แล้ว จี้หนิงก็พอจะจับคีย์เวิร์ดสำคัญออกมาได้หลายคำ ได้แก่ “นักล่าปีศาจจันทราโลหิต” “บัตรบทบาท” “นักพยากรณ์” “หมาป่า” และ “เกมเซอร์ไววัล”
ซึ่งบ่งบอกว่าในเวลานี้ตัวเธออยู่ในเกม “ล่ามนุษย์หมาป่า” หลังจากเกมนี้จบลงจะมี “เกมเซอร์ไววัล” อีกเกมกำลังรอเธออยู่
ก่อนที่จี้หนิงจะได้ครุ่นคิดให้ถี่ถ้วนกว่านี้ ก็มีการประกาศข้อความใหม่ออกมา
[กรุณาหลับตาลงเมื่อถึงเวลากลางคืน]
[“ผู้พยากรณ์” เชิญตรวจสอบได้]
หลังจากนั้นความมืดโดยรอบก็ดูเหมือนจะ “จางหาย” ไป โต๊ะกลมที่อยู่ด้านหน้าของจี้หนิงก็ได้เผยให้เห็นรูปโฉมที่แท้จริง
ไม่ใช่แค่โต๊ะกลมอย่างเดียวเท่านั้น จี้หนิง ยังเห็นคนอีก 11 คนที่ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเธอด้วย
ทั้งหมดล้วนถูกจองจำอยู่ที่เก้าอี้ไม้เนื้อแข็งบุหนังเช่นเดียวกับเธอ แต่เธอไม่สามารถมองเห็นรูปร่างหน้าตาของพวกเขาได้อย่างชัดเจน
ทั้ง 11 คนนี้ แต่ละคนเหมือนกับถูกปกคลุมด้วยหมอกสีดำ มองเห็นได้แค่เฉพาะโครงร่างมนุษย์เท่านั้น
จี้หนิงเคยเล่นเกมล่ามนุษย์หมาป่าบนอินเทอร์เน็ตเพียงแค่ไม่กี่ตาเท่านั้น เธอมีความรู้เกี่ยวกับกฎกติกาเพียงแค่ครึ่งๆ กลางๆ และรู้เพียงแค่ว่าบทบาท “ผู้พยากรณ์” ในเวลานี้ของเธอ ทำให้เธอสามารถตรวจสอบบทบาทของผู้เล่นคนอื่นได้ในเวลากลางคืน
ในเวลานี้เธอกำลังจะใช้ความสามารถตรวจสอบบทบาทของคนอื่น แต่[KN1] นอกจากเธอแล้ว อีก 11 คนที่เหลือล้วนแต่เห็นเป็แค่คนดำๆ ไร้ซึ่งความแตกต่างระหว่างสูงหรือเตี้ย อ้วนหรือผอม และไม่สามารถบอกได้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาเป็ชายหรือหญิง
จี้หนิงจึงตัดสินใจเลือกผู้เล่นหมายเลข 12 ซึ่งนั่งตรงข้ามกับเธออย่างสุ่มๆ แล้วพูดขึ้นว่า “ขอตรวจสอบหมายเลข 12”
หลังจากที่เธอพูดจบ ก็มีลูกศรปรากฏขึ้นจากตรงไหนสักแห่ง ลอยอยู่เหนือศีรษะของผู้เล่นหมายเลข 12
ลูกศรที่โผล่ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้นี้เหมือนจะมีรูปทรงสามมิติ เปล่งแสงสีม่วงจางๆ ออกมา ทำให้จี้หนิงรู้สึกงุนงงกับสถานการณ์ที่คาดไม่ถึงนี้ยิ่งขึ้นไปอีก ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้เกิดความรู้สึกที่น่าขนลุกขึ้นมา
[คุณยืนยันหรือไม่ที่จะตรวจสอบผู้เล่นหมายเลข 12?] เสียงผู้หญิงที่เหมือนเครื่องจักรไร้อารมณ์ถามขึ้นมา
จี้หนิง : “ยืนยัน”
ตอนนี้เธอสงสัยมากว่าเ้าของสถานที่ลึกลับแห่งนี้จะบอกบทบาทของหมายเลข 12 ให้กับเธออย่างไร แค่แสดงบัตรบทบาท? หรือว่าจะเปิดหน้าเบอร์ 12 ให้เธอเห็นกัน?
ไม่มีการคาดเดาไหนที่ถูกต้องเลย
ชั่วขณะต่อมา มีแสงสีม่วงส่องเข้ามา แล้วจี้หนิงก็ถูกย้ายไปหาหมายเลข 12 และนั่งคร่อมอยู่บนตักของเขา
ในสถานที่ที่จี้หนิงมองไม่เห็น เกมล่ามนุษย์หมาป่าที่มีผู้เล่น 12 คนนี้ได้ถูกปะติดปะต่อเข้าด้วยกันผ่านกล้องติดตามหลายตัวภายในห้องนี้ และมีการถ่ายทอดสดออนไลน์ผ่านเครือข่าย “โลกใหม่”
เหล่าผู้ที่อาศัยอยู่ใน “โลกใหม่” นี้ก็พากันส่งข้อความพูดคุยเพื่อหารือกันถึงสถานการณ์ในปัจจุบัน
“ไม่เคยเห็นหมายเลข 6 คนนี้มาก่อนเลย เป็มือใหม่งั้นเหรอ? ดูเหมือนมือใหม่จะโชคไม่ดีที่จั่วได้ ’ผู้พยากรณ์’ นะ”
“คุณหมายถึงโชคร้ายใช่ไหม? คุณไม่เห็นเหรอว่าสิงเยี่ยได้รับบทบาท ‘ผู้ศรัทธาจันทราโลหิต’ น่ะ? การมีสิงเยี่ยอยู่ด้วยเช่นนี้ ฝ่ายดีไร้หนทางต่อต้านแล้วล่ะ”
“ดูสิ สิงเยี่ยกำลังจะถูกหมายเลข 6 ตรวจสอบล่ะ!”
“อ๊ะ สุดยอด!!!”
“มือใหม่สามารถรับรู้ถึงสิงเยี่ยได้ทันทีที่เริ่มเกมแบบนี้ เอาเงินไปเลย!”
“+1 มือใหม่สมควรได้รับแล้ว”
ในขณะเดียวกัน จี้หนิงที่ไม่รู้ถึงสถานการณ์ภายนอกรู้สึกตื่นกลัวขึ้นมาจริงๆ แล้ว
หลังจากที่เธอถูกเทเลพอร์ตมาหาหมายเลข 12 ระบบได้เตือนเธอว่าอวัยวะเพศของมนุษย์หมาป่านั้นจะแตกต่างไปจากผู้ชายฝ่ายดี และบอกให้เธอใช้ส่วนของร่างกายที่เกี่ยวข้องเพื่อสำรวจและตรวจสอบ
แม้ว่าจี้หนิงจะอายุ 20 ปีแล้ว แต่เธอก็เป็เพียงผู้หญิงที่รักนวลสงวนตัวคนหนึ่ง ที่ในอดีตเคยถูกบังคับให้มีเซ็กส์กับแฟนเก่าที่เป็รักแรก เธอจึงอายขึ้นมาที่ถูกบังคับให้ทำเื่พรรค์นี้ั้แ่แรก
ยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายยังเป็ชายหนุ่มรูปหล่อและตัวสูงใหญ่อีกด้วย
เขาสวมเสื้อยืดคอเต่าสีดำและสวมเสื้อนอกสีดำทับอีกที ทั้งแขนและหน้าอกมีส่วนที่ปูดโปนให้เห็น เขาสวมชุดสีดำ อีกทั้งท่าทางที่ดูเข้มงวดของเขาก็ทำให้ดูเหมือนมีออร่าที่ไม่ควรมีใครเข้าไปใกล้
ในความเป็จริงแล้วเขาน่าจะเป็หนุ่มหล่อประเภทนิ่งๆ ที่สาวๆ ได้แต่แอบมอง และไม่กล้าเปิดประเด็นชวนคุยได้ง่ายๆ
แต่โชคดีที่ตอนนี้ตัวเขาหลับตาอยู่ ราวกับว่าเขาไม่รับรู้อะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ของจี้หนิงเลย
ในขณะที่จี้หนิงกำลังลังเลอยู่นั้น เธอก็ได้ยินเสียงสัญญาณเตือนที่แสบแก้วหูดังเสียดแทงขึ้นมา เสียงผู้หญิงที่ไร้อารมณ์ได้เตือนเธอว่าเวลากำลังจะหมดลงแล้ว
ไม่มีทางเลยที่จี้หนิงจะกล้าฝ่าฝืนตัวตนที่อยู่เหนือธรรมชาตินี้ ดังนั้นเธอจึงปลดกระดุมและรูดซิปกางเกงของหมายเลข 12 เพื่อตรวจดูอวัยวะเพศของเขา
ในความเป็จริงแล้ว ตอนที่เธอถูกย้ายไปหาหมายเลข 12 เธอก็รู้สึกได้ถึง “สิ่งแปลกปลอม” ที่อยู่ตรงท่อนล่างของเขาแล้ว
แท่งเนื้อยื่นดันกางเกงขึ้นมาจนเผยให้เห็นเป็กระโจมอันใหญ่ ซึ่งมันค้ำยันน้องสาวของจี้หนิงเอาไว้ ทำให้เธอหน้าแดงเห่อ จนต้องขยับบั้นท้ายของเธอถอยออกมาเพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกแปลกๆ นี้
หลังจากถอดกางเกงของหมายเลข 12 ออกจนเหลือแต่กางเกงในขนาดพอดีตัวที่มีช่องให้แหวกเปิด ซึ่งสะดวกแก่จี้หนิงที่จะเปิดดูของข้างในได้โดยไม่ต้องถอดกางเกงในออก
จี้หนิงแหวกเปิดช่องของกางเกงในและขยับเปิดช่องเล็กน้อยเพื่อเอาน้องชายที่หนาและยาวของหนุ่มหล่อหมายเลข 12 ออกมาจากช่องนั้น
ในอดีตจี้หนิงคิดว่าอวัยวะเพศของผู้ชายนั้นน่าเกลียด แต่ตอนนี้เมื่อเธอเห็นขนาดของหมายเลข 12 เธอก็ต้องตกตะลึงขึ้นมา นี่เป็ครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าเ้าสิ่งนี้ค่อนข้างไม่เลวเลย
หัวลึงค์ที่มีขนาดใหญ่ผิวเรียบ มีสีเข้มกว่าสีชมพูของแท่งเนื้อ ลำท่อนของแท่งเนื้อที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามนี้ก็เต็มไปด้วยพละกำลังและดุดัน ทั้งแข็งและร้อนเมื่อได้ัั ราวกับว่ามันสามารถทำให้มือของจี้หนิงนั้นลุกติดไฟได้
และแล้วข้อความพูดคุยของในเว็บที่ถ่ายทอดสดก็เริ่มเด้งขึ้นมาอีกครั้ง
“สิงเยี่ย ชายผู้มีจิตใจดำมืดแต่กลับมีไอ้นั่นเป็ที่นิยม”
“สวัสดี สิงเยี่ยนอนรออยู่บนเขียงแล้ว”
“ตอนที่ดีที่สุดของเกมล่าหมาป่าก็คือตอนตรวจสอบนี่แหละ มือใหม่รีบถอดกระโปรงออกเร็วๆ”
สำหรับแท่งใหญ่ของหมายเลข 12 ที่อยู่ตรงหน้าของเธอนั้น แม้ว่าจี้หนิงจะคิดว่ามันดูน่าสนใจ แต่เธอก็ยังเป็กังวลเื่การตรวจสอบมากกว่าอยู่ดี
ใบหน้าของเธอแดงจนเป็สีลูกท้อ เธอยกบั้นท้ายขึ้นจากปลายเท้า แล้วถอดกระโปรงสั้นของเธอออก จากนั้นจึงถอดกางเกงในออกมาแล้วนั่งโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยโดยให้น้องสาวของเธอแนบกับน้องชายของหมายเลข 12 เอาไว้
หลังจากที่ััได้ถึงความร้อนแล้ว จี้หนิงก็ถอยห่างออกมาเล็กน้อยราวกับถูกไฟฟ้าช็อต จากนั้นสายตาก็จ้องมองที่น้องชายเพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของมัน
เธอพบว่าอวัยวะเพศของหมายเลข 12 นั้นได้กลายเป็สีแดงเือย่างรวดเร็วจนน่าใ
ในขณะเดียวกันก็มีเสียงผู้หญิงประกาศขึ้นมา
[ผู้เล่นหมายเลข 12 คือหมาป่า]
หลังจากที่ผลการตรวจสอบออกมาแล้ว จี้หนิงรีบสวมกางเกงในของตัวเองและหมายเลข 12 กลับ จากนั้นเธอก็ถูกส่งกลับมายังที่นั่งของตัวเอง
ทันทีหลังจากนั้น มีการประกาศบอกว่ามนุษย์หมาป่าได้ฆ่าใครไปบ้าง รวมถึงการกระทำของแม่มด หมาป่าคนอื่นๆ และการกระทำของการ์ดเทพ
่เวลานี้เองที่จี้หนิงนึกถึงวิธีการฆ่ามนุษย์หมาป่าจากในบรรดาผู้เล่นทั้ง 12 คนขึ้นมา
เกมล่าหมาป่านั้นเดิมทีเป็เกมพูด ซึ่งผู้ที่เข้าร่วมในเกมจะต้องจั่วบัตรบทบาทของตัวเองอย่างพระเ้า ชาวบ้าน และมนุษย์หมาป่าตามลำดับ
โดยมนุษย์หมาป่าจะออกฆ่าคนในเวลากลางคืน เข้าร่วมในการประชุมในเวลากลางวัน และแสร้งทำเป็คนดีเพื่อไม่ให้ตัวเองถูกคัดออก
เมื่อกลุ่มชาวบ้านหรือพระเ้าตายหมดและยังคงมีมนุษย์หมาป่าเหลืออยู่ ฝ่ายมนุษย์หมาป่าก็จะชนะ หากนอกเหนือจากนี้ ทางฝ่ายดีก็จะเป็ผู้ชนะ
ในปัจจุบันเธอไม่เคยเล่นเกมนี้แบบนักล่าปีศาจจันทราโลหิตมาก่อนเลย นอกจากความสามารถของการ์ดเทพแล้ว วิธีการเล่นอื่นๆ ก็คล้ายกัน
ในการเล่นแบบ 12 คนนี้ จะมีคนได้รับบทให้เป็นายอำเภอและได้รับตราตำรวจ ซึ่งนายอำเภอสามารถเลือกลำดับของผู้ที่จะออกมาพูดได้ ตอนที่สรุปการประชุม ก็จะมีคะแนนเสียงเป็ 1.5 เสียงของคนอื่นๆ ถ้า[KN2] นายอำเภอเสียชีวิต ก็จะสามารถส่งต่อตราตำรวจไปให้ผู้เล่นคนอื่นหลังจากที่ตายได้ จึงเป็อีกบทบาทหนึ่งที่สำคัญทีเดียว
จี้หนิงที่เป็ผู้พยากรณ์ก็จะต้องคอยชี้นำทางฝ่ายดีให้ไปสู่ชัยชนะ เธอจะต้องเข้าร่วมการโหวตเลือกเป็นายอำเภอและได้รับตราตำรวจให้ได้
การตรวจสอบของเธอในคืนแรกก็พบเข้ากับหมาป่าแล้ว ซึ่งจะทำให้ทางฝ่ายดีนั้นได้เปรียบอย่างมาก
[รุ่งสางของวัน]
สิ้นเสียงประกาศดังลั่น ความมืดก็จางหายไปจากอีก 11 คนที่นั่งรอบโต๊ะกลมอีกครั้ง และเปิดเผยให้เห็นใบหน้าของพวกเขาด้วย
ในเวลานี้จี้หนิงพบว่าการประกาศแบบที่ทุกคนได้ยินทั้งหมดนั้นให้ความรู้สึกที่แตกต่างไปจากการประกาศที่มีแต่เธอเท่านั้นที่ได้ยิน
เสียงของการประกาศแบบส่วนตัวนั้นจะให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ใกล้และได้ยินอย่างชัดเจนกว่า ราวกับมีลำโพงอยู่ตรงหน้า
ในขณะที่การประกาศแบบทุกคนได้ยินนั้นจะเหมือนเป็การประกาศจากเหนือศีรษะ
หลังจากนั้นจี้หนิงก็มองมองดูคนอื่นๆ อีก 11 คนที่อยู่รอบๆ พบว่าในบรรดา 12 คนที่นั่งอยู่รอบโต๊ะ มีผู้ชาย 6 คนและผู้หญิง 6 คน
ซึ่งในหมู่พวกเขา ส่วนใหญ่มีสีหน้าที่สงบนิ่ง มีเพียง 2-3 คนเท่านั้นที่ดูหวาดกลัวและอยากถอยหนี อีกทั้งยังดูระแวดระวังมาก
ที่กระดานข้อความบนเว็บถ่ายทอดสด :
“รอบนี้มีผู้มาใหม่สี่คนแฮะ หญิงสาวที่ได้รับบทเป็ผู้พยากรณ์เองก็ดูค่อนข้างใจเย็นอยู่นะ”
“ทุกครั้งระบบจะไม่ยอมบอกคำใบ้ใดๆ ให้แก่ผู้มาใหม่เลย แค่ดึงพวกเขาเข้ามาแล้วก็เริ่มเกม ทำให้น่าสนุกจริงๆ”
“คิดว่าฝ่ายไหนจะชนะ”
“ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ก็ต้องเป็ฝ่ายมนุษย์หมาป่าแน่ๆ อยู่แล้ว มีสิงเยี่ยอยู่ด้วยก็แทบรู้ผลแล้ว ยิ่งมีผู้เล่นใหม่ 3 คนอยู่ในฝ่ายดีอีก ถ้าใช้พลังพิเศษของการ์ดไม่เป็ก็หมดหวัง”
“ยังบอกไม่ได้หรอก สิงเยี่ยยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าถูกตรวจสอบไปแล้ว มารอดูกันอีกทีดีกว่า”
[ขณะนี้เริ่มการโหวตเลือกนายอำเภอ ผู้เล่นสามารถกดปุ่มเข้าร่วมโหวตที่อยู่ตรงหน้าได้ ซึ่งสีแดงจะหมายถึงไม่เข้าร่วมการโหวต และสีเขียวหมายถึงเข้าร่วมการโหวต]
[เริ่มนับถอยหลัง : 10… 9… 8...]
จี้หนิงมองไปที่แท่งเสาสีเทาเงินที่โผล่มาจากที่ไหนสักแห่งและมาอยู่บนโต๊ะกลมตรงหน้าเธอ สิ่งนั้นคล้ายกับอุปกรณ์ป้อนรหัสผ่านในธนาคารที่มีเส้นขอบปิดกั้นมุมมองทั้งสามด้าน แต่มีเพียงสองปุ่มอยู่ข้างในนั้น ปุ่มหนึ่งมีสีแดงและอีกปุ่มหนึ่งมีสีเขียว
เธอเลือกกดปุ่มสีเขียวลงไป
หลังจากการนับถอยหลังสิ้นสุดลง ก็มีแสงสีทองสว่างขึ้นที่พนักเก้าอี้ด้านหลังคนทั้ง 5 คนรวมถึงจี้หนิงด้วย
นับจากน้อยไปหามากตามลำดับคือ หมายเลข 2 หมายเลข 3 หมายเลข 6 หมายเลข 10 และหมายเลข 12
[ผลการสุ่มให้เริ่มจากผู้เล่นหมายเลข 3 และผู้เล่นหมายเลข 6 โปรดเตรียมตัว]
[ขอผู้เล่นทุกคนโปรดตั้งใจกับการพูดในเกมด้วย คำพูดใดที่เป็การละเมิดกฎอย่าง “ซึ่งๆ หน้า” หรือ “นอกเื่”จะถูกลงโทษอย่างรุนแรง ดังนั้นเพื่อความสมบูรณ์ของร่างกายผู้เล่น โปรดปฏิบัติตามกฎของเกมด้วย]
จี้หนิงพยักหน้า
เธอรู้ดีว่า “ซึ่งๆ หน้า” นั้นมีความหมายถึงการพูดโดยใช้อารมณ์แบบเดียวกับการสาบานเช่น “ฉันสาบานได้ว่าฉันไม่ใช่หมาป่า” และ “นอกเื่” หมายถึงการพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเกมเลย
ผู้เล่นหมายเลข 3 เป็หนุ่มน้อยที่ยังดูเด็กมาก ไว้ผมหน้าม้าเต่อเสมอคิ้ว ใบหน้าซีดเล็กน้อยเพราะความประหม่า
หลังจากที่ตัวเลขนับถอยหลัง 120 วินาทีปรากฏขึ้นที่เหนือศีรษะของเขา เขาก็ถูมือตัวเองและเริ่มพูดขึ้นมาว่า
“ที่นี่มันที่ไหนกันแน่? ทำไมมันถึงได้เหมือนหนังไซไฟแบบนี้ ผมได้รับบทบาทเป็ชาวบ้าน ผมไม่ได้มาเข้าร่วมโหวตนายอำเภอเพื่อเอาตราตำรวจ ผมแค่อยากจะถามว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ คนที่พูดต่อจากผมช่วยบอกที? คำพูดของผมจบแล้ว”
หลังจากที่เขาพูดจบลง ตัวเลขนับถอยหลังก็หยุดลงทันทีและหายไป จากนั้นมีเสียงผู้หญิงดังขึ้นมา [ผู้เล่นหมายเลข 6 โปรดพูด]
และแล้วการนับถอยหลัง 120 วินาทีแบบเดียวกับหมายเลข 3 ก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของจี้หนิง
เธอรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาเช่นเดียวกัน กลัวว่าดวงตาของเธอนั้นจะปล่อยข้อมูลออกไป และอาจจะทำให้มนุษย์หมาป่าเดาอะไรบางอย่างล่วงหน้าได้ ดังนั้นเธอจึงก้มลงไปมองที่โต๊ะและพูดทีละคำ : “หมายเลข 3 ฉันเองก็เพิ่งเคยมาที่นี่เหมือนกัน จึงไม่สามารถตอบคำถามของคุณได้”
“ฉันได้การ์ดบทบาท ‘ผู้พยากรณ์’ มา เมื่อคืนหมายเลข 12 ถูกทดสอบ เขาเป็หมาป่า และคืนนี้ฉันจะไปทดสอบ...”
[ผู้เล่นหมายเลข 12 เลือกะเิตัวเอง บทบาทของเขาคือ “ผู้ศรัทธาจันทราโลหิต” ซึ่งหลังจาก “ผู้ศรัทธาจันทราโลหิต” เลือกะเิตัวเอง จะตัดเข้าสู่ค่ำคืนทันที และทักษะทั้งหมดของการ์ดพระเ้าจะถูกปิดผนึกโดย “ผู้ศรัทธาจันทราโลหิต” และไม่สามารถเปิดใช้งานได้]
[ผู้เล่นหมายเลข 12 ได้โปรดพูดคำพูดสุดท้ายของคุณ]
หมายเลข 12 จึงพูดขึ้นมา “คืนนี้ลงดาบ 6 คืนพรุ่งนี้ลงดาบ 9” แล้วคำพูดสุดท้ายของเขาก็จบลง
[คืนนี้เป็ “คืนเงียบสงัด”]
[กรุณาหลับตาเมื่อความมืดมาเยือน]
ก่อนที่จี้หนิงจะได้พูดอะไรต่อ การะเิตัวเองของหมายเลข 12 ก็มาถึง ซึ่งก่อนที่จะทุกอย่างมืดลง เธอเห็นว่าผู้เล่นหมายเลข 12 ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ถูกลากหายเข้าไปในความมืด แต่เขาจ้องมองมาที่เธอด้วยรอยยิ้มที่ไม่อาจคาดเดาได้
ที่กระดานข้อความบนเว็บถ่ายทอดสด :
“สิงเยี่ยะเิตัวเองจริงๆ ด้วย คงไม่ใช่แค่ทำเพื่อบอกให้มนุษย์หมาป่าที่เหลือจัดการกับ ‘ผู้พยากรณ์’ หรอกใช่ไหม?”
“คุณพูดอะไรอยู่? ะเิตัวเองตอนนี้แหละดีแล้ว อย่าลืมว่ายังมีหมายเลข 9 ที่จั่วได้นักล่าปีศาจอยู่ ซึ่งหมายเลข 9 กับสิงเยี่ยนั้นไม่ถูกกัน เขาไม่เชื่ออยู่แล้วว่าสิงเยี่ยเป็คนดีแน่ๆ”
ในคืนที่ 2 นี้ เนื่องจากทักษะการตรวจสอบของจี้หนิงถูกผนึกไว้ เธอจึงไม่สามารถตรวจสอบบทบาทของหมายเลข 5 ได้ ทำได้เพียงรอรุ่งสางของวันถัดไป
หลังจากรุ่งสาง มีการประกาศว่าผู้เล่นหมายเลข 6 เสียชีวิตอย่างโดดเดี่ยวในคืนที่สอง
เมื่อเวลากลางวันของวันต่อมาเริ่มต้นขึ้น ผู้ที่เสียชีวิตในตอนกลางคืนนั้นจะไม่มีคำสั่งลาใดๆ
จี้หนิงที่ถูกมนุษย์หมาป่าแทงจนตายก็เป็เช่นเดียวกับหมายเลข 12 เธอที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ถูกลากและถอยห่างออกไป
หลังจากที่ถูกลากถอยออกมา เธอก็สามารถมองเห็นสถานการณ์ของทุกคนในเกมได้ทั้งหมด และยังสามารถเห็นหมายเลข 12 ที่ออกจากเกมเนื่องจากะเิตัวเองได้ด้วย
หมายเลข 12 ก้าวขายาวๆ ของเขาเดินเข้ามา เมื่อสังเกตเห็นว่าเธอมองมาที่เขาแล้ว จึงพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงราบเรียบ : “คุณโชคดีนะ”
[KN1]คำซ้ำซ้อน
[KN2]คำซ้ำซ้อน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้