พลังอสูรกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง! เมืองอู่ถานถูกฝูงอสูรล้อมไว้โดยสมบูรณ์!
คลื่นอสูรครั้งนี้มาอย่างกะทันหันจนไม่ค่อยมีใครตั้งตัวได้ เมืองอู่ถานแต่เดิมก็ไม่ได้มีการป้องกันที่แข็งแกร่งอยู่แล้ว แล้วจะต้านทานการโจมตีของเหล่าอสูรจากป่ารกร้างได้อย่างไร?
ต้องรู้ไว้ว่า อสูรแต่ละตัวที่มาจากป่ารกร้างล้วนมีอายุอยู่มาแล้วนับหมื่นปี แต่ละตัวล้วนมีพลังไม่ด้อยไปกว่าผู้อาโสเก่าแก่ของตระกูลใหญ่ๆ! อย่างต่ำที่สุดพวกมันก็คือขั้นสูงสุดของระดับแก่นทองคำ! บางตัวอาจแข็งแกร่งยิ่งกว่านั้น!
ส่วนในเมืองอู่ถาน กองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดก็มีเพียงตระกูลเซี่ยวเท่านั้น แต่ในตอนนี้ ตระกูลเซี่ยวกลับไม่มีแม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งระดับนี้! คนที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างเซี่ยวจ้าน ก็เพิ่งอยู่แค่ขั้นต้นของระดับแก่นทองคำเท่านั้น!
เผชิญหน้ากับการโจมตีของอสูรกว่าสิบตัว เมืองอู่ถานแทบไม่มีโอกาสป้องกันตัวเลย! ภายในเวลาเพียงหนึ่งก้านธูปการป้องกันของเมืองอู่ถานทั้งหมดก็พังทลายลง!!
ฝูงอสูรโจมตีเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง!
"บ้าจริง! ตั้งสติให้ดี!! จะทุบตีหรือทำลายอะไรก็ได้ แต่อย่าฆ่าใครเด็ดขาด!"
"ก่อนจะได้ข้อมูลของแท่นบูชาห้าสี ห้ามมีใครตายในเมืองนี้!"
"ถ้าเราไม่ได้ข้อมูลของแท่นบูชาห้าสี เราก็ไม่รอดเหมือนกัน!"
"หลังจากถามเสร็จ พวกมันจะอยู่หรือตาย ก็แล้วแต่พวกเ้า!"
เสียงคำรามของอสูรจากป่ารกร้างกว่าสิบตัวกระจายไปทั่วคลื่นอสูร ฝูงอสูรจำนวนมากพยักหน้าเป็อันหนึ่งอันเดียวกัน ก่อนจะคำรามกึกก้องและพุ่งเข้าสู่เมืองอู่ถาน!
เหล่าอสูรเหล่านี้ต่างััได้ถึงแรงกดดันจากห้วงเหวลึก จึงไม่กล้าขัดขืน พวกมันพุ่งเข้าไปในเมืองอู่ถานและเริ่มอาละวาดทำลายทุกสิ่ง! อสูรที่ถูกพามาที่นี่ส่วนใหญ่มีสติปัญญาไม่น้อย เมื่อเผชิญกับชาวเมืองอู่ถานที่คำรามและพุ่งเข้ามาต่อสู้แบบไม่กลัวตาย พวกมันกลับแสยะยิ้มเย้ยหยันและตวัดกรงเล็บออกไป
พวกมันควบคุมพลังได้อย่างแม่นยำ ตบให้สลบไป แต่ไม่ถึงกับสังหาร
"พวกเรากำลังหาแท่นบูชาห้าสี!"
"ข้าไม่ต้องอธิบายหรอกนะว่าแท่นบูชาเป็ยังไง!"
บนท้องฟ้า อสูรนับสิบตัวคำรามออกคำสั่ง จากนั้นพวกมันก็หดร่างลงและพุ่งตรงไปยังตระกูลเซี่ยวทันที!
"อย่าได้ก้าวเข้ามา! ที่นี่คือตระกูลเซี่ยวและเมืองอู่ถาน!"
เมื่อเห็นอสูรจากป่ารกร้างเดินเข้ามา คนของตระกูลเซี่ยวกลุ่มหนึ่งที่ไม่เกรงกลัวความตายก็ะโลั่นก่อนพุ่งเข้าใส่เพื่อขวางทาง ผู้าุโสามคนของตระกูลเซี่ยวคำรามและใช้วิชาลับของพวกเขา แม้แต่แก่นแท้โลหิตยังถูกจุดเผาไหม้เพื่อโจมตีแบบเอาชีวิตเข้าแลก!
ทว่าัวารีขนาดมหึมาที่วนเวียนอยู่บนฟ้ากลับตวัดกรงเล็บลงมาอย่างรุนแรง!
"สงบซะ!"
พลังปราณวารีมหาศาลไหลวนราวกับมหาสมุทร!
เพียงการโจมตีเดียวของัวารี ไม่เพียงแต่สลายพลังของแก่นแท้โลหิตที่ถูกจุดขึ้น แต่ยังฟาดผู้าุโทั้งสามร่วงลงจากท้องฟ้าราวกับกระสอบทราย!
อสูรรกร้างอีกสิบกว่าตัวที่เหลือก็บินลงมาจากท้องฟ้า พลังอสูรปกคลุมและทำให้ตำหนักตระกูลเซี่ยวพังพินาศในพริบตา! คนของตระกูลเซี่ยวทั้งหมดถูกตบกระเด็นไปไกล พวกเขากระอักเืออกมา!
"อสูรปีศาจ!!"
เซี่ยวสุ่ยและคนอื่นๆ คำรามด้วยความโกรธ ก่อนพุ่งเข้าต่อสู้ แต่ผลลัพธ์ก็ชัดเจน พวกเขาถูกเสือดาวสามเศียรตวัดกรงเล็บใส่อย่างง่ายดาย กระดูกหักและกระอักเืออกมาเป็สาย!
"หาเจอหรือยัง?" เสือดาวสามเศียรคำรามลั่น
หมาป่าธุรีซึ่งปกคลุมด้วยแสงหยกและมีปีกอยู่บนหลัง ส่ายหัวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"ไอ้พวกขยะ!"
เสือดาวสามเศียรคำรามอย่างโกรธจัด ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาเซี่ยวสุ่ยที่กำลังพยายามลุกขึ้น กรงเล็บขนาดมหึมากดลงบนร่างของเซี่ยวจ้าน!
มันหรี่ตาพร้อมสูดลมหายใจ ดวงตาหกดวงเปลี่ยนเป็สีแดงก่ำ จ้องเขม็งไปที่เซี่ยวจ้านก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม
"ของอยู่ที่ไหน?!"
เซี่ยวสุ่ยกัดฟันแน่น ดวงตาแดงก่ำขณะมองไปยังตำหนักตระกูลเซี่ยวที่กลายเป็ทะเลเพลิง พร้อมกับเสียงร่ำไห้ของเหล่าคนในตระกูล!
เซี่ยวจ้านกระอักเืออกมา ก่อนจะแสยะยิ้มเย้ยหยัน
"ไปตายซะ! ข้าไม่รู้!"
ดวงตาของเสือดาวสามเศียรเปล่งประกายจิตสังหาร มันตวัดกรงเล็บคว้าร่างของเซี่ยวสุ่ยขึ้นไปกลางอากาศ ก่อนจะกวาดตามองรอบๆ และจิตสังหารในดวงตาก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น!
"ของอยู่ที่นี่!"
"เมื่อวานนี้มีแสงพุ่งขึ้นฟ้าจากที่นี่!"
"หนึ่งลำแสงพุ่งขึ้นสู่ฟากฟ้า อีกหนึ่งพุ่งออกไปยังป่ารกร้าง!"
"มีเพียงวิชาเนตรลึกลับและทรงพลังเท่านั้นที่จะค้นหาแท่นบูชาห้าสีได้!"
เสือดาวสามเศียรก้มศีรษะลง จ้องเขม็งไปที่เซี่ยวสุ่ย น้ำเสียงดังก้องราวกับฟ้าคำราม น้ำลายสาดกระเซ็นไปทั่ว!
"บอกข้ามา!"
"เ้าเอาแท่นบูชาห้าสีไปซ่อนไว้ที่ไหน?!"
"แท่นบูชาห้าสีอะไร?! เ้าจะฆ่าหรือทรมานข้าก็ตามใจ!" เซี่ยวสุ่ยคำรามกลับด้วยความโกรธ
ในขณะเดียวกัน เขาก็ััไปที่แหวนบนมือ ้ากระตุ้นเปลวเพลิงเยือกแข็งเพื่อตอบโต้
เมื่อเห็นท่าทางของเซี่ยวสุ่ย เสือดาวสามเศียรก็ยิ่งโมโห!
ให้ตายเถอะ เ้าหนูนี่มันยังคิดจะทำเป็เก่งอยู่อีกงั้นหรือ?
ฆ่าหนอนตัวกระจ้อยร่อยไปแล้วจะได้อะไร? มัน้าเพียงแท่นบูชาห้าสีเท่านั้น!!
มันสูดหายใจลึก พยายามอดกลั้นความโกรธและข่มความ้าฆ่าฟันให้สงบลง ก่อนจะใช้กรงเล็บบีบศีรษะของเซี่ยวสุ่ยแล้วหันไปทางเมืองอู่ถาน แม้จะพยายามทำใจเย็น แต่สุดท้ายมันก็อดไม่ไหวและะโลั่น
"เด็กน้อย ฟังให้ดี! พวกเรามาเพื่อแท่นบูชาห้าสี! และจะไม่มีใครตายในเมืองอู่ถาน!"
"บอกตำแหน่งของแท่นบูชาห้าสี แล้วข้าจะไว้ชีวิตพวกเ้า!"
เซี่ยวสุ่ยดิ้นรน แต่เมื่อเขาหันไปมองเมืองอู่ถานจริงๆ เขากลับตกตะลึง
หืม? อะไรกัน?
แม้ว่าเมืองอู่ถานจะเสียหายหนัก แต่ดูเหมือนว่าพวกอสูรจะไม่ได้ฆ่าใครเลย?
เซี่ยวสุ่ยนิ่งงันไปครู่หนึ่ง เพราะสิ่งที่เขาเห็นคือ ไม่เพียงแต่อสูรทั้งหมดไม่ได้ฆ่าใคร แต่พวกมันยังแสดงท่าทีรำคาญใจขณะใช้พลังปัดก้อนหินที่เกือบจะตกใส่ชาวบ้านออกไปอีกด้วย
นี่มันเื่อะไรกัน?
ไม่ใช่แค่เซี่ยวสุ่ยเท่านั้น คนอื่นๆ ในตระกูลเซี่ยวเองก็ตกตะลึงเช่นกัน พวกเขามองสถานการณ์รอบตัวด้วยความสับสน
ทำไม? ทำไมอสูรเหล่านี้ถึงไม่ฆ่าใครเลย?
พวกเขาไม่ได้้าให้พวกอสูรฆ่าคน แต่ตามปกติแล้ว อสูรจากป่ารกร้างขึ้นชื่อเื่ความโหดร้าย ไร้ปรานี นี่มันผิดปกติสุดๆ!
มันต้องมีเหตุผลแน่ๆ!
เซี่ยวสุ่ยมั่นใจว่า ต้องมีบางสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าการฆ่าคนอยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้น อสูรที่รักการสังหารคงไม่บุกมาถึงที่นี่อย่างเอิกเกริกเช่นนี้!
ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น!
และสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ต้องเป็เื่ใหญ่มากแน่ๆ ไม่เช่นนั้นอสูรระดับสุดยอดจากป่ารกร้างคงไม่มารวมตัวกันที่นี่!
เห็นว่าพอเจรจาได้ เสือดาวสามเศียรก็รีบโน้มน้าวต่อทันที!
"ไม่กี่วันก่อน ที่นี่เกิดปรากฏการณ์แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งขึ้น! มีเนตรลึกลับบางอย่างถูกปลดปล่อยออกมา! มีเพียงเนตรแบบนั้นเท่านั้นที่สามารถมองเห็นแท่นบูชาห้าสีได้!"
"บอกข้ามาเถอะ ว่าแท่นบูชาห้าสีอยู่ที่ไหน แล้วข้าจะไว้ชีวิตเ้า!"
เสือดาวสามเศียรพูดตามความจริง หากพวกมันหาแท่นบูชาห้าสีหรือข้อมูลเกี่ยวกับมันพบจริงๆ พวกมันก็จะรักษาคำพูด
เมืองอู่ถานหรืออะไรพวกนี้ ไม่ได้สำคัญกับพวกมันเลยแม้แต่น้อย!
"เนตรลึกลับ?"
เมื่อได้ยินคำนี้ เซี่ยวสุ่ยก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเกือบกระอักเืออกมา!
"พูดอีกอย่างก็คือ... พวกเ้ากำลังตามหาคนที่เป็ต้นเหตุของปรากฏการณ์วันนั้น? เ้านั่นเป็คนเอาแท่นบูชาห้าสีไป?"
"เ้ารู้?!" ดวงตาของเสือดาวสามเศียรจู่ๆ ก็แหลมคมขึ้นมา!
"แน่นอนว่าข้ารู้!"
"แต่เ้านั่นไม่ใช่คนของตระกูลเซี่ยวเราเลย!"
"เป็คนตระกูลหลิน! คนที่ปลุกปรากฏการณ์และทำให้เกิดคลื่นพลังนั้นขึ้นมาเป็ลูกหลานของตระกูลหลิน!"
"ตระกูลหลินแห่งเมืองต้าเยี่ยน!! ไม่ใช่ตระกูลเซี่ยวของพวกเราเลยสักนิด!"
ทันทีที่คำพูดของเซี่ยวสุ่ยดังขึ้น ไม่เพียงแต่เสือดาวสามเศียรจะตกตะลึง แต่เหล่าอสูรอีกสิบกว่าตัวที่ลอยอยู่กลางอากาศก็ตกตะลึงเช่นกัน
"ต้นเหตุของปรากฏการณ์นั้นเกิดจากวิชาเนตรลึกลับของมนุษย์ แต่ไม่ใช่จากที่นี่งั้นหรือ?"
"ตระกูลหลินแห่งเมืองต้าเยี่ยน?"
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของพวกอสูร เซี่ยวสุ่ยก็มั่นใจทันทีว่า หลินเสวียน คือตัวการที่พวกมันกำลังตามหา!
เมื่อเข้าใจทุกอย่าง เซี่ยวสุ่ยแทบจะร้องไห้ออกมา!
บัดซบ! ตระกูลหลินเป็คนเอาแท่นบูชาห้าสีไป แล้วเื่บ้าๆ นี่มันมาเกี่ยวอะไรกับตระกูลเซี่ยวของพวกเขา?!
"เมืองต้าเยี่ยน! ตระกูลหลิน!"
"พวกมันเป็คนเอาแท่นบูชาห้าสีไป!!"
(น่าสงสาร555)
