บทที่ 8 : แขกไม่ได้รับเชิญ

5 กรกฎาคม 2540

ความสุขมักอยู่ไม่นาน... ๰่๥๹บ่าย ขณะที่ลินดากำลังนั่งทำบัญชีรายรับ-รายจ่ายอยู่ในออฟฟิศ เสียงเอะอะโวยวายก็ดังขึ้นที่หน้าป้อม รปภ.

"เฮ้ย! เปิดประตูโว้ย! บอกไอ้รุ่งออกมาเคลียร์หนี้!"

ชายฉกรรจ์ 4 คน สวมเสื้อแจ็คเก็ตหนัง ขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดขวางประตูโรงงาน พวกมันคือ "แก๊งหมวกกันน็อค" หรือแก๊งทวงหนี้นอกระบบที่โหดที่สุดในย่านนี้

ลินดารีบวิ่งลงมาพร้อมกล้าหาญ รุ่งโรจน์ พ่อของเธอยืนหน้าซีดเผือด ตัวสั่นงันงกอยู่ที่หน้าป้อมยาม

"ป๋า... ไหนบอกว่าสิ้นเดือนจะจ่ายไง นี่มันวันที่ 5 แล้วนะ!" หัวหน้าแก๊งที่ชื่อ 'ไอ้เขียว' ตะคอก พร้อมเอาหมวกกันน็อคฟาดลงบนฝากระโปรงรถเบนซ์ประจำตำแหน่งของพ่อจนบุบ

"ผม... ผมหมุนไม่ทันจริงๆ ขอเวลาอีกอาทิตย์นึง..." รุ่งโรจน์ยกมือไหว้ปลกๆ

ลินดามองภาพนั้นด้วยความปวดร้าว พ่อผู้เคยสง่างาม ต้องมาหมดสภาพเพราะพิษเศรษฐกิจ

"ไม่ได้โว้ย! นายกูสั่งมา วันนี้ต้องได้ดอกเบี้ย 3 หมื่น! ไม่ได้กูพังโรงงาน!" ไอ้เขียวง้างไม้เบสบอลขึ้น

"หยุดนะ!"

ลินดาเดินแทรกตัวเข้าไปขวางหน้าพ่อ แววตาเด็ดเดี่ยวจ้องมองนักเลงร่าง๶ั๷๺์

"อ้าว... มีลูกสาวสวยซะด้วยนี่หว่าเฮียรุ่ง เอาตัวไปขัดดอกก่อนดีไหม?" ไอ้เขียวแซว ลูกน้องหัวเราะครืน

กล้าหาญขยับตัวจะพุ่งเข้าใส่พร้อมประแจเลื่อนในมือ แต่ลินดายกมือห้ามไว้ เธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง... หยิบซองกระดาษสีน้ำตาลออกมา

ปึก! เธอโยนซองนั้นใส่หน้าอกไอ้เขียว

"นั่น 3 หมื่น... ดอกเบี้ยของเดือนนี้"

ไอ้เขียวชะงัก รับซองมาเปิดดู เห็นธนบัตรใบละพันปึกหนึ่ง มันแสยะยิ้ม "ฮั่นแน่... มีเงินนี่หว่า นึกว่าจะแน่"

"รับเงินแล้วก็ไสหัวไป" ลินดาพูดเสียงเย็น "แล้วฝากไปบอกนายแกด้วยว่า เงินต้น 5 แสน ฉันจะหามาคืนให้ครบภายใน 3 เดือน... อย่ามาข่มขู่พนักงานของฉัน หรือแตะต้องพ่อฉันอีก"

"โอ้โห... ปากดีจังนะน้องสาว" ไอ้เขียวขยับเข้ามาใกล้ "ระวังตัวไว้เถอะ เดินทางเปลี่ยวๆ ระวังจะโดนอุ้ม"

"ถ้าฉันเป็๞อะไรไป..." ลินดาชี้ไปที่มุมตึก "กล้องวงจรปิดบันทึกหน้าพวกแกไว้หมดแล้ว เทปถูกส่งไปที่สถานีตำรวจทุก 24 ชั่วโมง... อยากลองของก็เอาสิ"

(ความจริงคือกล้องเสียมา 5 ปีแล้ว และไม่มีระบบส่งเทปอะไรทั้งนั้น เป็๲แค่การ Bluff ล้วนๆ)

ไอ้เขียวชะงัก มองไปที่กล้องดัมมี่เก่าๆ แล้วถ่มน้ำลายลงพื้น "ฝากไว้ก่อนเถอะมึง! ไปโว้ยพวกเรา!"

เมื่อแก๊งทวงหนี้จากไป รุ่งโรจน์ทรุดตัวลงกอดลูกสาว ร้องไห้โฮไม่อายลูกน้อง "พ่อขอโทษ... พ่อมันแย่เองที่ไปกู้พวกมันมา พ่อแค่อยากหาเงินมาจ่ายค่าไฟ..."

"ไม่เป็๞ไรค่ะพ่อ" ลินดาลูบหลังพ่อเบาๆ "เราจะผ่านมันไปด้วยกัน... ลินสัญญา"

กล้าหาญมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกจุกในอก เขาเห็นความเข้มแข็งของลินดาที่แบกรับทุกอย่างไว้... ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ แกร่งกว่าผู้ชายอกสามศอกอย่างเขาเสียอีก

[Target Added: ปลดหนี้นอกระบบ (500,000 บาท)] [Time Limit: 90 วัน]