การประลองนัดสุดท้ายในรอบแรกของการประลองรอบสิบคน เป็การพบกันระหว่างจางอวิ๋นและหยางลู่!
ทั้งคู่ต่างก็อยู่ในระดับสูงสุดของนักยุทธ์ระดับหก ในแง่ของความแข็งแกร่งแล้ว จางอวิ๋นนั้นเหนือกว่า กระนั้นหยางลู่เองก็เป็ถึงศิษย์หญิงเพียงสองคนและเป็คนที่สวยที่สุดที่ติดรอบสิบคนสุดท้ายมาได้ จึงมีคนคอยตามให้กำลังใจมากที่สุดในบรรดาทั้งหมด!
ก่อนที่หยางลู่สาวสวยสุดน่ารักจะขึ้นมาบนเวที ก็มีเสียงโห่ร้องดังกระหึ่มอย่างต่อเนื่องแล้ว!
“หยางลู่ พยายามเข้านะ…”
“เทพธิดาลู่ลู่ ฆ่าเ้าจางอวิ๋นเลย…”
“เทพธิดาหยางลู่ พวกเราจะคอยเชียร์เ้านะ…”
“ศิษย์พี่อวิ๋น สู้เขา!”
เสียงเชียร์ของจางอวิ๋นที่มีจำนวนน้อยจมหายไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางเสียงะโเชียร์บรรดาแฟนคลับของหยางลู่ เมื่อได้ยินเสียงะโให้กำลังใจอยู่ฝ่ายเดียวเช่นนี้ จางอวิ๋นที่เป็หนึ่งในสี่อัจฉริยะก็หงุดหงิดมาก คิดว่าตัวเขาไม่ได้รับความนิยมบ้างเลยหรืออย่างไร?
เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ และตั้งสมาธิเสียใหม่ ก่อนจะหยิบเอาอาวุธที่เขาโปรดปรานออกมา เป็หอกยาวที่มีด้ามสีเงินสดใส ‘หอกเงินเกล็ดหิมะ’ ซึ่งทำจากเงินเกล็ดหิมะชั้นเลิศและจัดเป็อาวุธชั้นยอดสำหรับนักยุทธ์!
ไม่ว่าโลกภายนอกจะมีเสียงดังเอะอะสักแค่ไหน จางอวิ๋นก็ตัดสินใจได้แล้วว่าตัวเขาจะต้องชนะการประลองนัดแรกนี้ให้ได้ แม้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะเป็สาวงามผู้โด่งดังก็ตาม และจะไม่หยุดจนกว่าตัวเขาจะสามารถไต่เต้าไปถึงสามอันดับแรก!
หลังจากที่หยางลู่ผงกศีรษะตอบบรรดาบุรุษที่คอยส่งแรงใจรอบๆ ตัวนางเสร็จ นางก็ชักดาบของตัวเองออกมา ซึ่งเป็ดาบสีเขียวที่ยาวเกือบสิบแปดชุ่น ‘ดาบหลอมสายรุ้ง’ เป็อาวุธชั้นเลิศในระดับนักยุทธ์อีกชิ้น
เซียวหลิงอวิ๋นเองก็ให้ความสนใจอย่างมากกับการประลองนัดนี้ ในฐานะบุรุษ แม้ว่าเซียวหลิงอวิ๋นจะผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก แต่หลังจากที่ได้รับรู้ว่าหยางลู่ที่ทั้งงดงามและน่ารักชื่นชอบเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้สนใจนางก็ตาม แต่ก็ยังรู้สึกเป็สุขในใจอยู่ดี นี่เป็สัญชาตญาณสามัญของพวกผู้ชาย!
แม้ตัวเขาจะมาเกิดใหม่ในร่างของคนที่ถูกเรียกว่าขยะ แต่ตัวเขาก็ยังได้รับความชื่นชอบจากสาวงาม!
ยิ่งไปกว่านั้น เซียวหลิงอวิ๋นก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับการประลองของหยางลู่ในรอบก่อนๆ เลย ในคราวนี้เขาจึงอยากจะเห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของสาวน้อยน่ารักคนนี้!
...
หนุ่มหล่อกับสาวสวยยืนอยู่กลางเวที เป็อะไรที่น่ามองอย่างยิ่ง!
แน่นอนว่า หากมองไม่เห็นอาวุธมีคมในมือของทั้งคู่น่ะนะ!
สิ้นการประกาศเริ่มสู้จากกรรมการ การประลองจึงเริ่มต้นขึ้น!
ในขณะที่คำว่า "เริ่มสู้" ยังคงดังก้องอยู่ในอากาศ หยางลู่เป็ฝ่ายเปิดฉากโจมตีก่อน ด้วยร่างกายที่เพรียวบางราวกับตัวชะมด นางบุกเข้าไปหาจางอวิ๋นอย่างรวดเร็ว แล้วดาบหลอมสายรุ้งในมือก็กลายเป็ดั่งอสรพิษ พุ่งเข้าไปแทงจางอวิ๋น
สั้นหนึ่งชุ่น อันตรายหนึ่งชุ่น เด็กสาวตัวเล็กน่ารักคนนี้ได้บุกเข้าไปโจมตีอีกฝ่ายในระยะประชิด!
การเคลื่อนไหวของร่างกายคล่องแคล่ว ทักษะดาบก็ไม่เลว แต่ฝีเท้ายังขาดเกินอยู่สักหน่อย ในการต่อสู้ระยะประชิดเช่นนี้ โดยเฉพาะกับสตรีที่ร่างกายไม่แข็งแกร่งเท่าบุรุษแล้ว หากไร้ซึ่งฝีเท้าที่ไม่อาจคาดเดาได้ และปราศจากการเคลื่อนไหวที่สง่างามและคล่องตัว ก็ไม่เหมาะสมกับการต่อสู้ด้วยวิธีนี้!
เซียวหลิงอวิ๋นขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาสามารถมองข้อบกพร่องของหยางลู่ออกได้ในทันที!
แน่นอนว่าตัวจางอวิ๋นเองก็ทำความเข้าใจในคู่ต่อสู้ของตนเองก่อนการประลองมาแล้ว ร่างกายที่สูงตระหง่านของเขายังคงยืนหยัดอยู่อย่างนิ่งสงบ จู่ๆ หอกเงินเกล็ดหิมะที่ยาวเก้าฉื่อในมือเขาก็ขยับออกไปด้านข้าง ด้วยการออกแรงผลักไปในแนวนอน ก็สามารถสกัดการโจมตีที่เป็ดั่งงูของหยางลู่ได้!
หยางลู่ส่งเสียงร้อง ดาบในมือของนางพลันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว กลายเป็เงาดาบจำนวนนับไม่ถ้วน พุ่งโจมตีใส่จางอวิ๋นแบบถาโถม ทันใดนั้นหอกเงินเกล็ดหิมะก็ถูกกลืนด้วยเงาดาบบิน ะเกิดเสียง "โช้งเช้งๆ" ของหอกกับดาบที่ปะทะกันอย่างต่อเนื่อง
ชั่วขณะต่อมา จางอวิ๋นก็ไถลเท้าซ้าย หมุนตัวสามร้อยหกสิบองศา แล้วใช้ท้ายหอกเงินเกล็ดหิมะที่สูงเก้าฉื่อกระแทกลงไปที่พื้น อาศัยแรงสะท้อนเพื่อยกตัวลอยขึ้นข้างบน พร้อมด้วยเสียงดัง "แกร๊ง" ก็มีแสงไฟส่องไปทั่วทุกหนทุกแห่ง เงาดาบบนท้องฟ้ากระจัดกระจายหายไป ร่างกายที่เพรียวบางของหยางลู่ถูกโจมตีด้วยพลังอันมหาศาล ทำให้กระเด็นลอยไปข้างหลังพร้อมกับดาบของนาง
หยางลู่พลิกตัวกลางอากาศอย่างช่ำชองและลงมายืนกับพื้น นางยังคงถอยออกไปอีกสองก้าวก่อนจะตั้งหลักได้ เมื่อมองไปที่จางอวิ๋นซึ่งอยู่ตรงหน้านาง และยังคงยืนนิ่งราวกับูเา ทั้งยังมีสีหน้าไม่สะทกสะท้าน ความใปรากฏในดวงตาคู่งามของนางทันที "ไม่รู้เป็เพราะศิษย์พี่โชคดี หรือมีสายตาที่ดีจริงๆ กันแน่ ท่านสามารถเลือกดาบของจริงท่ามกลางเงาดาบจำนวนมากได้อย่างแม่นยำ ศิษย์พี่เป็คู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง คู่ควรกับการให้ข้าเอาจริงอย่างเต็มที่!”
ดวงตาของจางอวิ๋นยังคงสงบนิ่ง ไม่ได้แสดงท่าทีเยื่อหยิ่งเลยแม้แต่น้อยเมื่อได้ยินคำชมของอีกฝ่าย ตอบกลับไปอย่างตรงไปตรงมา: "ถึงแม้ว่าการสวนกลับเมื่อสักครู่จะเป็เพราะโชคช่วยเล็กน้อย ทว่ามันก็เป็ผลพวงมาจากประสาทััและประสบการณ์ที่มากกว่า! "
“ช่างเป็ประสาทััและประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมกระะไรเช่นนี้ ศิษย์พี่โปรดระวังกระบวนท่านี้ด้วย!” ดวงตาคู่งามของหยางลู่เป็ประกาย นางย่อตัวลงเล็กน้อย แล้วถีบเท้าซ้ายของตัวเองออกไป ร่างของนางพุ่งไปข้างหน้าอีกหน ทันใดนั้นดาบหลอมสายรุ้งในมือก็ฟาดฟันออกไปสุดแรง
“ฮ่าๆ ศิษย์น้องไม่ต้องเป็ห่วง โจมตีด้วยกำลังทั้งหมดของเ้าเลย แล้วคอยดูว่าข้าจะสอยแม่นางหงส์ไฟอย่างไร!” เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่รวดเร็วของหยางลู่ จางอวิ๋นซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความห้าวหาญก็ะเิเสียงหัวเราะออกมา แทงหอกเงินเกล็ดหิมะยาวเก้าฉื่อในมือของเขาออกไปเต็มแรง ในขณะที่แทงหอกออกไป มือของเขาก็กดลงและบิดมือไปด้วย เมื่อหอกแทงเข้าไปที่ดาบของอีกฝ่าย ก็เกิดแรงหมุนเสริมขึ้นมา
ในขณะที่ดาบหลอมสายรุ้งในมือของหยางลู่ปะทะกับหอกเงินของอีกฝ่าย นางรู้สึกได้ถึงพลังและความแข็งแกร่งมหาศาล ทำให้การโจมตีด้วยดาบอันทรงพลังนี้ ราวกับว่าแทงโดนลูกบอลที่มีความยืดหยุ่นสูง
ทันใดนั้นปลายดาบก็ไถลออกไปด้านข้างๆ ทำให้นางถึงกับกรีดร้องว่าแย่แล้วในใจ จากนั้นนางก็เห็นหอกของอีกฝ่ายพุ่งตรงมาที่คอของตนราวกับสายฟ้าฟาด กระทั่งนางต้องรีบหมุนตัวและเบี่ยงศีรษะหลบอย่างรวดเร็ว
"ฉัวะ!"
ใบหอกแหลมคมพุ่งเฉียดคอของนางไป แต่ด้วยแรงลมที่รุนแรงก็ยังทำให้เกิดรอยช้ำที่คอเนียนขาว เป็อะไรที่เฉียดฉิวอย่างยิ่ง เพราะเฉียดคอของนางไปเพียงหนึ่งชุ่นเท่านั้น!
ในขณะที่หยางลู่กำลังคิดว่าตนโชคดีอยู่นั้น คอระหงที่ขาวผ่องน่าหลงใหลก็ถูกฟาดอย่างแรง ทำให้การมองเห็นของนางดับวูบ ร่างของนางกระเด็นลอยออกไปข้างๆ ทันที ก่อนจะร่วงลงพื้นดัง ‘ตุบ’ และหมดสติไป
เด็กสาวคนนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าตัวเองหนึ่งขั้น กลับไม่มีแผนรับมือเลย นางควรใช้แผนกลยุทธ์ล่อหลอกเพื่อบั่นทอนพลังกายและพลังปราณของอีกฝ่าย ถึงค่อยเปิดฉากโจมตีเป้าหมายในภายหลัง
นางกลับเลือกใช้การโจมตีที่รุนแรงั้แ่ตอนที่ยืนอยู่ห่างกัน เช่นนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากการใช้จุดอ่อนของตนเองเข้าโจมตีจุดแข็งของศัตรู จะพ่ายแพ้ก็ไม่แปลกแล้ว! เซียวหลิงอวิ๋นส่ายหน้าอย่างหมดคำพูด!
ทางด้านจางอวิ๋นก็ไม่มีเวลารู้สึกยินดีจากการเอาชนะคู่ต่อสู้!
เพราะตัวเขาต้องจมอยู่กับคำก่นด่ารอบตัว!
“ไปตายเสียเ้าแซ่จาง เ้ากล้าลงมือหนักขนาดนี้กับเทพธิดาซะได้…”
“เ้าบ้าจางอวิ๋น กล้าทำร้ายเทพธิดาหยางลู่... ข้าจะฆ่าเ้า...”
หากไม่ใช่เพราะอาจารย์ที่เป็กรรมการทนไม่ไหวและะโให้เงียบเสียง จางอวิ๋นคงจมน้ำลายของบรรดาแฟนคลับจำนวนมากของหยางลู่ตายไปแล้ว!
...
การจับคู่ประลองรอบแรกทั้งห้านัดของรอบสิบคนสิ้นสุดลง จากนี้จะมีการพักหนึ่งถึงสองชั่วยาม ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ จากนั้นจะมีการนัดหมายเพื่อเริ่มรอบที่สองของรอบสิบคนต่อ!
สำหรับรอบสิบคนนี้จะจัดขึ้นทั้งหมดเก้ารอบตลอดเวลาสามวัน และในแต่ละวันจะมีการประลองกันสามรอบ ซึ่งหมายความว่าทุกคนจะต้องประลองกันสามนัดทุกวัน และจะมี่เวลาพักเพียงสั้นๆ ในแต่ละรอบ หลังจากครบสามรอบก็จะได้เวลาพักเต็มหนึ่งคืนสำหรับรักษาอาการาเ็หรือฟื้นฟูพลังปราณ
