บทที่ 10 : จุดสุดยอดแห่งราตรี (The Peak of the Night)
"อึก... ฮือ... ไม่ไหว... เอวาไม่ไหวแล้ว..."
เสียงหวานแหบพร่าพร่ำบอกอย่างคนหมดแรง ร่างกายขาวโพลนที่เต็มไปด้วยรอยรักสีกุหลาบสั่นคลอนไปตามแรงอารมณ์ที่โหมกระหน่ำเข้ามาไม่หยุดหย่อน ยิ่งดึก... พายุสวาทของราชสีห์ทั้งสามยิ่งรุนแรงขึ้นราวกับไม่มีวันสิ้นสุด
ตับ! ตับ! ตับ! ตับ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นก้องห้องสะท้อนกับผนังกระจก 'ออสติน' ที่กลับมารับ่ต่อจากเบลด จับเอวคอดกิ่วของเอวาล็อคไว้แน่น แล้วกระหน่ำสะโพกเข้าใส่ถี่ยิบจนร่างบางหัวสั่นหัวคลอน
"เรียกชื่อฉัน... เอวา... เรียกชื่อผัว!" ออสตินคำรามสั่งเสียงดุ กัดฟันกรอดจนเส้นเืปูดโปนที่ขมับ
"อะ... ออสติน... พี่ออสติน... ลึก... มันลึกไป... อ๊าส์!"
"ดี... จำไว้ว่าใครกำลังเอาเธออยู่!"
ในขณะที่่ล่างกำลังถูกบดขยี้ 'เบลด' ก็ไม่ปล่อยให้ปากของเธอว่าง เขานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้า บังคับให้เธออ้าปากรับความใหญ่โตของเขาเข้าไปจนสุดลำคอ
"อื้มมม! อึก! (หายใจไม่ออก)"
"ทนหน่อยคนเก่ง... ซี๊ดดด... ปากเธอมันดูดดีชิบหาย" เบลดครางกระเส่า มือหนาขยุ้มกลุ่มผมนุ่มของเอวาเพื่อประคองจังหวะให้สอดคล้องกับแรงกระแทกของออสตินทางด้านหลัง
ส่วน 'เชน'... ยืนคร่อมอยู่เหนือศีรษะ มือหนาบีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมไหวอย่างมันมือ ปลายนิ้วบดขยี้ลงบนยอดอกสีช้ำที่แข็งขึงจนเอวาสะดุ้งเฮือก
"ดูหน้าเอวาสิพวกมึง..." เชนเอ่ยเสียงพร่า ั์ตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยราคะ "ตาเยิ้มน้ำลายยืดหมดแล้ว... เหมือนตุ๊กตายางชะมัด"
"อื้อ! อือออ! (ไม่ใช่นะ)" เอวาส่ายหน้าประท้วงทั้งน้ำตา แต่ร่างกายกลับแอ่นรับััจากทั้งสามทางอย่างควบคุมไม่ได้
ความเ็ปจางหายไปนานแล้ว เหลือเพียงความเสียวซ่านที่รุนแรงจนแทบะเิ มันมากเกินไป... มากจนสมองของเธอขาวโพลน คิดอะไรไม่ออกนอกจากความ้าที่จะปลดปล่อย
"พร้อมกันนะเว้ย..." ออสตินส่งสัญญาณเสียงเครียด "กูจะแตกแล้ว... ข้างในน้องมันตอดกูยับเลย"
"เออ... กูก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน" เบลดตอบรับ ถอนแก่นกายออกจากปากบวมเจ่อของเอวา แล้วจับให้เธอนอนราบลงไปกับเตียงทันที
"อ๊ะ! พี่เบลด... จะทำอะไร..."
"แตกใส่ตัวเธอไง เอวา... รับน้ำพวกฉันไปให้หมด!"
ออสตินจับขาเรียวของเอวาพาดบ่า แล้วโหมแรงเฮือกสุดท้ายกระแทกกระทั้นเข้าใส่จุดลึกสุดใจอย่างบ้าคลั่ง
ปึก! ปึก! ปึก!
"กรี๊ดดดดด! เสียว... เอวาเสียว... จะเสร็จ... ฮือออ! จะเสร็จแล้ว!"
เอวากรีดร้องลั่น จิกเล็บลงบนท่อนแขนของเชนที่ก้มลงมาจูบปิดปากเธอเพื่อกลั้นเสียง ในวินาทีนั้น ร่างกายของเธอเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง ช่องทางรักตอดรัดแก่นกายของออสตินถี่รัวเหมือนจะขาดใจ
"อ่าาาาาาา!"
ออสตินคำรามลั่น ปลดปล่อยลาวาร้อนระอุทุกหยาดหยดเข้าไปในโพรงนุ่มที่กำลังบีบรัดเขาอย่างบ้าคลั่ง ความอุ่นวาบฉีดพ่นเข้ามาจนเอวารู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วท้องน้อย
"แฮ่ก... อึก..."
ยังไม่ทันที่เอวาจะได้พักหายใจ เบลด และ เชน ก็ขยับเข้ามาใกล้ รูดรั้งแก่นกายของตัวเองด้วยความเร็วจี๋ ก่อนจะปลดปล่อยธารอารมณ์สีขุ่นข้นออกมาพร้อมกัน รดรินลงบนหน้าอก หน้าท้อง และใบหน้าสวยของเอวาจนเลอะเทอะไปหมด
"ซี๊ดดด... แตกเยอะชิบหาย..." เชนหอบหายใจหนัก มองดูผลงานศิลปะบนตัวหญิงสาวด้วยความพึงพอใจ
"สภาพดูไม่ได้เลยว่ะ..." เบลดหัวเราะในลำคอ เอื้อมมือไปปาดคราบน้ำรักออกจากแก้มเนียนให้เอวา "แต่เซ็กซี่เป็บ้า"
เอวานอนหอบหายใจรวยริน ดวงตาพร่ามัวมองเพดานห้องที่หมุนคว้าง ร่างกายไร้เรี่ยวแรงเหมือนไม่ใช่ของตัวเองอีกต่อไป ความเหนื่อยอ่อนจากการถูกรุมรักมาราธอนทำให้หนังตาหนักอึ้ง
"ฮึก... พี่ออสติน... พี่เบลด... พี่เชน..."
เธอพึมพำเรียกชื่อพวกเขาทีละคนด้วยเสียงแ่เบา ก่อนที่สติสัมปชัญญะสุดท้ายจะดับวูบลง เข้าสู่ห้วงนิทราไปทั้งที่ร่างกายยังเปรอะเปื้อนคราบคาวโลกีย์
ออสตินก้มลงมองร่างบางที่สลบไสลคาอกเขา มุมปากหยักยกยิ้มร้ายกาจที่ดูอ่อนโยนขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย มือหนาลูบหัวทุยที่ชื้นเหงื่ออย่างเอ็นดู
"หลับไปซะแล้ว..."
"ก็โดนจัดหนักขนาดนั้น ไม่ตายคาเตียงก็บุญแล้ว" เชนพูดขำๆ เดินไปหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้นางเอกของคืนนี้
"คืนนี้แค่น้ำจิ้ม..." ออสตินพึมพำ จูบลงที่หน้าผากมนของคนที่กำลังหลับใหล
"เตรียมตัวรับมือกับของจริงพรุ่งนี้เถอะ... เอวา"
